บทที่ 23 คนใหญ่ คนเล็ก
“ลุงครับ น้ำผลไม้อันนี้อร่อยจังเลยครับ แต่พอดีม เยอะไปก็จะปวดฉี่นะครับ!อีก…..สเต๊กเนื้อก็อร่อยมากเลย ครับ………แต่ว่าแม่ผมต้องไปทํางานต่อเลยไม่ทันได้กินสเต๊ก เนื้ออร่อยๆแบบนี้ครับ!”
“แม่ของเธอก็มาหรอ?”ฟาโรห์อยากรู้จักแม่จองเด็กนี้ อยากเห็นว่าเป็นผู้หญิงยังไงถึงให้ลูกตัวเองไปซื้อถุงยาง
“ใช่ครับ แต่แม่ผมไปทำงานแล้ว! “เซย์ยิ้มแล้วมองเขา ไว้ ไม่รู้ทำไม หลังจากที่ลุงซื้อถุงยางแล้ว เขาก็รู้สึกสนิทกับ เขามาก “ลุงครับ ถุงยางพวกนั้นใช้หมดหรือยังครับ?”
“เด็กน้อย เธอคงไม่คิดจะขายไอนั้นให้ลุงอีกนะ!”
เดินไปที่ห้องน้ำ ปล่อยเชย์ลงไว้บนพื้นไปห้องน้ำเอง ลุงรอเธอ ออกมาแล้วเราค่อยมาคุยเรื่องนี้กันต่อ!
“ครับ! “วิ่งเข้าไปอย่างเชื่อฟัง
ฟาโรห์มองไปที่เด็ก รู้สึกเหมือนสนิทกันมาก อาจจะ เป็นเพราะว่าเด็กนี้อายุพอๆกับซอลมั้ง น่ารักและฉลาด เกือบ ทำให้เขาหน้าแตกแล้ว
หลังเข้าห้องน้ำเสร็จ จัดระเบียบกางเกงที่มีลายการ์ตูน เชย์ก็เดินออกมา ยิ้มให้กับเชย์ “ลุงครับ แม่ผมไม่ซื้อถุงยาง แล้วนะครับ เพราะฉะนั้นคราวหลังถ้าลุงตะซื้อถุงยางก็ต้องไป ซื้อที่อื่นนะครับ!”
เชย์บอกเขาอย่างตั้งใจ ฟาโรห์ชะงักไปสักพัก “ทำไมไม่ขายแล้ว?
“แม่บอกเซย์ยังเด็กเกินไป เด็กไม่ควรรู้ ”
ค่อยยังชั่ว ยังรู้ว่าเด็กเกินไป ทำไมถึงได้ให้เด็กซื้อไอนั้น
นะ!
“ลุงครับ ถ้าลุงไม่ใช้แล้ว เอามาเป่าเป็นลูกโป่งได้นะ ครับ แล้ววาดรูปปิกาจู โดเรม่อน ห้อยไว้ในห้องดูก็ได้นะ ครับ!”
“เอ่อ!”รู้สึกปวดหัว ความคิดเด็กนี้ บางทีต้องลองจริงๆ ประเด็นคือ เขาอาจบ้าแล้ว” เด็กน้อย ไปเรียนมาจากใคร?”
“เกรย์ก็ทำแบบนี้ครับ! “เชย์พูดไปแล้วหัวเราะออกมา ลักยิ้มที่น่ารักก็ได้โผล่ออกมา “ลุงครับ ลุงรู้จักเกรย์ไหม ครับ?”
“ลุงไม่รู้จัก! “ฟาโรห์กลับไม่รู้สึกรำคัญเขา บางทีอาจ เป็นเพราะเด็กคนนี้โตพอๆกับซอลมั้งนะ เห็นเด็กคนนี้แล้ว ทำให้นึกถึงซอลขึ้นมา ลูกชายของเขา เขาคิด!คงไม่ได้เจอ หน้าลูกหลายวันแล้ว เพราะงั้นเวลาเห็นเด็กถึงได้รู้สึกสนิท ขนาดนี้!
