บทที่ 26 บาดแผลมีความหมาย
ยี่หวาวิ่งตามตลอดทาง “ คืนมือถือของฉันคืนมานะ ! เอามือถือฉันคืนมา ! ”
โจรเลี้ยวเข้าไปในซอยมุมมืดสนิทอย่างรวดเร็ว
“เอาเงินออกมา ! ” เสียง คำรามดังขึ้นมา จู่ๆในซอย ก็มีโจรออกมาสี่คน อาศัยความมืด พุ่งออกมาจากมุมข้างๆ ควงมีดในมือเล่น สายตาเย็นชามีความโลภมองยี่หวาที่วิ่งมา
“ อ๊าย ” ยี่หวาตกใจ “ พวกแก…….
เธอนึกไม่ถึงว่า เลี้ยวเข้ามาในซอยจะมีโจรมากมาย
หลายคน
“ ผู้หญิง เอาเงินออกมา !
“ ไม่ ! ” ยี่หวาหันหลังอยากจะวิ่ง กลับไม่ระวัง ข้อเท้า
พลิก “ โอ๊ย ”
ในช่วงที่เธอนึกว่าจะล้มลงไป เอวถูกอะไรบางอย่าง กอดรัดไว้ คล้ายกับแขนคู่หนึ่ง……….เธอหันไปมองอย่าง ตกใจ แล้วนิ่งไปทันที “ ประ ประธาน ? ”
“ ใคร ? ” โจรเห็นว่ามีคนเข้ามาในซอย รีบตื่นตัวทันที
ริมฝีปากบางสวยของฟาโรห์เม้มแน่น พยุงยี่หวาขึ้นมา ดึงไปอยู่ด้านหลังตัวเอง
“ เหี้ย ผู้ชายคนนี้ หล่อดี ” หัวหน้าโจรมองสำรวจยี่หวา ที่สวมด้วยชดธรรมดา สายตาเอ่อน้อยๆหยดอยู่บนใบหน้า หล่อเหล่าของฟาโรห
“ ประธานคะ พวกเขาเอามือถือของฉันไปค่ะ ! ” ยี่หวา เหมือนกับจับสิ่งที่จะช่วยชีวิตไว้ได้ จับสูทด้านหลังฟาโรห์ แน่น
ฟาโรห์กลอกตา ผู้หญิงคนนี้ เป็นเวลาไหนแล้ว ยังนึกถึง มือถือของตัวเองอยู่อีก ?
ฟาโรห์มองโจรที่อยู่ตรงหน้ารอบหนึ่ง “ ขโมยหรอ ? เห หมือนกับเข้าไปนะ ? ”
“หึ แกยุ่งพวกเราจะขโมยของตอนไหน ? เอาของที่ อยู่บนตัวส่งมาให้หมด มองเธอแล้วเหมือนไม่มีเงิน แต่แก เหมือนกับมีเยอะ! แกมาได้เวลาพอดี เร็วหน่อย ! ส่งเสียง ออกมาทางจมูกเสียงดัง หัวหน้าโจรควงมีดในมือไปมา มอง ฟาโรห์อย่างข่มขู่
ไปยืนข้างๆ ! ” ฟาโรห์หันหลังพูดกับยี่หวาอย่างปลอบ
ประโลม
ช่าง ช่างมันเถอะ พวกเรารีบหนีกันเถอะ! ประธานคะ พวกเขามีมีดค่ะ !” ยี่หวานึก หนีดีที่สุด สี่ต่อหนึ่ง อันตราย เกินไป
“ เอามือถือของเธอกลับมา แล้วก็ไป ! ” ฟาโรห์หันกลับ มามองโจรทั้งสี่ แล้วเอ่ยว่า “ เอามือถือออกมา ! อย่าให้ฉัน พูดเป็นครั้งที่สอง ! ”
“ แกน่ะ รนหาที่ตายหรอ ! ” พูดเสียงเย็น ทั้งสี่คนมอง หน้ากัน พุ่งออก ไปอย่างรวดเร็ว
ฟาโรห์ถอนหายใจ ตั้งท่าต่อสู้ทันที
เสียงต่อสู้กันดังขึ้นมาในเวลาต่อมา ร่างคล่องแคล่วของ ฟาโรห์ โจมจีโจรสี่คน หลังจากสิบนาที เช็ดเหงื่อบนหน้า ผาก ฟาโรห์หร่ตามองผู้ชายใบหน้าบวมช้ำเขียวม่วงที่นอน ร้องโอดโอยอยู่บนพื้น “ เอามือถือออกมา !
