ตอนที่ 7 ซาลาเปาลูกใหญ่ ต้องการ ตอบแทนด้วยร่างกาย

ลู่ถึงเซียวมองหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้อย่าง สำรวจ คล้ายกับจะพิเคราะห์ดูว่า สีหน้าตกใจแบบคาดไม่ถึง ของซีหนิงเมื่อครู่นั้น เป็นจริงหรือแค่เสแสร้ง

เพียงไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ดูจะเชื่อในที่สุด ว่าเธอไม่ เคยรู้สถานะของเสียวเป่ามาก่อน แล้วเขาก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียง เย็นชาว่า “ต้องการอะไร

“เอ่อ ต้องการอะไร คืออะไรคะ?” หนึ่งที่ไม่เข้าใจคำพูด

พยางค์แบบไม่มีที่มาที่ไปของเขา ว่าหมายถึงอะไร

“พี่ชายฉันหมายถึงขอบคุณเธอที่ช่วยเสียวเป่าเอาไว้ เขา

ให้เธอบอกความต้องการว่าอยากได้อะไรตอบแทน ลู่จิงหลี่ทำหน้าราวกับว่าเธอกำลังจะมีโชคใหญ่ยังไงยังงั้น หนังฟังจบ สมองก็ทำงานอย่างรวดเร็ว ตอบกลับไป อย่างระมัดระวัง

“อันที่จริงคุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันหรอก ฉันช่วย เสียวเป่าไว้ก็จริง แต่เขาก็ได้ช่วยฉันไว้เหมือนกัน ถ้าหากไม่ได้เสียวเป่าออกไปเรียกคนมาช่วยล่ะก็ ตอนนี้ฉันก็คงจะยังถูกขัง ไว้ข้างในนั้น ถือเสียว่าต่างตอบแทนซึ่งกันและกันเถอะค่ะ

แม้ว่าคราวนี้เธอจะโชคดีที่ช่วยเจ้าชายน้อยไว้ แต่ก็ไม่ กล้าเรียกร้องสิ่งใด ยิ่งเป็นคนรวยเท่าไหร่ก็ยิ่งอันตราย โดย เฉพาะอย่างยิ่งบ้านสกุลผู้ร่ำรวยล้นฟ้า แต่ไม่สงสัยว่าเธอ ตั้งใจวางแผนจัดฉากก็นับว่าบุญแล้ว ไม่เห็นสายตาพิฆาตของ ถึงเซียวเมื่อครู่หรืออย่างไร

เพื่อตัดไฟเสียแต่ต้นลม รีบอยู่ให้ห่างๆ พวกเขาไว้จะดี กว่า

หนิงซีคิดว่าตอบแบบนี้ออกไปไม่น่ามีปัญหาอะไร แต่ถึง เขียวกลับแสดงใบหน้าที่ไม่บ่งบอกถึงความลังเล จ้องมองจน เธอรู้สึกหวาดกลัว

นี่เธอพูดอะไรผิดไปรึเปล่า? ทำหน้าตาน่ากลัวแบบนี้

หมายความว่าอย่างไร?

“พี่ใหญ่ อย่าทำให้คนอื่นกลัวแบบนี้สิ คนที่รู้เขาก็เข้าใจ ว่าพี่อยากตอบแทนบุญคุณ แต่คนไม่รู้เขาก็คิดว่าพี่กำลังจะแก้ แค้นนะ!”

ลู่จิงหลี่ทนเห็นคนสวยโดนขู่จนตกใจกลัวไม่ไหว อดไม่ได้ จึงต้องเปิดปากเจรจา จากนั้นก็หันไปบอกกับ

หนึ่งว่า “พี่ชายของฉัน เขาไม่ชอบติดค้างหนี้บุญคุณใคร ยังไงเธอก็ขออะไรเขาไปสักอย่างเถอะ! ไม่ต้องเกรงใจ!
มีการบังคับให้คนอื่นบอกข้อเรียกร้องอีกด้วย?