“เกรย์เป็น… ……อธิบายขึ้นมาอย่างตั้งใจ
ฟาโรห์ขมวดคิ้ว มองและฟังเด็กพูดเรื่องอนุบาลของเขา เขาไม่คิดที่จะตีขาดความมั่นใจของเด็กนี้ กลับรู้สึกอยาก หัวเราะมากกว่า “พูดจบละ?”ตอนเขาหยุดพูด ฟาโรห์ถามอย่างมีความ
อดทน
“ลุงครับ ขอบคุณลุงนะครับ! ‘เซย์พูดกับฟาโรห์อย่าง
“ขอบคุณลุงทำไม?”ฟาโรห์ยักคิ้ว
“ขอบคุณที่ลุงช่วยแม่ผม ไม่งั้นแม่ผมคงลำบากมาก แน่ๆ! ‘เซย์พูดอย่างมีความสุข
“แม่มีงานทำแต่ต้องทำงานพาร์ทไทม์ด้วน เพราะงั้นเชย์ เลยอยากรีบหาตัง ช่วยแม่ลดหนี้ แล้วเลี้ยงแม่!”
“เธอหาเงิน?”เขาอึ้งมาก
“ใช่ครับ!ผมหาตังเป็นนะ ผมได้สร้างเกมส์ด้วน!”เชย์
พูดอย่างทุกครั้ง
“เธอ?”ฟาโรห์อึ้งอีกแล้ว
“ลุงไม่เชื่อหรอครับ?งั้นลุงมี snไหมครับ?ถ้าไม่เชื่อ เดียวผมส่งเกมส์ผมให้ลุงเล่นครับ!”เชย์พูดอย่างมั่นใจ
อึ้ง,ฟาโรห์พยักหน้า ไม่ได้ปฎิเสธ “เบอร์ของลุง
เป็น….……..
เขาคิดว่า ไม่ว่าที่เด็กคนนี้พูดจริงหรือไม่จริง แต่ถ้าเป็น เกมส์จริงละก็ เอาให้ซอลเล่นก็ได้หนิ!
ตั้งใจ “อืม!ผมจำไว้แล้ว งั้นผมส่งให้ลุงนะครับ ลุงเล่นเสร็จ ต้องให้คําแนะรําผมด้วยนะครับ!
“เธอจำได้แล้วจริงหรอ?”ฟาโรห์อึ้งอีกรอบ ความจำเด็ก นี้ดีเหมือนเขาเลย รอบเดียวก็จําได้แล้ว
“เซย์ อยู่ไหน?”เวฟวิ่งตามมาถึงที่ตำแหน่งห้องน้ำ
“อ๊ะ!ลุงครับ! “เชย์รีบตอบไป “ผมควรไปแล้วครับ น้าเค ที่ต้องตกใจมากแน่ๆครับ
“ไปสิ! “ที่จริงฟาโรห์จะบอกเด็กคนนั้นว่าไม่ต้องพูด เรื่องพุงยางแต่กลับคิดไม่ถึงว่าเด็กคนนั้นพูดเรื่องเกมส์ของ เขา
ดูเขาออกไป ฟาโรห์จุดบุหรี่หนึ่งม้วน สูบไปสักสองคำ
เดินไปไม่กี่ก้าวเชย์ก็หลังมามองฟาโรห์กับบุหรี่ในมือ ของเขา “ลุงครับ, สูบบุหรี่น้อยๆหน่อยครับ สูบบุหรี่ไม่ดีต่อ ร่างกายนะครับ!”
ฟาโรห์ชะงักอีกครั้ง เด็กคนนี้ กลับนำพาความอบอุ่นมา ให้กับเขา ยิ้มทั้งน้ำตาคลอ “ลุงจะจำคำพูดของเธอไว้!”
แต่ว่า ไม่สูบบุหรี่ ไม่ได้จริงๆ
ฟาโรห์ดื่มกาแฟไปหนึ่งคำ ขมวดคิ้ว กาแฟของร้านแฟก็ ธรรมดา อาจดีไม่เท่าที่ยี่หวาชงด้วยซ้ำ
“ฟาโรห์!นายแน่มาก ที่แท้ก็มีเด็กไว้อีกคนนี้เอง!”‘จูเลีย หัวเราะเยาะ
“จริงด้วย!ผมเองนก็ยังไม่รู้เลย เขาเรียกนายว่าลุงนด ใหญ่! “เลซอลพูดไปหัวเราะไป’ตลกจริงๆ เด็กคนนั้นก็น่ารัก จริงด้วย!”
