บทที่ 22 โลกมันแคบ
จะเป็นบ้า!จะเป็นบ้าแล้วจริงๆ!
ยี่หวา ทำไมเธอคิดถึงผู้ชายคนนั้นอีกแล้ว ไหนบอก
ว่าเขาเป็นบ้าไง?
แต่ที่ริมฝีปากของเธอ ความรู้สึกเร้าร้อนตอนนี้ก็ยัง อยู่ ใจของเธอสับสนมาก ยุ่งไปหมด
ในหัวสมองก็มีเสียงดังไม่หยุด
เหมือนกำลังฝัน เป็นฝันร้าย หวังว่าเธอพูดว่ามีแฟน แล้ว เขาจะไม่มารังควานตนอีก
“หวา หวา หายเหม่อได้แล้ว!”เคทีเห็นหน้าเธอเหม่อ อาจทำใจได้ยากสักระยะหนึ่ง “เธอคงไม่ตกหลุมรัก นะ?”
ได้ยินเสียงผู้หญิงที่คุ้นเคย ยี่หวาได้สติ หน้าแดงๆ ยิ่งทำให้สงสัยไปอีก “เอิ่ม!”
“มีเรื่องจริงๆ!”เคที่มั่นใจ
“คุณน้าเคที่ เรื่องอะไรกัน?”บนหน้าที่เหมือนแอ ปเปิ้ลของเซย์เต็มไปด้วยความอยากรู้
“ฉันไปห้องน้ำก่อนนะ จะรีบมา “ยี่หวาพูดจบ รีบลุก ขึ้นแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำ
“ยินดีกับการเปิดร้าน!ไกลจากนั้น ผู้จัดการเซ ลอนเห็นเวฟเลยตะโกนพูด ต่อด้วยผิวปาก
ฟาโรห์ก็ยังเย็นชาเหมือนเดิม แต่พอเห็นเวฟก็ขยับ มุมปาก “ยินดีด้วย
“ขอบคุณ นึกไม่ถึงเลยพวกคุณจะมาได้!”เวฟพูด จบก็เห็นคนที่เดินมาจากข้างหลังจูเลีย สายตาเปลี่ยน
ไป
“ทำไม?ไม่ต้อนรับฉัน?”จูเลียกระพลิบกระพลิบตา
ซนมาก
(ไม่ ไม่ใช่ แค่คิดไม่ถึงว่าคุณจะมา! “การยิ้มของ
เวฟมีความเขิลอาย
ฟาโรห์กับผู้จัดการเซลอนสบตากัน ในนั้นมีแสงที่มี แค่สองคนนั้นเท่านั้นที่จะรู้
“พวกนายคุยกันเลยระ พวกเราขึ้นไปละ!”ผู้จัดการ เซลอนพูดเสร็จก็เดินขึ้นไปข้างบน
เวฟรีบหันหลัง ให้พนักงานดูแลพวกเขา พอเห็น สายตาขี้เล่นของฟาโรห์ ก็เหมือนนึกอะออกแล้วรีบ ตะโกน “โรห์, ลูกชายนายก็มาใช่ไหม?”
“ซอล” ฟาโรห์ยักคิ้ว ไม่นะ!)
“ฉันเห็นเด็กคนหนึ่งหน้าคล้ายนายมาก โดยเฉพาะ ตา!”เวฟพูด : “ฉันก็นึกว่าเป็นลูกชายนายที่แท้ก็ไม่ใช่! ”
เอ่อ!ตาของซอลไม่เหมือนโรห์นะ ซอลน่าจะ เหมือนแม่เยอะกว่า! ผู้จัดการเซลอนคิดสักพัก “โรห์ ตกลงแม่ของซอลเป็นใคร?นายจะบอกพวกฉันเมื่อ ไหร่?)
“ฉันจะไปห้องน้ำ!ฟาโรห์ไม่ได้ตั้งใจมองไปที่เขา ไม่หันแม้แต่หัว ทั้งตัวเปล่งออร่าอันตราย เดินตรงไปทาง ที่มีป้ายบอกห้องน้ำ
เวฟมองไปที่ผู้จัดการเซลอน “ทำไมนายต้องคุย
เรื่องนี้ด้วย?”
