บทที่ 7 เขาราวกับเทพเจ้าบนโลกมนุษย์

แม้ว่าจะรู้สึกโกรธ แต่เซี่ยงหงหยวนก็ยับยั้งท่าทีของตัว เองเอาไว้

เสียงของเขาก็ยังคงนิ่งเฉยปกติอยู่ ถึงขนาดที่แม้แต่น้ำ เสียงยังบางเบาอีกด้วย

“แต่แค่ผมไม่ได้เปิดเผยไปอย่างชัดเจนขนาดนั้นแบบ คุณ ถึงยังไงพวกเขาก็เลี้ยงดูผมจนเติบใหญ่ แถมยังเป็น ญาติของพ่อแม่แท้ๆของผมอีก ถ้าผมพูดจาไม่ดีกับพวก เขาไปสักประโยค ญาติมิตรทั้งหมดก็จะต่อว่าผมแน่นอน โดยเฉพาะพ่อแม่แท้ๆของผม พวกเขาด่าได้โหดร้าย รุนแรงมาก ดังนั้นถ้ารู้สึกไม่สบายใจอีก ผมก็ทำได้แค่ยืม มือของคุณไปต่อต้านพวกเขาเท่านั้น”

เขาพูดด้วยเสียงเบาๆ ก่อนจะยิ้มๆมาให้เธอ”ขอโทษด้วย ที่วันนี้ผมหลอกใช้คุณ คุณเป็นผู้หญิงที่ดีคนหนึ่ง คุณ คู่ควรกับคนที่ดีกว่าผม

หลัวหลิงหลิงขอบตาเปียกไปหมด

หลายปีมานี้ คนอื่นมักจะบอกว่าเธอดื้อดึงไม่ยอมคน อารมณ์เสียง่าย ไม่มีความกตัญญูต่อพ่อแม่ของตัวเอง พี่ ชายไปหาเธอ เธอก็หยิบมีดไล่เขาให้ออกไป ดังนั้นเธอ สมควรที่จะโดนฝูงชนต่อต้านญาติมิตรหลีกหนี แต่จะมี ใครที่รู้ถึงความทุกข์ยากของเธอบ้าง?
ถ้าเธอร้ายไม่บ้าง ป่านนี้ก็คงจะถูกแม่เลี้ยงกับพ่อเลาะ กระดูกออกมาจนเกลี้ยงไปนานแล้ว!

สวรรค์รู้ว่าเธอรับมือกับคนมากมายขนาดนั้นเพียง ลำพัง ไม่ว่าในสายตาคนนอกเธอจะดุร้ายขนาดไหน แต่ จริงๆแล้วในใจของเธอก็รู้สึกกลัวเป็นเหมือนกัน! เธอ เหนื่อยจนแทบจะตายอยู่แล้ว!

ชาติที่แล้วที่เธอจริงจังและจริงใจต่อเชียวรุ่ยสุดๆ ก็ เพราะว่าคนคนนั้นให้ความรู้สึกอบอุ่นกับเธอเพียงเล็ก น้อยเท่านั้น เธอแค่ต้องที่พึ่งพิงเพียงเท่านั้น

แต่ในที่สุด สวรรค์ก็ยังมายื้อแย่งความอบอุ่นที่จอม ปลอมนี้ของเธอไป ทำให้เธอต้องเจ็บปวดเจียนตายอีก ครั้ง ต่อมาพอเธอมีชีวิตอยู่ต่อ ก็ต้องยืนหยัดอยู่ข้างนอก ให้ได้ มีแค่ตัวเธอเท่านั้นที่รู้ว่ามันทุกข์ยากขนาดไหน

แต่ตอนนี้ กลับมีคนบอกกับเธอ ว่าเธอคู่ควรกับคนที่ดี กว่าอย่างนั้นเหรอ?

