บทที่ 6 รู้ฐานะตัวเองด้วย

บริษัทธนาตั้งอยู่ในใจกลางเมืองที่หรูหราที่สุดในเมืองนี้ ตึกที่สูง 66 ชั้น จนทะลุถึงเมฆ แข็งแกร่ง สูงตระหง่านน่ามอง ทั่วทั้งตึกจะเป็นสีน้ำเงิน มีดเป็นส่วนใหญ่ เมื่ออยู่ใต้แสงอาทิตย์ยามเช้า จะสว่างระยิบระยับ

ยี่หวาสูดหายใจเข้าลึกๆ อยู่หน้าประตูตึก แล้วก้าวเดินเข้าไปในตึก

เวลาทำงาน ห้องโถงทั่วทั้งตึกมีคนเดินไปเดินมามากมาย และลิฟท์ ทุกลิฟท์ มีคนยืนแน่นอยู่เต็มไปหมด ทุกคนสวมด้วยเสื้อผ้าเป็นระเบียบ เรียบร้อย ใบหน้าไร้รอยยิ้ม สามารถมองออกว่าทุกคนให้ความสำคัญกับ งานของตัวเองมากแค่ไหน

“ คุณยี่หวาคะ กรุณาขึ้นไปยังชั้น 66 ห้องประธานเลขา ไปแสดงตัว ต่อคุณอร ” เพิ่งเดินเข้ามายังตึก ก็ได้รู้ว่าที่ที่ทำงานของเธออยู่ชั้นที่สูง ที่สุด

ยี่หวาสูดหายใจเข้าลึกๆ เธอมาถึงหน้าประตูลิฟท์ ทุกลิฟท์เต็มไปด้วย คน มองลิฟท์ข้างๆที่ไม่มีคน ยี่หวาหันกลับเดินไปยังทางนั้น

* เธอนะหรอ ? ได้ยินมาว่า ประธานสัมภาษณ์แค่เธอคนเดี๋ยว ผู้หญิง คนนี้เป็นใครกัน ? )

“ อ๊ะ ! ผู้หญิงคนนั้นใช้ลิฟท์ส่วนตัวของประธาน ! ” พนักงานหญิง ต้อนรับสองคนสนทนากัน * คนโง่คนหนึ่ง ! ”

ไม่ถูก หรือว่ามีความสัมพันธ์พิเศษกับประธาน ? ”

4 ไม่ใช่หรอก ? ” ทั้งสองคนพูดคุยกัน ตามด้วยหน้าตึกปรากฏร่าง สูงใหญ่สองร่าง กำลังเดินตรงเข้ามา “ อ๊ะ ! ประธานมาแล้ว ! )

ชูว์ ! )

ยี่หวากดปุ่มสิฟท์ รอประตูลิฟท์เปิด บทที่ 6 รู้ฐานะตัวเองด้วย

ฟาโรห์และเซลอน เดินเข้ามาในตึกพร้อมกัน แล้วพบยี่หวา เซลอน กระพริบตารอบหนึ่ง ผู้หญิงเมื่อวานคนนั้น เหมือนกับเธอเดินผิดแล้วนะ ? นั่นเป็นลิฟท์สำหรับประธานนะ ?

สายตาของฟาโรห์ก็มองไป หลังจากที่เห็นเธอกดปุ่มลิฟท์สำหรับ ประธานแล้ว ดวงตาหรี่ลง มีความไม่พอใจอย่างชัดเจน

ฟาโรห์และเซลอนเดินตรงไปพร้อมกัน ช่วงเวลาที่ประตูลิฟท์เปิดออก ยี่หวากำลังจะเข้าไป ก็ได้ยินเสียงผู้ชายจากข้างหลัง “ เฮ้ คุณ นี่เป็นลิฟท์ สำหรับประธาน ลิฟท์ของพนักงานอยู่ข้างนั้น ! ”

เธอหันไปโดยอัตโนมัติ สายตาสองคู่ประสานกัน ยี่หวามองเห็น ใบหน้าเย็นชาของฟาโรห์ และข้างเขาคือ เซลอนที่ยิ้มร้ายอยู่

4 ขอประทานโทษค่ะ ! ฉันไม่รู้ ! ” ขอโทษอย่างอับอาย ยี่หวาจึงรู้ เหตุผลที่ว่าทำไมลิฟท์ตัวนี้ถึงไม่มีคน

* ไม่เป็นไร ! ต่อไปก็รู้แล้ว ! ” เซลอนพูดพร้อมรอยยิ้ม

รู้ฐานะตัวเองด้วย !” ตอนที่เดินผ่านเธอ ฟาโรห์พูดประโยคเย็น ชา ออกมาประโยคหนึ่ง

ช่วงที่ไหล่อยู่ตรงกัน เธอได้กลิ่นบุหรี่อ่อนๆ จากบนร่างของเขา ร่างกายเธอแข็งที่อทันที แล้วขอโทษอีกครั้ง ขอโทษค่ะ ! )

4 ไม่ต้องคิดมาก รีบไปข้างโน้นเถอะ ทำงานวันแรก อย่าสายนะ!” เซลอนส่งสายตาพราวระยับให้ยี่หวาอีกครั้ง

ยี่หวาใบหน้าแดง เธอรีบวิ่งไปยังอีกข้างทันที ทำงานวันแรก เธอรู้แล้ว

ว่า บริษัทใหญ่นี้ ขนาดลิฟท์ของประธานกับพนักงานยังแยกกัน !