“ไปตาย! “ฟาโรห์เอ่ยออกมาสองคำ
“ฮ่าๆๆๆ….. เลซอลหัวเราะจนหุบปากไม่ได้ จู่ๆ ก็สังเกต
เห็นอะไรสักอย่างแล้วหยุดเสียงหัวเราะไป เพราะเขาสังเกต
เห็นบนใบหน้าที่หล่อเจ้าของฟาโรห์มีรองยฝ่ามือ เห็นได้
อย่างลางๆ ถ้าไม่สังเกตดีๆจะดูไม่ออกเลย “โรห์ หน้านาย
เป็นอะไร?” “เอ่อ! “ฟาโรห์หยิบแก้วกาแฟขึ้นอีกครั้ง ก้มลงไปมองที่ น้าสีนํ้าตาล ตรงหน้ามีใบหน้าโผล่ออกมา “รสชาติของกาแฟ ที่นี้ไม่เท่าไหร่เลยจริงๆ!
“ไม่ใช่มั้ง!นายไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง!นี้มันเหลือเชื่อ จริงๆ ใครกันที่กล้าตบหน้านาย ?! คงไม่ใช่ยี่หวาหรอกนะ?”
ฟาโรห์ดื่มกาแฟไปคําหนึ่ง ถามกลับ “นายว่าหละ?”
“พวกนายคุยกันก่อน เดียวฉันมา!”‘จูเลียมองเห็นเวฟ ลุกขึ้นแล้วเดินตรงไปที่เขา
“ไปเหอะ!”ทั้งสองโบกมือพร้อมกัน
หน้านายแบบนี้ รอยยิ้มบนหน้าเลซอลแข็งไป “ ไม่ใช่
มั้ง โรห์ นายกับหงามีปัญหากันจริงๆใช่ไหม?เพื่อเธอนาย เลยไล่ไอรดาออกใช่ไหม?กลัวเธอรู้ นายเลยแกล้งให้เธอไป ห้องฝ่ายการเงิน ลงทุนจริงๆ ประธานของพวกเราจะกลับไป เหมือนเมื่อก่อนที่อ่อนโยนต่อผู้หญิงแล้วใช่ไหม?อือหือ?ใช่ แน่ๆเลย!”
ฟาโรห์ยักคิ้วถาม “แล้วไง?”
“อือ!ok!เลซอลใช้มือทำท่า “ฉันก็แค่แปลกใจ ทำไม นายถึงได้รักเธอ?”
“ใครบอกว่าฉันรักเขา?
“หรือว่าไม่ใช่?”เขาเริ่มมองโรห์ไม่ออก”โรห์!เรารู้จัก กันก็มี12ปีแล้วใช่ไหม?”
“อืม!”
“ฉันยิ่งอยู่ยิ่งไม่รู้จักแกแล้ว! “เลซอลพูดพร้อมถอน หายใจ แต่ว่าช่วยนี้นายแปลกๆไปจริงๆ แต่ว่าโรห์ ผู้หญิง อย่างหวาดูแล้วก็รู้ว่าเป็นคนจริงจังกับความรักมาก ถ้านายแค่ เล่นๆ ฉันขอเตือนว่าอย่าไปยุ่งกับเธอจะดีกว่า!
“นายเป็นห่วงเธอ?”สำเนียนของเขาอันตรายมาก จ้อง มองตาของเลซอล ในใจเริ่มรู้สึกหงุดหงิด
“เป็นห่วงสิ ผู้หญิงในบริษัทฉันเป็นห่วงทุกคน!”เลซอล ยิ้มพร้อมพูด สองตาเหมือนเหมือนคลุมเคลือ “โรห์ นายบอก ความจริงกับฉัน นายแค่อยากเล่นๆใช่ไหม?” เขาไม่ได้พูด
“ไม่ใช่มั้ง?นายกินเธอแล้ว?เธอเห็นนายเหมือนเห็นผี เลย!หรือว่ารอยฝ่ามือบนหน้านายหวาเป็นคนตี?”ในที่สุดเขา ก็ตระหนักได้
ประธานฟาโรห์? จัดการกับผู้หญิงได้อย่างง่ายดาย แต่ กลับโดนผู้หญิงตบหน้า
“ฉันได้บอกว่าเธอเป็นคนตีหรอ?”
“งั้นนายก็ยอมรับสินะว่าโดนผู้หญิงตบมา?”เลซอลขั้ว
เขา
ฟาโรห์วางแก้วกาแฟ หลังพิงไปที่เก้าอี้ “ทั้งชีวิตต้องมี ซักครั้งแหละ!”
