ตอนที่ 5 ละครเศร้า

ตำรวจทั้ง 2 คนเห็นด้วนเทียนเพิ่งพูดออกมาอย่างมีเหตุผลเพียง พอ กลัวว่าหากจับผิดคนไปแล้วจะถูกหัวหน้าตำหนิ หลังจากที่ ปรึกษากันไปได้ 2-3 ประโยค ตำรวจหนึ่งคนในนั้นก็ได้ถามถึง เลขที่บ้านและชื่อเถ้าแก่เนี้ยของด้วนเทียนเฟิง ด้วนเทียนเฟิงก็ สามารถพูดออกมาได้ หลังจากที่ยามรักษาความปลอดภัยตรวจ สอบแล้วก็พบว่ามีคนคนนี้จริงๆ พวกเขาจึงยอมที่จะให้โอกาส ด้วนเทียนเฟิงอีกสักครั้ง

ด้วนเทียนเฟิงรู้สึกว่ามันไม่ง่ายเลยจริงๆ ถ้าหากว่าตัวเอง ความจำไม่ดี บอกผิดไปนิดหน่อย หมายเลขที่บ้านผิดละก็ ก็ จะกลายเป็นละครเศร้าเลยทีเดียว

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ด้วนเทียนเฟิงก็ได้เข้าไปในเขตวิลล่าอีก ครั้ง หลังจากนั้น ตอนที่ขึ้นไปข้างบนตึก ก็พบว่าตัวเองได้ขุด หลุมดักตัวเองไปแล้ว พระเจ้าช่วย ถ้าหากว่า โจวเสี่ยวหลงบอก ว่าไม่ใช่ชุดชั้นในของหล่อนล่ะ จะทำอย่างไร คงจะไม่ต้องให้ ตำรวจเอาชุดชั้นในไปตรวจผลทางแล็บหรอกมั้ง พวกเขาคงจะ ไม่ได้ว่างขนาดนั้น แต่การที่ โจวเสี่ยวหลิงจะไม่ยอมรับก็เป็น เรื่องที่อาจจะเกิดขึ้นได้มาก เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องดีอะไร ใครที่ไหนที่ อยากจะให้คนนอก ยามก็ยังอยู่ข้างใน ถ้ายามรู้นั่นก็เป็น สัญญาณว่าคนทั้งวิลล่าก็ต้องรู้ หล่อนจะยอมให้เป็นแบบนี้ได้ อย่างไร นอกเสียจากว่าตัวเองจะรับปากช่วยหล่อนทำในเรื่องที่ ไร้ซึ่งมนุษยธรรมนั้น ไม่เช่นนั้นแล้วหล่อนคงจะไม่ยอมจ่ายค่าตอบแทนราคาแพงนี้เพื่อช่วยประกันตัวเขาหรอก ถึงแม้ว่าเรื่องนี้ มันจะเริ่มขึ้นมาจากชุดชั้นในที่สมควรตายของหล่อน แต่เอาจริง นิสัยคนก็เห็นแก่ตัวมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

ยิ่งคิดลึกเท่าไหร่ ขาของด้วนเทียนเฟิงก็ยิ่งมีอาการสั่นเทา พอ ถึงหน้าประตูบ้านของ โจวเสี่ยวหลงมองดูประตูเหล็กบานหนาสี แดงของบ้านหลอน ในหัวสมองก็เหมือนเห็นภาพลวงตา คล้าย กับว่าด้านในที่ถูกประตูกั้นอยู่นั้นเห็นเป็นคุก ตำรวจยกมือขึ้นมา เคาะประตู เสียงที่เคาะลงไปนั้นช่างสั่นสะเทือนอยู่ในหัวใจแรง

มาก หนาวถึงกระดูกสันหลังเลย “ใครน่ะ” ข้างในมีเสียงอันฉอเลาะของ โจวเสี่ยวหลงดังออกมา

“ตำรวจ เปิดประตู”

“ตำรวจหรือ” เสียงของ โจวเสี่ยวหลิงดูสงสัยมาก “รอสักครู่ นะคะ ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อน