“ โอย ” ทั้งสี่คนลุกขึ้นมายังไม่ได้ แล้วจะมีแรงจาก
ไหนเอามือถือ
ฟาโรห์เหลือบมองยี่หวา “ มือถืออยู่บนร่างใคร ?
ยี่หวาตกตะลึงไปเลย ยังอยู่ในการต่อสู้กันของเขาเมื่อกี้ นี้ รวดเร็วขนาดนั้น สูทของเขายังเรียบกรีบเหมือนเดิม มอง ไม่ออกว่าเมื่อกี้เพิ่งผ่านการต่อสู้กันอย่างรุนแรงอย่างหมาดๆ
มองท่าทางเอ๋อๆของเธอ ฟาโรห์เลยไปหาเอง
จนมือมีสิ่งๆหนึ่งยัดเข้ามาในมือ เอวถูกแขนแข็งแกร่ง รัดแน่น ในที่สุด ยี่หวาก็รู้สึกตัว แต่ว่าเธอถูกยัดเข้าไปในรถ Bugatti แล้ว
มุมปากของฟาโรห์ยกยิ้มอย่างอดไม่ไหว สายตาฉียบ คมมองไปยังยี่หวาที่นั่งอยู่ข้างๆ “ ช่วยชีวิตเธอแล้ว หนึ่งชีวิต ผู้หญิง เธอควรเอาอะไรมาตอบแทนฉัน ? ”
“ เอ่อ ! ” นิ่งไปชั่วครู่ ยี่หวามองเห็นสายตาแปลกๆของ ฟาโรห์ นึกถึงการต่อสู้ของเขากับโจรพวกนั้น การต่อสู้เด็ด ขาดรุนแรง เธอพบว่าประธานของเธอลึกลับมาก และน่า กลัว ! “ ขอบคุณค่ะ
ฉันได้รับบาดเจ็บแล้ว ” ตามด้วย ฟาโรห์ก็ดึงแขน เสื้อขึ้น เผยรอยแผลยาวที่ถูกบาด เขาตั้งใจได้รับบาดเจ็บ ความมุ่งหมาย…….ง่ายๆเอง หวังว่าจะให้ใครบางคนรู้สึ ผิด !
“ อ๊ะ ! ได้รับบาดเจ็บจริงๆด้วย ” ทำใมยี่หวาถึงไม่รู้ เธอเห็นสูทของเขาถูกบาดขาดเป็นทางยาวเล็กๆ “ ประธาน คะ พวกเรารีบไปโรงพยาบาลกันเถอะค่ะ ! ”
ไปทำแผลที่โรงพยาบาลวางใจมากกว่า !
ไม่ต้อง แผลแค่นี้ไม่เป็นอะไรมาก ! ” ฟาโรห์ดึงแขน เสื้อลงอย่างไม่ใส่ใจ
“ แต่ว่า คุณได้รับบาดเจ็บแล้วนะคะ ! ” เธอไม่ใช่คน ที่ไม่มีความรู้สึก เพื่อช่วยเธอเขาได้รับบาดเจ็บ เธอรู้สึกผิด จริงๆ “ ประธานคะ พวกเราไปโรงพยาบาลกันนะคะ ! ”
ยี่หวา เธอยังไม่พูดว่าจะขอบคุณฉันยังไงเลยนะ ! ” ฟาโรห์มองเธออย่างเข้มงวดแต่ก็คล้ายกับยอมเธอ สายตา มองใบหน้าเล็กขนาดเท่าฝ่ามือ มองเห็นเธอ อาจจะเป็นเพราะ ตกใจจนผิวขาวซีดจนไม่มีเลือดฝาด ทำให้เขาขมวดคิ้วอย่าง ไม่รู้ตัว
“ ประธาน ! ” ใจของยี่หวากระตุก คำพูดแบบนี้ของเขา ทำให้ในใจของเธอรู้สึกแปลกๆ รู้สึกกลัวน้อยๆ “ ประธานคะ คณอยากให้ฉันขอบคุณ คุณอย่างไงคะ ? “ เป็นผู้หญิงของฉัน เป็นยังไง ? ” เขาเลิกคิ้ว
“เอ่อ ! ” ยี่หวากัดริมฝีปากล่าง มองส่วนที่เขาช่วยตัว เองแล้ว เธอไม่ได้ใส่อารมณ์ออกมา แต่ในดวงตากลับมีความ โมโหที่มีต่อเขาเต็มไปหมด เขาเอาเธอเป็นอะไร ? ตามด้วย กล่าวเสียงเย็นอย่างไม่ตั้งใจว่า “ ประธานคะ เป็นไปไม่ได้ ค่ะ ! คุณอย่าพูดเล่นอีกเลยนะคะ”