ตอนที่ถึงชั้นที่สูงที่สุด ยังเหลืออีก ห้านาที ก็ถึงเวลาทำงาน ยี่หวาพ่น บทที่ 6 รูฐานะตัวเองด้วย

ลมหายใจออกมาเบาๆ ต่อไป ต้องมาเช้ากว่านี้ จะต้องไม่สายเด็ดขาด

ขณะยังหอบหายใจอยู่ ก็ถูกเสียงที่ดังมาจากข้างหลังทำให้ตกใจจน วิญญาณเกือบจะหลุดออกจากร่าง “ ยี่หวา ใช่หรือเปล่าคะ ? )

ยี่หวาหมุนร่าง ก็มองเห็นใบหน้าเคร่งครัดของคุณอร ยืนอยู่ข้างหลัง เธอ “ สวัดดีค่ะ ฉันชื่อ ยี่หวา ไซยเชื้อ ! ”

คุณอรพยักหน้าเรียบๆ เธอพูดอย่างเกรงใจมากแต่ก็ห่างเหิน ยินดี ต้อนรับคุณเข้ามายัง ธนาค่ะ ! )

* ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ ! ” ยี่หวาพูดอย่างไม่หยิ่งผยอง และไม่

ถ่อมตนมากนัก

เลขาอรพาเธอไปสำรวจที่ทำงานรอบด้านต่างๆ ให้เธอทำงานอยู่หน้า ห้องเลขา งานที่ต้องทำคือ รับแขก ช่วยประธานปฏิเสธคนที่ไม่สำคัญ รับ เอกสาร และรับโทรศัพน์

คุณยี่หวา คุณสามารถทำได้หรือเปล่าคะ ? ” เลขาอรอธิบายเสร็จ

แล้วถาม

“ น่าจะค่ะ ! !) ยี่หวาเอ่ย

“ เลขายี่หวา จากวันนี้เป็นต้นไป คุณเหมือนกับฉัน เป็นเลขาของ ประธาน ประธานไม่ชอบคำว่า น่าจะ จะพูดหรือไม่พูด คุณทำได้หรือไม่ ?

4 ได้ค่ะ ! ” ยี่หวารวบรวมความกล้าพูด

เลขาอร ยิ้มบางๆ “ ฉันจะตั้งใจสอนงานให้เธอ มีอะไรไม่เข้าใจ สามารถมาถามฉันได้ ฉันจะลงไปเอาเอกสารฉบับหนึ่ง ! )

* ค่ะ ! ” ยี่หวาสูดอากาศเข้าลึกๆ แล้วนั่งลง บทที่ 6 รู้ฐานะตัวเอง

อีกด้านหนึ่ง ประตูห้องประธานเปิดออก ยี่หวาลุกขึ้นยืนโดยอัตโนมัติ

* กาแฟ ! ” ฟาโรห์รอตั้งนาน ก็รอไม่ถึงกาแฟทุกเช้าแก้วแรก ของตัว

“ ค่ะ ! ” ยี่หวารีบไปห้องชงกาแฟ เพื่อไปชงกาแฟให้เขา

ขยับเท้าวิ่งไปยังห้องชงกาแฟ จู่ๆเธอรู้สึกมีอะไรบางอย่างที่มแทงแผ่น หลัง ทนความสงสัยไม่ไหว เลยหันไปมอง แล้วชนเข้ากับสายตาสีดำสนิท ที่สามารถดูดสิ่งที่มองเข้าไปได้ เธอสะท้านอย่างควบคุมไม่อยู่ ละสายตา ไปจากเขาอย่างกระสับกระส่าย แล้ววิ่งไปอีกครั้ง

ทำไมประธานถึงมองเธออย่างนั้น ? หรือว่าเธอทำผิด ? ไม่น่าเลย ทำไมเธอถึงลืมสิ่งที่เลขาอรบอกว่า ช่วงเช้า เมื่อประธานเข้าห้องทำงานแล้ว ต้องรีบส่งกาแฟหนึ่งแก้วสำหรับช่วงเช้าไปให้! นี่ก็เป็นสิ่งที่รวมอยู่ในงาน ของเธอ ตอนนี้เธอได้แต่ทำงานจากสิ่งเล็กๆพวกนี้ก่อน !

ยี่หวาสูดหายใจเข้าลึกๆ เธอชงกาแฟหนึ่งแก้วอย่างคล่องแคล้ว ได้ กลิ่นหอมที่กระจายออกไปทั่ว ถือไปให้ฟาโรห์

ยิ่งเดินเข้าใกล้ห้องทำงาน ในใจเหมือนกับมีลูกกวางวิ่งไปมา ทำงาน วันแรก เจอประธานที่เข็มงวดแบบนี้ เธอกลัวว่า ตัวเองทำผิดแล้วจะถูกไล่ ออกจริงๆ

ลมหายใจเข้าๆหนึ่งครั้ง ในที่สุด เธอก็ยกมือเคาะประตูไม้หนาสี

แดง

เข้ามา ” เสียงทุ้มต่ำถูกส่งออกมาจากข้างใน ทำให้ยี่หวา ตกใจตื่น เต้นไปชั่วขณะหนึ่ง เสียงนี้ ทำไมเหมือนกับเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนนะ ?

เอง