ตอนที่ 28 รู้สึกโง่

ป๋อจึงชวนอ่านความคิดของเธอได้ผ่านทางสายตา เขาเลิกคิ้ว ขึ้นสูงแล้วเอ่ยขึ้น

“จะช้าจะเร็วผมก็ต้องล่วงเกินคุณอยู่ดี แค่นี้ไม่ใช่เรื่อง ใหญ่อะไร”

เฉินผ่านซึ่งไม่ได้ใฝ่หาแต่ความรักเพียงสิ่งเดียว ขอแค่อีก ฝ่ายเป็นผู้ชายที่มีคุณภาพสูงไม่ว่าจะเรื่องหน้าตาหรือฐานะ ก็ สามารถเรียกความสนใจจากเธอได้อย่างไม่มีข้อแม้

เธอคือผู้หญิงที่ผ่านโลกมาเยอะเกินไป หลายปีมานี้เจอ ผู้ชายมาก็ไม่ใช่น้อยๆ เธอข้ามผ่านช่วงอายุที่สดใสของหนุ่ม สาวแบบนั้นไปตั้งนานแล้ว

บวกกับเรื่องของซูเหิงก่อนหน้านี้ สำหรับเธอแล้วผู้ชายก็เหมือนๆ กันหมด

“ทำไม่คุณป๋อถึงคิดแบบนั้นคะ สุดท้ายพวกเราจะได้ ลงเอยกัน?”

เขาจ้อง ใบหน้าที่ติดหงุดหงิดแล้วเปล่งเสียงหัวเราะออก มาในสําคอ“ทำไมถึงคิดอย่างนั้น
เขาเงียบไปครู่หนึ่ง จ้องมองแสงสะท้อนที่ปกคลุมใน ดวงตาสีนิลเขายื่นมือไปเกลี่ยผมที่ปรกแก้มเธออยู่ไปไว้อีกด้าน มือสวยเกลี่ยลงบนแก้มของเธอเบาๆ อย่างทีเล่นทีจริง

เสียงทุ้มในลำคอกดอย่างน่าหลงใหล

“อาจเป็นเพราะ ในโลกนี้มีแค่คุณเท่านั้นที่คู่ควรกับผม

เธอหายใจไม่ทั่วปอด “คุณป๋อ อย่าโกรธนะถ้าจะขอพูด ตรงๆ คุณนี่มันบ้าดีเดือดจริงๆ

ชายหนุ่มคลี่ยิ้มช้าๆ สายตาจับจ้องไปยังกลีบปากแดงสวย

“ป๋อจิ่งชวน”

“ว่าไงนะ”

เฉินผ่านซิงตะลึงงัน ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆ เขาถึงได้พูดคำนั้นออกมา

“ชื่อของผม หรือคุณจะเรียกผมว่าจึงชวนเฉยๆ ก็ได้

เธอพูดไม่ออก ไม่รู้ว่าตัวเองควรตอบโต้ผู้ชายตรงหน้านี้อย่างไรดีจากนั้นไม่นาน เธอจึงค่อยๆ คิดทบทวนถึงบทสนทนาเมื่อครู่อีกครั้งจริงๆ แล้วเขาได้ให้คำตอบที่ตรงไปตรงมาที่สุดแก่เธอ

แล้ว!
ป๋อจึงชวนแค่สามคำ ก็เพียงพอแล้วสำหรับคนที่มีความ หยิ่งเป็นทุนเดิมแบบนี้

“ไม่ว่ายังไงนะ คุณป๋อ….

“หม?”

