7 เดือนต่อมา

ห้องคลอดโรงพยาบาล

“ เคที่ ฉันกลัว ! ” ยี่หวาที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความ เจ็บปวด เหงื่อไหลอาบหน้า จับมือของเคที่ไว้แน่น กรีด ร้องออกมาอย่างทนไม่ไหว * กรีด—- เจ็บมากเลย ! ริดา

“ หวา เธอทนอีกหน่อย หมอบอกว่า ลูกจะเกิดออก มาแล้ว อย่ากลัว ฉันรอเธออยู่ข้างนอก ! เธอคิดดูสิ จะมี ลูกที่น่ารักมากคนหนึ่ง เธอต้องเข้มแข็งนะ ลูกยังรอ เธอแม่คนนี้ให้รีบเกิดเขาลงมาเร็วๆอยู่นะ ! คือ ? ” เคที่ >> และพยาบาลเข็นเธอเข้าไปในห้องคลอดอย่างกังวล

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ในที่สุดก็ได้ยินเสียงทารก ร้องไห้เสียงดังออกมาจากห้องคลอด เคที่มือประสานกัน อธิฐานว่า “อา! ในที่สุด ก็คลอดออกมาอย่างปลอดภัย แล้ว ! ))

ประตูห้องคลอดถูกเปิดออก หมอเดินออกมาแล้ว ดึงหน้ากากลง “ ปลอดภัยทั้งแม่และลูก เป็นเด็กผู้ชาย หนัก 3.8 กิโล! )

“ขอบคุณค่ะคุณหมอ!” เคที่ก้มศรีษะลงให้หมออย่างซาบซึ้ง ขอบคุณ แทนยี่หวา ขอบคุณ

ไปดูเพื่อนของคุณเถอะ เธอเข้มแข็งมาก ! ) คุณหมอจากไปด้วยรอยยิ้ม

ยี่หวาที่ถูกเข็นไปยังห้องพักฟื้น สีหน้าซีดเซียว ดวงตามีน้ำตาคลอ “ เคที่ เป็นเด็กผู้ชาย ใช่หรือเปล่า ? ฉันมีครอบครัวอีกครั้งแล้ว !

ใช่ หวา เธอมีลูกชาย เป็นเด็กที่สวยมากเลยนะ รอเธอสามารถลงจากเตียงได้ พวกเราไปดูลูกกัน !

ฉันอยากไปตอนนี้เลย เมื่อครู่นี้ที่เห็นอยู่ที่ห้อง คลอด น่ารักมากเลยนะ ! ” พูดแล้ว บนใบหน้าของยี่ หวา มีความอ่อนโยนปรากฏออกมาเต็มเปี่ยม

คิดชื่อแล้วหรือยัง ? ชื่ออะไร ? ” เคที่ถาม พร้อม รอยยิ้ม ก่อนหน้านี้พูดแล้วว่า นี่เป็นลูกบุญธรรมของ ฉัน !

คิก คิก ดีนี่ ลูกบุญธรรมของเธอ ลูกชายของ ฉัน ! ทั้งสองคนพูดคุยหัวเราะกัน เป็นภาพที่อบอุ่นมาก 4 ชื่อว่า นีโอ ชื่อเล่น ชื่อเชย์ ดีไหม ?”
“อืม ชื่อดีนี่ ฮ่า ฮ่าฮ่า ดี! ลูกบุญธรรมของฉันชื่อ เชย์ ! ” เคที่พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม

แต่ว่า ในตอนนี้ พยาบาลวิ่งมาด้วยท่าทาง กระวนกระวายใจ พูดกับทั้งสองคนว่า ” คุณยี่หวา ลูก ของคุณหายไปแล้ว ! 9

“อะไรนะ ? ” เหมือนฟ้าร้องกึกก้อง ยี่หวาตกใจจน ไม่สามารถตกใจได้มากกว่านี้ “ลูกของฉัน ทำไมถึง หายไป ! )

