ตอนที่ 27 คุณเลินเล่อแบบนี้เสมอเหรอ

ภาพตรงหน้าคือมือสวยหน้ามอง

ในระยะเผาขน

ถึงขนาดว่าที่รับรู้ได้ถึงสัมผัสอุ่นที่จากมือที่คอยเคลียคลอ ใบหน้าของเธอ

เสี้ยวนาทีที่สูดกลิ่นอายเย็นเข้าปอด ศีรษะก็ร่นถอยหลัง

เป็นเวลาเดียวกันกับที่ดวงตาเปิดออก ภาพของชายหนุ่ม สะท้อนขึ้นจากนัยน์ตาดำสนิทราวบ่อน้ำลึก

ดวงตาพร่างพราวฉายแววตื่นตระหนกและระวังตัวอย่าง

ชัดเจน

ป๋อจึงชวนเก็บมือกลับเข้ามาอย่างเงียบๆ

“ตื่นแล้ว?”

“คุณ…คุณมาอยู่ที่นี่ได้ไง”

เขาไม่โต้ตอบ ยกยิ้มขึ้นพลางค่อยๆ ลดสายตาไปมองยัง

ใต้ขากรรไกรและใต้…

แววตาสุภาพเป็นที่สุด แต่ทว่าเฉินฝานซิงก็สามารถเห็น

สิ่งที่แอบแฝงอยู่จากสีหน้าคลุมเครือ
เธอรับผุดขึ้นนั่ง

ร่นถอยหลังตามสัญชาตญาณ ร่างตกลงในช่องว่างข้าง หลังทันทีจนหงายท้องลงไปอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว

เวลานี้เฉินผ่านซึ่งมีเพียงความเสียใจและระอา

เป็นแบบนี้อีกแล้ว!

ทำไมเธอต้องทำเรื่องขายหน้าต่อหน้าผู้ชายคนนี้แล้ว

ซ้ำเล่า!

การตกลงไปกองบนพื้นห้องไม่ได้เกิดขึ้นตามที่จินตนาการ

ไว้!

ราวกับครั้งแรกที่ทั้งสองได้สัมผัสกัน เธอไม่เพียงแค่ปะทะ เข้ากับร่างของเขาเท่านั้นทว่าความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย

ดูเหมือนว่า….

จะชนเข้ากับหัวใจไปด้วยเสียอย่างนั้น

การปะทะที่ทำให้จิตใจไม่สงบแบบนั้นกลับกลายเป็น

ความรู้สึกแปลกใหม่

เขานิ่งเงียบไม่กี่นาที มองดูความอึดอัดใจและลุกลี้ลุกลน ที่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของหญิงสาว มุมปากจึงค่อยๆ คลี่ยิ้ม

ขึ้น

“คุณมักจะเลินเล่อแบบนี้เสมอเหรอ” เขาถามด้วยน้ำเสียง น่าฟังตามมาด้วยเสียงกลัวข
“ฉันไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน

เงินผ่านซึ่งเร่งอธิบายอย่างร้อนรน หลังจากที่เห็นรอยยิ้ม บนใบหน้าคมสันกว้างขึ้นความอึดอัดใจก็ชัดขึ้นตามกัน

“เป็นแบบนี้เฉพาะอยู่ต่อหน้าผม?

คำถามตรงๆ ไม่อ้อมค้อมแม้แต่น้อย ทำให้เงินผ่านซึ่ง

หันหน้าหนีไม่โต้ตอบ

ป๋อจึงชวนหัวเราะเสียงต่ำ “ช่างดีอะไรอย่างนี้

เฉินผ่านชิงหน้าเริ่มขึ้น

“คุณ…มาทำอะไรในนี้

เขากระตุกยิ้มชวนมองกว่าครั้งไหนๆ

“คุณใช้อ่างอาบน้ำผม สวมเสื้อคลุมอาบน้ำผม นอนบน เตียงผม ยังจะถามอีกว่าผมมาทำอะไรที่นี่

เฉินฝานซิงกลับมาเผชิญหน้ากับเขาอย่างตกตะลึง หน้า สวยร้อนฉ่าจนแทบไหม นัยน์ตาไม่มีสิ่งใดนอกจากความ อึดอัดและประหลาดใจ

“นี่ห้องคุณ?!”

มองปฏิกิริยาของเธอ ความกระจ่างแจ้งจึงปรากฏขึ้นใน แววตา เห็นได้ชัดว่านี่คงเป็นผลงานชิ้นโบแดงของใครบางคน

มิน่าล่ะ เมื่อกี้ไหลหรงถึงได้ทำสายตาแปลกๆ
“ถ้าไม่ใช่ล่ะ คุณจะคิดว่าผมตั้งใจเข้ามาเพื่อล่วงเกิน เธอชะงักค้างสายตากวาดไปมาระหว่างเขาทั้งคู่ไปมาส

องครั้ง

ขนาดไม่ได้ตั้งใจเข้ามาหายังเสียเปรียบไปขนาดนี้แล้ว แล้วถ้าเขาตั้งใจล่ะ