My lady นายหญิงเป็นผู้ หญิงของผม 18+

ตอนที่ 10 สมองหมู



ตอนที่ 10 สมองหมู

ตกลงทำตามที่ ด้วนเทียนเพิ่งบอกเสี่ยวปาวก็ได้แต่ผงกหัว แล้ว ยื่นมืดให้กับ ม้วนเทียนเฟิง1 เล่ม “นายระวังตัวด้วย

ด้วนเทียนเฟิงไม่ได้รับมีดไว้วิ่งเข้าไปมือเปล่า ล้อเล่น ถือมีด วิ่งเข้าไปด้วย เพื่อต้องการให้คนตกใจ

ด้านเทียนเฟิงเหงื่อออกท่วมตัว ดังนั้นตอนที่วิ่งอ้อมเพื่อไปเข้า ประตูที่อยู่ด้านหน้านั้น มีระยะทางกว่า 100 กว่าเมตรเซียนเขียน เจ้าหน้าที่บริการลูกค้า จึงมอง ด้วนเทียนเฟิงด้วยสายตาอย่าง แปลกใจ แล้วพูดขึ้นมาว่า “ด้วนเทียนเฟิงนายเป็นอะไร

ด้วนเทียนเพิ่งจะมีเวลามาตอบที่ไหนกัน ได้แต่รีบวิ่งปรี่เข้าไป ที่ห้องโถงที่อยู่ข้างใน โดยเร็ว ก็ได้เผชิญหน้ากับเจ้าหน้าที่ พยาบาลหลายคนกำลังประคองลูกค้าที่ร่างกายอ่อนแรงจำนวน มากออกมาจากห้องพิเศษ โจวเสี่ยวหลิงก็กำลังช่วยเหลือคนอยู่ ในนั้นด้วย ส่วนพนักงานบริการคนอื่นๆ ก็ได้ยืนสกัดอยู่ตรงปาก ทางเดินเข้าห้องครัวไว้ โจวเสี่ยวหลงแน่นอนว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ ก็ยังไม่มีเวลาเข้าไปจัดการ เนื่องจากจะต้องจัดการในส่วนของ ลูกค้าให้เรียบร้อย เรื่องราวพวกนี้จัดการยาก แต่เรื่องข้างในไม่ ยาก

ด้วนเทียนเฟิงรีบเดินเบียดพนักงานบริการและพนักงานเสิร์ฟ อาหารที่อยู่ตรงปากทางเดินเข้าไป มองดูเวลา เกือบ 2 นาทีแล้ว ด้วนเทียนเฟิงกำลังรอเวลาอยู่ พอถึงเวลา 2 นาทีครึ่งจึงค่อยวิ่งออกไป วิ่งตรงเข้าไปตรงด้านหลังของกลุ่มพ่อครัวและฝ่ายงาน เขียง เพื่อไปยังข้างๆ เฮยเมี่ยนเป็นที่กำลังสั่งการให้พวกเขาทุบ ประตู

เฮยเมียนเซินหันหลังกลับมาพบ ล้วนเทียนเฟิงก็อยากที่จะวิ่ง แต่ทันใดนั้นด้วนเทียนเฟิงก็ปล่อยหมัดลงไปที่ช่องท้องของเขา เลย ด้วนเทียนเฟิง ใช้อัดลงไปด้วยแรงแปดเท่า เฮยเมี่ยนเป็นเอว งอคดตัวลงเลย หลังไปชนกับชั้นวางจานกระเบื้อง ทันใดนั้นจาน ก็ร่วงตกลงมาดังเพลง เต็มไปหมด แตกกระจายไปไม่น้อย เสียง นี้ได้ทำให้เหล่าบรรดาเพื่อนร่วมงานนั้นที่กำลังรวมกลุ่มกันทุบ ประตูอยู่ต่างก็ตกใจกันหมด พวกเขาหันหน้ากลับมาคิดที่จะ ลงมือจัดการกับ ล้วนเทียนเฟิงด้วนเทียนเฟิงจึงได้หยิบแผ่นจาน กระเบื้องที่แตกจิ้มไว้ที่คอของเฮยเมี่ยนเงินแล้วพูดขึ้นมาว่า “อย่าเข้ามานะ ไม่อย่างนั้นฉันฆ่าเขาตายแน่

พวกเขาต่างพากันหยุดลง ไม่กล้าที่จะเดินไปข้างหน้า แต่ว่าก็ มีหลายคนที่ตะโกนออกมาบอกให้ ด้วนเทียนเฟิงปล่อยตัว เฮย เมี่ยนเป็นด้านเทียนเฟิงพูดขึ้นมาว่า “ปล่อยแม่มึงสิ พวกนายเป็น อะไรกัน เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับอูเสี่ยวป่าวตรงไหน พวกนายนี่มัน ปัญญาอ่อน เป็นพวกสมองหมูกันหมดหรือไง สามารถใช้หัว สมองคิดกันก่อนสักหน่อยไม่ได้เหรอ อย่าให้ไม่รู้จักแม้แต่การ ใช้เลย”