ทันใดนั้น คำพูดที่สวยหวานแค่เพียงผิวเผินเหล่านั้น ของเซียวรุ่ยก็ถูกประโยคที่ง่ายๆแค่ประโยคนี้ประโยค เดียวของเขาทําลายจนแตกละเอียด มีแค่คนที่เคยเจอ ประสบการณ์ที่ผันผวนเปลี่ยนแปลงมาอย่างโชกโชน แบบเธอเท่านั้นถึงจะเข้าใจ คำพูดแค่เพียงไม่กี่คำนี้มันส่งผลกระทบไม่น้อยเลยทีเดียว!

ในที่สุดก็มีคนเข้าใจความทุกข์ยากของเธอสักที

พอเห็นเธอขอบตาเริ่มแดง เหมือนกับจะร้องไห้ เซี่ยงหง หยวนก็ตกใจจนหน้าซีด!

มือไม้ทำอะไรไม่ถูก”คุณ ผมยังไม่ได้พูดอะไรเลย คุณ อย่าเพิ่งร้องสิ!”

หลัวหลิงหลิงหลุดขำออกมา“ใครบอกว่าฉันจะร้อง? ฉัน แค่ซาบซึ้งกับคำพูดของคุณก็เท่านั้นเอง ฉันไม่ได้จะร้อง นะ! น้ำตามีให้แค่กับคนที่เป็นห่วงเป็นใยฉันเท่านั้นถึง จะคุ้มค่า ไม่อย่างนั้นก็จะถูกคนเยาะเย้ยว่าฉันอ่อนแอน่ะ สิ! ·

แค่ชั่วพริบตา เธอก็รู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมา!

แต่เซี่ยงหงหยวนกลับจดจำท่าทางอ่อนแอไร้ความช่วย เหลือนั้นของเธอไว้ในใจเรียบร้อยแล้ว

“แล้วตอนนี้ คุณวางแผนจะไปที่ไหน?”

“ไปในตัวเมือง! “หลัวหลิงหลิงตอบกลับไปอย่างไม่ ลังเลเลยแม้แต่น้อย
เธอต้องไปทําความเข้าใจกับเรื่องราวของเซียวรยก่อน จากนั้นก็คิดหาวิธีหาเงินให้ได้สักก้อนหนึ่งในระยะเวลา สั้นๆ แล้วค่อยสงบจิตสงบใจเรียนหนังสือเตรียมพร้อมที่ จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยในปีหน้า!

มีความทรงจําของชาติที่แล้วอยู่ด้วย เธอเชื่อว่าจะบรรลุ เป้าหมายนี้ไปได้อย่างง่ายดายแน่นอน!

แต่พอเห็นท่าทางที่ดีอกดีใจสุดๆของเธอ เซี่ยงหงหยวน กลับเข้าใจผิด

“คุณจะไปหาคู่เหรอ?”

หลัวหลิงหลิงรอยยิ้มบนใบหน้าหุบลง เซี่ยงหงหยวน คุณเป็นคนดีคนหนึ่งเลย ฉันก็รู้สึกขอบคุณที่คุณให้ความ ช่วยเหลือฉันในช่วงกลางวันของวันนี้แล้วก็ตอนนี้ด้วย แต่ ก่อนหน้านี้ฉันก็แสดงท่าทีชัดเจนแล้ว ว่าฉันจะไม่แต่งงาน กับคุณ ถึงขนาดที่ฉันจะไม่อยู่ที่หมู่บ้านนี้อีกต่อไปแล้ว ด้วย แถมพวกเราก็ไม่ได้สนิทกัน ดังนั้นการที่คุณมาถาม เรื่องส่วนตัวของฉัน มันเหมาะสมเหรอ?”

