บทที่ 3 ฉันไม่อยากเป็นของเหลือใช้

ยิ่งไปกว่านั้นไม่ใช่แค่เขา แต่ยังมีแม่แล้วก็น้องสาวของ เขาด้วย มากันทั้งครอบครัว!

ถึงขนาดที่พ่อของหลัวหลิงหลิง หลัวกั๋วต้งก็ยังไปตาม ลุงสองลุงสามทั้งสองคนมาเป็นแขกอีกด้วย กลุ่มคนกลุ่ม ใหญ่นั่งล้อมวง

พูดคุยเฮฮากัน บรรยากาศเริ่มคึกคักเสียงดังจนทำให้หัว เริ่มชาไปหมด

พอเห็นเธอออกมาแล้ว เฉินจินจูก็รีบพุ่งเข้าไปทันที”กว่า จะจัดแจงตัวเองเสร็จ! แค่เปลี่ยนเสื้อผ้ายังนานขนาด นี้ ถ้าแต่งงานเข้าไปในบ้านตระกูลเซี่ยงต้องไปปรนนิบัติ ดูแลพ่อแม่ของฝ่ายชายแล้วจะทำยังไง! แกยังยืนเหม่อ อะไรอยู่อีก? รีบไปรินน้ำชาให้กับทุกคนเร็วเข้าสิ!

ไม่นาน กาน้ำอุ่นก็ถูกยัดเข้ามาในมือของเธอทันที

หลัวหลิงหลิงมองสีหน้าที่เต็มไปด้วยความพออกพอใจ ของเฉินจินจู แน่นอนว่าเธอรู้ดีว่าผู้หญิงคนนี้กำลังพออก พอใจอะไรอยู่….ตั้งแต่แม่จากไป ลุงสองลุงสามก็เลี้ยงดู เธอมาไม่น้อย

ในใจของเธอ ลุงสองลุงสามมีความหมายมากๆสำหรับเธอ ทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าคุณลุงสองคนนี้ เธอก็จะ อ่อนน้อมถ่อมตัวลงไปเยอะ

ดังนั้น พวกเขาอาศัยโอกาสตอนที่เธอเปลี่ยนเสื้อผ้า พา ทั้งสองคนนี้มากดดันเธอนั่นเอง!

ถ้าเป็นหลัวหลิงหลิงในชาติก่อน เธอจะต้องขี้ขลาดแน่ๆ ตัดสินใจว่ารอให้คุณลุงสองคนนี้ไปก่อนแล้วค่อยพูด แต่ ตอนนี้ เธอกลับรู้สึกว่าโอกาสนี้มันช่างพอเหมาะพอดี เหลือเกิน!

แสดงท่าทีของตัวเองต่อหน้าบรรดาญาติๆทุกคน ต่อไป จะได้ประหยัดเวลาไม่ต้องตอบซ้ำสองสามเวลาที่ถูก ถามคําถามนี้อีก!

แถมลุงทั้งสองคนก็ทั้งรักทั้งเอ็นดูตนเองมาตั้งแต่เด็กๆ ตอนนี้เธอเชื่อว่าพวกเขาก็จะสนับสนุนตนเองเหมือนเดิม ไม่มีเปลี่ยนเช่นกัน!

นึกถึงชาติที่แล้ว ตอนที่เธอดิ้นรนตกระกำลำบากอย่าง หนักจนแทบจะไม่มีข้าวกิน ก็มีคุณลุงนี่แหละที่แอบให้คน เอาเงินหนึ่งร้อยไปมาให้กับเธอ ช่วยเธอผ่านช่วงเวลาที่ ยากลำบากที่สุดมาได้

ดังนั้นตอนนี้ หลัวหลิงหลิงจึงตั้งมั่นในใจอย่างรวดเร็ว เธอเดินไปตรงกลางผู้คน วางกาน้ำอุ่นในมือลงบนโต๊ะน้ำชาอย่างแรง

“ตอนนี้คนก็มาครบกันหมดแล้ว พอดีเลย พวกเราก็จะ พูดกันให้ชัดเจนซะตรงนี้เลยแล้วกัน! ฉันไม่เห็นด้วยกับ การแลกเปลี่ยนลูกสาวแต่งงานในครั้งนี้! ”

