ผู้สืบทอดตัวน้อย

บทที่ 34 โทรศัพท์สายสอบถาม



บทที่ 34 โทรศัพท์สายสอบถาม

“ฟาโรห์ถูกเธอตะโกนจนเอาโทรศัพท์ห่างจากหู

หน่อย

“คุณได้ยินไหม? ดูเหมือนว่าฉันควรจะคุยเรื่องร้าย แรงที่คุณตีลูกนะ คุณค่ะ คุณฟังให้ชัดๆนะค่ะ ! คนเป็นพ่อ แม่ถ้าโกรธแล้วส่วนใหญ่มักจะไม่สามารถควบคุมหรือแบ่ง แยกอารมณ์ตัวเอง อาจทำให้เด็กเสียการใช้ชีวิตประจำวัน ง่ายมาก อย่างเช่น ตบหน้า จะทําให้จมูกออกเลือด ฟันหลุด ประสาทหูอาจเสื่อมเสีย ตีก้นเด็กนั้นก็จะทำให้เลือดค้างอยู่ ที่ใต้ผิวหนังจนบาดเจ็บ ถ้าอาการสาหัสก็อาจผ่านจากเส้น ประสาทไปกระทบโดนสันหลัง ทําให้นําต้นของสมองได้รับ การเสียหาย เด็กเนี้ยอ่อนมาก แค่ใช้แรงผลักนิดหน่อย น โดนอะไรที่แข็งๆ อาจทำให้เกิดเรื่องน่าเศร้าขึ้นได้นะคะ”

“ฉันไม่ได้ตีลูก! “ฟาโรห์ย้ำอีกรอบ “จริงๆ…..

“อะไรนะ? คุณยังจะโกหกอีกหรอ? “ไฟของยี่หวาลุก ออกมาอีกครั้ง “คุณเงียบเลย ฟังฉันพูดให้จบ การตีเด็กนั้น จะทําร้ายจิตใจของเด็กมาก ตีเด็กไม่ได้บาดเจ็บแค่เด็กหรอก นะ ยังเป็นผลกระทบความสัมพันธ์ระหว่างเด็กและพ่อแม่ อาจ ทําร้ายความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่และลูก เด็กสําหรับพ่อแม่ แล้ว ปัญหาไม่มีที่สิ้นสุด

“ฟาโรห์ถอนหายใจ ไม่เข้าใจว่าซอลพูดอะไรกับ หวากันแน่?

“คุณค่ะ คุณรู้ไหมว่าซอลในตอนนี้ดูเหมือนขี้อายมาก นี้อาจเป็นเพราะว่าคุยตีเธอบ่อยแน่ๆ คุณตีลูกจะทำให้เด็ฏ เกิดความกลัวที่ใหญ่ จะทำให้เด็กเสียการเชื่อถือคุณ หรือ อาจไม่มีความเชื่อใจต่อคนข้างทกคนด้วย เด็กทุกคนก็เลย เป็นโรคซึมเศร้า และความกลัวนี้อาจทำให้เด็กโตไปก็ไม่กล้า แสดงความคอดเห็นต่อใครเลย ความหลังแบบนี้จะกระทบให้ พวกเขาไม่สามารถที่จะมีสายสัมพันธ์ที่ดีต่อคนเลย แลยยาก ที่จะปกป้องสิทธิและผลขอลตัวเอง คุณคะ หรือคุณอยากให้ ลูกคุณเป็นโรคซึมเศร้า? ทำไมคุณถึงได้เป็นคนไม่มีความรับ ผิดชอบอย่างนี้? ”

“ฉันไม่ได้ตีจริงๆ!

“คุณยังจะโกหกอีก ? คุณคะ คุณไม่รู้หรอค่ะว่าโกหก เด็กมันก็จะเรียนตามอนิสัยแย่ๆของผู้ใหญ่ไม่ได้ เด็กก็เรียน ตามแบบเป็นเรื่องธรรมดา ตอนซอลยังเด็ก คุณควรรีบแก้ นิสัยเสียๆของคุณ ฉันจะบอกคุณเกี่ยวกับผลเสียอีกด้านการ ตีเด็ก! ”

ฟาโรห์ได้ยินถึงนี้ มุมปากหยุดไม่ได้ที่จะขึ้น ดูเหมือน เด็กผู้หญิงที่เขารู้จักจะเป็นคนกระตือรือร้นที่ชอบช่วยเหลือ คนอื่น อืม ไม่เลว!

