บทที่ 20 เรื่องรุ่มร้อน

เธอขมวดคิ้ว “ เลขาไอรดาไม่ระวังทำน้ำแกงหก แล้วโดนค่ะ ! ”

ง่ายแค่นี้ ? ” เขาถาม นึกว่าเธอจะพูดอย่างอื่น

4 ใช่ค่ะ ! ทำไมหรอคะ ? ” เธอไม่เข้าใจ

* เธอตั้งใจต่างหาก ! ” ขนาดตัวเองก็ตกใจ ทำไม ถึงพูดประโยคอย่างนี้ออกมา

เพราะว่าในสายตาของคนอื่น เขาเย็นชาสงบนิ่งมา

ตลอด

“อะไรคะ ? ! ” ยี่หวาเบิกตาคู่นั้นที่มีเสน่ห์ที่ทำให้ คนอื่นหลงไหลของเธอกว้าง ไม่กล้าเชื่อว่าตัวเองได้ยิน คำพูดอะไร ประธานคะ เลขาไอรดา เหมือนกับเป็น ผู้หญิงที่คุณดูแลอย่างดี คุณควรปกป้องเธอถึงจะถูก ทำไมถึงพูดเธออย่างนี้ล่ะคะ ? ”

เธอว่าเขา จึงพบว่า ผู้ชายคนนี้สูงมาก ! แต่

ว่า..นี่ไม่ใช่จุดสำคัญ ! ผู้ชายที่ควรตายคนนี้ ไร้ ความรู้สึกจริงๆ นอนกับเธอเอาครั้งแรกของเธอ ยังจะ พูดไม่ดีลับหลังเธอ
ใช่ ! ไอรดาอาจจะตั้งใจก็ได้ แต่ว่า ใครสามารถเป็น

พยานได้ล่ะ ?

( หรือเธอนึกว่า ไอรดาไม่ได้ตั้งใจ ? ” เขาเลิกคิ้ว สูง ต้องการให้เอาคืนให้เธอหรือเปล่า ? ”

พูดแล้ว เขาก้มศรีษะลงมาใกล้เธอ ลมหายใจที่พ่น ออกมาปะทะเข้ากับข้างๆใบหูของเธอ แต่กลิ่นหอมไม่ เหมือนใครที่ออกมาจากร่างกายเขา ทำให้เธองงงวย

ยี่หวายิ้มสดใสให้เขา พูดอย่างไม่สนว่า “ ทำไมฉัน ต้องเอาคืน ? ฉันไม่ได้โมโห ! !!

ครั้งหน้า เธอเธอทานข้าวที่มุมห้อง มุมที่ใครก็ไม่ ผ่าน ก็ไม่ถูกน้ำแกงร้อนหกใส่แล้ว!

* ไม่ต้องให้ฉันช่วยหรอ ? ” เขายังคงเป่าลมใส่ใบหู

ของเธอ

( ประธานคะ ฉันพบว่าคุณไร้สาระจริงๆนะคะ ! ใกล้ฉันมากอย่างนี้ทำไมคะ ? ) เธอโมโห ใช้นิ้วเรียว จิ้มหน้าอกของเขา นึกไม่ถึงว่า ร่างภายนอก มองแล้ว สูง สง่างาม ซ่อนความงามและพละกำลังไว้ หน้าอก แข็งแกร่ง แข็งเหมือนก้อนหิน ทำให้นิ้วมือเรียวของเจ็บ !
ฟาโรห์ยิ้ม ใช้มือใหญ่กุมนิ้วมือของเธอไว้

4 ให้ฉันช่วยเธอหน่อยไหม ? ” เขาถามอีกครั้ง

อย่างอดทน

4 ไร้สาระ! ” เธอดึงมือกลับ

และประตูลิฟท์ก็เปิดออกตอนนี้

ไม่ใช่ครั้งแรกที่นั่งรถ Bugatti ของฟาโรห์ ครั้ง ก่อนเรื่องถุงยางอนามัย เธอถูกเขายัดเข้ามานั่งในรถข้าง คนขับ ครั้งนี้ ก็เหมือนกัน

แต่ว่า ไม่มีใครพูดอะไรออกมา เอายามาจากโรง พยาบาลอย่างรวดเร็วแล้ว กลับมาอีกครั้ง ทั้งบริษัท คล้ายกับหม้อแตก ซุบซิบกันระงม

หน้าห้องโถงแผนกต้อนรับส่วนหน้าของบริษัท

พนักงานน้ำฝนถือหูฟังไว้ ไม่รู้ว่าคุยกับใครอยู่ ว้าว ใช่จริงๆ ประธานจับมือของเลขายี่หวาจริงๆ ฉัน เห็นประธานจับมือของผู้หญิงครั้งแรกเลยนะเนี้ย.

ตอนกลับมา ฟาโรห์เดินอยู่ข้างหน้า ในมือยี่หวาถทอถุงยาไว้ เดินอยู่ข้างหลัง แม้ว่าจะจัดการกับมือ เรียบร้อยแล้ว แต่ว่า เจ็บมากจริงๆ ฟาโรห์เดินตรงไปยัง ลิฟท์ส่วนตัว และเธอเดินไปยังลิฟท์พนักงานอย่างรู้ตัว

ฟาโรห์หันศรีษะไปมอง มองเห็นร่างที่กำละงจะไป รีบยื่นมือออกดึงคอเสื้อของสูทที่เธอสวม เดินข้างนี้!

ห้องโถงขนาดใหญ่เงียบทันที

ยี่หวาหดคอเล็กน้อย ” ฉันไปข้างนี้ก็ได้แล้วค่ะ !

นี่เป็นคำสั่ง ! )

* ค่ะ!”

จากนั้น ข่าวที่ยี่หวากับประธานขึ้นลิฟท์เดียวกัน แพร่สะพัดไปทั่ว…

กลับไปยังชั้นที่สูงที่สุด

* อ๊ะ ! หวา เธอกลับมาแล้วหรอ ? ) จู่ๆไอรดาก็วิ่ง เข้ามาถามอย่างเอาใจใส่
เห็นไอรดา ฟาโรห์ขมวดคิ้วเล็กน้อย ยี่หวา พยัก หน้าน้อยๆ ไม่พูดอะไร กลับไปยังที่ที่ของตัวเอง

สายตาเย็นเฉียบของฟาโรห์ มองผ่านใบหน้าของ ไอรดาที่อยู่ในนี้ ไม่ได้พูดอะไร และในดวงตาลึกๆของ เขา ไม่เคยจะมีความรู้สึกปลกๆสักนิด เพราะความสวย ของเธอ

สีหน้าไอรดาตกตะลึง เรียกเสียงต่ำ ประธานคะ!

“ เฮ้! กลับมาแล้ว ? หวา หมอบอกว่าเป็นอะไร ไหม ? เซลอนปรากฏตัวออกมาอย่างทันเวลาพอดีอีก

ครั้ง