อย่าชนนะนาย!

ตอนที่ 24 อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อน แล้วค่อยกลับ



ตอนที่ 24 อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อน แล้วค่อยกลับ

สายตาสั่นเครือ เคลื่อนกลับมายังนายหญิงสกุลมืออย่าง ประหลาดใจ ก่อนที่มันจะทอประกายขึ้นมาอย่างคนได้สติ

เป็นเด็กที่ฉลาดจริงๆ พูดนิดเดียวก็เข้าใจได้ทะลุปรุโปร่ง

“พูดน่ะไม่ยาก แต่ในเวลาแบบนี้ไม่ใช่ว่าใครจะข้ามผ่าน มันไปได้ง่ายๆ แต่แค่หนูยอมรับมันแล้ว มันก็เป็นแค่ปัญหา ของเวลาเท่านั้น

เฉินผ่านซึ่งพยักหน้ารับคล้ายจะเข้าใจ

หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ยังพูดคุยต่อกันอีกสักพัก จนหน้าของ หญิงชราเริ่มมีสีหน้างัวเงีย

เฉินฝานซิงเห็นดังนั้นจึงลุกขึ้นขอตัวลา แต่ผลก็คือนาย หญิงสกุลป่อไม่ยอมให้เธอกลับ

“เดี๋ยวสิลูก อย่าเพิ่งไป อยู่ทานอาหารเย็นกับย่าก่อนแล้ว ค่อยกลับ

“คือ…”

“ผ่านชิง หนูจะปฏิเสธย่าได้ลงคอเหรอ”
เฉินผ่านซึ่งมองสายตาอันน่าสงสารจับใจของหญิงชรา อย่างจนปัญญา ใครจะไปกล้าปฏิเสธได้ลงคอ

“แต่คุณย่าง่วงแล้วนี่คะ…

นายหญิงคลี่ยิ้ม “ย่าว่าหนูก็ง่วงแล้วเหมือนกันนะ งั้นหนูก็

พักผ่อนสักหน่อยดีไหม

“นี่ไม่ค่อย… เหมาะสม

ไม่ทันจะได้พูดจบ หญิงชราก็ได้หันไปออกคำสั่งกับบ่าว รับใช้ที่ยืนอยู่ข้างกาย

“ไหลหรง ไป พาคุณหนูเฉินขึ้นไปพักผ่อนบนชั้นสองห้อง

ขวามือสุด

เฉินผ่านซิง: “ ”

ไหลหรง: “…”

ห้องขวามือสุด นั่นมันห้องคุณชายไม่ใช่เหรอ

ใจร้อนอะไรขนาดนั้น

นี่มันเกือบจะจับคุณหนูเฉินถวายให้คุณชายจนถึงเตียง

เลยนะ!

ไม่สิ เธอผิดแล้ว!

ตอนนี้นายหญิงจับคุณหนูเฉินถวายจนถึงเตียงคุณชายไปแล้ว!

แต่คุณชายไม่เคยอนุญาตให้ใครล่วงล้ำเข้าไปใน อาณาเขตส่วนตัว โดยเฉพาะห้องนอน ไม่กลัวคุณชายกลับมาแล้วจับคุณหนูโยนลงจากเตียงเลย

หรือยังไง

หากถึงตอนนั้น จะทำตัวไม่ถูกแค่ไหน

“นายหญิง….

แค่คิดจะทักท้วง นายหญิงก็หันขวับมาส่งสายตาอาพิฆาต มาให้จนพลิกลิ้นแทบไม่ทัน

“อิฉันแค่อยากจะถามว่า คุณหนูเฉินจะอาบน้ำสักหน่อย แล้วค่อยพักผ่อนหรือเปล่าคะ ถ้าเช่นนั้นอิฉันจะได้สั่งให้คนไป เตรียมน้ำให้อาบ

ไหนๆ ก็จะประเคนให้ถึงเตียงแล้ว งั้นก็ต้องอาบน้ำ ทำความสะอาดให้ตัวหอมๆ ก่อนแล้วค่อยส่งไปเหอะ

ได้ฟังดังนั้นสายตานายหญิงสกุลอกพราวประกาย ต้อง

มองไหลแรงอย่างชื่นชม

“ใช่ๆ ใช่! อาบน้ำสักหน่อยแล้วค่อยนอนจะได้สบายๆ ตัว รีบไปบอกให้คนเตรียมน้ำสิ

สุดท้ายเฉินฝานซิงก็จนปัญญาและหมดหนทางจะปฏิเสธ
หรือจะว่าไป เมื่อพูดถึงเรื่องอาบน้ำแล้ว ลึกๆ แล้วเธอเอง ก็ไม่ค่อยอยากจะปฏิเสธเท่าไหร่นัก

เฉินผ่านชิงถูกพามายังห้องตามที่หญิงชราได้สั่งไว้

ประจวบเหมาะกับที่บ่าวรับใช้ในห้องอาบน้ำเตรียมไว้ ให้เสร็จแล้วออกมา ก่อนจะเดินจากไปพร้อมกับไหลหลงโดยที่ ไม่ลืมที่จะค่อยๆ ปิดประตูลงอย่างเบามือ

สายตาพร่างพราวกวาดไปรอบๆ ห้องที่ไม่คุ้นเคย

ภาพที่เห็นคือห้องสีขาว ตกแต่งด้วยสีดำบางส่วน

เตียงคู่หลังใหญ่วางอยู่ใจกลางห้อง เครื่องนอนต่างๆ เป็นลายตาราง ใหญ่สีขาวเทาไม่ตายตัวแต่ดูเข้ากันทั้งยังดูหรู และเยือกเย็น

พรมขนฟูผืนสีดำถูกปูไว้รอบเตียง

ทั้งห้องดูสะอาดตา แสงสว่างสาดส่องเข้ามายังห้องนอน เรียบง่ายแต่ก็หรูหรา

เธอพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ แล้วเดินมายังประตูห้องน้ำ ก่อนจะจัดการถอดรองเท้าไว้หน้าประตูเดินเท้าเปล่าเข้าห้องน้ำ อาบน้ำไป

เมื่อคุ้นเคยกับห้องสุดเรียบหรูในบ้านหลังนี้แล้ว อ่างอาบน้ำที่ใหญ่โตตรงหน้าก็ไม่สามารถทำให้เธอประหลาดใจได้อีกต่อไป

ในยามที่ร่างกายไร้อาภรณ์หย่อนตัวลงแช่ในน้ำที่อุ่นร้อน

ดูเหมือนว่าความคับแค้นและความเหนื่อยล้าค่อยๆ มลายไป

ในพริบตา สายน้ำอันนุ่มลื่นดุจผ้าแพรที่ไหลผ่าน คอยโอบล้อม ร่างกายเธอเอาไว้ด้วยความอบอุ่นจนเลือดที่เย็นเยียบในร่าง

กายค่อยๆ กลับมาอุ่นขึ้นทีละน้อยเธอผ่อนลมหายใจออกอย่าผ่อนคลายเอนกายพึ่งขอบอ่างไว้แล้วหลับตาลงช้าๆ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