“หลัวหลิงหลิงแกพูดอะไร? นี่มันเป็นคำพูดที่ทางฝ่าย หญิงควรพูดเหรอ?”หลัวเฉิงพี่ชายพอได้ฟังเธอพูดปฏิเสธ ไปตรงๆแบบนี้ เขาก็ยื่นมือออกมาดึงเธอไว้ด้วยความลุก ลี้ลุกลน

หลัวหลิงหลิงกลับหันไปยิ้มอ่อนๆให้กับเซี่ยงหงหยวน

“จะดีจะร้ายยังไงฉันก็เป็นคนเหมือนกัน ให้ฉันแต่ง เข้าบ้านพวกคุณไปโดยที่ไม่เอาเงินค่าสินสอด ฉันเป็น ใครงั้นเหรอ? ยิ่งไปกว่านั้นน้องสาวของคุณก็ทําตาม ขนบธรรมเนียม ของใช้ทั้งสามอย่างก็มีให้ครบ แถมบวก เข้ากับเงินสินสอดตั้งห้าร้อยอีก เธอใจกว้างเพียบพร้อม ขนาดนั้น! ฉันแทบจะเทียบกับเธอไม่ได้เลย เรื่องนี้ฉัน ต้องยอมรับจริงๆ ไม่ใช่แค่คนในหมู่บ้านของเราจะหัวเราะ เยาะฉันเท่านั้น แต่คนในหมู่บ้านที่ฉันแต่งเข้าไปของพวก คุณก็จะต้องหัวเราะเยาะฉันด้วยเหมือนกัน พวกเขาจะ ต้องบอกว่าฉันมันเป็นของที่แถมให้ฟรีๆแน่ๆ!

“ดังนั้นเรื่องแต่งงานนี้ฉันไม่เห็นด้วย ฉันจะไม่แต่งงานกับคุณ พวกคุณกลับไปได้เลย! –

“ใครบอกว่าผมไม่ได้ให้เงินสินสอด?”จู่ๆเซี่ยงหงหยวนก็ เปิดปากพูดขึ้น

“พ่อแม่ของคุณไง! “หลัวหลิงหลิงชี้ไปยังพ่อแม่ตระกูล เซี่ยงที่กำลังนั่งนิ่งซดของหวานอยู่ข้างๆเขา

ตอนที่เธอหันไปมองอีกครั้ง กลับพบว่าสองคนนี้กำลัง หลบสายตาของเธออยู่

เซี่ยงหงหยวนก็หันไปมองพ่อแม่ของเขาเช่นกัน พ่อแม่ พูดแบบนี้กับตระกูลหลัวจริงๆเหรอ? แต่ผมจำได้แม่น ว่า ตอนที่พูดถึงเรื่องแต่งงานในตอนแรก พวกพ่อแม่ต้องการ เงินหนึ่งพันจากผม บอกว่าสัญญาเอาไว้ว่าจะให้กับทาง ตระกูลหลัว! –

“อะไร! หนึ่งพัน?! ”

หลัวกั๋วต้งกับเฉินจินจูพอได้ยินเงินจำนวนเท่านี้ พวกเขา ต่างก็ตกใจขึ้นมาทันที

การทำไร่ทำนาที่ชนบทในตอนนี้ รายได้ในหนึ่งปีของ ครอบครัวของพวกเขาเพิ่งจะหกร้อยเจ็ดร้อยเท่านั้น เงิน ตั้งหนึ่งพัน เทียบเท่ากับพวกเขาทำไร่ทำนาอย่างยาก ลำบากตั้งหนึ่งปีครึ่งเชียวนะ!
หลัวหลิงหลิงพอได้ฟังตัวเลขนั้นแล้ว เธอก็อึ้งไปเหมือน กัน

ชาติที่แล้วเธอไม่เคยได้ยินเงินจํานวนเท่านี้มาก่อน!

