บทที่8สาเหตุที่ข้ามภพ

กำไลข้อมือกระพริบสองครั้งพูดอย่างติดๆขัดๆว่า”ก็ ไม่มีอะไรนี่”

“เวลาเจ้าโกหกจะมีแสงกระพริบสองครั้งเวลาพูดจะ ติดอ่างเสี่ยวอู่เจ้าคิดว่าจะสามารถปิดบังข้าได้หรือ

เสี่ยวอู่รู้ว่าปิดบังต่อไปไม่ได้แล้วจึงพูดอย่าง หมดอาลัยตายอยาก“ข้าทำไปก็เพื่อช่วยเจ้านายข้ารู้ ว่าในงานประมูลนั้นมีระเบิดซ่อนอยู่แต่ตอนนั้นระเบิด ก็แตกแล้วข้าจึงทำได้เพียงช่วยวิญญาณของเจ้านาย ออกมา”

เสียวอู่มีความสามารถแบบนี้ด้วย?

จูนจิ่วหลับตานางรู้ว่าเสี่ยวอู่มีญาณปัญญาอ่อนโยน และก็ฉลาดยังมีพื้นที่ให้นางได้เก็บยาและสิ่งของต่างๆ และยังสามารถพาวิญญาณไปด้วย?

“เจ้านายวิญญาณของท่านข้ารักษาไว้ได้ไม่นานจึงจำ ต้องข้ามภพส่งท่านมายังที่นี่แต่ร่างกายจูนจิ๋วนี้พอดีกับ เจ้านายมากและยังมีรูปร่างหน้าตาเหมือนกันด้วย”

จูนจิ่วลูบดูหน้าตัวเอง

เมื่อกี้ตอนที่นางอาบน้ำนางมองดูกระจกหน้าตา เหมือนกันจริงๆเป็นตอนยังเด็กตอนอายุประมาณสิบ สามขวบ
จูนจิ๋วถามขึ้นว่า “เมื่อกี้เจ้าพูดว่าในงานประมูลมีระเบิด ซ่อนไว้

“สามารถระเบิดคนทั้งหมดระเบิดขึ้นฟ้าแบบนั้น”

ที่แท้เสียงปังที่ดังเป็นเสียงระเบิดแตกใครเป็นคนทำ?

จูนจิ่วคิดอยู่วิเดียวแล้วถามต่อว่า“แล้วข้ายังกลับไป ได้ไหม?”

“ไม่ได้แล้ว”เสี่ยวอู่ตอบเสียงอ่อน“ร่างคงโดนระเบิด แหลกเป็นผงแล้วกลับไปไม่ได้

“อืม”จูนจิ๋วขานรับเฉยเมยนางไม่มีอะไรให้ต้องเสียใจ

ในโลกใบนั้นนางเป็นเด็กกำพร้าไม่มีญาติตายแล้ว ก็แล้วไปสิ่งของมีค่าล้วนเก็บไว้ในอากาศไม่ถือว่าเสีย เปรียบพูดไปแล้วประสบการณ์ของร่างกายนี้ช่างอนาถ จริงๆ

มีชื่อเรียกว่าจูนจิ๋วเพราะเกิดตอนเดือนเก้าพ่อแม่ตาย แล้วตระกูลจูนตั้งชื่อให้นางอย่างขอไปที

ต่อมาตอนอายุสิบสองก็คือปีที่ผ่านมาได้ทดสอบ พรสวรรค์ปรากฏว่าไม่สามารถฝึกวิชาได้เป็นคนขี้ ขลาดตาขาวจึงไล่ออกจากบ้านหลักทันทีทิ้งมาไว้ที่บ้าน รองอย่างตามมีตามเกิด

ต่อมาหลังจากนั้นก็คือตอนที่จูนจิ่วข้ามภพมาพบกับเจ้าของเต็มที่โดนจู่หมู่บ้านหลักออกคำสั่งให้ฆ่านาง

ส่วนเหตุผลนั้นจุนจิ๋วค้นหาในความทรงจำได้ความ ว่าจูนจิ๋วเป็นพ่อที่แสนดีคนหนึ่งตอนมีชีวิตอยู่โคตรมี อำนาจตำแหน่งฐานะเกียรติศักดิ์สูงส่งด้วยเหตุนี้จึงให้ นางกับองค์ชายรัชทายาทหมั่นหมายกันไว้ตั้งแต่ยังอยู่ ในครรภ์

“คนขี้ขลาดตาขาวคนหนึ่งพ่อแม่ตายแล้วจะเหมาะสม กับองค์ชายรัชทายาทได้อย่างไร?และบังเอิญคุณหนู เอกคนโตของบ้านหลักจูนหยูนเสวี่ยก็หลงรักองค์ชาย รัชทายาทคนนี้”

จูนจิ๋วยิ้มที่มุมปาก”เจ้าของเดิมโดนฆ่าก็เพราะแบบนี้

“เจ้านายคนพวกนี้โหดร้ายมากเลยอำมหิตได้ขนาดนี้ เจ้านายเราหนีไปเลยไหมอาศัยฝีมือการแพทย์ของเจ้า นายพวกเราอยากไปที่ไหนก็ไปที่นั่น”เสียวอู่เสนอความ คิดเห็น

“ไม่ในโลกใบนี้กับโลกที่พวกเราจากมาไม่เหมือนกัน ที่นี่มีนักจิตคนที่ฝึกฝนได้จะมีชีวิตยาวนานหลายร้อยปี ฝีมือการแพทย์ยังไม่รู้ว่ามีผิดพลาดต่างกันยังไงไหม”

ในความทรงจำของเจ้าของเดิมไม่มีความรู้ด้านการ แพทย์เลย

ดังนั้นจูนจิ่วจึงไม่สามารถเอามาเทียบกันได้นาง ต้องการอาศัยฐานะของตระกูลจูนเพื่อทําความคุ้นเคยกับโลกใบนี้

จูนจิ๋วนั่งไขว่ห้าง”มีความแข็งแกร่งถึงถือเป็นราชา ร่างกายนี้ต่อให้ขี้ขลาดตาขาวจริงๆตกถึงมือหมอเทวดา จูนจิ๋วของข้าข้าก็สามารถเปลี่ยนเป็นมีพรสวรรค์

“เจ้านายเก่งกาจสู้ๆ”

จูนจิ๋วหลับตาในปากพึมพำบทท่องที่นางฝึกฝนอยู่ ตลอดในชาติที่แล้ว……วิชาปิงซิน

นางไม่รู้ตอนที่นางฝึกฝนวิชาปิงซินพลังจิตระหว่างฟ้า ดินปรากฏขึ้นอย่างทันทีไม่ได้เข้าสู่ร่างจูนจิ๋ว

หากมีคนอื่นอยู่จะต้องเบิกตาโตคนขี้ขลาดตาขาว สามารถนำปราณเสริมร่างแล้ว

ปราณเสริมร่างจูนจิ๋วรู้ผิดปกตินี่ไม่เหมือนกับตอนที่ นางฝึกฝนในภพที่แล้วรู้สึกไม่เหมือนกันจูนจิ๋วขมวดคิ้ว ลืมตาขึ้นบนแขนโดนสิ่งของอะไรนุ่มๆปุยๆสัมผัสผ่าน

เมื่อก้มมองดู“เหมียว”