ปฐมบท ภาค 1 : กุญแจแห่งความโกรธเกรี้ยว

บนพื้นแผ่นดินอันกว้างใหญ่ ยังคงมีดินแดนสองดินแดนที่อยู่ ร่วมกันอย่างสงบสุขเรื่อยมา

หนึ่งคือดินแดนของผู้ใช้มนตรา ดินแดนที่เต็มไปด้วยเวทมนตร์ และของวิเศษ สองคือดินแดนของผู้ไร้เวทมนตร์ ดินแดนที่ถูก แทนที่ด้วยเทคโนโลยีอันล้าหน้า

สองดินแดนนั้นไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน แต่ถึงกระนั้น ผู้คนทั้งสองดินแดนก็ไม่มีความคิดที่จะสานสัมพันธไมตรีต่อกัน พวกเขาเพียงรับรู้ว่ามีอีกดินแดนหนึ่งอยู่ติดกับพวกเขาและคอย ช่วยเหลือกันในเรื่องที่อาจจะเป็นปัญหาระหว่างดินแดน แม้ว่า กาลเวลาจะล่วงเลยผ่านไปนานเท่าไหร่ก็ตาม พวกเขาก็ยังคง ความสัมพันธ์ของดินแดนให้เป็นเช่นเดิม

เหล่าผู้คนที่ไร้มนตราต่างขนานนามเหล่าผู้ใช้เวทมนตร์ว่าเป็นผู้ ที่เกิดมาพร้อมสมบัติสําค่า พวกเขาจะเกิดมาพร้อมรูปดอกกุหลาบ สีต่างๆ ที่บ่งบอกพลังธาตุซึ่งติดตัวมาตั้งแต่เกิด อย่างเช่นเด็กที่ เกิดมาพร้อมรูปดอกกุหลาบสีเขียว พวกเขาจะเติบโตขึ้นเป็นผู้ใช้ ธาตุพืช เด็กที่เกิดมาพร้อมรูปดอกกุหลาบสีฟ้าก็จะกลายเป็นผู้ใช้ ธาตุน้า รูปดอกกุหลาบสีแดงคือผู้ใช้ธาตุไฟ และยังมีอีกมากมาย
แต่สิ่งที่เป็นรอยด่างพร้อยของผู้ใช้เวทมนตร์คือเด็กที่เกิดมา พร้อมรูปดอกกุหลาบสีม่วง เมื่อเติบโตขึ้นเด็กพวกนี้จะกลับกลาย เป็นปีศาจร้ายที่สนุกกับการฆ่าฟัน แล้วหันคมเขี้ยวกลับมาทำร้าย พวกเดียวกันเอง มันจึงเป็นสาเหตุที่มีเด็กพิเศษถือกำเนิดขึ้น

นั่นคือเด็กที่เกิดมาพร้อมกับรูปดอกกุหลาบสีขาว พวกเขาเหล่า นั้นถูกขีดอนาคตมาตั้งแต่แรกเกิด เพราะเด็กพวกนี้จะต้องกลับ กลายเป็นนักล่าปีศาจในอนาคต พวกเขาสามารถใช้พลังเวทย์ได้ ทุกธาตุ หรือก็คือพวกเขามีรูปดอกกุหลาบทุกสีรวมกันอยู่ในดอก เดียว นั่นรวมถึงสีม่วง

ถึงแม้พวกเขาจะมีหน้าที่ไล่ล่าปีศาจทว่าพวกเขาต่างก็หวาดกลัว ตัวเองอยู่ลึกๆ กลัวว่าสักวันตนจะกลับกลายเป็นปีศาจร้ายที่เคย ไล่ล่ามาตลอด