ถ้าตัวเองรู้เรื่องเงินสินสอดจำนวนหนึ่งพันนี้ตั้งแต่ แรก…..เอาเถอะ เธอไม่มีทางซาบซึ้งใจเหมือนเดิมนั่น แหละ ตอนนี้ก็เหมือนกัน

แต่พอรู้เรื่องนี้ เธอก็รู้อย่างชัดเจนแจ่มแจ้งเลยว่าตัวเอง อยู่ในตำแหน่งไหนในใจของคนตระกูลเซี่ยง เธอยิ่งยืน หยัดมั่นคงที่จะปฏิเสธมากกว่าเดิม

หลัวหลิงหลิงยิ้มอย่างเย็นชา“โอ้ น่าสนใจดีนะ ที่แท้ ลูกสาวของบ้านพวกคุณก็เป็นลูกสาวอยู่วันยังค่ำ ส่วน ลูกสาวของบ้านคนอื่นก็ไม่ใช่อย่างนั้นสินะ? คิดที่จะให้ ฉันแต่งเข้าบ้านโดยที่ไม่จ่ายเงินสักแดงเดียว พวกคุณคิด จะฮุบเงินหนึ่งพันนั้นไว้เองสินะ? แผนการนี้ของพวกคุณ มันชัดเจนเกินไปหน่อยไหม! ”

“นี่ หลิงหลิงเธอพูดออกมาแบบนี้ได้ยังไง? ครอบครัว ของพวกเราก็มีแค่หงหยวนลูกชายเพียงคนเดียวเท่านั้น เดี๋ยวเสี่ยวเฟิงก็จะแต่งงานไป เงินก็จะกลายเป็นของหง หยวนทั้งหมดแล้วไม่ใช่เหรอ? ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะให้ หรือไม่ให้เงินหนึ่งพันนั่น มันก็ไม่ต่างกันใช่ไหมล่ะ? ถึงยัง ไงให้เธอไปแล้ว เธอก็ต้องพากลับมาที่ครอบครัวของพวกเราอยู่ดี”

จางหมิงหลันแม่ของเซี่ยงหงหยวนพูดคำพูดที่สวยหรูดูดี ออกมา ไม่ว่ายังไงก็ไม่ยอมคายเงินก้อนนั้นออกมา

เฉินจินจูกับหลัวกั่วต้งพอเห็นแบบนี้ พวกเขาก็รู้สึกไม่สบ อารมณ์อยู่ไม่น้อย

ลุงสองของหลัวหลิงหลิง หลัวถั่วเหลียงก็พูดขึ้นมา ตรงๆ”พูดกันตั้งนานแล้ว พวกคุณจะมาสู่ขอลูกสาวของ ครอบครัวพวกเราไม่ใช่หรือไง แต่กลับไม่คิดจะจ่ายเงิน สักแดงเดียวเลยเหรอ? เรื่องแบบนี้พวกคุณก็น่าจะคิดได้ นะ! ครอบครัวของพวกเราเลี้ยงดูหลิงหลิงจนโตมาด้วย ความยากลําบาก เธอทั้งสวยทั้งเก่งมีความสามารถ บ้าน ไหนได้ไปก็ถือว่าได้กำไรทั้งนั้น พวกคุณทำแบบนี้มันไม่ ถูกนะ พวกเราก็ไม่เห็นด้วยเหมือนกัน! หลิงหลิงปฏิเสธ ถูกต้องแล้ว! ”

หลัวหลิงหลิงใจเต้นเร็วขึ้นมาทันที

เธอเดาถูกแล้ว! พวกคุณลุงเข้าข้างตนเองอย่างที่คิด เอาไว้ไม่มีผิด!

พอเซี่ยงเสี่ยวเฟิงได้ยินพวกเขาพูดแบบนี้ เธอก็ชัก สีหน้าทันที”ที่พ่อแม่ของฉันทำไปก็ไม่ได้ผิด! ถ้าสู่ขอ ลูกสาวของบ้านคนอื่นล่ะก็ พวกเราก็ยินดีที่จะจ่ายเงินค่าสินสอดก้อนนี้ แต่หลัวหลิงหลิงเป็นใคร คนในหมู่บ้าน ละแวกนี้ของพวกเราต่างก็รู้กันทั้งนั้น! ‘

“เมื่อก่อนเธอทะเลาะวิวาทกับพวกคุณเพียงเพราะเพื่อ เซียวรุ่ยต่อมาก็ยังวิ่งแจ้นไปหาเซียวรุ่ยที่ในเขตตัวเมือง ตามลำพังอีก อยู่กินด้วยกันกับเขาทั้งสามปี! เวลานาน ขนาดนี้ ผีมันยังรู้เลยว่าได้ร่วมหลับนอนกับเซียวยไปกี่ ครั้งแล้ว! เธอไม่ใช่หญิงสาวบริสุทธิ์แล้ว เธอกล้าดียัง ไงมาเอาสินสอดอีก? ที่ครอบครัวของพวกเรายอมรับผู้ หญิงที่มั่วสุมแบบเธอเข้ามาในบ้าน ก็ไว้หน้ากับเธอมาก แล้ว!