การรอคอย 2 นาทีที่นานมากได้ผ่านไป ในที่สุดก็มีเสียงประตู เปิดออก เปลี่ยนมาใส่ชุดกระโปรงที่มิดชิด โจวเสี่ยวหลิงที่ใส่ชุด ชั้นในก็ได้ปรากฏตัวยืนอยู่ด้านในของประตู เดิมที่ใบหน้าของ หล่อนจะมีรอยยิ้ม แต่หลังจากที่เห็นด้วนเทียนเฟิงที่สวมใส่ กุญแจมือแล้ว รอยยิ้มนั้นก็ได้หุบลงทันที รอจนกระทั่งตำรวจ ชี้แจงถึงเหตุผลที่มาหา หลังจากที่สอบถามกับหล่อนแล้วว่า สิ่งที่ ด้วนเทียนเฟิงพูดนั้นเป็นความจริงหรือไม่ ใบหน้าของหล่อนก็ กลับมามีรอยยิ้มอีก แต่ว่าก็ไม่เหมือนกับเมื่อสักครู่ เมื่อสักครู่เป็นรอยยิ้มอันแสนหวาน ความรู้สึกเหมือนฟ้าหลังฝน แต่ตอนนี้ เป็นรอยยิ้มแบบมีเลศนัย ทำให้อ้วนเทียนเฟิงรู้สึกว่าพายุฝน กำลังจะโหมกระหน่ำเร็วๆ นี้

ในใจของต้วนเทียนเฟิงสั่นมาก ตอนที่สบตากับ โจวเสี่ยวหลง เขาไม่รู้ว่าสายตาของตนเองมีอารมณ์แบบไหน เป็นอารมณ์แห่ง การวิงวอนหรือว่าเป็นอารมณ์ของการถูกคุกคาม แต่ว่าเขาก็รู้สึก สิ้นหวัง เตรียมตัวที่จะถูกพาไปที่สถานีตำรวจแล้ว ทันใดนั้น โจว เสี่ยวหลังก็ได้พูดกับตำรวจขึ้นมาว่า “เป็นชุดชั้นในของฉันจริงๆ นี่เป็นเรื่องระหว่างพวกเราค่ะ”

ตำรวจในมือถือของกลางไว้อยู่ ชุดชั้นในไฮโซสีแดงตัวนั้น แล้วถามต่อขึ้นมาว่า “ยี่ห้ออะไร รุ่นอะไร ซื้อมาราคาเท่าไหร่ ซื้อ มาจากที่ไหน ใส่มานานยัง

ด้วนเทียนเฟิงไม่มีคำพูด ถามแบบเฉพาะทางแบบนี้ แสดงให้ เห็นได้อย่างชัดเจนว่า ความรู้สึกผ่อนคลายที่เขาปลดปล่อยไป เมื่อไม่กี่วินาที ก็ได้กลับมาตึงเครียดอีกครั้ง

“คุณรอสักครู่นะคะ” โจวเสี่ยวหลังไม่ได้ปิดประตู คนเข้าไป ข้างใน หลังจากนั้นไม่ถึงหนึ่งนาทีก็ออกมาพร้อมกับกางเกงใน ผ้าซีทรูตัวน้อยสีแดงหนึ่งตัว ยื่นให้กับตำรวจ “นี่เป็นชุดเดียวกัน คุณลองเช็กป้ายราคา รุ่น และคุณลักษณะด้านต่างๆ สำหรับ ราคาและซื้อที่ไหน ดูเหมือนว่าจะไม่จำเป็น ขอเพียงแค่รับประกัน ไว้ว่าเป็นของฉันก็เพียงพอแล้ว ใช่ไหมคะ”

ตำรวจทั้ง 2 คนมองตากันสักพัก ไม่ได้รับกางเกงในจากในมือของ โจวเสี่ยวหลงมา

โจวเสี่ยวหลิงผงกหัว แล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ปล่อยคน เถอะ”

ในที่สุด กุญแจมือของด้วนเทียนเฟิงก็ถูกปลดออก ตำรวจทั้ง 2 คนก็ทำท่าสั่งสอนด้วนเทียนเพิ่งสักพัก จากนั้นก็จากไปพร้อม กับยามรักษาความปลอดภัย ชุดชั้นในถูกส่งคืนให้กลับ ด่วน เทียนเฟิงเขาก็รีบส่งต่อคืนให้กับ โจวเสี่ยวหลังของชิ้นนี้อีกนิด เดียวก็เกือบจะทำให้เขาถูกส่งตัวไปที่สถานีตำรวจแล้ว เขาอยาก จะฉีกมันออกเป็นชิ้นๆ เลยจริงๆ