ผ่านซึ่งยังพูดไม่ทันจบ นิ้วเรียวได้ลดลงไปจนถึงคางของ เธอและบีบมันเบาๆ

เธอนิ่งไปนิดก่อนจะรีบเปลี่ยนคำ

“ไม่ว่าจะยังไงนะคะ ป๋อ จึงชวน เราจำเป็นต้องคุยกันต่อ ในท่านี้เหรอคะ”

ป๋อจึงชวนเลิกคิ้ว วางฝ่ามือไว้ข้างเตียงแล้วพลิกตัวขึ้นยืน บนพื้น โดยที่ระหว่างนั้นไม่ได้เบียดตัวเข้าหาเฉินผ่านซึ่งอีก แม้แต่น้อย

เธอลุกพรวดขึ้น รีบกระชับเสื้อคลุมอาบน้ำขึ้นปิดไหล่ที่ โผล่ออกมา

ป๋อจึงชวนให้เวลาเธอจัดการตัวสักพัก ก่อนจะหันกลับมา

มองไปยังเธอ

ท่าทีหยอกล้อเมื่อครู่หลายไปแล้ว แทนที่ด้วยความสุภาพ และมาดผู้ดีเหมือนคราวที่ได้พบกันครั้งแรก

“ผมไม่ชอบบีบบังคับผู้หญิง แม้ว่าจะคุณจะเป็นเพียงคน เดียวที่อยู่ข้างกายผมก็ตาม ผมพอใจคุณถึงได้จีบคุณหรือมันไม่ควรเป็นแบบนั้น

เมื่อได้ฟังคำของเขา ไฟโทสะที่สุมอยู่กลางอกที่ก่อตัวเป็น ระลอกได้มอดดับไปอย่างไร้ร่องรอย

แทนที่ด้วยรอยยิ้มที่ปิดไม่มิด

ที่แท้ คุณชายผู้หญิงในศักดิ์ที่และเพียบพร้อมไม่เคยมี ความรักมาก่อนนี่เอง…

แม้แต่จีบใครสักคน ก็ยังทําได้เพียงแสดงออกมาผ่าน

การกระทำที่ตรงไปตรงมาและเรียบง่ายที่สุด

โกรธคนแบบนี้ไป ไม่เท่ากับหาเรื่องใส่ตัวเหรอ

“ที่จริงแล้วคุณจะพูดแบบนั้น…ก็ไม่ผิด แต่ว่าวิธีที่คุณใช้

อาจจะไม่ค่อยถูก….

ป๋อจึงชวนมองเธอ แล้วอะไรคือสิ่งที่ควรทำ อย่างเช่น

เฉินฝานซึ่งใคร่ครวญเล็กน้อย

“อย่างเช่น ให้ของขวัญสักชิ้น ไม่ถือโทษเธอ เข้าใจเธอ เคารพเธอ อยู่กับเธอบ่อยๆ ไม่คลุมเครือกับผู้หญิงคนอื่น ทำ เรื่องโรแมนติกเล็กๆ น้อยๆ ในบางโอกาส

จริงๆ แล้วเธอเองก็ไม่รู้ว่าควรพูดว่าอะไรดี ไหนๆ ก็พูดถึง เรื่องความรักแล้ว คนที่มีความคิดแบบอนุรักษนิยมมาตั้งแต่ ไหนแต่ไร จะไปรู้อะไรมากมายขนาดนั้นได้ยังไง?
ป๋อจึงชวนฟังเธออย่างเงียบๆ หลังจากได้ฟังความคิด ทั้งหมดแล้วเขาจึงพยักหน้ารับ

“ผมว่าเรื่องพวกนี้ไม่เป็นปัญหาสำหรับผมหรอก ดังนั้น เขายิ้มขึ้นพลางมองมาทางเธอ

“ดังนั้น?” เธอย้อนถามอย่างตื่นตัว

“ดังนั้นที่คุณสอนผมตั้งเยอะแยะแบบนี้ เพราะหวังจะให้ ผมจีบคุณแบบนั้นถูกไหม

เธอทําตัวไม่ถูก

ทำไมจู่ๆ เธอถึงรู้สึกเหมือนกับว่าเธอตกหลุมพรางเขาเข้าให้แล้ว