“ได้ พวกนายคุยเรื่องของพวกนายต่อเลย!ฉันไป ละ!”ผู้จัดการเซลอนถูกๆที่จมูก เขาไปในร้านอาหาร
ยี่หวารีบปรับสีหน้าของตัวเองแล้วเดินออกจาก ห้องน้ำ ก้มหน้าเดินไปข้างหน้า
ฟาโรห์เดินมาทางนี้พอดี ทันใดนั้น เขาเห็นอะไร ตา เผลอหรี่ เธอมาอยู่ที่นี้ เป็นเรื่องที่บันเอิญจริงๆ!
ฟาโรห์เดินไปทางเธออย่างเร็วหยุดเดิน
ยี่หวาก้มหัวไว้ทันใดนั้นเห็นรองเท้าหนังที่สว่างส ไหวเข้ามาในสายตาของตน รีบเงยหัว ทันใดนั้น เธอจ้อง ตาโต “ประ, ประธาน!”
วินาทีนั้น เขาก็ได้โอบกอดไปที่เอวที่เล็กของเธอ โอบเธอเข้าที่อ้อมอกของตั้งเอง
“ประธาน “ระหว่างที่ตกใจ เขาก็ได้ก้มหัว พร้อมโน้มตัวไปข้างหน้า ทำเหมือรจะจูบลงที่ปากของนี้ หวา
ช่วงที่กำลังจะเข้าใกล้นั้น ก็หยุดกะทันหัน ระยะที่ ใกล้กันทำให้เธอได้กลิ่นบุหรี่บนตัวของเขา รู้สึกหัวมีนหน่อย
(พวกเราชั่งบันเอิญจริงๆ!ยี่หวา!”เขาแสยะยิ้ม แฟนของเธอหละ?คนไหน?แนะนำให้ประธานคนนี้ หน่อยสิ!”
ตาของยี่หวาขยายใหญ่ขึ้น กลืนน้ำลาย “ประธาน คะ แฟนฉัน แฟนอยู่ข้างนอกค่ะ คุณรีบปล่อยตัวฉัน ไม่ งั้นฉันจะร้องแล้วนะคะ!”
แร้องอะไร?”เขาออกเสียงเหมือนขู่ กลับอุ้มเข้า
ห้องน้ำหญิง
ไอโรคจิตทำไมมาอยู่ที่นี่ ?อีกอย่าง เขาเข้ามาใน ห้องน้ำหญิงอีกทำไม ครั้งก่อนเขาอยู่ที่ห้องร้ำหญิงจูบ เธอ
“ร้องสิ เธอสามารถร้องได้!” เขาพูดอย่างเยือกเย็น เธอโดนร่างทับไปที่ประตูห้องน้ำ
สายตาแบบนั้น เย็นชาจนทำให้คนตัวสั่น
“ยี่หวากลายเป็นหิน
สายตาของเขา จ้องมองเธออย่างคมกริบ ความรู้สึก เหมือนสูงกับต่ำ ทำให้เธอหายใจไม่ออก นั้นมัน .. เป็น ความกดดันที่มีแต่ผู้ชนะเท่านั้นที่จะมี….
(นายโรคจิต นี้มันห้องน้ำผู้หญิง!”เธอหาลิ้นจนเจอ
“เลิกกับแฟนเธอ!ด่วน!เร็ว!”สายตาของเขาล็อก สายตาเธอไว้น่ากลัวเหมือนจะกลืนกินเธอลงท้องอย่าง นั้นแหละ
“คุณ คุณจะบ้าหลอ?”ยี่หวายืนงง การปรากฏของ เขาก็ทำให้เธอรู้สึกเหมือนไม่สามารถคาดเดาได้ แต่คำ พูดของเขานั้นยิ่งทำให้เธอไม่สามารถเดาได้ อย่าว่าแต่ เธอไม่มีแฟนเลย ถ้าหากมี เขาก็ไม่ควรออกคำสั่งอย่างนี้ เธอมั้ง?
เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?เขามาที่นี่ทำไม?เขาคิดจะทำ
อะไร?
ฟาโรห์ไม่โกรธแต่กลัวหัวเราะ หัวเราะได้แปลก
ประหลาดมาก
เงียบไม่พูดอะไร ค่อยๆแหล่ไปมองยี่หวา เห็น สายตาที่ลุกลนของเธอ อารมณ์เขากลับดีเป็นพิเศษ
“ประธานคะ คุณรีบปล่อยฉันออกไปเถอะคะ คุณ ทำอย่างนี้ได้ยังไง?”
