ตอนที่ 19 : ร่างที่แท้จริง

ตอนที่ 19 : ร่างที่แท้จริง

ในเกมวันที่ 27 มีนาคม 2044 เวลา 02.38 น.

“ไม่ดีเลยนะคะ เล่นแฉคนอื่นแบบนี้ ดูไม่ดีเอาซะเลย” คำ พูดที่หวานและเรียบง่าย แต่ก็แฝงไปด้วยอารมณ์ขันเช่น กัน

“เอ๋ !!!!

สมาชิกทีม Devil Breaker ต่างตื่นตระหนก กับสิ่งที่บอส คราเคนได้เล่าให้พวกเขาฟัง

‘เจ้าหญิงคานาเลีย’ ที่ทุกคนต่างก็เข้าใจว่าเป็น NPC ที่ ถูกตั้งค่าให้ตอบคำถามตามระบบนั้นจริงๆแล้วดันมีคน ควบคุมอยู่

“เอาจริงๆ ผมก็รู้สึกแปลกๆนะครับ” ภพเสริม

“เอ๊ะ นายก็รู้หรอภพ” เจมส์ถามเพื่อนรักอย่างแปลกใจ
“เปล่าหรอก โดยปกติแล้วถ้า NPC ทั่วๆไปถ้ามีสกิลที่ต่อ ต้านการจู่โจมน่ะ เขาจะตอบสนองโดยอัตโนมัติเลยใช่มะ ภพพูดสั้นๆพร้อมกับหันไปมองเราเล่นเพื่อให้เขาอธิบาย ต่อ

“ถูกต้องแล้วครับ ทันทีที่ผมร่ายสกิลที่เปลี่ยนห้องโถง ให้เป็นน้ำ ถ้าเป็น NPC ทั่วๆไปเขาจะร่ายสกิลลดระดับ น้ำทันทีถ้าเขามีสกิลตอบโต้น่ะครับ แต่ว่านะดูเหมือนคุณ อยากจะเล่นอะไรแผลงๆ เลยไม่ยอมใช้สกิลตอบเลยใช่ ไหมครับ คุณคานาเลีย คราเคนจงใจเน้นเสียงที่ชื่อของ หญิงสาวที่ตอนนี้ยังคงทำหน้าใสซื่ออยู่

แหมๆ โดนจับได้ซะแล้วสิคะ” คานาเลียยกนิ้วชี้ขวาจิ้ม แก้มของเธอพลางเอียงคอเล็กน้อย เธอยังคงประดับรอย ยิ้มหวานอยู่บนใบหน้าของเธอเช่นเดิม

“ตะ…..แต่ว่า ทําไมเธอต้องหลอกพวกเราด้วยล่ะ ฉันไม่ เข้าใจเลย” ฟ้าเอ่ยถาม ยังคงไม่เข้าใจเจตนาของหญิงสาว

“ก็นะ ถ้าบอกตอนนี้ก็ไม่สนุกสิคะ แต่เอาเป็นว่าพิสูจน์ให้ ฉันเห็นได้ไหมล่ะคะ ว่าพวกคุณคู่ควร…..” หญิงสาวจงใจที่ จะตัดประโยคไว้เพียงเท่านั้น
“คู่ควร ? คู่ควรอะไรของเธอ” ตุลย์ถามต่อด้วยความอยาก

“เอาเป็นว่า ล้มคราเค่นให้ได้ก่อนดิฉันจะเฉลย แล้วคุณ ก็ช่วยทำตัวให้สมกับเป็นบอสหน่อยนะคะ คุณคราเด่น ไม่ ต้องพูดอะไรมากไปกว่านี้แล้วนะคะ คานาเลียเน้นชื่อของ ดราเค่น และประโยคสุดท้ายไปยังชายหนุ่มผมยาวหางม้า บอสโจรสลัดหนุ่มได้เพียงส่ายหน้าอย่างจนใจ

“เอาละครับ เรามาจบเรื่องกันต่อดีกว่า ถ้าพวกคุณชนะผม ไม่ได้ ก็ไม่ค่ควรจริงๆนั่นแหละ” คราเคนจับดาบและปืนให ถนัดตั้งท่าพร้อมรบ เป็นการส่งสัญญาณให้กับทีม Devil Beaker อีกครั้ง