“อีกอย่างการตีเด็กจะทำให้จิตใจเด็กเกิดความโกรธ ถ้ำ ไม่ได้รับการสอนที่ดี ความโกรธนี้จะตามตัวเขาตลอดชีวิต และจะโดดออกมาบุกรุกในเวลาที่ควร สักวันไฟก้อนนี้ก็จะหา ทางออกได้ เขาจะทำทุกวิธีในการระบายความโกรธ อาจจะ ขัดขืนคุณในช่วงวัยรุ่น ถึงตอนนั้นคุณก็สู้เขาไม่ไหว เขาก็ไม่ ต้องการที่จะพึ่งคุณ บางทีเขาอาจจะทำให้ชีวิตพังพินาศไป เลย เพื่อเอาตัวของเขาเองมาลงโทษคุณ คุฯเข้าใจถึงความ ร้ายแรงนี้ไหม? ”

“มีอีกไหม? “ฟาโรห์ฟังเธอพูดต่อไปอย่างอดทน ยี่หวาได้ยินเขาท่าทีแบบนี้ก็โกรธอีกครั้ง “คุณคะ ท่าที ของคุณไม่ดีเลยนะค่ะ ฉันสามารถรับรู้ได้ว่าตอนนี้คุณต้อง ทำท่าไม่พอใจแน่ ฉันเข้าใจคะ เพราะคุณคงไม่เคยได้รับการ สั่งสอนก็เลยกลายเป็นคนที่ไม่สนคนอื่น คุณอย่าคิดว่าเด็ก คุณเป็นคนคลอดแล้วจะตียังไงก็ได้นะ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร ตีแล้วยังไม่ยอมรับอีก กล้าทำไม่กล้ารับเป็นผู้ชายภาษาอะไร เนี้ย! »

คิ้วของฟาโณห์ขมวดเข้าหากัน แต่ในใจกลับพูดว่า ไม่ใช่ผู้ชายแล้วจะมีลูกได้ยังไง?

ผู้หญิงบ้านี้ สักวันเขาจะทำให้เธอรู้ว่าเขาใช่ลูกผู้ชาย ไหม ! และจะให้เธอเอ่ยปากขอโทษ ว่าเขาเป็นลูกผู้ชาย !

“คุณเข้าใจรึยังค่ะ? “ยี่หวาเห็นทางนั้นไม่พูดอะไร เลย

รีบถาม

“เข้าใจอะไร? “ฟาโรห์ถาม

“คุณไม่ได้ฟังเลยหรอ? ”

“ฟังแล้ว เธอพูดได้เก่งนะ จริงๆ!

ยี่หวาโกรธจนลุกขึ้นยืน เธอคุยโทรศัพท์อยู่ที่ห้อง รับแขก กลัวว่าซอลจะได้ยอน แล้วกระทบโดนจิตใจของเด็ก

ถึงว่าทำไมเด็กถึงได้กลัวพ่อตัวเองขนาดนี้ ที่แท้ผู้ชาย คนนี้ก็พูดยากอย่างนี้เอง เธออุส่าใจดีไปบอกเขา เขากลัว ทําท่าทีเหมือนไม่สนใจเลย

ไม่ต้องทายเธอก็รู้ว่าผู้ชายฝั่งนั้นกำลังไม่พอใจกับการที่ เธอพูดสอน “คุณคะ ถ้าคุณยังไม่รู้จักหาความผิดพลาดของ ตัวเอง งั้นฉันคงต้องช่วยเด็กโทรแจ้งตำรวจแล้วค่! ”

“หืม! “พอได้ยิบแบบนั้น ปากของฟาโรห์กลับกระตุก เบาๆ เผยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย ไม่พูดอะไรต่อแล้วพิงอยู่ที่เบาะรถ Bugatty ขับรถหามาตั้งหลายชั่วโมง ให้คนออกไปหาเป็น ร้อยๆ แต่ก็ไม่เจอซอล คิดไม่ถึงว่าเขาไปหายี่หวาด้วยตัวเอง เขารู้สึกขอบคุณที่ฟ้าจัดให้แบบนี้

“คุณไม่ได้รู้สึกถึงความผิดเลยใช่ไหม การตีเด็กเนี้ยมัน ไม่ถูก! ”

“ฉันไม่ได้ตีเด็ก! ”

“คุณโกหก ยี่หวาคิดไม่ถึงจริวๆว่าผู้ชายคนนี้แล่ขนาด ไหน “คุณค่ะ เงยหัวยังมีเจ้าที่ ! ทำไมคุณถึงได้ไร้ยางอาย แบบนี้!

“ฉันไม่เคยโกหก ! “แค่บางครั้งไม่พูกเรื่องจริงเอง!