จากที่ ด้วนเทียนเฟิงพูดอย่างนั้นออกไป พวกเขาก็สงบลงมาก ขึ้นทีเดียว สายตาของแต่ละคนต่างพากันจ้องมองไปที่ตัวของ เฮยเมียนเซินเฮยเมี่ยนเซินเจ็บจนหน้าจนเขียว แต่ว่าก็ยังคงกัดฟันไว้ แล้วพูดขึ้นมาว่า “มองฉันทำไมกัน เป็นเสี่ยวป่าวต่าง หากที่ทําร้ายทุกคน น่าจะเป็นเรื่องเมื่อวานแน่ๆ ที่ฉันไม่ให้เขา เบิกเงินเดือนล่วงหน้า เลยโกรธแค้นอยู่ในใจ

ในตอนนี้เสียงประตูก็ดังแอ๊ดขึ้นมาอูเสี่ยวป่าวเดินเข้ามาจาก ด้านนอก แล้วพูดขึ้นมาว่า “ฉันโกรธแค้นแม่มึงหรือ ฉันจะโกรธ แค้นอยู่ในใจ ฉันก็มาแก้แค้นนาย ตอนกลางคืนก็ไปลอบทำร้าย นายตรงที่ที่นายพักอาศัย ขานายให้หักทั้งสองข้าง ก็ไม่มีใครรู้ แบบนี้มันยากมากเหรอ แต่ทำไมฉันถึงไม่ทำนายล่ะ แต่กลับมา ทำร้ายบริษัทเนี่ยนะ ฉันเป็นศัตรูกับนาย ไม่ได้เป็นศัตรูกับบริษัท มะ”

ครั้งนี้ทุกคนต่างมองไปที่เฮยเงี่ยนเงินด้วยความสงสัย ไอ้เหี้ย คนนี้ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาในทันที คงกำลังคิดอยู่ว่าจะป่วนคน กลุ่มนี้ยังไงให้ไขว้เขว ด้วนเทียนเฟิงไม่อยากที่จะให้โอกาสเจ้า หมอนี่อีกครั้งแล้ว เลยต่อยลงไปอีกหมัดจนเขาสลบไป หลังจาก นั้นพูดกับพนักงานบริการและพนักงานเสิร์ฟที่มาดูเหตุการณ์ วุ่นวายตรงเคาน์เตอร์ห้องครัวว่า “พวกเธอก็คงเห็นแล้วว่ามัน เกิดอะไรขึ้น เป็นพยานด้วย เรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวข้องกับฉันและ เสี่ยวป่าวสำหรับเหตุการณ์ของเมื่อวานนี้ พวกเธอก็คงจะรู้เรื่อง มาบ้างเล็กน้อย พวกเธอคิดว่าอูเสี่ยวป่าวเป็นคนแบบนั้นเหรอ”

ไม่มีใครพูดอะไร แสดงให้เห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขาไม่เชื่อว่า เสี่ยวป่าวจะเป็นคนเลวขนาดนั้น และทางสมุนที่เป็นพวกของเฮย เมี่ยนเงินต่างก็วางมีดลง แต่ก็ไม่ได้แสดงว่าพวกเขาเชื่อในตัว ของอูเสี่ยวป่าวแต่ด้วยที่ ในตอนนี้ เฮยเมีนี้ ไม่คนจะสั่งการพวกเขาแล้ว แล้วเขาเองจะใครจะ สั่งการมาสู้รบกับ อ้วนเทียนเฟิงและเสี่ยวป่าวอีกเหรอ ทุก คนต่างครอบครัวทำเท่านั้น ไม่ต้องทำแรงอันตราย ใจเย็นแล้วค่อยๆ คิด ก็จะมันไม่มีความ จําเป็นเลย

ไม่รู้ว่าผ่านมานานเท่าไหร่แล้ว โจวหลิงหญิงสาวแต่ง กายดูมีคลาส ด้วยเครื่องแบบทำงานสีแดงสด รวบผม ได้เดิน เข้ามาจากด้านนอก คาดเดาว่าเหตุการณ์ที่หล่อนเห็นตรงเบื้อง หน้าเละเทะและกว่าภาพหล่อนคิดเอาไว้มาก หล่อนอึ้งครู่หนึ่ง เต็มไปด้วยเศษจานกระเบื้องละเอียด และพวกสดที่ ถูกเหยียบเละ แล้วก็มีของหลากหลายชนิด เช่น ซอส เครื่อง ปรุงรส แตกกระจายเปียกพื้นหมด ภาพเหตุการณ์แบบนี้ ลองให้ใครดูก็ต้องตกใจไปตามกัน