ฟาโรห์ได้ยินเธอพูดแบบนี้ ขมวดคิ้วเข้ามากันเล็กน้อย “ ยี่หวา……..อย่าเพิ่งรับปฏิเสธ เธอสามารถคิดดูก่อนนี่ ฉัน ช่วยเธอแล้ว เอาร่างกายให้ฉันไม่ควรหรอ ? ”
ดวงตาของเขาหยุดอยู่บนใบหน้าเล็กของเธอ สายตา อบอุ่นและอันตราย บนร่างมีกลิ่นบุหรี่อ่อนๆ และยังมีกลิ่น ของผู้ชาย
ใจของยี่หวากําลังเต็นโครมคราม มองเขานิ่ง เหม่อ ลอยไปสักพัก
“ ประธานคะ ไปโรงพยาบาลกันเถอะค่ะ ! ” สายตา ของเธอหยุดลงบนแขนของเขาที่ได้รับบาดเจ็บ เพื่อตัวเธอ จึงได้รับบาดเจ็บ เธอ มือถือในมือแน่น “ ขอร้องคุณไปโรง พยาบาลเถอะนะคะ ดีหรือเปล่า ?
“ อืม ! ” จู่ๆเขาก็พ่นค่าๆหนึ่งออกมา
ยี่หวาเงยหน้าขึ้นมองเขา เห็นแต่คิ้วยาวดวงตาสว่าง บ วับคล้ายดวงดาว ระยิบระยับจนแสบตา “ เธอไปกับฉัน !” เขาพูดความต้องการออกมา
งั้นก็เร็วหน่อยค่ะ ” ยี่หวารู้ว่าตัวเองควรไปเป็นเพื่อน เขา เพราะเพื่อเธอเขาถึงได้รับบาดเจ็บ
“ ผู้ชายคนนั้นหล่อจัง เท่มากเลย ” พยาบาลในโรง พยาบาลเห็นฟาโรห์สวมสูทเดินเข้ามา ดวงตามีความหลง ไหลปรากฎออกมา
ใช่ เขาเท่จัง ! พยาบาลอีกคนรีบพูดขึ้นมาอย่างตื่น เต้น สายตาตื่นเต้นระยิบระยับเหมือนดวงดาว มองฟาโหร์
ยี่หวาช่วยเขาไปจัดการคิว รอไปทำแผล นึกไม่ถึงว่า ยัง ไม่กลับมา เขาถูกพยาบาลพาไปทำแผลที่ห้องแล้ว
หรือว่า นี่คือ เสน่ห์ของผู้ชายหล่อ ?
ฟาโรห์ในตอนนี้ คอเสื้อเชิ้ตแกะกระดุมออก แขนเสื้อ ก็ถูกแกะกระดุมดึงขึ้นมา เผยแขนที่ได้รับบาดเจ็บ ท่าทาง สบายๆ แต่ไม่สามารถปกปิดความหล่อและความสูงส่งได้
ในมือยี่หวาถือบัตรคิวไว้ ถอนหายใจ
มองบรรยากาศในห้องที่หน้าต่างปิดไว้ ดวงตาเย็นเฉียบ ของฟาโรห์มองมา สายตาของทั้งสองสบเข้าหากัน ยี่หวาก้ม ศรีษะลงโดยอัตโนมัติ
ในเวลานี้ มือถือดังขึ้นมา เธอกดรับสาย “ มามี้ครับ ทําไมมา ถึงยังไม่กลับมาครับ !
ได้ยินเสียงของลูกชาย ยี่หวายิ้มขึ้นมาทันที ริมฝีปากมี รอยยิ้มอ่อนโยน “ เลยครับ มา เจอเพื่อนคนหนึ่ง ตอนนี้อยู่ที่ โรงพยาบาล อาจจะกลับไปสายหน่อยนะครับ ลูกบอกน้าเค ที่ว่า ไม่ต้องรอมามี้ ลูกและน้าเคที่นอนก่อนเลยนะครับ เด็ก ดี ! ”
ฟาโรห์มองผ่านกระจกห้องทําแผล มองเห็นเธอยิ้มรับมือ ถือ ตอนนี้ ประมาณจะ ยี่สิบสิงนาฬิกาแล้ว หรือว่า แฟนโทร มา ? ควรตายจริงๆ ยังไม่เลิกกันอีก ยังแสดงความรับต่อหน้า เขาอีก ?