หนิงซีเม้มปากเล็กน้อย “ไม่ได้เกรงใจค่ะ แต่ไม่จำเป็น จริงๆ ฉันพูดความจริงทุกอย่าง ถ้าไม่เชื่อคุณสามารถตรวจ สอบ…

“ไม่จำเป็น” ถึงเขียวพูดตัดบท ใบหน้าแสดงออกว่า

หมดความอดทน

จึงหลี่เอ่ยขึ้นว่า “ในผับมีกล้องวงจรปิด ฉันไปดูมาแล้ว เสียวเป่าของเราวิ่งเข้าไปเอง ส่วนเธอ ผู้จัดการร้านก็ยอมรับ แล้วว่าเป็นคนขังเธอไว้ข้างใน ดังนั้นไม่ต้องเป็นกังวล พวกเรา ไม่มีใครสงสัยเธอเลย เธอได้ช่วยเสียวเป่าเอาไว้จริงๆ เพราะ ฉะนั้นอยากได้อะไรก็บอกมาเถอะ!”

เอาอีกแล้ว กลับมาเรื่องนี้อีกแล้ว!

สุดท้ายหนึ่งซีก็จนปัญญา อยู่ต่อหน้าลู่ถึงเซียวที่ส่งสายตา บีบคั้นมาแบบนี้ เธอได้แต่กล่าวออกไปอย่างหวาดๆ ว่า

“ถ้าอย่างนั้น… พวกคุณก็จ่ายเงินให้ฉันดีไหม?”

พวกคนรวยไม่ได้ชอบใช้วิธีง่ายๆ อย่างการให้เงิน เพื่อ ตอบแทนคนอื่นหรอกหรือ?

ด้วยลักษณะนิสัยอย่างถึงเชียว ก็น่าจะชอบใช้เงินแก้

ปัญหาอยู่หรอก!

หากว่าเธอไม่เอาเงิน อาจเข้าใจผิดคิดว่าเธอมีแผนการ อื่น ไม่ต้องการเงิน หากแต่ต้องการคน
ขณะที่หนึ่งกำลังมั่นใจว่านี่เป็นคำตอบที่เหมาะสมที่สุด ใบหน้าของถึงเซียวก็ดูน่าเกลียดมากขึ้นเรื่อยๆ

หนิงซีเกือบจะร้องไห้ออกมาอยู่รอมร่อ กลัวพิกุลจะร่วง ออกจากปากหรืออย่างไร มีอะไรค่อยพูดค่อยจากันได้หรือ เปล่า พูดแค่ไม่กี่ประโยคมันจะทำให้ตายหรือยังไง?

เครื่องแปลภาษายี่ห้อ จึงหลี่ เอามือลูบจมูก “พี่ชายฉัน รู้สึกว่าการให้เงินถือเป็นการดูถูกกันเกินไป หนิงร้องในใจ ไม่เป็นไร มาดูถูกฉันเถอะ!

สถานะของสกุลพิเศษเกินไป เวลานี้เธอนึกไม่ออกจริงๆ ว่าควรเรียกร้องอะไรถึงจะเหมาะสม ขณะสถานการณ์กำลัง ชะงักงันอยู่นั่นเอง ถึงเดียวก็เอ่ยขึ้นมาว่า…

“แต่งงานกับฉัน”

หนึ่งซีอึ้งไปแวบหนึ่ง หลังจากนั้นก็ไออย่างแรง จนเกือบ สําลักน้ำลายตัวเองตาย

“แค่ แค่ แค่ก… คุณพูดว่าอะไรนะ?”

มันไม่ง่ายเลยกว่าจะที่หยุดไอได้ เธอรีบหันไปหาลู่วิ่งหล

อย่างร้อนรน

คุณชายรอง ได้โปรดช่วยแปลหน่อยเถอะ

เวลานี้ ไม่เฉพาะแต่หนิง แม้แต่จึงหลีก็ทำหน้าเด๋อด๋ “พี่ใหญ่ นี่พี่หมายความว่ายังไงกันแน่ ครั้งนี้ผมแปลไม่ออกจริงๆ

ตอนนี้เอง หนึ่งไวเท่าความคิด พูดออกมาเสียงสั่น อย่า บอกนะว่า เพราะฉันช่วยลูกชายคุณไว้ คุณเลยคิดจะใช้ตัวเอง ตอบแทนฉัน”

ถึงเซียวทำท่าคิดอยู่ชั่วครู่ แล้วพยักหน้า “จะว่าแบบนั้นก็ได้”