เมื่อครู่นี้ มีชายชุดดำสี่คนมาที่นี่ พวกเขาให้นี่ไว้ บอกว่า คุณยี่หวารู้ว่า เพราะอะไร ! ” พยาบาลพูดพร้อม ยื่นจดหมายมา

(( กร็ด—– 7 มือที่กำลังสั่นรับจดหมายมา เปิด ออก พบเช็คแผ่นหนึ่ง ตัวเลขคือ ห้าล้าน ยังมีจดหมาย หนีบไว้โดยการพิมพ์ เธออ่าน แล้วใบหน้าก็ขาวซีดมาก ยิ่งขึ้น กรีดร้องออกมาด้วยความเสียใจ

“ไม่——)

เคที่รับจดหมายมา อย่างตกตะลึง ทำไมถึงเป็น อย่างนี้ ? ”
“ เขาตามมาแล้ว เคที่ ลูกของฉัน ฉันจะเอาลูก ของฉัน ! ” แก้มของยี่หวาเต็มไปด้วยน้ำตา เธอ ยอมรับไม่ไหวจนล้มลงไป

* หวา ฉันช่วยเธอหา พวกเราไปตามหาลูก! เค ที่กอดเธอไว้แน่น อยากปลอบใจเธอ พบว่า มือและเท้า ของเธอเย็นเฉียบ หวา เธอต้องเข้มแข็งนะ อย่าทำให้ พี่ตกใจดีหรือเปล่า ? )

ฉันจะเอาลูกของฉัน ฉันไม่เอาเงิน ฉันแค่อยาก ชย์ของฉัน ลูกของฉัน ! ” ร้องไห้กรีดร้องอย่าง เสียใจ ค่อยๆเปลี่ยนเป็นเศร้า สะอึกสะอื้น เหมือนลูก แมวที่บาดเจ็บ ยี่หวาขดตัวอยู่บนเตียง เศร้า เสียใจไม่มี ใครช่วยเธอได้.

5 ปีต่อมา

“ มา มี้ เมื่อไหร่พวกเราจะถึงบ้านของน้าเคที่ครับ ? เซย์คิดถึงน้าเคที่มากๆเลยครับ ! ”

บนเครื่องบิน ข้างกายผู้หญิงอายุน้อย มีเด็ก ชาย อายุ 5 ขวบเนื้ออ่อนอมชมพูนั่งอยู่ เงยใบหน้าขาวเล็กๆ ปากแดง มองยี่หวางดงามที่นั่งอยู่ข้างๆ

“ เร็วๆนี้ก็ถึงแล้วครับ เชย์เป็นเด็กดีนะครับ น้าเคที่จะมารับเชย์แน่นอน พวกเราจะได้พบน้าเคที่เร็วๆนี้แล้ว นั่งดีๆนะครับ ! ” ยี่หหวายิ้มอย่างอ่อนโยน มองหน้าตา ลูกชายที่เชื่อฟัง ในหัวใจของยี่หวามีความรู้สึกมากมาย ปรากฏออกมา สายตาว่างเปล่าตามไปด้วย คล้ายกับ สามารถมองเห็นอีกใบหน้าอ่อนเล็ก อีกใบหน้าหนึ่งผ่าน ใบหน้านี้ ที่เคยเห็นแค่ครั้งเดียว ลูกชายจริงๆของเธอ ตอนนี้อยู่ที่ไหน ?

ยกโทษให้มา มี มามีไม่รู้จริงๆว่าลูกอยู่ที่ไหน ขอโทษ !

น้ำตาหยดหนึ่งไหลลงมาตามแก้ม ทุกครั้งที่นึกถึง ลูกที่ถูกแย่งชิงไป ข้างในหัวใจของเธอจะเศร้าสร้อย เกลียดผู้ชายที่สวมหน้ากากสุนัขจิ้งจอกเข้ากระดูก ทำไมเขาถึงเหี้ยมโหดอย่างนี้ ! ทำให้เธอและลูกแยก จากกัน !