ทว่าก็ยังมีเหล่าเด็กที่พิเศษยิ่งกว่าเด็กคนไหน นั่นคือเด็กที่ เกิดมาพร้อมรูปดอกกุหลาบสีดำ ทว่าช่างน่าเสียดายในเมื่อผู้ที่ ครอบครองรูปดอกกุหลาบสีดำมีเพียงตระกูลเดียวในโลกของผู้ ใช้เวทมนตร์เท่านั้น พวกเขาสามารถใช้ได้ทุกธาตุเช่นเดียวกับผู้ ครอบครองรูปดอกกุหลาบสีขาว แต่พวกเขามีสิทธิเลือก เมื่อยาม เติบโตขึ้นพวกเขาสามารถเลือกว่าจะเป็นนักล่าหรือไม่ก็ได้ และ พวกเขาก็ไม่ต้องหวาดกลัวตนเองเหมือนที่เด็กผู้มีรูปดอกกุหลาบ สีขาวหวาดกลัว
นักล่าทุกคนจะต้องถูกจัดอันดับที่สมาพันธ์นักล่า ซึ่งทางสมา พันธ์นอกจากจะมีหน้าที่จัดลำดับพวกนักล่าแล้วยังเป็นผู้รับส่ง งาน ในตอนนี้สิ่งที่ทางสมาพันธ์ทำคือหาวิธีกำจัดเหล่าปีศาจ ให้หมดไป แต่มันช่างยากเย็นเพราะเด็กที่เกิดมาพร้อมรูปดอก กุหลาบสีม่วงก็ยังคงมีมาอยู่เรื่อยๆ ทางสมาพันธ์จึงตามหาคัมภีร์ เล่มหนึ่งที่ถูกเรียกขานว่าคัมภีร์เหนือเวทย์

มันเป็นคัมภีร์ที่ถูกบันทึกเวทมนตร์ไว้มากมายทั้งเวทย์โบราณ เวทย์ที่ไม่เคยถูกนําออกมาใช้ เวทย์ที่ไม่เคยมีคนรู้จักหรือแม้แต่ เวทย์ที่ถูกลืมเลือนไปตามกาลเวลา แต่นอกจากจะหาคัมภีร์แล้ว พวกเขาก็ต้องตามหาผู้สามารถถือครองคัมภีร์ที่แท้จริงได้

หากยังมีความโลภ หากยังมีความหลง หากยังมีความโกรธและ หากยังมีความเป็นมนุษย์ก็จงอย่าแตะต้องมัน หลายครั้งหลายหน ที่คัมภีร์ถูกครอบครองโดยคนที่ไม่ใช่ผู้ถือครองที่แท้จริง

คนเหล่านั้นล้วนแต่เปลี่ยนนิสัยเป็นโหดเหี้ยม เย็นชาและไร้ หัวใจ พวกเขาต่างเป็นต้นเหตุแห่งสงครามและนำมาซึ่งหายนะ ราวกับว่าคัมภีร์ที่พวกเขาครอบครองได้ปลุกความโลภและความ กระหายที่อยู่เบื้องลึกของจิตใจ ก่อนจะดึงมันออกมาฉายในรูป แบบของการกระทำ
เพราะฉะนั้นหากอยากได้มันมาหรืออยากจะใช้มันก็จงละทิ้ง ความรู้สึกและความเป็นมนุษย์ไปซะ แต่เพราะไม่เคยมีใครทำได้ แม้แต่คนเดียว คนในอดีตจึงเลือกที่จะซ่อนมันเอาไว้ เพื่อไม่ให้ เกิดการแย่งชิงและเพื่อไม่ให้ใครถูกครอบงำเพราะมันอีก ไม่มี ใครสมควรจะแตะต้องมันทั้งสิ้น

เมื่อกาลเวลาผ่านไปจากความจริงที่น่าหวาดหวั่นกลับเปลี่ยนไป เป็นเพียงแค่บทความในหนังสือ จนสุดท้ายจากบทความก็เหลือ เพียงแค่ตำนานที่ตอกย้ำพวกเขาถึงความน่ากลัวของคัมภีร์ แต่ อีกไม่นานมันจะกลับมา…มันจะกลับมาเมื่อพวกนักล่าได้พบผู้ ครอบครองที่แท้จริง