บทที่ 14 มารวมสนุก

อายุ17ปี !

อายุ 17 ปีของเธอ สำหรับเธอแล้ว เป็นช่วงอายุ 17 ปี ที่มืดมน ปีนั้น เธอสูญเสียไปมาก..

* ทานข้าวด้วยกันเถอะ ! ” จูเลียรู้สึกดีต่อยี่หวาอย่างแปลกๆ 4 ฉันเลี้ยงคุณ ! ”

นี่เหมาะสมไหมค่ะ ? 9 ยี่หวานึกไม่ถึงเลยว่า ดีไซน์เนอร์ อันดับหนึ่งของ vlจะเชิญเธอทานข้าว

“ ทำไมไม่เหมาะสม หรือว่าคุณไม่หิว ? ” จูเลีบเลิกคิ้วที่ ตกแต่งสวยจนสูง มองยี่หวา * หรือไม่ก็ คุณไม่อยากทานข้าวร่วม กับฉัน ? )

“ จะเป็นไปได้ยังไงกันคะ ? งั้นขอบคุณนะคะ! 2

จูเลยเป็นคนที่เธอนักถือมาตลอด งานดีไซน์มากมายของเขา ดังมาก ยี่หวานึกไม่ถึงว่า จูเลยจะเข้าหาคนง่ายขนาดนี้

( วันนั้นที่คุณบอกว่างานดีไซน์ของฉันมีตำหนิ ฉันแปลกใจ

จริงๆ ! ”

* ขอโทษนะคะ ฉันพูดมั่วเองค่ะ ! )

แต่ว่า ชุดนั้นมีตำหนิจริงๆ ! ” จูเลียไม่ได้ปิดบังอะไรสักอย่าง “ ก่อนที่จะขึ้นเวที เสื้อตัวนั้น ปริแตก ฉันใช้เข็มกลัดช่วยนางแบบ กลัดเสื้อไว้ ! )

( ทำไมถึงปริแตกคะ ?” ยี่หวาสงสัย ก็ว่า เธอเห็นเสื้อตัวนั้นที่ เอวไม่รัดพอ ไม่เหมือนกับงานดีไซน์อื่นๆของจูเลย

* แข่งขัน ! “จูเลียพูดแค่สองคำ แต่ยี่หวาฟังไม่เข้าใจ

ทั้งสองคนพูดคุยกันเดินออกมาจากห้องทำงานของจูเลีย

* ฟาโรห์! ฉันกับหวามาก็ได้แล้ว นายเป็นประธานของพวก เรา ทำไมถึงตามมาร่วมสนุกด้วย ? ” เสียงของเซลอนดังมาจาก ระเบียงทางเดินอีกด้านหนึ่ง

ยี่หวาอึ้ง มองไป ระเบียงอีกข้างเสียงดังขึ้นมาทันที

การมาของฟาโรห์ ทำให้เกิดเสียงดังขึ้น

โดยเฉพราะเขาและเซลอนปรากฏตัวอยู่ที่ระเบียงนั้นด้วยกัน เกิดเสียงพูดคุยกันทันที

พนักงานของ vl หลายคน ยื่นศรีษะออกมาจากห้องทำงานมา มองประธานใหญ่ของบริษัทธนากันหมด แค่มองใบหน้าเย็นชาสม บูรณีแบบของเขา มีความรู้สึกแบบเวียนศรีษะเกิดขึ้น

ร่างสูงสวมด้วยสูท ยังคงไม่มีรอยยับสักนิด รองเท้าหนังเงา เหมือนกับกระจก ดวงตาเหมือนเหยี่ยวที่แย่งวิญญาณคู่นั้น รวบรวม พลังไว้

และรอบกายเขา คล้ายกับมีอากาศแข็งแกร่ง เดินผ่านทางเดิน ทำให้ผู้หญิงที่อยู่ในห้องทำงาน หลงเข้าไปในเสน่ห์ของเขา และ ทำให้ผู้ชายที่อยู่ในนั้น ยอมจำนนอยู่ใต้อำนาจเย็นของเขา

ง่ายๆคือ เสน่ห์ที่ไม่เหมือนใครที่ออกมาจากเขา ทำให้เกิด อาการกลัวและหลงไหล..