“คู่ควรอีกละ คู่ควรอะไรของพวกแกฟะ !!” ดุลย์บ่นอย่าง หงุดหงิด เขาตั้งทวนพร้อมรบอีกครั้ง ในตอนนี้ทีม Devil Breaker เตรียมจัดรูปแบบการรบอีกครั้ง พีระพิมพ์คำสั่ง ทั้งหมดผ่านช่องแชท เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรับรู้การสั่งการของ เขา

“ถ้างั้นคุณคานาเลียครับ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว คุณช่วยร่าย บัพสนับสนุนพวกเราแบบเอาจริงทีนะครับ” ภพที่ยืนอยู่ด้าน หลังสด เอ่ยขอความช่วยเหลือหญิงสาวพร้อมกับหันหลังเพื่อปกป้องเธอและวารอีกครั้ง เธอแปลก ใจกับคําขอก็จริงแต่เธอก็คลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อยไม่ให้ใคร เห็น

“ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นล่ะค่ะ” พูดจบหญิงสาวก็ร่าย คำ อวยพรแห่งสายน้า’ อีกครั้ง

..ไม่มีการให้สัญญาณใดๆ ดุล และสนวิ่งเข้าประ

ชิดคราเค่นทันที

เคร้ง เคร้ง เคร้ง

เสียงดาบสีเงินเล่มงามปะทะกับทวนและดาบยาวอย่างดุ เดือด ประกายไฟจากการปะทะเกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า

“ย่าห์ !!” ตุลย์วาดทวนจากด้านล่างไปด้านบนเพื่อจะฟาด ใส่ศัตรู แต่โจรสลัดหนุ่มรู้ทักจึงเอี้ยวตัวถอยหลัง เมื่อเป็น ดังนั้นตุลย์จึงแสยะยิ้มอย่างพอใจ ทำให้คราเด่นขมวดคิ้ว ทันที และไม่นานพื้นที่อยู่ข้างใต้ตัวเขาก็มีลำแสงที่เป็นรูป ทวนพุ่งขึ้นมาปะทะเข้าชายหนุ่มอย่างจัง ทำให้เขาเสียง จังหวะและเซไปสองสามก้าว
อีก !!” ขาเขารู้สึกหนักอึ้งทำให้เขารู้ว่าติดสถานะ ชา จากสกิลของตุลย์เมื่อครู่ สนจึงวิ่งเข้าต่อจังหวะทันที แต่ดู เหมือนว่าสถานะชาจากสกิลของตุลย์ส่งผลเพียงสองสาม วิเท่านั้นทําให้เขาเป็นอิสระจากสถานะ คราเค่นจึงรีบฟาด ดาบแนวขวางเพื่อโจมตีใส่พาราดินหนุ่มเพื่อรักษาระยะ แต่ มันกลับไม่เป็นอย่างที่เขาคิด

“ก้มลง !!” ภพตะโกน สนก้มลงตามที่เพื่อนของเขาสั่ง ทำให้การโจมตีของคราเค่นแหวกผ่านอากาศไปเสียเปล่า เมื่อสบโอกาสทีคราเค่นเปิดช่องโหว่ โล่ของสนเปล่งแสง สีเหลืองทองเขาอัดโล่เข้ากลางล่าตัวของโจรสลัดหนุ่ม อย่างจัง

“อ้ก !!” คราเค่นปลิวกระเด็นพลางกุมหน้าท้องเนื่องจาก แรงกระแทก หากเป็นสถานการณ์ทั่วๆไป เขาคงสามารถ ป้องกันได้สบายมาก แต่เพราะ ‘คำอวยพรแห่งสายน้ำ’ ที่ ทําให้เขาตอบสนองช้าเพียงนิดเดียวเท่านั้นก็ทำให้เขาไม่ สามารถป้องกันการโจมตีเมื่อครู่ได้ทัน

“Holy Fencing ดาบของสนเปล่งแสงสีทองฟันใส่ครา เค่นไปทั้งหมดห้าครั้ง และใช้โลกกระแทกใส่ซ้ำอีกครั้ง หนึ่งทำให้เขากระเด็นและติดสถานะ มึนงง
ไม่ปล่อยให้หยุดพัก เข็มก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขา เธอ หมุนตัวถีบเข้าหน้าอกของเขาอย่างเต็มแรงทําให้เขาปลิว อีกครั้ง

“ขอเอาคืนหน่อยนะ !!” พูดจบเธอก็รีบวิ่งตามร่างที่กำลัง ปลิวจากแรงถีบของเธอ ออร่าสีส้มเข้มแผ่ปกคลุมร่างของ เธอ สองมือประสานและยกเหนือศีรษะของเธอ