( มามีครับ มามี้ร้องไห้ ! ” มือเล็กๆยื่นเข้ามาเช็ด น้ำตาให้มามี มามีไม่ร้อง เชย์เป็นเด็กดี เชย์จะปกป้อง มาม ! )

* เด็กดีลูกรัก มามีไม่ร้อง! มามีแค่มีความสุข ใน ที่สุดพวกเราก็กลับมาแล้ว ! ” ยี่หวาเช็ดน้ำตาออก หอม แก้มลูกชาย
นี่คือเด็กที่เธอเก็บได้ข้างแม่น้ำ ตอนที่หัวใจของเธอ หนาวเหน็บ นึกไม่ถึงว่า เซย์จะเอาใจใส่มากขนาดนี้ อยู่ เป็นเพื่อนเธอ มา 5 ปี พาความสุขมากมายมาให้เธอ หากลูกของเธอกลับมาอยู่กับเธอ

“ มามีครับ ผมอยากฉี ! ” เด็กน้อยขมวดคิ้วพูด

“ อืม มามี้พาลูกไป ! )

4 ไม่เอา! จะไปเองครับ เซย์เป็นเด็กผู้ชาย มาม เป็นผู้หญิง ! ” เชย์ส่ายศรีษะอย่างแน่วแน่ ดึงเข็มขัด ออก

“ แต่ว่า ลูกคนเดียว ได้หรอครับ ? )

* เชย์เป็น ลูกผู้ชาย ! ” เด็กน้อยเดินผ่านยี่หวาไป >> วิ่งไปทางที่จะพาไปสู่ห้องน้ำ

และผู้ชายร่างสูงใหญ่ที่นั่งถัดจากยี่หวาแถวที่สาม ลุกขึ้นพอดี ชายหนุ่มหรี่ตาลงน้อยๆ ปล่อยความเย็น ออกมารอบกาย ทำให้คนที่นั่งอยู่บนเครื่องไม่กล้ามอง เขา ยกข้อมือดูเวลาจากนาฬิกาเพชร ขมวดคิ้วแน่น ชายหนุ่มเดินไปยังห้องน้ำ

ไม่กี่ก้าวใหญ่ก็ถึงหน้าประตูห้องน้ำ ดันประตูเข้าไปเซย์ เงยหน้าขึ้นมองคุณลุงคนนี้ คุณลุงครับ เซย์มา (๕ ก่อนนะครับ ! เชย์จะฉี่ก่อน ! คุณลุงต่อแถว ! ”

“ เออ ! ” ก้มศรีษะลง จึงพบว่าข้างกายมีเด็กอายุ ประมาณ สี่ ห้า ขวบ ฟาโรห์ยกคิ้วขึ้น “ ฉีด้วยกัน ! )

เชย์ก็ยกคิ้วขึ้นเหมือนกัน ฝึกท่าทางของเขา ( คุณลุงอยู่ ผมฉี่ไม่ออก ! คุณลุงกรุณาออกไปก่อนครับ!

ฟาโรห์มองเด็กที่สูงไม่เท่ากระเป๋ากางเกงของเขา อย่างแปลกใจ รู้สึกคุ้นเคยใบหน้าเล็กๆ ดวงตาคู่นี้ เหมือนกับเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ?

คุณลุง กรุณาออกไปก่อนครับ ! ” เชย์พูดอย่าง เกรงใจ และมีมารยาทมาก!

* เด็กผี หากนายยังไม่ฉี่ เครื่องก็จะลงแล้ว! พวก เราไม่ได้ฉีสักคน ! ” ฟาโรห์พูดพร้อมแกะเข็มขัดหนัง ของตัวเองออก ตลกจริงๆ ที่ปัสสาวะใหญ่ขนาดนี้ เด็กผี นี่กลับกล้าแย่งกับเขา!