บนใบหน้าเซลอนเต็มไปด้วยรอยยิ้ม มองแล้ว คล้ายกับเข้ากับ คนง่าย แต่ว่า ฟาโรห์ กลับเหมือนกับน้ำแข็งก้อนหนึ่ง ทั้งสองคนยืน อยู่ด้วยกัน ก็คือกองไฟกับน้ำแข็ง ! แต่ว่ายืนอยู่ด้วยกัน กลับเข้ากัน ได้ดี เมื่อฟาโรห์มา ขนาดประธานของ vl ยังต้องมารับด้วยตัวเอง

สิ่งที่ผู้ชายควรมี ไม่ต้องสงสัย ผู้ชายสองคนนี้ มีหมด !

ยี่หวาเบะปาก ถอยหลังไปด้านหลังผู้คนก้าวใหญ่ๆอย่าง รู้ตัว ก้มศรีษะลงจนไม่สามารถก้มได้อีก ทำตัวให้เล็กเหมือนกับนก กระจอกเทศ ตัวเล็กตัวหนึ่ง

ความรู้สึกตามสัญชาตญาณ รู้สึกถึงความอันตรายร้าย แรง. เพราะเธอรู้สึกถึงสายตาน่ากลัวผ่านผู้คน มายังเธอ

จูเลียมองเหลือบมองยี่หวา ” หวา พวกเราไปทางนั้นเถอะ!

“ ค่ะ ! ” รีบตอบตกลงทันที ยี่หวาตาวจูเลียไปยังทางเดินอีก ด้านหนึ่งลงไปชั้นล่าง

* คุณเหมือนกับ กลัวประธานของพวกคุณมาก! ” บนบันได จู เลียพูดพร้อมรอยิ้มบางๆ

“ เอ่อ ! ไม่ใช่ค่ะ! ” ในใจของยี่หวาตื่นตระหนก

จูเลียแค่หัวเราะอย่างรู้ทัน ประธานฟาโรห์ นอกจากหลายใจ เล็กน้อยแล้ว ความสามารถในการทำงานดีสุดๆเลย!”

ใช่ หลายใจมากเลย เธอเห็นเขาสองครั้งแล้ว อย่างน้อยจูบผู้ หญิงสองคนแล้ว ! ไม่ซุบซิบดีกว่า งานของเธอ ไม่ใช่การ ซุบซิบ !

จูเลียมองยี่หวาที่เงียบไป ไปร้านอาหาร ภาคเหนือ ที่อยู่ติด กับบริษัทของพวกเรา เป็นยังไง ? เธอไม่รังเกียจร้านเล็กนะ ? )

ยี่หวาอึ้ง จูเลียนักดีไซน์ไปที่ที่เล็กๆแบบนั้นด้วย เธอนึกมา ตลอดว่า เหมือนเธอที่เป็นหัวหน้าอย่างนี้ ควรไปร้านอาหารตะวันตก ไม่หรอกค่ะ ฉันชอบทานอาหารภาคเหนือที่สุดเลยค่ะ !

งั้นดีเลย ! จูเลียพูดอย่างดีใจ กันเถอะ !

ทั้งสองคนเดินออกจากตึก แต่ว่าที่หน้าประตูตึก จู่ๆก็มีเสียงดัง

ขึ้นมา

ทั้งสองคนหันกลับไปมองพร้อมกัน มองเห็นเซลอนและฟาโรห์ เดินออกมาด้วยกัน ร่างทั้งสองคนสูงใหญ่ ดึงสายตาผู้คนได้

มากกว่า

หวา คุณเดินเร็วขนาดนี้ทำไม ? ” เสียงใหญ่ของเซลอนดัง

มา

ยี่หวาหดคอ หันกลับมา พวกเขาเดินมาอยู่ตรงหน้าพวกเธอสอง คนแล้ว ยี่หวาเรียกอย่างระมัดระวัง ประธาน ผู้จัดการ!

