บทที่ 1 กลายเป็นเมียของคนอื่น

เย่หลิงลืมตาขึ้น ก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ในบ้านมุงหญ้าคาที่มี ช่องโหว่ให้ลมพัดเข้ามาด้วยความแปลกใจ เพราะว่าเมื่อครู่นี้ เธอเพิ่งจะถูกรถชนและเจ็บปวดอย่างสาหัส พอภาพด้านหน้าดับ ไปเธอก็มาโผล่อยู่ที่นี่แล้ว

เธอไม่คิดว่าเหตุการณ์ที่ตัวเองถูกรถโดยสารชนเข้าซึ่งๆ หน้า จะมีโอกาสรอดชีวิต ถ้าบอกว่าที่นี่เป็นนรก มันก็คง………จะดูผุพัง ไปหน่อย พอนึกถึงเรื่องนี้ จู่ๆ หัวของเธอก็รู้สึกเจ็บปวดขึ้นมา แล้วก็หมดสติไปอีกครั้ง

เย่หลิงหลับแล้วฝันไป ในฝันนั้นเธอมองเห็นภาพสาวน้อยอา ยุราวๆ สิบเจ็ดปีที่มีเรือนร่างที่ซูบผอมอย่างมาก สวมใส่เสื้อผ้า ขาดๆ นอนอยู่บนคูน้ำที่เต็มไปด้วยก้อนหิน เธอไม่กระดุกกระดิก เลย และตรงศีรษะของเธอก็มีคราบเลือดติดอยู่ ดูแล้วรู้สึกไม่คุ้น เลย แต่เธอกลับรู้ว่าสาวน้อยคนนี้ก็ชื่อว่าเย่หลิงเหมือนกัน

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน พลันมีหญิงชราคนหนึ่งและชายอีก หนึ่งคนที่ดูแล้วน่าจะอายุราวๆ ยี่สิบกว่าปีที่มีสีหน้าไม่สู้ดี วิ่ง เข้าไปหาอย่างรีบร้อน หญิงชราผู้นั้นกระโดดลงไปในคูน้ำ เพื่อ ตรวจชีพจร ให้หญิงสาวคนนั้น

และในเวลานี้ เย่ฝูหลิงที่คอยมองอยู่ข้างๆ ก็รู้สึกว่าตัวเองสูด ลมหายใจเข้าอย่างแรง และในตอนที่จะฟื้นคืนอีกครั้ง ข้างหูของ เธอก็มีเสียงเป่าฆ้องตีกลองดังขึ้นเป็นระยะ แล้วก็พลันถูกเรียกชื่อ พลางยัดเธอเข้าไปในเกี่ยวอย่างแรง และเธอก็ไม่รู้ว่าใคร พยุงเธออยู่ เพื่อทำพิธีกราบไหวฟ้าดินกับใครบางคนที่เธอก็ มองเห็นหน้าไม่ชัดเจน

เย่หลิงนั่งลงอย่างแรง แล้วรู้สึกตกใจจนเหงื่อผุดออกมาทั่ว ร่างกาย เธอโสดมาเกือบจะสามสิบปี จู่ๆ จะไปแต่งงานกับผู้ชาย คนหนึ่งได้ยังไง!?

ไม่ใช่สิ! อยู่ๆ ความทรงจำก็ผุดออกมา ตอนที่เธอเดินบนถนน หลังจากเลิกงาน เธอมองเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่บนถนนที่ ไม่ใช่ไฟเขียวอย่างเหม่อลอย และห่างออกไปไม่ไกลก็มีรถ โดยสารคันขับมาด้วยความเร็วสูง เธอจึงพุ่งเข้าไปผลักเด็กคน นั้นออก โดยไม่ครุ่นคิดอะไรเลย ช่วงเวลาสุดท้ายก่อนเธอจะหมด สติคือความเจ็บปวดที่ไม่สามารถทนได้ และเสียงกรีดร้องที่ดัง มากราวกับเสียงฟ้าฟาด

แต่ว่า ทําไมตัวเองถึงยังสามารถมานั่งได้อย่างไม่เป็นอะไร เลยล่ะ? เหมือนคิดอะไรได้บางอย่าง เธอเลยก้มลงมองตัวเอง พลันสังเกตเห็นว่าตัวเองสวมใส่เสื้อผ้าที่ดำจนไม่สามารถดูออก ว่าสีเดิมคือสีอะไร

เธอกลืนน้ำลาย แล้วยกมือทั้งสองข้างขึ้น แล้วเอามือไปทั้ง สองข้างไปผิงไฟจึงรู้สึกดีขึ้น ข้างบนยังมีของที่บางอย่างที่ สกปรกติดอยู่ เหมือนเป็นกงเล็บในหนังซอมบี้สยองขวัญที่ตัว เองเคยดูก่อนหน้านี้
เย่ฝูหลิงรู้สึกสิ้นหวังในชีวิตแล้วขยับลงไปมองเตียงที่แข็งกระ ต่างมากๆ ตอนที่เธอเอาเท้าแตะพื้น อีกนิดเดียวเธอก็เกือบจะ คุกเข่าลงไปบนพื้น

เธอหิวมาก! เย่หลังรู้สึกว่าภายในท้องของตัวเองมีเสียงร้อง จ๊อกๆ จนจะกลายเป็นทำนองเพลงได้ และไม่เพียงแต่หิวข้าว เธอ ยังรู้สึกคอแห้งมากๆ อีกด้วย

“ไม่ใช่ว่าฉันจะตายอีกครั้งหรอกนะ………..ผู้หญิงกระตุกมุม ปากอย่างอ่อนแรง และเรือนร่างตรงหน้านี้ก็ไม่ใช่เรือนร่างเมื่อ ก่อนของเธอ ดังนั้นเหมือนตอนนี้เธอกำลังเจอกับเรื่องราวการฟื้น คืนชีพอีกครั้ง ในนิยายปัจจุบันที่ชอบเขียนกัน

และการฟื้นคืนชีพครั้งนี้จะมีการทะลุมิติหรือเปล่านั้น เธอยังคง สงสัยอยู่ เพราะว่าในฝันของเธอที่ดูจากการแต่งตัวของสตรีผู้นั้น และชายคนนั้นแล้ว

ไม่น่าจะเป็นสไตล์การแต่งตัวของคนในยุคปัจจุบัน

เย่หลิงสงสัยว่าตัวเองข้ามภพและฟื้นคืนชีพมาในร่างของ เด็กสาวที่กำลังจะตายคนนั้น เล็บที่ซูบผอมเกินคู่นี้เหมือนมาก เธอจึงอดพิมพ์ออกมาไม่ได้ เธอยอมที่จะให้ตนเองไปนรกแล้วก ลับเกิดใหม่อีกครั้งจะดีกว่า

และในเวลานี้ข้างนอกก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น แล้วค่อยๆ เข้ามา

ใกล้ๆ เย่หลิงตกใจจนสะดุ้ง จากนั้นเธอก็มองไปยังประตู

“เอี๊ยด……” เสียงประตูไม้ถูกผลักออก แล้วก็มีคนรูปร่างสูง ใหญ่ปรากฏตัวขึ้น พลางยกน้ำเข้ามา โผล่ขึ้นมาในสายตาของเย่ฝูหลิง

“น้องหญิง?