(๕ คุณลุงร้ายจัง ถอดกางเกงต่อหน้าคนอื่น ! คุณครูบอกว่า นี่ไม่ถูกต้อง ! )
* คุณลุงร้ายจัง ถอดกางเกงต่อหน้าคนอื่น ! คุณครูบอกว่า นี่ไม่ถูกต้อง ! )

เขาอยู่ในอาการอึ้ง ฟาโรห์เอ่อไปแล้ว ! เด็กผีนี่

กำลังพูดอะไรอยู่ ?

ก้มศรีษะมองของตัวเอง เชย์ขมวดคิ้ว งงงวยมาก ( ทำไม ของคุณลุงกับของเชย์ไม่เหมือนกัน ? )

เครื่องจะถึงแล้ว เชย์ยังขมวดคิ้วอยู่ตลอด

จนลงจากเครื่อง ยี่หวาก็ยังไม่เข้าใจ ทำไมลูกชาย ไปห้องน้ำบนเครื่องครั้งหนึ่ง แล้วนึกอะไรเงียบๆอยู่ ตลอดแบบนี้

“ เชย์ครับ เป็นอะไร ? )

4 มามี โน้น ! คุณลุงคนนั้นครับ ” เชย์ซี้ผู้ชายร่าง สูงใหญ่ตรงหน้า พูดกับยี่หวาว่า ” คุณลุงคนนั้นกับเชย์ (๕ ไม่เหมือนกันครับ ! )

“อะไรครับ ? ยี่หวายังไม่เข้าใจ

“ ก็นี่ไงครับ คุณลุงคนนั้นแย่งกับผม จนจะทำให้ ผมเกือบฉี่ไม่ออกเลยครับ !
เอ่อ !

ใบหน้าของยี่หวา แดงไปจนถึงหูอย่างรวดเร็ว ถูก คำพูดของลูกชายทำให้ ร้องไห้ก็ไม่ได้ หัวเราะก็ไม่ออก อายมาก มองแผ่นหลังที่จากไปโดยอัตโนมัต ท่ามกลาง ผู้คนมากมาย ผู้ชายคนนั้นเด่นที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย แค่แผ่นหลังเดียว เหมือนอยู่ท่ามกลางฝูงไก่ ร่างกายสูง ใหญ่แข็งแกร่งมีมัดกล้าม มองชายหนุ่มที่หายไปยังมุม ของอาคารห้องผู้โดยสาร มองแล้วคล้ายกำลังรีบร้อน !

“คุณลุงไม่มีระเบียบวินัย ไม่รู้จักมารยาท ! ” เชย์ ยังคงพูดต่อ ฉี่เสร็จแล้ว ยังไม่ราดน้ำอีก เป็นเชย์ที่ ช่วยคุณลุงราดครับ ! ”

* อิ้ม เชย์เป็นเด็กดีที่สุดเลย ! ” ยี่หวานั่งยองลง อย่างยากลำบากเล็กน้อย หอมแก้มของลูกชาย “ พวก เรารีบไปกันเถอะครับ น้าเคที่คงรอนานแล้วแน่ๆเลย ! !)

“อะ! จะเจอน้าเคที่แล้ว มามี้ เร็วหน่อยครับ ! ) เชย์ตะโกนอย่างรีบร้อน ดึงมือของยี่หวาวิ่งไปยังประตู ทางออก

“ เซย์ครับ ! 7 หน้าประตูที่รับผู้โดย ผู้หญิงที่ร่าง สวมเสื้อรัด กระโปรงสั้น สวมรองเท้าส้นสูงสีทอง ตะโกนแล้วพุ่งเข้ามาหาอย่างเวอร์ อุ้มเซย์ขึ้น “ ลูก เด็กดี คิดถึงแม่บุญธรรมหรือยัง ? มา หอมหน่อยครับ ! ”