อึ้งไปประมาณ วินาทีได้ โจวหลิงถึงจะมองเห็น เฮยเมียนเซินสลบเหมือนอยู่ตรงขาของด้วนเทียนเฟิงหลังจาก นั้นเห็นมีดวางเรียงรายอยู่บนพื้นที่อยู่ทางของพ่อครัว ฝ่าย งานเขียงและเชือด งานล้าง จึงได้เอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า “พวกกันแล้ว เงินเดือนเดือนจะได้รับนะ

พ่อครัวหมายเลข พูดขึ้นมาว่า เถ้าแก่ นี่มันไม่ถูกต้องนะ

“อะไรที่ไม่ถูกต้อง” โจวเสี่ยวหลิงจ้องไปเขา แล้วอย่าง ว่า “พวกคุณก่อกวนทะเลาะวิวาททำลายห้องครัว ของฉันเสียหายหมด
พ่อครัวคนที่ 4 พูดขึ้นมาว่า “หัวหน้าสั่งให้พวกเราทํา พวกเรา ก็ถูกยุยงให้ท่าเท่านั้น พวกเราเป็นแค่พนักงานตัวเล็กๆ ไม่มีทาง เลือก หักเงินเดือนพวกเรามันไม่สมเหตุสมผลนะ”

หัวหน้าฝ่ายงานเขียงก็พูดขึ้นมาว่า “ใช่แล้ว เถ้าแก่ คุณจะ ต้องคุยเรื่องนี้กับลูกพี่ของพวกเรา เพราะว่าเป็นสิ่งที่เขาเดือดขึ้น มา ของเขาก็ปาเยอะสุด ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกเราเลย

คนพวกนี้เริ่มที่จะโยนความรับผิดชอบกันอีกแล้ว อย่างไร ก็ตามประโยชน์ส่วนตัวต้องมาก่อนด้วนเทียนเพิ่งรู้สึกดูถูกพวก เขามาก แต่ยังไงก็นับว่ามีผลดีต่อตัวเองและอูเสี่ยวป่าวไม่ได้มี ผลดีกับ ยนเซินแต่อย่างใด แค่ทุกคนไม่สนับสนุนเขาก็ดี มากแล้ว เขาสมควรตายเร็วกว่านี้

โจวเสี่ยวหลิงมองดูอูเสี่ยวป่าวแวบหนึ่ง แล้วพูดขึ้นมาว่า “นายจะไปหาหมอที่โรงพยาบาลหน่อยไหม

อูเสี่ยวบ่าวส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร ขอบคุณเถ้าแก่มากที่

ใส่ใจครับ”

โจวเสี่ยวหลิงชำเลืองตาไปมองแล้วพูดขึ้นมาอีกว่า “ทุกคนไป พร้อมกันที่ห้องโถง ดึงเฮยเมี่ยนเป็นขึ้นมาแล้วปลุกเขาให้ตื่น ถ้า เรื่องของวันนี้ยังไม่ได้ข้อสรุป ทุกคนไม่สามารถเลิกงานเด็ดขาด”

พูดจบ โจวเสี่ยวหลิงก็ก้าวเท้าหันหลังแล้วเดินออกไปก่อน เหล่าบรรดาพนักงานบริการและพนักงานเสิร์ฟเหล่านั้นก็ถูก หล่อนพาออกไปด้วย ส่วนห้องครัวทางด้านนี้ก็กลับสู่สภาวะที่ สงบลง พ่อครัวคนที่ 2 และหัวหน้างานเขียงพากันมองไปที่ อ้วนเทียนเฟิง พวกเขาอยากที่จะพยุงเฮยเมี่ยนเป็นขึ้นมา แต่ก็ยังมี ท่าทางไม่ค่อยกล้าอยู่เล็กน้อย พอ ต้วนเทียนเฟิงและเสี่ยวป่าว ออกไปแล้ว พวกเขาถึงกล้าที่จะขยับตัว

ที่ห้องโถงไม่ได้วุ่นวายแล้ว แขกทั้งหมดกลับไปกันหมดแล้ว พนักงานบริการและพนักงานเสิร์ฟอาหารต่างแยกย้ายกันลงไป นั่งตรงที่นั่งที่อยู่ตรงกลาง ต้วนเทียนเฟิงและอูเสี่ยวป่าวเดิน เข้าไปหาที่นั่งและนั่งลง ด้วนเทียนเฟิงถามอูเสี่ยวป่าวว่า “นาย ไม่เป็นอะไรใช่ไหม”

อูเสี่ยวบ่าวส่ายหัวแล้วพูดขึ้นมาว่า “โอเค แต่ว่าไม่รู้ว่าเรื่องนี้ จะเป็นอย่างไร เรื่องใหญ่ขนาดนี้ แม่ง ดีไม่ดีอาจจะตกงานได้

