ตอนที่ 1 ท้องเจ็ดเดือน

อุณหภูมิในร่างกายที่ร้อนรุ่มประดุจลาวาภูเขาไฟเหมือน จะแผดเผาตัวเธอให้มอดไหม้ มีเพียงสิ่งเดียวที่จะช่วยเธอได้ นั่นคือผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอคนนี้

เธอโอบกอดผิวหนังที่เป็นเหมือนหินอ่อนอย่างแนบแน่น สัญชาตญาณการเอาตัวรอดทำให้เธอไม่คิดจะต้านทานอีกต่อ

ความเจ็บปวดระคนกับความสุขสมพรั่งพรูออกมา เหมือน มีดอกไม้ไฟที่เจิดจ้าสว่างไสวอยู่ในหัวตลอดเวลา เธอรู้สึก เหมือนตัวเองยืนอยู่บนเรือที่ลอยโดดเดี่ยวอยู่ท่ามกลางทะเล เพลิง…

ไม่สามารถพาตัวเองให้หลุดพ้นออกมาได้

“คุณคะ ตื่นเถอะค่ะ ที่นี่อากาศเย็น มานอนหลับที่นี่เดี๋ยว จะเป็นหวัดเอานะ

แรงบีบที่หัวไหล่ทำให้หนังตกใจตื่นขึ้นมา สายตางุนงง

ของเธอสบเข้ากับดวงตาที่แฝงไปด้วยความกังวลของนาง พยาบาลที่อยู่เบื้องหน้า ทันใดก็เกิดความรู้สึกอับอายจนต้อง หลบสายตา
บ้าจริง นี่ก็ผ่านมาตั้งนานแล้ว เรื่องราววุ่นวายของเธอกับ ซูเหยี่ยนที่เกิดขึ้นจากความเมาในคืนนั้นยังคอยมาหลอก หลอนในความฝันอยู่เรื่อย โชคดีที่เธอเมาไม่รู้เรื่องจนจำอะไร ในคืนนั้นไม่ได้เลย ไม่งั้นไม่รู้จะสู้หน้าพี่เหยียนได้ยังไง

เมื่อเห็นว่าเธอตื่นแล้ว พยาบาลจึงยื่นกระดาษในมือให้

“คุณลืมหยิบผลการตรวจครรภ์มา คุณหมอจางนัดให้มาใหม่

อีกทีอาทิตย์หน้านะคะ” หนึ่งรับเอาผลตรวจมาถือไว้ ยิ้มอย่าง อ่อนโยน ก่อนนำใบเสร็จใส่ลงกระเป๋าอย่างระมัดระวัง ซูเหยี่ยนไปดูงานที่ต่างประเทศจะกลับมาวันนี้ เมื่อคิดว่า

เย็นนี้จะได้เจอหน้าเขาแล้วก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันที

เนื่องจากสถานที่ที่ซูเหยี่ยนไปอยู่นั้นติดต่อได้ยากมาก ดัง นั้นกว่าจะติดต่อเขาได้เด็กในท้องก็ปาเข้าไปเจ็ดเดือนแล้ว

เมื่อนึกถึงตอนเหยียนแสดงความตกอกตกใจเมื่อรู้ว่า

เธอท้อง หนิงก็รู้สึกกังวลขึ้นมา

หรือจะเป็นเพราะอารมณ์อ่อนไหวคิดมากตามประสาคน ท้อง? หนิงรู้สึกว่าเหยียนไม่ได้รู้สึกมีความสุขเหมือนกับเธอ เลยสักนิด คุณหมอปลอบใจเธอ บอกว่าพวกผู้ชายเวลามีลูก คนแรก ยังตั้งตัวไม่ทัน ก็เป็นแบบนี้ทุกคน