“ น้าเคที่ครับ เชย์คิดถึงน้าจังเลยครับ น้าเคที่สวย อีกแล้วนะครับ ช่วงนี้มีคุณลุงมากมายจีบน้าเคที่อยู่ใช่ หรือเปล่าครับ ? ” เชย์กอดคอของเคที่ไว้ จูบลงบนแก้ม ขาวของเธออย่างแรง

“ อื้ม ! เด็กดี จูบที่ให้แม่บุญธรรม หอมมากเลย ครับ ! มา แม่บุญธรรมก็ให้จูบที่หอมมากๆกับเชย์! เค ที่จู่ปาก มอบรอยไว้บนแก้มเนื้ออ่อนของเชย์

ยี่หวามองแก้มของลูกชาย มีรอยลิปสติกรูปปาก ติดอยู่ หัวเราะอย่างไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี “ พอแล้ว เชย์ ครับ ลงมา ยังไม่ลงมาอีก น้าเคที่จะเผยสิ่งที่ไม่ควร สู่ สายตาคนอื่นหมดแล้ว ! )

“ เผยสิ่งที่ไม่ควรสู่สายตาคนอื่น คือถูกคนอื่นเห็น โดยที่ตัวเองไม่ได้ตั้งใจ ใช่หรือเปล่าครับ ? งั้นเมื่อกี้ เชย์ ก็เผยสิ่งที่ไม่ควร สู่สายตาคนอื่นแล้ว ถูกคุณลุงเห็นนก เล็กของเชย์แล้วนะครับ ! ” พูดอยู่ดีๆ เชย์เริ่มสงสัย งงงวยขึ้นมา เหมือนกับไม่เข้าใจมากๆ

เคที่อึ้งไป วางเชย์ลง ตบไหล่ของยี่หวา 4 ได้นี่ หวา เธอสอนลูกของพวกเรายังไง ตัวเล็ก ใจกล้านะ เนี้ย! ตัวเล็กแค่นี้ ก็รู้เรื่องพวกนี้แล้ว !
หวา พวกเธอสองแม่ลูก อยู่ที่เถอะ ที่นีว่าง ไม่ ต้องให้ค่าเช่า อย่าเกรงใจ หากเกรงใจมากจริงๆ เมื่อพี่ ไม่มีคนเลี้ยง ก็ทำอาหารให้พี่ทาน ok ? )

“เคที่ ฉันขอบใจเธอจริงๆ หลายปีนี้ หากไม่มีเธอ ฉันไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ยังไง ! ” หวามองคอน โดสองห้องนอน หนึ่งห้องรับแขก ในใจซาบซึ้งมาก

“ เธออ่ะ อย่าพยายามทำเป็นเข้มแข็ง ทำไมไม่ใช้ เงินก้อนนั้น ? ” จนถึงตอนนี้ เคที่ยังไม่เข้าใจ เพราะ อะไร ยี่หวาไม่ยอมใช้เงิน ห้าล้าน ก้อนนั้น นั่นเป็นสิ่งที่ เธอได้มาแลกกับการสูญเสียลูกไป ! )

“ ฉันไม่อยากใช้เงินที่ขายลูกชาย ฉันรู้สึกผิดต่อ เขา จนถึงตอนนี้ ยังไม่รู้ว่า เขาอยู่ที่ไหน หากฉันใช้เงิน ก้อนนั้น ฉันจะไม่สบายใจตลอดชีวิตแน่ ! ” ยี่หวายิ้ม อย่างขมขื่นโชคชะตาจริงๆ เด็กคนนี้ เธอไม่ได้เก็บมาเปล่าๆ ! เคที่ >> ยิ่งรู้สึกว่า เชย์ ยิ่งเหมือนยี่หวามากขึ้นเรื่อยๆ หากไม่รู้ เรื่องจริง ไม่มีใครสงสัยว่าเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของยี่หวา