บทที่13
จื่อผ่านเกิดปัญหา
เมื่อเขากลับมาถึงห้องแล้วก็ได้รับโทรไปหาพ่อเขาทันที
ตุ๊ดดดดดด ตู้ดดดดดด
“ว่าไงลูกชาย”
เฉินฮัวทักทายเขา
“พ่อครับทําไมพ่อไม่โทรมาบอกผมครับ”
เขาถาม
“ก็พ่ออยากให้ลูกรู้ด้วยตัวเองไง”
“อ่อ แล้วต่อไปนี้ป่ายเซียนจะเป็นคนคอยทำหน้าที่ดูแลลูกที่ โรงเรียนส่วนจื่อผ่านนั้นจะคอยดูแลลูกข้างนอกเองเข้าใจนะ
เฉินชัว
แค่นี้นะลูกพ่อกำลังหา โรงแรมจัดงานน่ะ ”
“เดียวก่อนพ่อ พ่อ”
เขายังไม่ทันพูดอะไรพ่อของเขาก็วางสายไปแล้ว
เขารู้สึกอึดอัดใจเป็นอย่างมาก
แต่สักพักก็มีข้อความเด้งเข้ามา
ข้อมูลเกี่ยวกับ ป้ายเขียน
เมื่อเขาเห็นแล้วจึงได้กดเข้าไปอ่าน
ป้ายเขียนเป็นเด็กกำพร้า ตั้งแต่เด็กเมื่อสิบห้าปีก่อน คุณ นายเฉินภรรยาของท่านประธานผู้ยิ่งใหญ่อย่าง เป็นตัว
ได้ไปพบ ป่ายเซียนที่ถนนของเมืองหูหนาน และได้รับมา อุปการะให้เป็นบอดี้การ์ดหญิง
เพื่อให้ใช้ชีวิตเพื่อปกป้องคนในครอบครัวตระกูลเฉินนั้นเอง
ณ ตอนนี้ ปายเซียนได้มีภาระกิจเป็นการปกป้องคุ้มครอง
คุณชายน้อยเหยางเป็นเวลาหนึ่งปีครึ่ง
ประวัติการดูแลคุ้มครองของป่ายเซียน
เคยดูแลคุณหนูใหญ่เฉินหมิ่น เป็นเวลาสามเดือนเศษ
เมื่อเขาเห็นแบบนี้แล้วจึงรู้ทันทีว่าการที่จะปกป้องตระกูลของ
เขานั้นอยากมาก
ทันใดนั้น ก็ได้มีเสียง
งมาอีกครั้ง
ปรากฏเป็นข้อความของ จื่อผ่าน
เขียนไว้ว่า
“หยางหยาง”
“คุณช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ ”
“ผมมีปัญหา”
“คุณช่วยออกมาหาผมที่โรงแรมเทียนทางหน่อยได้ไหมครับ”
เมื่อยังอยากเห็นข้อความดังกล่าว
ก็ตอบกลับไปว่า
“โอเคเดี๋ยวฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ”
เมื่อมาถึงโรงแรมเทียนทาง
เขาก็ได้เดินเข้าไปในโรงแรมทันที
เมื่อเห็นหน้าของจื่อผ่าน
” เป็นอะไรหรอ ”
เขาก็รีบถาม
“ผมจะทํายังไงดีครับ ”
“ผมไม่รู้เลยว่าผมทำอะไรผิด
“อยู่ดีๆ ภรรยาผมก็เขาบอกเลิกไป”
“ผมไม่รู้จะทำยังไงก็เลยนึกถึงคุณ
“คุณช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ ”
จื่อผ่านรีบพูดขึ้นทันที
“แล้วทำไมนายไม่ลองสืบดูล่ะว่าภรรยาของนายเป็นอะไร
เขาพูดขึ้น
“ผมให้ลองสืบแล้วครับ”
จื่อผ่านพูดด้วยเสียงเหมือนจะร้องไห้
การที่จะเห็นอะไรแบบนี้มันชั่งไม่ง่ายเหลือเกิน
“แต่ยังไม่ได้ข้อมูลครับ”
จื่อผ่านพูดต่อ
เสียงข้อความเข้ามาในมือถือของจื่อผ่าน
เมื่อจื่อฝานเปิดอ่านก็น้ำตาไหลลงมาทันที และเมื่อเขายื่นมือไปที่มือถือแล้วดูข้อความ
ก็เห็นข้อความแล้วอึ้งทันที
ภรรยาของคุณมีครับ คบกับเศรษฐีแก่คนหนึ่งครับ และก็ได้มีรูปของหญิงสาวกับชายแก่เดินโอบไหล่กัน เขารู้ได้ในทันที
ว่าจื่อผ่านไม่ได้เรื่องงานที่ตนเองทำทั้งหมดให้ภรรยารู้ไม่งั้น
คงไม่เป็นแบบนี้
เขาเกลียดผู้หญิงแบบนี้เป็นที่สุด
จึงได้ปลอบใจจื่อผ่าน
“ไม่ต้องเสียใจนะ”
“วันนี้ฉันจะฉลอง นายโสดเอง”
เขาพูดพร้อมเอามือตบไหล่ของจื่อผ่านเบาๆ
แต่จื่อผ่านก็ไม่ได้มีท่าทีที่จะหยุดเสียใจเลย
เขาหยิบมือถือออกมาจากกระเป๋ากางเกง
แล้วกดโทรหา
ป้ายเขียนให้น่าเรียนตามเพื่อนๆออกมากินดื่มกันให้สนุก
เพราะญาติลูกพี่ลูกน้องของเขาอกหัก
จากนั้นไม่นานทุกคนก็ได้มาที่โรงแรมเทียนทาง
เพื่อมาปลอบใจจ่อฝานเป็นเพื่อนเขา
และทุกคนก็ดื่มเป็นเพื่อนอผ่านหมดไปหลายขวด
นานเท่าไรแล้วก็ไม่รู้ทุกคนก็ได้กลับไปจดหมด
เพราะว่าดื่มไม่ไหวแล้ว
เหลือเพียงแค่ฟานเอ๋อกับจื่อผ่านทีมต่อ
เพราะฟานเอ๋อถือว่าเป็นคนที่ขอแข็งมาก
จึงทําให้ อฝาน
ขอให้ฟานเอ๋ออยู่เป็นเพื่อนดื่มก่อน
พวกเขากลับจะถึงหอพักแล้ว
ก็ได้เวลาแยกย้าย
“ฉันกลับก่อนนะ”
ปายเซียนพูด แล้วท่าถ่ายโบกมือบ๊ายบาย
“อืม กลับดีๆนะเซียนเขียน
หลงอี้พูดขึ้น
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