ฟาโรห์มองจูเลียวูบหนึ่ง พยักหน้าเล็กน้อยช้าๆ นับว่าทักทาย

แล้ว

ฉันกับหวาจะไปทานอาหารภาคเหนือ ประธานฟาโรห์กับผู้ จัดการเซลอนคงไม่ไปที่แบบนั้น ดังนั้น ฉันไม่เชิญพวกคุณแล้ว ! ) จูเลียพูดอย่างสง่างาม หวา ไปกันเถอะ ! ”

4 อิ้ม ! ” ยี่หวาแอบดีใจข้างใน หันหลังอย่างรวดเร็ว

ไม่เชิญพวกเรา ? ได้ยังไง ? ” เซลอนพีมพำเสียงเบา แอบ เหลือบมองฟาโรห์ที่อยู่ข้างๆ ตะโกนพูดกับทั้งสองคนที่เดินไปแล้ว “ ฉันชอบที่ ที่เล็กที่สุดเลย อาหารของที่เล็กๆอร่อย! อาหารเหนือ ยิ่งอร่อย! จูเลียที่รัก ผมก็ไป ครับ รอผมด้วย…”

จูเลียหันกลับไปอย่างแปลกใจ ยี่หวากลอกตา ผู้จัดการเซลอน ชอบร่วมสนุกจริงๆ

* ฟาโรห์ นายก็ไปสิ ทานด้วยกันสนุก ถึงเวลาทานข้าวแล้ว

ด้วย ! ?)

แต่เดิม นึกว่าฟาโรห์จะไม่ไป นึกไม่ถึงว่าเขาจะพยักหน้า 4 ทำไมจะไม่ได้ ? ”

จูเลียและยี่หวาที่ยังอึ้งอยู่ ฟาโรห์และเซลอน กลับเดินไปยัง ซอย ที่อยู่ข้างๆ vl ก่อน

“ คุณพระช่วย ! นี่ยังคงเป็นฟาโรห์ที่ฉันรู้จักอยู่มั้ย ? ” จูเลีย

ยังคงอึ้ง

* คุณจูเลีย คุณรู้จักประธานของพวกเราหรอคะ ? ” ยี่หวาถาม

อย่างสงสัย

*อื้อ! เมื่อนับแล้ว ฉันรู้จักเขา มาเกือบสิบปีแล้ว! ”

“ หา ! ” หาอะไรหา ? เขาเป็นรุ่นน้องฉัน ! ”

4 รุ่นน้อง ? ” ยี่หวาอึ้ง มองแล้ว จูเลียกับฟาโรห์อายุก็คล้ายๆ กัน ประธานน่าจะ สามสิบแล้ว !

* สงสัยหรอ ? งั้นฉันก็ไม่ได้แก่ขนาดนั้น แต่ว่า ฉันสามสิบสอง ปีแล้ว ! ” จูเลียถอนหายใจ เวลาทำให้คนแก่ !

* ไม่ คุณจูเลีย คุณไม่แก่สักนิด! ยี่หวาส่ายศรีษะ

คุณสามารถตัดคำว่าคุณทิ้งหรือเปล่า ? เรียกฉันว่า พี่จูเลีย

เลย! “จูเลียมองเธอ

อิ้ม! พี่จูเลีย ! ”

พวกคุณเร็วหน่อยสิครับ ! จูเลียที่รัก คุณไม่อยากเลี้ยง

อาหารใช่หรือเปล่า ? ” เซลอนตะโกนอยู่ข้างหน้า

“ พวกเรารีบไปกันเถอะ ! เด็กพูดมากคนนั้น เร่งแล้ว !

เลียพูดถึงเซลอน

“ งั้นพี่ก็รู้จักผู้จัดการเซลอนมาหลายปีแล้วใช่มั้ยคะ ? “