โจวเสี่ยวหลิงไม่ได้รับชุดชั้นในมา หล่อนพูดขึ้นมาว่า “เทียน เฟิง ถ้าหากเมื่อกี้ฉันบอกว่านี้ไม่ใช่ชุดชั้นในของฉัน ผลมันจะ ออกมาอย่างไร นายก็คงจะต้องเข้าไปอยู่ที่สถานีตำรวจแล้ว หลัง จากนั้นก็คงจะถูกลงกระบอง ใช้ความรุนแรงให้สารภาพความ ผิดออกมา เข้าไปอยู่ในคุกประมาณ 10 วัน หรือครึ่งเดือน ครั้งนี้ ฉันช่วยชีวิตนายไว้นะ ฉันคิดว่าคงไม่ต้องรอถึงวันพรุ่งนี้หรอก คนทั้งวิลล่าก็คงจะรู้เรื่องนี้กันหมดแล้ว ฉันทำเพื่อที่จะช่วยเธอ ตัวเองเลยต้องอับอายขนาดนี้ ดังนั้นนายจะต้องขอบคุณฉันให้ มากๆ แล้วก็ต้องช่วยฉันกลับด้วย ไม่เช่นนั้นก็จะดูไร้ซึ่งน้ำใจเกิน

ด้านเทียนเฟิงอยากที่จะลงไม้ลงมือกับหล่อนสักหน่อย มันช่าง อัปยศเกินไป เรื่องนี้มันเกิดขึ้นมาจากหล่อนทั้งนั้น หล่อนยังคิด ว่าตัวเองเป็นคนดีอีก ด้วนเทียนเฟิงพูดขึ้นมาว่า “ถ้าหากว่าคุณ ไม่โยนชุดชั้นในลงมาอย่างไร้สาระแบบนี้ ผมก็คงไม่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้หรอก”

“ชุดชั้นใน นายสามารถทิ้งมันได้ ทำไมนายไม่ทิ้งมันไปล่ะ หล่อนยิ้มออกมาอย่างคลุมเครือ และดูต่ำตมมาก “เสียดายเหรอ นายไม่ใช่ว่า…คิดอะไรอย่างนั้นกับฉันนะ นาย…ฮา ฮา นายคิด อะไรเบื้องล่างอยู่ล่ะสิ นายหน้าแดงหมดแล้ว…”

“คุณมันบ้าไปแล้ว” ด้วนเทียนเพิ่งหันหลังเดินลงตึกไป ยั่วไม่ เลิก ก็ต้องหลบไป

โจวเสี่ยวหลิงไม่ยอมปล่อย ด้วนเทียนเฟิงหล่อนพูดออกมาว่า “เทียนเฟิง นายกลับมาก็เป็นเพราะมติสวรรค์ นายหนีไปไม่รอด หรอก นายจะต้องช่วยฉันอยู่ดี”

หลังจากเสียงพูดจบลง ชุดชั้นในสีแดงกับกางเกงในผ้าซีทรู เซ็กซี่ตัวนั้นก็ถูกปาลงมา ปาไปโดนที่ไหล่ของด้วนเทียนเฟิงก่อน จากขั้นค่อยตกลงบนขั้นบันได ด้วนเทียนเฟิงก็ได้หยุดฝีเท้ายืน อยู่ข้างบน แล้วจึงมองลงไปข้างล่าง ข้างหลังก็มีเสียงของ โจว เสี่ยวหลงลอยมา “เทียนเฟิง นายไม่ควรที่จะได้ความรู้สึกขนาด นั้น ไม่เช่นนั้นนายจะต้องเสียใจเรื่อง…แน่นอน

เสียใจเรื่องน้องของคุณน่ะหรือ

ตอนที่ ด้วนเทียนเฟิงนำมาอารมณ์ที่กลัดกลุ้มใจกลับมาถึง หอพักก็เป็นเวลา 24.00 น. แล้ว ทุกคนต่างก็หลับกันหมดแล้ว เหลือแค่อูเสี่ยวป่าวที่ยังคงตะลอนอยู่ข้างนอก ด้วนเทียนเฟิงสูบ บุหรี่หนึ่งมวน นั่งเอนหลังอยู่บนเตียง หลับตา ในหัวกลับเต็มไป ด้วยภาพของ โจวเสี่ยวหลิงที่ออดอ้อนฉอเลาะแบบนั้น คำพูดของหล่อน เนื้อหาในหน้าอก เป้ากางเกงอยู่สภาพที่สูงตอนหลังพอไปอาบ น้ำจะได้ทำให้อารมณ์อันชั่วร้ายที่ในใจดับลงแต่ สุดท้ายแล้วก็ยังคงนอนไม่หลับ ตีสองแล้ว น่าแปลกใจว่าทำไม เวลานี้ เสี่ยวป่าวถึงยังกลับมาหรือว่าเจ้าแล้ว ห้องนอน กลับมาแล้ว ท่า