“กําปั้นแห่งอัคคีเอ๋ย จงบดขยี้ศัตรู จงใช้เปลวเพลิงของ เจ้าแผดเผาทุกสิ่งให้กลายเป็นจุล” หญิงสาวกระโดดขึ้นไป ด้านบน

“Big Bang Hammer !!” เปลวเพลิงก่อตัวเป็นรูปกำปั้นที่ ใช้สองมือประสานกันอยู่เหนือแขนของหญิงสาว มันขยับ ตามแขนของเธอฟาดใส่ตัวคราเค่น แรงปะทะทำให้โจร สลัดหนุ่มถูกทุบลงพื้น เปลวเพลิงระเบิดใส่ร่างนั้นซ้ำแล้ว ซ้ำเล่าอย่างไร้ปราณี

“อิ๊ก !!” คราเค่นกัดฟันข่มความเจ็บปวดจากการโจมตี ตัวเลขความเสียหายยังคงเด้งต่อเนื่อง ตามการระเบิดที่ เกิดขึ้น เข็มวราสังเกตว่าเวลาร่ายของเธอใกล้หมดแล้วจึง ตะโกนเรียกมาร์คเพื่อต่อจังหวะของเธอทันที
“คุณมาร์ค !!”

“เออ !!” มาร์คร่ายสกิล กระบองยักษ์’ ฟาดไปยังกำปั้น เพลิงของหญิงสาวซึ่งตรงกับเวลาร่ายของเธอหมดพอ ดิบพอดี ทําให้กระบองยักษ์ของมาร์คฟาดเข้าบอสแผนที่ อย่างจังทำให้สถานะ “หลายเกราะ ขั้นที่สอง แล้ว

“ยังไม่หมดหรอกน่า !!” มาร์คใช้กระบองงัดตัวบอสหนุ่มที่ ยังนอนอยู่บนพื้น และเหวี่ยงขึ้นอากาศสดแรง ดวงตาสีส้ม อ่อนหลับตาร่ายสกิล พริบตาร่างสูงก็หายไปกับตาและไป ปรากฏตัวอยู่ด้านบนของดราเค่นเสียแล้ว

!!” คราเค่นตกใจ มือซ้ายรีบยกปืนเพื่อที่จะจู่โจมใส่มาร์ค

ฟ้าว ฟ้าว ฟ้าว

ธนูลําแสง และกระสุนเพลิงดำ ของนานาและฟ้าโจมตีเข้า แขนและลำตัวด้านซ้ายอย่างแม่นยำ ทำให้โจรสลัดหนุ่มเสียจังหวะ ความรุนแรงของหญิงสาวทั้งสองทําให เขาเผลอปล่อยปืนหลุดจากมือ

“บ้าจริง !!” คราเค่นจึงรีบขยับดาบที่อยู่ในมือขวาเพื่อที่จะ ป้องกันตัว แต่ว่าช้าไป….

เขารู้สึกว่าท่อนแขนขวาของเขากำลังถูกบางอย่างรัดตึง เอาไว้ และไม่สามารถขยับได้ เมื่อเหลือบไปมองยังแขน ของเขาก็เห็นโซ่ยาวดึงเอาไว้ และเมื่อมองตามสายโซ่ ไปก็พบว่าพีระก๋าลังใช้สองมือของเขาตึงโซ่เอาไว้ ชาย ผู้อาวุโสที่สุดในกลุ่มกัดฟันกรอดเพื่อรีดเค้นแรงต้านการ ขยับมือของคราเคนเอาไว้

“เสร็จกัน !!” คราเค่นกัดฟันอย่างเจ็บใจ คาดไม่ถึงถึง ความเล่นประสานที่ลงตัวขนาดนี้

สบโอกาสตอนเผลอ มาร์คจึงเขวี้ยงกระบองแทงเข้า กลางลำตัว และพุ่งเข้าถีบเข้ายอดกระบองเต็มแรง

“อ๊ากกกกกกกกกกกก คราเล่นรีบเอามือซ้ายกุมปลาย กระบองเพื่อหยุดเอาไว้ แต่สายไปเสียแล้วเขากำลังถูก แรงถีบของมาร์คที่ส่งผ่านกระบองพาร่างของเขา และ กระบองลงสู่พื้น
“กระบองตอกพิภพ !! ยาก