“ฉันอะไร?”ฟาโรห์เหมือนแสยะยิ้ม สองมือออก แรงเนอะกว่าเดิม ล็อกตัวเธอไว้กับตัวเองอย่างแน่น เพื่อ ให้เธอไม่สามารถขยับตัวได้แม้แต่น้อย
ก้มหัวลง เกือบจะจูบลงไปแล้ว เขาชอบดูเธอเวบลา ที่ตื่นเต้น แบบนี้เหมือนจะสวยกว่าทุก ครั้ง!
ตัวของยี่หวาไปข้างหลังอย่างอัตโนมัติ สายตา เหมือนเสียใจ คุณอย่าทำอะไรมั่วๆนะ!แฟนของฉันฆ่า คุณแน่ คุณปล่อยฉัน!”
“งั้นเธอก็เรียกเขาสิ!ให้เขามาฆ่าฉันในห้องน้ำหญิง เลย!”ฟาโรห์หัวเราะอย่างชอบใจ
ยี่หวาหลับตาอย่างแน่น ความเยอหยิ่งในตัวกลับเริ่ม จงใจ “คุณ คุณ คุณทำไมถึงได้ขี้โกงขนาดนี้ คุณเป็น ประธานนะ!”
เขาเปลี่ยนความรู้สึกที่มีต่อเธอ ทำไมเขาถึงได้ทำ กับเลขาตัวเองแบบนี้ เธอไม่ใช่คนที่มักง่าย!
เลิกกับแฟนเธอซะ!”เขาพูดต่อ
(ไม่!”
เลิกไม่เลิก?”เขาบีบรัดตรงที่เอวของเธอแรงกว่า
เดิม เธอรีบพูดว่า
“เลิก เลิกยังไม่พอหรอ?”
อึม เห็นเธอแบบนี้ ตอนนี้เป้าหมายก็สำเร็จ สาว งามก็อยู่ในอ้อมอก แต่ว่า สิ่งที่เขาอยากได้ไม่ใช่แค่จูบ
เฉยๆ ..
ฟาโรห์จู่ๆก็หยุดการการะทำ มองหน้าเธอที่สับสน เกิดมีความสนใจ “พอแล้ว ตอนนี้ออกไป บอกผู้ชายที่รอ เธออยู่ที่ห้องอาหาร ว่าเธอจะเลิก!”
(…”ยี่หวาได้ยินเขาพูดอย่างนี้ รีบพยักหน้า “ได้, คุณปล่อยฉันเถอะ!”
ฟาโรห์ปล่อยมือของเธอทั้งสองจนได้ จับมือเธอขึ้น เอียงตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย จูบลงไปที่หลังฝ่ามือของ เธออย่างจางๆ
ตอนนี้ เขาได้กลับกลายเป็นสุภาพบุรุษ
อย่างแรกหลังได้รับอิสระยี่หวาหนีออกไปจากฟ้อง น้ำ ไม่กลับมาที่ร้านอาหารอีก กลับตรงลงไปชั้นล่าง
ตอนฟาโรห์ออกมาก็ไม่เจอแม้แต่เงาของยี่หวา
“เวฟ ฉันได้รับสายจากบริษัทจะกลับไปที่บริษัท นายกับเชย์กินกันเลย ฉันไปละ!”ยี่หวาวิ่งไปด้วยโทรไป ด้วย
โรห์ไมานั่งตรงนี้สิ! ผู้จัดการเซลอนเห็นฟาโรห์
เดินมา รีบโบกมือทักทาย
ที่นั่งของพวกเขาถูกจัดให้อยู่ข้างโต๊ะของเวฟกับยี่ หวา ที่จริงตอนเชย์กินอาหารเห็นลุงคนหนึ่งเดินมาจาก อีกด้านหนึ่ง รีบขมวดคิ้ว ตาดำๆกระพริบๆ ดีใจมาก
ฟาโรห์หายี่หวาทั่วห้องอาหาร แต่กลับไม่มี ผู้หญิง คนนั้นไปไหนแล้ว?
