ตอนที่ 19 นายกล่าวหาฉันในฐานะอะไร

เธอไม่โทษการตัดสินใจของพวกผู้ชายหรอก ในเมื่อเฉินเซียน โหรวออกจะชวนให้หลงใหลขนาดนั้น

แต่มันต้องไม่ใช่กับซูเทิง

เรื่องราวแปดปีที่ผ่านมา เขาน่ารู้ดีที่กว่าใครว่าที่เธอทำ อย่างนี้ทั้งหมดเพื่อใครถ้าไม่ใช่เพื่อเขา

ในสายตาของเธอ เธอคิดว่าเพิ่งคนเป็นแค่ผู้ชายคน เดียวเท่านั้นที่ไม่คิดอะไรตื้นๆ

ทว่าเป็นเธอเองที่คิดเองเออเองตั้งแต่แรก

“มาทำไม

จากที่ดูเหม่อลอยเมื่อครู่เฉินฝานซึ่งสามารถกลับมาเป็น คนเย็นชาอย่างที่เคยเป็นมาได้ภายในเสี้ยววินาที

เฉินเซียว โหรวบริมฝีปาก คว้าแขนของซูเพิ่งเข้ามาจับไว้ แน่นด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

เมื่อเห็นเฉินผ่านซิงที่ดูเย็นชาและห่างเหินราวกับอยู่ห่าง กันพันลี้ เพิ่งจึงได้ขมวดคิ้ว น
เขาเดินเข้าห้องมาโดยมีเฉินเซียนโหรวดอยยืนอยู่ข้าง กายของเขาอย่างหวาดกลัว

“เซียนโหรวค่อยยังชั่วแล้ว วันนี้จะออกจากโรงพยาบาล แล้วเลยอยากจะมาบอกลาเธอเป็นพิเศษ

เฉินฝานซึ่งยกยิ้มเย็น “บอกลาอะไร ลาไปตายหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ก็ไสหัวออกไป

“ฝานซิง!”

เสียงทุ้มตำหนิ

“เธอเป็นคนชอบพูดจาถากถางคนอื่นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ใครถูกใครผิดเธอรู้อยู่แก่ใจ คนผิดไม่ใช่เฉินเซียนโหรามา ตั้งแต่แรก เธอ…”

เฉินฝานซิงแหงนหน้ามองอย่างขุ่นมัวด้วยสายตาตำหนิ

และผิดหวัง

ซูเทิงแทบจะไม่เคยใช้แววตาแบบนี้กับเธอเลย ไม่คิดเลย ว่าเพิ่งที่เคยอ่อนโยนยิ่งกว่าอะไรจะกล้าโมโหแล้วจึงตาใส่ เธอแบบนี้

แต่พักหลังๆ นี้เขาทำแบบนี้มาสามครั้งแล้ว ไม่ใช่แค่ครั้ง

นี้ครั้งเดียว

เธอนึกว่าตัวเองจะกลับไปเจ็บปวดอย่างที่แล้วๆ มา แต่ เปล่าเลย มันกลับด้านชาจนเธอเองก็แปลกใจเหมือนกัน
เงินฝานซิงวางตะเกียบในมือลง ยกน้ำที่ดินไว้ก่อนแล้วขึ้น มาจรดริมฝีปากแล้วดื่มมันเข้าไปอีกหนึ่ง หลังจากนั้นก็ขัดค่า พูดของซูเริงขึ้นอย่างเรียบนิ่ง

“ไม่ใช่เธอแต่เป็นฉัน?”

แก้วน้ำร้อนในมือนั้นทำให้เธอรู้สึกร้อนนิดๆ

เธอหยุดกายขึ้นเดินไปหาทั้งคู่ตรงหน้าอย่างช้าๆ เธอมอง ไปที่ซูเริงแล้วคลี่ยิ้มมุมปากจางๆ

“พูดจาถากถางคนอื่น? ถามจริงนายกล่าวหาฉันในฐานะ

อะไร?”

“ฉัน…” ซูเทิงขยับปากแต่กลับไม่รู้ว่าควรพูดอะไร

“พี่คะ อย่าโทษพี่เชิงเลยค่ะ ทุกอย่างเป็นความผิดของ

เฉินเซียนโหรวยังพูดไม่ทันจบประโยค ทันใดนั้นสายตา ของเฉินฝานซึ่งก็เยียบเย็นราวใบมีด ใต้รองเท้าสเกตที่ตอกลง บนหน้าของเธอ

เขียนโหรวชะงักปากลง เวลาเดียวกันร่างกายที่แข็งที่อไป

“ทั้งหมดเป็นความผิดของเธออยู่แล้ว! ฉันไม่เคยพูดว่าไม่ทั้งตัวโทษเธอ!”

เมื่อสังเกตเห็นเฉินเซียนโหราแข็งที่อไป ซูเพิ่งจึงได้โอบให้เธอไปหลบอยู่ข้างหลัง ผ่านซิง นี่ไม่ใช่ความผิดของเขียน โหรว ถ้าเธอยากจะโทษก็โทษฉัน…

เฉินผ่านซึ่งเป็นตากลับมายังซูเทิงอีกครั้ง จ้องเขาด้วย สายตาว่างเปล่า ไม่ยินดียินร้าย เย็นชาและยังด้านข้า

“คิดว่าฉันไม่โทษนาย?

เพิ่งคิ้วขมวดเข้าหากันอีกครั้งทันที

“เธอสองคน ใครจะรับผิดแทนใครได้เหรอ เม้มปากเข้าหากันอย่างเถียงไม่ออกกับท่าทีบีบคั้นของ

เธอ

“นายคิดเหรอว่าแค่อยากอยู่ด้วยกันก็จะอยู่ด้วยกันได้ คนเขารู้กันทั่วว่านายเป็นคู่หมั้นของฉัน ส่วนเธอก็ได้ชื่อว่าเป็น น้องสาวฉัน ว่าที่น้องสาวภรรยากับว่าที่พี่เขยอยู่ด้วยกัน! พวก เธอสองคนยังจะมีหน้าพลอดรักกันอย่างเปิดเผยอีกไหม!

คำพูดของพี่สาวเล่นเอาเฉินเซียนโหรวหน้าถอดสีทันที

สองปีมานี้เธอเพิ่งจะเริ่มมีชื่อเสียงในวงการบันเทิงได้ไม่ นาน แม้ว่าสมัยนี้รักแท้จะอยู่เหนือทุกสิ่ง ทว่ายังคงมีพวกนัก จริยธรรมอยู่ดี

ถ้าทั้งสองฝ่ายเกิดไม่พอใจขึ้นมา มันก็ยากที่คนในวงการ เดียวกันจะใช้โอกาสนี้โจมตีเธอ

ถึงเวลานั้นคงจะปวดหัวไม่น้อย