ทันทีที่ร่างของชายหนุ่มรูปงามร่วงลงสู่พื้น แรงระเบิดก็ ดังก้องไปทั่วทั้งห้องโถง ฝุ่นและควันฟุ้งกระจายปกคลุม แต่ทุกคนต่างก็พยายามหรี่ตาเพื่อมองผลลัพธ์การโจมตีดัง กล่าว เมื่อม่านคว้นค่อยๆสลายลง ทุกคนต่างก็เห็นภาพครา เค่นที่นอนแผ่หรา อยู่ในหลุมห้องโถงโดยมียอดกระบอง ปักกลางลำตัวของชายหนุ่มราวกับปักธูป โดยมีมาร์คยืน อยู่บนยอดเสาของกระบองอีกครั้ง

“งดงาม !!” เจมส์ที่คอยเชียร์อยู่ห่างๆ ได้ตะโกนขึ้นหลัง จากอัดอั้นมานาน

Total Damage: 52,152

บอสคราเค่น ร่างมนุษย์ HP 204,843 / 450,000

“ไง แค่นี้ยังไม่ตายใช่ไหม ?” มาร์คที่ยืนอยู่บนยอด กระบองก้มมองดูผลงานอย่างพึงพอใจ แต่แล้วเขาก็รู้สึกแปลกใจร่างของบอกหนุ่มมีออร่าสนําเงินดาแผออก

มา

“ถอยออกมาครับคุณมาร์ค !!” ภพตะโกนรีบตะโกนทำให้ มาร์คถึงกับชะงัก แต่สมองของเขาสั่งการช้าไป ออร่าดัง กล่าวพุ่งออกมาจากคราเด่น ระดมทิ่มแทงใส่มาร์ค

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก” มาร์คไม่สามารถป้องกัน ได้ทันจึงรับดาเมจเต็มๆ เขากระเด็นออกมาอยู่ด้านหน้าทีม ของเขานอนฟุบอย่างหมดสภาพ เลือดของเขาเหลือแค่ เพียง 3% เท่านั้น

“คุณมาร์ค ๆ ” ทุกคนรีบเข้ามาประคองชายหนุ่มผู้ใช้ กระบอง

“วารีช่วยที” พีระขอความช่วยเหลือ

“คะ !!” วารีรีบร่ายสกิลฮีลชายหนุ่มอย่างร้อนรน

“นี่ๆ พวกคุณไม่คิดจะระวังศัตรูตรงหน้าหน่อยหรอคะ ?” คานาเลียเตือนสติทีม Devil Breaker ที่กำลังโฟกัสอยู่แต่ กับเพื่อนร่วมทีมของเขา จนลืมไปแล้วว่าสถานการณ์เมื่อครูเกิดอะไรขึ้น

ทุกคนจึงหันไปยังหลุมของห้องโถงที่ตอนนี้ คราเค่น ค่อยๆลุกขึ้นมา ออร่าสีน้ำเงินดำอย่างคงแผ่ปกคลุม ดวงตา สีดำคู่ง่าตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดงทะมึน รอยยิ้มที่เคยคง ความสุภาพตอนนี้กลับค่อยๆแสยะยิ้มออกมา

“พวกคุณเอะใจกันบ้างไหมครับ ทําไมชื่อของผมถึงต้องมี คำว่า ‘ร่างมนุษย์’ ด้วย ?” คำพูดของชายหนุ่มทำให้ทุกคน ฉุกคิด

“หรือว่า !!” ภพโพล่งขึ้นมา คราเค่นไม่ได้ตอบอะไร เข้า คลี่ยิ้มเย็น ออร่าสีน้ำเงินดำแผ่ปกคลุมร่างของเขาเป็นรูป ไข่ลอยขึ้นไปในอากาศ ออร่าสีน้ำเงินดำหมุนอย่างบ้าคลั่ง ส่งทำให้เกิดกระแสลมที่เชี่ยวกราดทำให้ทุกคนต่างต้อง ยกมือขึ้นมาป้องหน้า ไม่นานนักมันก็ระเบิดออกมา

เงาสีดำทะมึนมีหนวดนับสิบเส้นกำลังขยับไปมา ส่วนหัว มีรูปร่างคล้ายๆกับปลาหมึกยักษ์ ผิวหนังแข็งสีแดงสดเต็ม ไปด้วยหนาม ดวงตาสีแดงกร่ำราวกับเลือดจ้องมองอีกฝ่ายราวกับจะเอาชีวิต