วางโทรศัพท์เวฟพูด: “เชย์ รีบกิน มีไปทำงาน แล้ว เหลือแต่พวกเรา
“ลุงนกใหญ่!”เซย์โดดลงเก้าอี้วิ่งไปอยู่ตรงหน้า
ฟาโรห์
จู่ๆก็มีเงาเล็กๆโผล่ออกมา ทำให้หลายคนต้องยืนงง
สายตาของผู้จัดการเซลอนมองไป เห็นเด็กคนหนึ่ง ปิดทางของฟาโรฟ์ ทำให้มองไปอีกโดยไม่ตั้งใจ
“ลุงนกใหญ่ครับ ทำไมลุงถึงมาอยู่ที่นี่ครับ?”เซย์ มองเห็นฟาโรห์แล้วดีใจทันที รู้สึกสนิทอย่างบอกไม่ถูก
ฟาโรห์ก้มหัวลงไป มองเห็นเงาเล็กๆนั้น มุมปากขึ้น บนโดยไม่ตั้งใจ ทำให้ดูเหมือนเขาไม่เย็นชาขนาดนั้น “เธอละ? เธอทำไมมาอยู่ที่นี้?”
“ลุงนกใหญ่?”ผู้จัดการเซลอนเกือบพุ่งกาแฟออก “นกใหญ่คืออะไร?” มา
เชย์หันหลังไปเจอผู้จัดการเซลอน เป็นลุงที่สวยจัง เลย!”ลุงสวยครับ นกใหญ่ก็คือเล็กไงครับ ฉื่ที่เล็กครับ! แค่นี้ลุงก็ไม่รู้ โง่จริงๆเลย!”
“ฮ่าฮ่าฮ่า “จู่ๆ ก็หัวเราะออกมาเสียงดัง ผู้จัดการ ก็ได้พุ่งน้ำกาแฟออกมา ขอโทษ ขออโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ!”
เซลอน นายควรสง่าหน่อย! “จูเลียเกือบถูกเขาพุ่ง ใส่ แต่หน้าที่สวยแค่แกล้งทำเหมือนยิ้ม แอบมองไปที่ ฟาโรห์และเด็กคนนั้น
พระเจ้า เด็กคนนี้น่ารักจริงๆ เด็กไร้เดียงสาคงหมาย ถึงสถานการณ์แบบนี้สินะ จูเลียจ้องมอง เลย์ยิ้มให้แล้ว จู่ๆก็มีความโดดเดี่ยวโผล่มาจากสองตา
เห็นแค่ฟาโรห์ก้มหัวลงไป มองที่เด็กตัวเล็กๆ สายตา เปลี่ยนและสับสน
“เซย์ นั้นเธอกำลังทำอะไร!”เวฟได้ยินบทสนทนา แล้วรีบวิ่งมาพร้อมขอโทษ ดึงเชย์ไว้ ใครจะคิดว่าเด็กคน นี้จะพูดคพำพูดให้คนอื่นตกใจ คุณชายค่ะ ขอโทษคะ เด็กยังเล็ก!”
“ลุงครับ ถุงที่ลุงซื้อมาใช้หมดรียังครับ?”รอบบริ เวนนั้นมีเสียงที่อ่อนนุ่ม โดดเด่น แล้วมีความไพเราะ
สีหน้าตึงเคลียดของฟาโรห์เปลี่ยนสักพัก ด็กคนนี้ เหมือนพูดไม่เว่อร์จะตายตาไม่หลับเลย!
“ถุงถุงอะไร?” ผู้จัดการเซลอนฟังไม่รู้เรื่อง
“ไม่ต้องพูดแล้ว!”ฟาโรห์ห้าม
ใครจะไปรู้ว่าเชย์ไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย แต่ตะโกน ดังๆว่า: “ลุงคนสวย ลุงโง่จริงๆเลย ถุงลุงยังไม่เคยใช้ หรอ?เป็นที่จีบผู้หญิงแล้วใช้ไงเกรย์ในห้องผมยังบอก เลย ถ้าไม่ใช้ถุงก็จะมีเด็กคลอดออกมา!”
“พระเจ้า!”หน้าของเคที่แดงไปหมด “คุณชายครับ ขอโทษ ขอโทษนะครับ!”
“ลุงครับ ลุงซื้อถุงเยอะขนาดนั้นคือไม่อยากมีลูกใช่ ไหมครับ?”โผล่ออกมาอีกคำหนึ่ง
เห็นแค่ฟาโรห์หรี่ตา เดินไปข้างหน้า อุ้มเชย์มาอยู่
กับตน
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