สายตาของเขาหรี่ลงอย่างอันตรายอีกครั้ง บนใบหน้า เขียนว่าไม่พอใจ ไม่ถูก คือสายตาที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก !
ผู้หญิงคนนี้ กลับกลามีแฟน หรือว่าเรื่องนั้น ไม่มีความ หมายอะไรในมของเธอเลยหรือ ? เขายังรู้สึกผิดต่อเธอ ไม่ น่าเลย
ทำแผลเสร็จแล้ว เขาเดินออกมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
“ เสร็จแล้วหรอคะ ? ” ยี่หวามองแขนของเขาอย่างเป็น ห่วง ถูกผ้าก๊อตพันไว้ ทำได้เรียบร้อยสวยงาม ถอนหายใจ “ ฉันไปจัดการค่าใช้จ่าย ! ”
ตอนที่ยี่หวากลับมา ฟาโรห์กำลังยืนจุดบุหรี่อยู่หน้าห้อง ฉุกเฉิน ท่าทางสบายๆและใช้สายตาอันตรายจ้องเธอที่เดิน เข้ามา ข้างๆเป็น พยาบาลหญิงทั้งหลายที่อยู่ข้างๆ ดวงตาหลง ไหล และข้างประตูบนกำแพงมีป้ายบอกว่า ห้ามสูบบุหรี่
เมื่อกี้ ใครโทรมา ? ” เขาพ่นควันบุหรี่เป็นรูปวงกลม ออกมา แล้วถาม
“หืม ! ” เงยหน้าอย่างแปลกใจ “ คุณพูดว่าอะไรนะ คะ ? »
ฉันพูดว่า ใครโทรมาหาเธอ !” เขาพูดซ้ำอย่างอดทน
“ ไม่อยู่ในการควบคุมของคุณ ” ยี่หวาฟังแล้ว รู้สึก แปลกประหลาด เธอรับโทรศัพท์เกี่ยวอะไรกับเขา ?
ฉันจะรู้ว่า เป็นใคร ?
เขาใช้สายตาน่ากลัวจ้องเธอ สายตานั้นทำให้ไม่ สามารถหลบหนีได้และไม่กล้ามองตรงๆ
ถึงแม้ว่าเธอจะเผชิญหน้ากับเขา ห่างจากเขาห้าก้าว เธอ ยังคงรู้สึกถึงความอันตราย คล้ายกับเขาแค่มีใจ ก็สามารถ กลืนกินเธอเข้าไปใช้เวลาแค่การกระพริบตาได้ ความห่างทุก อย่าง ไม่ใช่ปัญหา
« ให้คำตอบฉัน !
เขาอยากได้คำตอบอะไรล่ะ ?
เธอถามตัวเองอนาถ ในถูกเขาตะโกนจนสั่นไปหมด ผู้ชายคนนี้ มีโรคจริงๆ ขนาดเรื่องส่วนตัวของเธอยังจะยุ่ง ไม่ผิด เขาช่วยเธอ แต่ ว่า นี่ไม่ได้หมายความว่า เขาสามารถยุ่งเรื่องส่วนตัวของเธอ ได้ ? เขาเป็นแค่เจ้านายของเธอเอง!
เห็นเธอไม่พูด ฟาโรห์ดับบุหรี่ จับมือของเธอ เดินออกไป ข้างนอก ยัดเธอเข้าไปในรถอีกครั้ง
“ ประธานคะ ฉันสามารถกลับบ้านเองได้ค่ะ ! ตะโกนอย่างร้อนรน เธอรีบ
ฟาโรห์ก็มุดเข้ามาในรถ “ แฟนโทรมาหาเธอใช้ไหม ? ”
ยี่หวาอึ้งไปน้อยๆ กัดฟัน “ ใช่ค่ะ แฟนของฉัน ! ถามฉัน ว่า ทำไมยังไม่กลับบ้าน !
จู่ๆเขาก็เงียบลง ไม่พูดอะไร
ผู้หญิงคนนี้มันน่าจริงๆ เธอกล้าดียังไงอยู่ด้วยกัน ?
“ ประธานคะ ขอบคุณนะคะวันนี้ที่คุณช่วยฉันไว้ ช่วย ฉันเอามือถือกลับมา ฉันสามารถนั่งรถกลับไปเองได้ค่ะ ! ” ยี่หวาลองพูด
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