เขามองต่ำลงทันที“ขอโทษ”

“ไม่เป็นไร”หลัวหลิงหลิงโบกๆมือ แต่ไม่ว่าจะพูดยังไง ความช่วยเหลือของคุณในวันนี้สำคัญสำหรับฉันมาก ฉัน จดจํามันเอาไว้ในใจแล้ว ต่อไปฉันจะหาวิธีตอบแทนคุณให้ได้! –

“แต่ตอนนี้ฉันต้องไปแล้ว คุณรอตอนที่ฉันกลับมาอีก ครั้งก็แล้วกัน นั่นมันก็คือตอนที่ฉันจะกลับมาตอบแทน คุณ! ฉันไปแล้ว ลาก่อน! ”

พูดจบ เธอก็โบกๆมือให้กับเขา ก่อนจะหันวิ่งไปขึ้นไปบน ถนนใหญ่

เขามองส่งเธอไปจนไกลลิบตา ไม่นานเงาของเธอก็ เลือนหายไปในความมืด เขาจึงหันสายตากลับมา ก่อนจะ เดินกลับไป

คืนนี้พระจันทร์ส่องสว่างดวงดาวกระจัดกระจายทั่ว ท้องฟ้า แสงจันทร์ที่อบอุ่นสาดส่องลงมาที่พื้น ทำให้ที่พื้น ดูมืดๆมัวๆ

เธอพยายามมองทางให้มันชัดเจน หลัวหลิงหลิงวิ่งไป ตามทางอย่างต่อเนื่อง ออกจากหมู่บ้านอย่างรวดเร็ว จาก นั้นก็เดินตามเส้นทางที่มุ่งสู่ตัวเมือง

หมู่บ้านของพวกเขาอยู่ห่างจากตัวเมืองห้าลี้ เดินเท้าใช้ เวลาประมาณสองชั่วโมง เมื่อก่อนหลัวหลิงหลิงจะรอรถ สามล้อคนลากอยู่ตรงถนนทางเข้าหมู่บ้าน จ่ายเงินสอง เหมาเพื่อนั่งเข้าไปในตัวเมือง จากนั้นก็ค่อยไปที่สถานีรถ โดยสารเพื่อนั่งรถบัสระยะทางไกลไปยังตัวเมือง

แต่ว่าในเวลานี้ คนลากรถสามล้อในหมู่บ้านยังไม่ตื่น นอน แต่ต่อให้เขาออกมาแล้วเธอก็ไม่กล้านั่งอยู่ดี เพราะ ว่าคนคนนั้นสนิทกับหลัวกั๋วต้งพ่อของเธอไม่น้อย!

ดังนั้นตอนนี้ เธอจึงทำได้แค่พึ่งสองขาของตัวเองแล้ว เท่านั้น!

เดินทางมาได้ครึ่งชั่วโมง หลัวหลิงหลิงก็รู้สึกเหนื่อยไม่ น้อย จึงนั่งพักผ่อนที่ป้ายข้างทาง

เห้อ! ชาติที่แล้วเดินเท้ามานับครั้งไม่ถ้วนแท้ๆ กลับไม่ เห็นรู้สึกว่ามันจะไกลมากมายอะไรเลย แต่ตอนนี้ในใจ ของเธอรู้สึกคุ้นชินกับการจราจรและการคมนาคมต่างๆ ของศตวรรษที่21 จนเสียนิสัยแล้ว จนถึงตอนนี้แค่เดิน ระยะทางสั้นๆแค่นี้ เดินมาได้นิดเดียวเธอก็เริ่มดูถูกตัวเอง และยอมที่จะถอดใจล้มเลิกแล้ว

“ถ้าตอนนี้มีรถมาให้โบกสักคันก็ดีน่ะสิ ฉันก็ไม่ขอ อย่างอื่น รถสามล้อก็ได้แล้ว……..อไม่ก็ รถจักรยาน ก็ได้! “เธอพูดพึมพำกับตัวเอง
ไม่รู้ว่าสวรรค์ได้ยินคำพูดของเธอหรืออย่างไร ทันใด นั้นก็มีเสียงกริ่งที่ใสแจ๋วของรถจักรยานดังขึ้นมาผ่าน บรรยากาศหมอกบางเบา เข้ามาในหูของเธอ

ความรู้สึกซึมเซาในหัวของเธอก็กระเจิดกระเจิงหายไป หลัวหลิงหลิงเงยหน้าขึ้นมาทันที เห็นรถจักรยานคันหนึ่ง กำลังขี่มุ่งตรงมาทางนี้!