บอสดราเค่น ร่างสมบูรณ์ HP 250,000 / 450,000

“ฟันเลือดกลับขึ้นมาด้วยหรอ !!” ตุลย์สบถ

ดูม ตูม ตูม

นานายิงธนูลำแสงตัวเลขดาเมจที่เธอทำได้นั้น น้อยลง อย่างเห็นได้ชัด

“ผิวหนังของเจ้านั้นมีคุณสมบัติเป็นเกราะด้วยงั้นหรอ ?” นานาจ้องมองศัตรูด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เธอยังคงยิงครา เค่นอย่างต่อเนื่อง

“คุณนานากระโดดครับ !!” ภพรีบตะโกน เอลฟ์สาวจึงรีบ กระโดดตามที่เขาบอกทันที หนวดที่ยาวและคมถูกวาด ฟาดใส่เสานั้นจมล้มลงมา มันทำเช่นเดียวกันกับเสาต้นอื่นๆ ให้ล้มลงมาเช่นกัน ตอนนี้เหลือเพียงห้องโถงโล่งๆ ที่มี เศษซากเสาล้มระเนระนาดอยู่บนพื้นกระจัดกระจาย

“จงใจทำลายที่สูงงั้นหรอ ?” พีระเอ่ย
“แหมๆ ก็ร่างนี้น่ะอืดอาดเป็นบ้า ผมก็ต้องทำลายข้อได้ เปรียบของพวกคุณบ้างสิครับ ?” หมึกยักษ์ตอบอย่าง สภาพยังคงเป็นเสียงของดราเค่น แต่รูปร่างนั้นแตกต่างกัน อย่างสิ้นเชิง

“ลูกเล่นเยอะจังนะไอหมึกกล้วย !!” ตุลย์ตอบอย่างไม่สบ อารมณ์

“หลังจากนี้ผมจะเอาจริงแล้วนะครับ” พูดจบ วงเวทย์ จํานวนมากก็ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าของรางหมึกยักษ์ แท่ง น้ำแข็งถูกยิงออกมาจากวงแหวนเวทย์จํานวนมากใส่ทั้ง สิบเอ็ดคนที่อยู่ตรงหน้า

“บาเรียแห่งสายน้ำ !!” คานาเลียชูฝ่ามือไปยังด้านหน้า น่านน้าก่อตัวเป็นโดมครอบพวกเขาเอาไว้

ปิ้ง ปิ้ง ปิ้ง ปีง

เสียงน้ำแข็งที่ปะทะกับบาเรียยังคงดังระงม คานาเลีย ยังคงร่ายสกิลบาเรียเพื่อปกป้องทีม Devil Breaker เธอ เหลือบมองแถบมานาที่ยังลดต่อไปเรื่อยๆ แม้จะเป็น NPC แต่ก็ยังมีขีดจำกัดเรื่องเดียวกับบรรดานักผจญภัยเช่นกัน
“คุณคานาเลีย ?” ภพเอ่ยอย่างไม่อยากเชื่อ ที่ NPC สาว คนนี้ที่นานๆครั้งจะยอมขยับเอง

“มานาของฉันใกล้หมดแล้วนะ รีบทำไรสักอย่าง” โชคดี ที่ห่าฝนของคราเคนหยุดลงพอดีกับที่แถบมานาของคานา เสียหมดหลอด

“คงต้องเอาคืนแล้วละ ลุยเลยพวกเรา !!” ตุลย์ตะโกนเขา จับทวนในมือให้กระชับและวิ่งนำออกไป หนวดของครา เค่นฟาดใส่แนวหน้าของทีม Devil Breaker ครั้งแล้วครั้ง เล่า

“บ้าจริง แบบนี้ก็เข้าถึงตัวแทบเป็นไปไม่ได้เลยนะ” สนยก โล่ป้องการหนวดที่ฟาดลงมาที่เขาซ้ายทีขวาที ทำให้เขา ไม่สามารถก้าวเดินต่อไปได้

หนวดเส้นหนึ่งพุ่งลงมาที่พื้นหมายจะเอาชีวิตเข็ม นัก สู้สาวกระโดดหลบได้ทัน เธอสบโอกาสนี้รีบวิ่งขึ้นไปยัง หนวดเส้นดังกล่าวเมื่อถึงระยะที่ใกล้กับส่วนหัวของครา เค่นเธอจึงกระโดดขึ้นไปกลางอากาศ