ด้วนเทียนเฟิงพูดขึ้นมาว่า “ตกงานก็ตกงาน นายยังกลัวว่า นายจะหางานพ่อครัวไม่ได้เหรอ

“ก็พูดยาก”อูเสี่ยวป่าวถอนหายใจออกมาเชือกหนึ่งแล้วพูดว่า

“ฉันเพิ่งจะเป็นพ่อครัวได้แค่ไม่กี่เดือนเท่านั้น แถมยังเป็นพ่อครัว

หางแถวอีก”

“เมื่อวานนายยังคิดที่จะลาออกอยู่ไม่ใช่หรือ

“นั่นมันพูดตอนโกรธ ฉันแค่คิดไม่ถึงจริงๆ ว่า เฮยเมียนเซนจะ ทำแบบนี้กับฉัน ไอ้เหี้ยนี่ที่เมื่อวานไม้ให้ฉันเบิกเงินเดือนล่วง หน้าก็ถือว่ามันจบลงไปแล้ว วันนี้ยังคิดที่จะมาใส่ร้ายฉัน ให้ฉัน รับผิดแทน มันช่างไร้ซึ่งคุณธรรมจริงๆ

ในความเป็นจริงแล้ว ด้วนเทียนเฟิงก็ไม่เคยนึกถึงเลยว่า โดย ปกติแล้ว เฮยเมี่ยนเซินจะดีกับอูเสี่ยวป่าวขนาดนั้น ทั้งในห้องครัวเสี่ยวปาวทะเลาะกับแล้วไม่โดนไล่ออก แต่ก็ นึกถึงครั้งนี้เขาเหี้ยมขนาดแต่สำหรับคนอย่างเฮย เมี่ยนเงินพอมีภัยพิบัติเข้ามา ในตัวเองเท่านั้น ไม่ปกติแล้วความสัมพันธ์จะมากแค่นั้นไม่ประโยชน์ ถ้าหากประโยชน์ จะเป็นแบบร่วมเสพ แต่ถ้า หากไม่มีประโยชน์แล้ว อะไรเกี่ยวข้องทั้งนั้น ถือว่าเรื่องที่ปกติมาก

คนอื่นของห้องเฮยเงี่ยนเงินออกมาแล้วปลุกเขาให้ตื่น แล้ว เฮยเมี่ยนเป็นเพิ่งจะเดินเข้าหา โจวเสี่ยวหลังที่อยู่ด้านในของ อยากที่กับพร้อมกับตะโกนขึ้นมาเสียงดังว่า ตอนฉันไม่ว่างจะคุยเรื่องห้องกับคุณ หลบบริหารธุรกิจและ สำนักป้องกันการแพร่ระบาด เข้ามาตรวจสอบ และเก็บหลักฐานให้เรียบร้อยก่อน

สิ่งที่ โจวเสี่ยวเฮยเมี่ยนเงินชำเลืองมองทุกคนแวบหนึ่ง รู้สึกแมวนางกวักบนเคาน์เตอร์คิดเงินแล้วค่อย เดินกลับมานั่ง จ้องมอง ด้วนเทียนเฟิงกับเสี่ยวด้วยสายตา ที่เคียดแค้นอำมหิต ส่วน โจวเสี่ยวหลังที่อยู่ข้างในเคาน์เตอร์คิด เงินก็โทรศัพท์ไม่โทรศัพท์ระยะห่างไกล จึงปลายสายคุยอะไรกัน มีเลย แต่ทุกคนต่างก็เห็นว่าหล่อนมีความวิตกกังวล

แต่ว่า ด้านเทียนเฟิงดูออก ท่าทางวิตกกังวลนั้นเป็นแค่การ แสดง ผู้หญิงคนนี้ได้จัดการเตรียมเรื่องราวทั้งหมดไว้เรียบร้อย แล้ว เรื่องที่ห้องครัวเละเทะก็คงจะคิดมาก่อนแล้วด้วย แต่คิดไม่ ถึงว่าจะเละเทะได้ถึงที่สุดขนาดนี้ ดังนั้นเมื่อสักครู่หล่อนถึงมี อาการตกใจ หลังจากที่ความตกใจได้หายไปแล้ว ตอนที่หล่อน พูดกับพวกเขาก็พูดได้อย่างสงบมาก เพียงแต่ว่าชัยชนะนั้นก็อยู่ ในกำมือแห่งความสงบแล้ว

ด้านเทียนเพิ่งรู้สึกว่ามันไม่ค่อยเข้าท่าสักเท่าไหร่ เพียงแค่ อยากจะให้ เฮยเมียนเซนไสหัวออกไปเท่านั้น หล่อนจำเป็นจะ ต้องจ่ายเงินราคาแพงขนาดนี้เลยเหรอ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