ให้ตายเหอะ เธอว่าเขาว่าไร้ยางอาย ? เขาไร้ยางอายยัง ไง? “ลูกชายฉันละ ? ให้ลูกชายฉันรับสายโทรศัพท์! ”

ยี่หวาได้ยินแบบนี้คิดว่าเขาคงจะขู่ซอล รีบพูดแทรก: “ตอนนี้คุณก็โกหกอยู่ ! คุณเรียกซอลทำไม? ในเมื่อเป็นคุณ ที่ตีเด็กจนทำให้เด็กไม่กล้ากลับบ้านเลย คุณยังคิดจะขู่เขา อีก คุณนี้ชั่วช้าจริงๆ ฉันบอกคุณนะฉันจะแจ้งตำรวจแล้ว! คุณรอไว้ได้เลย! ฉันจะแจ้งตำรวจตอนนี้เลย! ”

“ยี่หวา! “ฟาโรห์ไม่เคยเจอผู้หญิงโง่ขนาดนี้เลย ทำไม เธอถึงได้เชื่อคำพูดของเด็กคนหนึ่ง?

“อืม! “ตอบเสร็จ ยี่หวาจู่ๆก็อึ้ง “คุณ คูรรู้ได้ยังไงว่าฉัน เป็นยี่หวา? ”

คิ้วของฟาโรห์ขมวดแน่น เผยอ่อร่าแห่งความชั่วร้ายออก มา “เธอไม่บันทึกเบอร์ของฉัน ! บ้าเอ๊ย เธอช่างกล้า! ”

“ทำไมฉันต้องบันทึกเบอร์คุณด้วย? คุณคิดว่าคุณเป็น ใคร? คุณรู้จักชื่อฉันได้ยังไง? “ยี่หวาถามต่ออย่างไม่กลัว ตาย

เสียงนี้รู้สึกคุ้ยๆนะ ของใคร? ของใคร? ของใครเนี้ย?

เสียงของฟาโรห์เริ่มสงบลง “ฉันว่าแล้ว! ซอลละ? ”

“แปลกจริงๆ ไม่สนว่าคุณรู้จักฉันได้ยังไง ไม่ว่ายังไงก็ ไม่ควรตีลูกชายตัวเอง นี้มันผิดกฎหมาย ฉันจะบอกให้นะ ถึง คุณจะรู้ชื่อของฉันฉันก็ไม่กลัวหรอก ฉันจะแจ้งตำรวจ ! ”

“ยี่หวา! “ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ฟาโรห์ทำเสียงต่ำ

ตะโกน

ยี่หวาถูกเสียงที่จู่ๆก็ตะโกนมาทำให้ตกใจ โทรศัพท์ เกือบตกลงพื้น ฟังออกสักทีว่าคนที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์นั้น เป็นใคร “คุณ คุณ คุณเป็นประธาน? ” ฟังออกสักทีว่าเขาเป็นใคร ฟาโรห์แทบจะทนผู้หญิงคนนี้ ไม่ไหวแล้ว

“ใช่! เสียงผู้ชายที่ต่ำและเยือกเย็นดังมาจากอีกฝั่ง ของโทรศัพท์ ต่ำมากๆ คำง่ายคำหนึ่งฟังฟังไม่ออกเลยว่า อารมณ์เป็นยังไง แต่ยี่หวากลับแน่นิ้งไปเลย

พระเจ้า!

ทำไมถึงเป็นประธาน?

จริงสิ จำได้ว่าตอนอยู่เมืองโซล เขาได้บอกว่ามีลูกชาย หรือว่าซอลจะเป็นลูกชายของเขา งั้นคง บังเอิญเกินไปแล้ว?

“ลูกชายฉันอยู่ที่เธอ? “ฟาโรห์ถาม

“อืม ! ประธาน ฉันจะรีบส่งเขากลับไปคะ!

“ไม่ต้อง! “ฟาโรห์ไม่ลืมที่ว่าไหล่ของเธอบาดเจ็บอยู่ “ฉันไปรับเอง!”

“ประธานคะ คุณไม่ตีซอลอีกได้ไหมคะ? “ยี่หวาพูดสั่ง สอนต่อ “คุณรู้ไหมว่าเขาน่าสงสารมาก ร้องไห้อยู่คนเดียวที่ หน้าป้ายรถเมย์ ทำไมคุณถึงได้ตีเขาละ?

“ยี่หวา ฉันไม่ได้ตีเขา เธอนี้มันผู้หญิงบ้าจริงๆ! ” ตกลง เขาต้องพูดอีกกี่ครั้งเธอถึงจะเชื่อนะ?

“คุณยังจะบอกว่าคุณไม่ได้ตี? ตอนนี้คุณกำลังโกหก ยัง จะขู่ฉันอีก คุณเป็นโรคทีชอบทารุณแน่ๆ ประธาน คิดไม่ถึง จริงๆว่าคุณไม่บ่แค่เห็นแก่ตัว ไม่ฟังเหตุผล แล้วยังเป็นโรค ชอบทารุณอีก!