“Meteor Kick !!” ถุงมือกำปั้นของเข็มยิงไฟออกมาเป็น ไอพ่น เปลวไปก่อตัวแผ่ครอบคลุมร่างของหญิงสาวพุ่งเข้าไปยังหัวของหมึกยักษ์อย่างรวดเร็ว

1,240

“พันสองร้อยเองหรอ บ้าไปแล้ว !! ตอนเตะเจ้าเท่านั้น ตั้งสามสี่พันเชียวนะ” เข็มกล่าว สีหน้าของเธอดูตกใจกับ ตัวเลขดาเมจที่ผิดเพี้ยนไปมาก คราเคนตวัดหนวดรัดลำตัว ของหญิงสาวผมสีเหลืองไว้แน่น

“อิ๊ก !!” เข็มไม่สามารถดิ้นได้

ฉวะ ฉวะ ฉวะ

พีระฟันหนวดที่รัดเด็กสาว และอุ้มเธอในท่าเจ้าหญิงพุ่ง ตัวออกมา

“คะ…..คุณพีระ”

“คุณพีระครับการตอบโต้ครั้งนี้พวกผมต้องพึ่งคุณครับ ศัตรูไร้ช่องโหว่มากๆเลย” มาร์คสนทนาผ่านช่องแชทสองมือพลางควงกระบองปัดป้องการโจมตีของหนวดยักษ์ ไปด้วย

“ฉันขอเวลาหนึ่งนาที พวกนายช่วยยื้อให้หน่อย” พีระ ถีบตัวออกห่างจากวงต่อสู้ อยู่ด้านหน้าพเข็มค่อยๆขยับ ขาลงพื้นขณะเดียวกันวารีก็ฮีลเธอและพีระไปด้วย

“ขอบคุณนะคะ คุณพีระ เข็มกล่าวขอบคุณ ซึ่งพีระก็พยัก หน้าให้เล็กน้อย ก่อนจะหันไปหาหญิงสาวที่ก่อนหน้านี้พึ่ง แกล้งทำเป็น NPC ที่ไม่มีคนคุมกับพวกเขา

“ขอฉันดูสกิลที่เธอมีได้ไหม คานาเลีย” พีระกล่าวกับ NPC สาวอย่างสุภาพดวงตาสีเทามองหญิงสาวผ่านแว่น อย่างไร้อารมณ์ ท่ามกลางสีหน้าฉงนของภพ เจมส์ และ วารี

ดวงตาสีเขียวน้ำทะเลเปรยมองชายหนุ่มผู้อาวุโสที่สุดใน ทีมอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเปิดหน้าต่างสกิลและส่งไปให้พีระ

“มีไหวพริบกว่าที่คิดนะคะ” หญิงสาวตอบ เธอคลี่ยิ้มที่ แม้จะดูอ่อนหวานแต่ก็ดูมีเลศนัยอย่างเห็นได้ชัด เมื่อพีระ เลื่อนอ่านสกิลที่เธอมีก็ยิ้มมุมปากเล็กน้อย
“ต้องรอให้คนมาถามก่อนใช่ไหม ถึงจะยอมบอก” พีระ ถามหญิงสาว โดยที่ตาทั้งสองยังคงอ่านสกิลของเธอไป เรื่อยๆ

ก็บอกแล้ว ฉันอยากรู้ว่าพวกนายคู่ควรรีเปล่า”

“คู่ควร อีกแล้วหรอ ?” ภพได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ แล้วมองท่าทางของพีระต่อ

“ภพ ฉันต้องการ ‘The Last Point ของนาย ฉันจะเล่า รายละเอียดให้ฟัง” พีระดับกรอบแว่นให้เข้าที่พลางหันไป หาเด็กหนุ่มผม

สมองของภพประมวลผลอยู่ไม่นาน มุมปากของเด็กหนุ่ม ก็ขยับยิ้มขึ้นมาดวงตาสองสีมองอีกฝ่ายอย่างแน่วแน่

บอกผมมาได้เลยครับ !!”

“ดี ถ้างั้นฟังให้ดีนี่คือรายละเอียด… ” พีระมองเด็กหนุ่ม อย่างพอใจ และอธิบายแผนการของเขาให้เด็กหนุ่มฟัง

โปรดติดตามชมตอนต่อไป..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