เขียนเขียนเป็นหัวหน้าบริการของแต่ละจะสวมใส่ชุดเพ้าแหวกต้นอ่อน รองเท้าส้น สูงแบบประณีต กระเป๋าถือฟ้า ท่าทางเซ็กซี่มากนิสัยของ หล่อนแล้วอ่อนโยนสุภาพ แต่ลักษณะนิสัยแบบนี้บวกกับรูปร่างที่เซ็กซี่เร่าร้อนแล้ว แน่นอนเป็นสินค้าที่ต่างมีคนแย่งและหมายปอง ในแต่ละผู้ชายที่ อยากนัดเดทหล่อน หากพฤติกรรมแอบวางแผนชั่วละก็ แน่นอนว่าจะต้องถูกปฏิเสธแน่ ในก็ลูกค้ากระเป๋าหนัก หลายราย แต่หล่อนกลับเดทน้อยมาก แปลกใจก็ตรงหล่อนเป็นฝ่ายรุกในการนัดเสี่ยวป่าวเสียเสี่ยวป่าวคล้ายกับผีเชียนเชียน

นับว่าเซียนเขียนได้อยู่สมาคมของคนหน้าตาดี อาจชอบอูเสี่ยวป่าวขึ้นมาๆ แต่อะไรพัฒนาเร็วขนาดถึง ขั้นเปิดห้องกันเลย เขียนเขียนเป็นคนสบายๆ ขนาดนั้นเลยเห รอ
คิดไปวนมาจนถึงตีสาม ผลปรากฏว่าเตียงนอนของเสียว ป่าวก็ยังคงว่างเปล่าอยู่ ด้วนเทียนเฟิงอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ จึง ถือโทรศัพท์มือถือออกไปที่ระเบียงเพื่อโทรหาเสี่ยวป่าวแล้ว ก็ได้โทรอย่างต่อเนื่องจนฝั่งโทรศัพท์ของอูเสี่ยวป่าวอยู่ใน สถานะปิดเครื่องไป เลยคาดเดาว่าคงจะไปเปิดห้องแล้ว เจ้าคน เร่ร่อนคนนี้คิดที่จะเหยียบเรือสองแคม ช่างน่าเกลียดเสียจริง…

หลังจากที่สูบบุหรี่เสร็จ ด้านเทียนเฟิงก็ไม่ได้สนใจเสี่ยวป่าว อีก แล้วก็ได้ไปนอน ครั้งนี้ในที่สุดก็สามารถหลับลงได้ นอนหลับ จนถึง 08.30 น. แล้วจึงตื่นขึ้นไปทำงาน ผลปรากฏว่าตอน 09.30 น. ก็ได้รับโทรศัพท์ที่โทรมาจากสถานีตำรวจ ให้นำเงิน 6000 หยวนไปประกันตัวอูเสี่ยวป่าว…

6000 หยวนด้วนเทียนเฟิงไม่รู้ว่าอูเสี่ยวป่าวเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่ว่าเขากลับกังวลใจมาก เขาไปลาหยุดกับ เฮยเมี่ยนเงินแล้ว รีบวิ่งไปยังสถานีตำรวจทันที หลังจากนั้น ที่ด้านในของห้อง ประชุมหนึ่ง ด้วนเทียนเพิ่งเห็นอูเสี่ยวปาวที่ถูกล็อกกุญแจมืออยู่ พ่อหนุ่มคนนี้ยังมีรอยบาดเจ็บบนร่างกาย บนใบหน้ามีรอยเลือด อยู่ หน้าผากพันด้วยผ้าพันแผล เดิมที ด้วนเทียนเพิ่งคิดอยากที่ จะด่าออกมา แต่พอเห็นเขาอยู่ในสภาพแบบนี้แล้วก็ด่าไม่ออก…