พอมาถึงที่เธอ รถจักรยานก็หยุดลง!

“คุณก็เข้าไปในเมืองเหมือนกันเหรอ?”ชายที่ขี่รถ จักรยานพูดถามขึ้น

ไม่คิดว่าเขาก็คือเซี่ยงหงหยวนนั่นเอง!

พอเห็นเขาที่ฟ้าประทานมาให้อีกครั้ง โดยเฉพาะมีรถ จักรยานมาด้วยแบบนี้ หลัวหลิงหลิงก็รู้สึกว่าเขาเหมือน กับเทพที่อยู่บนโลกมนุษย์ก็ไม่ปาน!

“ใช่ๆๆ! “เธอรีบพยักหน้าทันที แล้วก็ไม่มีเวลาไปสนใจ คำพูดที่ดูไม่สนิทสนมที่ตนเองพูดกับเขาก่อนหน้านี้แล้ว ด้วย!

เขาก็ดูเหมือนจะลืมความไม่สบอารมณ์ก่อนหน้านี้ไป แล้วด้วย เขาพูดเสนอขึ้นมา“ผมก็จะไปขายปลาที่ในเมือง เหมือนกัน ผมรับคุณไปด้วยก็แล้วกัน”
หลัวหลิงหลิงกลัวว่าเขาจะกลับใจ จึงรีบกระโดดขึ้นไป นั่งเบาะหลังของรถจักรยานอย่างทันที สองมือจับเสื้อ ของเขาไว้แน่น

ตลอดทางเงียบสงบมาก มีเพียงแค่เสียงปั่นของรถ จักรยานและเสียงของล้อที่กลิ้งบนพื้นดังขึ้นมาเรื่อยๆ อย่างไม่หยุดหย่อนเท่านั้น ที่บอกกับเธอว่านี่ไม่ใช่ความ ฝัน แต่ทั้งหมดที่เกิดขึ้นตอนนี้คือความจริง!

พอหลัวหลิงหลิงเงยขึ้นมามอง เธอก็เห็นแผ่นหลังที่กว้าง ใหญ่ตรงหน้า ตอนนี้ แผ่นหลังนี้ช่วยกันลมหนาวที่อยู่ เบื้องหน้าให้กับเธอ ทำให้เธอที่หลบอยู่ในโลกใบเล็กๆใน นี้ กลับยังคงรู้สึกอบอุ่นอยู่

เธอทอดถอนหายใจอยู่ภายในใจอีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้ สมกับที่เป็นทหารของประชาชนมาก่อน ร่างกายนี้แล้วก็ ลักษณะท่าทีแบบนี้มันไม่เหมือนกับคนอื่นๆ! ถ้าชาติที่ แล้วให้เธอได้เจอกับเขาแบบนี้ เธอจะต้องรู้สึกซาบซึ้งใจ จนยอมแต่งงานไปด้วยแล้วแน่ๆ?

แต่ว่า บนโลกใบนี้ไม่มีคำว่า ถ้า

ชาติที่แล้วของเธอมันจบไปแล้ว ส่วนชาตินี้…….เธอมี เรื่องมากมายที่ต้องทำ เรื่องความรู้สึกคงต้องทิ้งเอาไว้ก่อน!

ไม่ว่าจะเมื่อไร เงินก็น่าเชื่อถือมากกว่าคนที่เอาแน่เอา นอนไม่ได้เป็นไหนๆ

ส่วนผู้ชายคนนี้…เขาคู่ควรกับผู้หญิงที่อบอุ่นแสนดีกว่า

ตนเอง

แถมเขาฉลาดขนาดนี้ จะต้องปกป้องผู้หญิงที่เขารักได้ อย่างแน่นอน หลัวหลิงหลิงแอบคิดอยู่ในใจ