“เอ่อ!อะไรนะ?”เลซอลมองเขาด้วยสายตาประหลาด ใจ เหมือนโล่งอก “นายหมายความว่า หน้านายถูกหวาตีมา จริงๆ?”
ฟาโรห์ไม่ได้พูดอีก สองตากลับจมลึกลงไป.
“ทนนายไม่ไหวแล้ว ชอบทำให้ลึกลับ! ‘เลซอลเหมือนมี ความคิด “คิดไม่ถึงจริงๆว่า
ผู้ญิงอย่างยี่หวาจะกล้ายั่วเสืออย่าง!มันน่าทึ่งมากพรุ่งนี้ ฉันจะถามเธอว่าตบนายแล้วรู้สึกดีไหม?” จู่ๆฟาโรห์ก็ทำหน้าเข้ม พูดอย่างเฉยๆว่า “นายไม่ต้องยุ่ง
จะดีกว่า!”
“ทําไม?กลัวว่าจะเสียหน้า? เลซอลพูดอย่างข่าๆ “นาย วางใจเถอะฉันรู้จักกาลเทศะ!ไม่ทําให้นายเสียหน้าหรอก!ไม่ ต้องจ้องฉัน ฉันแค่รู้สึกแปลกใจ ฉันจะบอกหวาผู้น่ารักด้วยว่า ต้องระวังนายให้มากๆ!
“หุบปากนายซะ ไม่งั้นนายตายไม่สวยแน่! “ฟาโรห์พูด
เตือน
“เหอะๆ โกรธแล้ว?”สายตาทบทวนของเลซอล จ้อง มองเขาไว้ มีความหมายปนอยู่ด้วน, และยังมีความไม่น่าเชื่อ อยู่ด้วย
“ช่วงนี้นายยิ่งอยู่ยิ่งว่างแล้ว” สองมือของฟาโรห์ประกบ กันไว้ เวลาจะพูด ในหัวสมองมีบริษัทสาขาย่อยปรากฎออก มา บางที อาจควรย้ายเขาไปที่นั้น!
สายตาฟาโรห์ยิ่งอยู่ยิ่งลึก ด้วยการคำนวนบางอย่าง มองหน้าของเลซอล เผยรอยยิ้มที่อึมครึม “บางทีฉันควร เรียกเวรีผู้งดงามมา ไม่แน่อาจ….….……..
“ฉันผิดไปแล้ว! “เลซอลรู้สึกเย็นที่สันหลัง “โรห์ ฉันผิด ไปแล้วจริงๆ นายอยากกินใครก็กินไปเถอะ ฉันไม่คัดแล้ว!”
สายตาฟาโรห์เหมือนได้ใจ “อืม!แล้วจูเลียทำไมยังไม่
ขึ้นมา?” “เจอเวฟแล้ว นายคิดว่าเธอจะขึ้นมาเร็วขนาดนั้น เลย?”เลซอลมองไปที่ที่นั่งที่อยู่ข้างบันได ไม่มีคนมา
“โรห์ ฉันถามครั้งสุดท้าย “เลซอลเริ่มสังหรใจไม่ดีอีก
“อืม?”ฟาโรห์ยิ่งอยู่ยิ่งเกลียดการอยากรู้อยากเห็นของ
เขาแล้ว
เลซอลถามอย่างไม่กลัวตาย: “ตกลงนายคิดยังไงกับ ยี่หวากันแน่?ง่ายขนาดจริงๆหรอ?ไม่มีแม้แต่นิด ความรู้สึก อย่างอื่นเลย?”
แต่เขากลับรู้สึกว่า ยี่หวาสำหรับฟาโรห์แล้ว ที่จริงแล้วมี ความพิเศษ ตอนนี้ฟาโรห์กลับพาเธอไปโรงพยาบาล ยังไล่ไอ รดาออกอีกด้วย
แปลกจริงๆ!
“ให้ฉันโทรหาเวรีไหม?ฟาโรห์ทำท่าจะหยิบโทรศัพย์ “ฉันผิดไปแล้ว!จะไม่ถามอีกแล้ว!”เลซอลยกสองมือ
ยอมแพ้
“เชย์ ควรนอนแล้ว!”ยี่หวาหลังอาบน้ำเสร็จก็เปลี่ยน ชุดนอนออกมา เห็นเซย์ยังอยู่หน้าคอมไม่รู้กำลังทำอะไรอยู่ “เซย์?”
แล้ว
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