แต่ว่า… แม้แต่เรื่องแต่งงานก็คงไม่น่าจะให้เธอเป็นคน

ออกปากพูดเองหรอกนะ

ตอนที่เธอออกมาจากโรงพยาบาลก็สายจนแดดเปรี้ยงแล้ว หนังออกแรงประคองเอว ขณะกำลังจะโบกมือเรียก แท็กซี่อยู่นั่นเอง จู่ๆ ก็มีรถสปอร์ตสีแดงแสบตาพุ่งเข้ามาที่เธอ หนังตกใจ ถอยหลังไปหลายก้าว ได้ยินเพียงเสียงเหยียบคัน เร่งโหยหวน แล้วรถสปอร์ตสีแดงก็เฉี่ยวชายเสื้อเธอไปนิด เดียว ก่อนจะเบรกเสียงดังเอี๊ยด

หนังตกใจจนหัวใจแทบหยุดเต้น เมื่อตั้งสติยืนอย่าง มั่นคงได้ ก็มองเห็นหนิงเสวียลั่วสะบัดผมหยิกเป็นลอนเหมือน คลื่น สวมชุดสีแดงรัดรูปจนเห็นส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างชัดเจน ก้าวเท้าลงมาจากรถ

“หนิงเสวียลั่ว นี่เธอบ้าไปแล้วหรอ?”

หนิงเสวี่ยลั่วจ้องมาที่เธอ ยิ้มอย่างมีเลศนัย เอามือ กอดอก โพสท่านางแบบก่อนจะเดินนวยนาดมาหยุดอยู่ตรง หน้าของหนึ่ง ยืนจิกอยู่บนรองเท้าส้นสูง มองต่ำลงมาที่พึ่ง อุ้ยอ้ายของหนึ่งอย่างพอใจแล้วพูดว่า

“ทำไม? กลัวว่าฉันจะชนมารหัวชนในท้องเธอตายนั้นเห

รอ?”

หนังซีรีบเอามือปิดท้องตัวเองด้วยสัญชาตญาณ ก้าวถอย หลังไปหนึ่งก้าว มองหล่อนด้วยสายตาเอาเรื่อง

“หนิงเสวียลั่ว เธอจะมากเกินไปแล้วนะ!

แม้จะรู้ดีว่าหนิงเสวี่ยลั่วนั้นไม่ชอบเธอมาแต่ไหนแต่ไร แต่ หนึ่งซีก็ไม่คาดคิดว่าหล่อนจะปล่อยวาจาอำมหิตแบบนี้ออกมาจากปากได้

“ฉันน่ะเหรอทำเกินไป! ฉันว่าเธอต่างหากที่ทำเกินไป เมาเหล้าแล้วไปมั่วกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้จนตั้งท้อง แล้วยังจะ มีหน้ามายัดเยียดให้พี่เหยียนรับเป็นพ่ออีก คนที่หน้าไม่อาย ก็คือเธอนั่นแหล่ะ… หนัง

หนึ่งซีตกใจขวัญเสีย “พูดเพ้อเจ้ออะไรของเธอ?

“อุ้ยตาย นี่เธอคงไม่คิดจริงๆ หรอกนะว่าผู้ชายที่นอนกับ เธอคืนนั้นจะเป็นซูเหยี่ยน? หนิงเสงี่ยลั่วหัวเราะจนตัวงอ

“ปากก็บอกว่าโตมาด้วยกันกับซูเหยี่ยน เป็นเพื่อนเล่นกัน มาแต่เล็กแต่น้อย แต่รูปร่างของเขาเป็นยังไงเธอกลับไม่รู้เลย หรอ?” หนิงยิ่งได้ฟังหน้าก็ยิ่งซีด ทั้งที่ยืนอยู่กลางแดดร้อน แท้ๆ แต่กลับรู้สึกเย็นเยือกไปหมดทั้งร่าง

ไม่ผิด ผู้ชายในคืนนั้น

เธอคิดเอาเองว่า…. หลังจากเหยี่ยนโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว เขาออกจะรูปร่างกำยำกว่าที่เธอคิดเล็กน้อย

แต่เมื่อวันนี้ได้ฟังคำพูดอันโหดร้ายของหนิงเสงี่ยมั่วมา เตือนสติ จึงเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า นอกร่างรูปร่างแล้ว ผู้ชายใน คืนนั้นยังมีอีกหลายอย่างที่ไม่เหมือนกับซูเหยี่ยน