หลัวหลิงหลิงพอได้ยินประโยคนี้ เธอไม่โกรธกลับยิ้ม ออกมาด้วยซ้ำ

“ที่แท้พวกคุณก็คิดแบบนี้นี่เอง! ถ้าอย่างนั้นฉันก็ยิ่ง สับสนไม่เข้าใจแล้ว ต่อให้พ่อแม่จะลำเอียง แต่ว่าก็ควร มีขีดจัดไหม? ฉันไม่เคยเจอเห็นบ้านไหนที่เอาหน้าเอา ตาให้กับลูกสาวตัวเองอย่างสุดชีวิต ถึงขนาดที่ยอมเอา ลูกชายไปให้คนอื่นได้ตามอำเภอใจขนาดนี้มาก่อน! เซี่ ยงหงหยวนคงจะไม่ใช่ลูกแท้ๆของพวกคุณใช่ไหม?”

พอพูดจบ เธอก็รู้สึกได้ว่าสายตาของเซี่ยงเสี่ยวเฟิง เปลี่ยนไป

หลัวหลิงหลิงยกมุมปาก เธอหันหน้ากลับไปหาพ่อแม่แล้วก็ลุงทั้งสองคนของตัวเอง เห็นสีหน้าของคนพวกนี้ แปลกๆไปเช่นกัน

ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่เชื่อฟังและยอมอยู่ในกรอบอยู่แล้ว!

เธอหันมองไปยังเซี่ยงหงหยวนทันที คนคนนี้ก็ยังสีหน้า นิ่งเฉย นั่งตัวตรงเหมือนกับรูปปั้นอยู่ตรงนั้นตามเดิม ราวกับว่าเรื่องทีพวกเขากำลังถกเถียงกันอยู่ในตอนนี้ไม่ ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลย

ผู้ชายคนนี้เก็บอาการเก่งจริงๆ!

แต่หลัวหลิงหลิงกลับเก็บอาการนี้เอาไว้ไม่อยู่แทน!

พอนึกถึงตัวเองที่ยอมทำตามแม่เลี้ยงทุกเรื่อง แล้วนึกถึง ตอนที่ต้องไปพเนจรต่างแดนแล้วยังถูกแม่เลี้ยงรังเกียจ ด่าทออีก เป็นความทุกข์ยากลำบากที่มีบ้านแต่ก็กลับไป ไม่ได้ ความรู้สึกโกรธที่อัดอั้นสุมอยู่ในทรวงของเธอก็พุ่ง จี๊ดขึ้นมาในหัว

“พล่ามอยู่นาน ที่แท้ก็สาเหตุนี้นี่เอง! ลูกที่ตัวเองคลอด ออกมาก็ควรจะดูแลให้ดีๆ อะไรที่แพงที่สุดที่ดีที่สุดก็ สรรหาซื้อให้เขา ส่วนคนที่ไม่ใช่ลูกแท้ๆ ก็เก็บพวกของ เหลือใช้เอาไปแก้ขัดก่อน? แล้วพวกเราทั้งสองคนก็ไม่ใช่ ลูกแท้ๆทั้งนั้น ล้วนแต่เป็นของเหลือใช้กันทั้งคู่ แสดงว่า ควรจะจับมาโยนทิ้งมารวมๆกันใช่ไหม?”
“แต่ขอโทษนะ พวกคุณมองว่าลูกชายบ้านตัวเองเป็น ของเหลือใช้ ฉันก็ไปเต็มใจเหมือนกัน!

“อื้อ ผมก็ไม่อยากเป็นของเหลือใช้เหมือนกัน”จู่ๆเซี่ยงหง หยวนก็เปิดปากพูดขึ้นมา