“เธอ! “ฟาโรห์โกรธจนติดขัด “เธอนี้มันนังผู้หญิง บ้า! ”

“ดูสิ คุณก็เริ่มด่าอีกแล้ว ฉันรู้แล้วว่าทำไมซอลถึง หนีออกจากบ้าน เพราะคุณมันน่ากลัวจริงๆ เด็คนนี้ช่างน่า สงสาร ! “ยี่หวาส่ายหัวพร้อมถอนหายใจ ทำหน้าเหมือนสง สารซอลทำไมถึงได้ไปเกิดอยู่ที่ครอบครัวแบบนี้?

“ยี่หวา เธออยู่ไหน ! ” ฟาโรห์ไม่มีเวลามาทะเลาะกับ

เธอ

“คุณต้องสัญญาว่าจะไม่ไปเขาอีก? ถ้าเจอเขาแล้วต้อง ไม่มีเขาฉันถึงจะบอกคุณ! “ยี่หวาไม่ลืมเป้าหมายที่ตัวเอง โทรไป

“ได้ ! ฉันสัญญา! “สุดท้ายฟาโรห์ก๊อกไม่ได้ที่จะ สัญญา ใครจะไปรู้ว่าขาไม่เต็มใจขนาดไหน ผู้หญิงคนนี้นี้ดื้อ ด้านจนทำให้คนพูดไม่ออก

“คุณแน่ใจ? ”

“ฉันแน่ใจ! ”

“งั้นก็ได้ ฉันรอคุณอยู่ที่ถนนจตุรทิศ ซอย 1 ! “ยี่หวา คิดว่าต้องรีบพาซอลไปที่นั้น ต้องไม่ให้ฟาโรห์รู้ที่อยู่ตัวเอง เด็ดขาด ผู้ชายคนนี้อันตรายเกินไป มีลูกมีเมียแล้ว…..อื่นๆ เหมือนซอลจะบอกว่าไม่มีนะ

เป็นเด็กที่น่าสงสารจริงๆ นึกไม่ถึงเลยว่าประธานจะ เป็นโรคชอบทารุณ “รอไว้ 15 นาทีถึง ! “พูดจบ วางสาย โทรศัพท์

ในห้องนอนเชย์ เชย์กำลังเปิดเครื่องคอม ไม่อยู่บ้านตั้ง หลายวัน ไม่รู้ว่าลุงเขาได้ส่งข้อความมาไหม รู้สึกยังไงกับ เกมส์ของเขา?

“ซอล เราให้เธอเล่นเกมส์ของเราเอาไหม ? “เชย์ชวน เขามาดูผลงานตัวเองอย่างกระตือรือร้น

“อืม! “ซอลยังอายอยู่นิดหน่อย แต่ก็ถือว่าสนิทกับนีโอ

แล้ว

ยี่หวาวางสายโทรศัพท์แล้วมาหาซอล “ซอล น้าได้โทร หาพ่อของเธอแล้วนะ พ่อจะมารับซอล ! สัญญาแล้วว่าจะไม่ ตีซอล!

“น้าครับ! “ซอลพูดอย่างเศร้า น้าคนนี้อบอุ่นจริงๆ กับข้าวที่ทำก็อร่อยมากๆ เขาอยากอยู่กับน้าคนนี้ที่นี้

“เป็นอะไรหรอ? “ยี่หวาถามอย่างอบอุ่น ยังไงก็คิดไม่ ถึงจริงๆว่าเด็กคนนี้จะเป็นลูกของประธาน หน้าตาไม่คล้าย กันเลย เด็กคนนี้ต้องเหมือนแม่แน่ๆ ยี่หวาคิด

“น้าครับ พ่อผมโกรธไหมครับ? “ซอลกลัวพ่อโกรธ พราะตัวเองหนีออกจากบ้าน ในใจเขารู้สึกผิด “น้าครับ พ่อผมโกรธไหมครับ? “ซอลกลัวพ่อโกรธ พราะตัวเองหนีออกจากบ้าน ในใจเขารู้สึกผิด

“พ่อของเธอสัญญาแล้วว่าจะไม่มีเธอ วางใจเถอะ นะ! “ยี่หวาะพูดอย่างมีความอดทน

“หม่ามี้ พ่อของซอลสำนึกผิดไหมครับ?

“อืม ! เข้าใจแล้ว เชย์ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า พวกเราไปส่งซอ ลกัน! “ยี่หวาพูด

“ครับ”เชย์กำลังเข้า sn ของเขา

พอเปิดออก ก็เห็นหน้าต่างบทสนทนาเด้งออกมา เชย์รีบ กระโดดขึ้น ตะโกนอย่างมีความสุข “เย้ ! ลุงบอกว่าผมสร้าง ได้ดีครับ หม่ามี้ หม่ามี้ ผมสำเร็จแล้วครับ! “


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