บทที่18 มาหาเพื่อขอร้อง
บทที่18 มาหาเพื่อขอร้อง
“นายท่าน ฟังคำพูดของประธานฝ่านบอกว่า ถ้าคนรับผิดชอบ โปรเจคไม่ใช่หานหมู่เยน การร่วมงานครั้งนี้ก็จบลง
ช่วงที่สำคัญที่สุด กก็คือตอนที่เลขาสาวกดประกาศออกไป
หานหยุนเทาร้อนรนไปหมด ก่อนจะมีสีหน้าเปลี่ยนไป เพราะรู้ว่า เกิดเรื่องใหญ่แล้ว
เขาเพิ่งจะกลับมาที่บริษัท หานหยุนซีก็รีบเข้ามาหา “คุณไม่ได้ ไปรับประธานฟ่านเหรอ เขาไม่มางั้นเหรอ ? ”
“เกิดเรื่องแล้ว”
“หมายความว่าอย่างไร ?
หานหยุนเทาโกรธจนต้องกัดฟัน พลางพูด : “ฟานหมิงมาแล้ว แต่บอกว่าอยากเจอหานหมู่เยน ไม่งั้นก็ยกเลิกสัญญา แล้วหาคู่ อื่นแทน ! ”
“จะเป็นไปได้อย่างไร ! ”
หานหยุนซีเองก็ร้อนใจเช่นกัน พลางถาม “แล้วทำอย่างไรดี ? หรือว่าจะต้องให้หานหมู่เย็นกลับมาจริงๆ พวกเราไล่เธอไปไม่ได้ ง่ายๆ ตอนนี้จะต้องให้กลับมา ฉันทำไม่ได้หรอกนะ ! ”
“คุณคิดว่าฉันอยากทำเหรอ ! ” หานหยุนเทาเหงื่อแตกพลั่กด้วย ความร้อนใจ
ในตอนนี้เอง คุณย่าหานกลับมาจากด้านนอก “พวกคุณมาอยู่ ตรงนี้ทำไม ประธานฟ่านจะมาไม่ใช่เหรอ จะมาถึงเมื่อไหร่ ? ”
“คุณย่า คือว่า…….
คุณย่าหานรู้สึกไม่ค่อยดี เลยพูด : “รีบพูดเร็ว เกิดอะไรขึ้น คุณ มีเรื่องกับประธานฟานแล้วใช่ไหม ! ”
หานหยุนเทาตกใจเป็นอย่างมาก เลยรีบพูดด้วยความเศร้า โศก : “คุณย่า หานหมู่เยนเองก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้ฟานหมิง ติดใจ เขาได้ยินว่าเปลี่ยนคนรับผิดชอบไป ไม่ใช่หานหมู่เยนแล้ว เลยบอกว่าจะยกเลิกสัญญา ! ”
“อะไรนะ ! ”
คุณย่าหานโกรธจนหน้านิ่งไป “ตามฉันมาที่ห้องประชุม 1
ปิ้ง !
เพิ่งจะถึงห้องประชุม คุณย่าหานก็ตบโต๊ะเข้าอย่างจัง พลางพูด
ด้วยความโกรธ : “หานหยุนเทา ดูสิว่าคุณทําอะไร ! “
“คุณย่า มันเกี่ยวอะไรกับฉัน……
“หุบปาก ! คิดว่าฉันโง่หรือไง ข้างนอกมีข่าวลือว่าทานหมู่เย็น สละเรือนร่างให้ฟานหมิง คุณกล้าบอกไหมว่าไม่ใช่คุณทำ ไม่ใช่ เพื่อตำแหน่งคนรับผิดชอบเหรอ”
หานหยุนเทาหดคอลง เพราะโกรธจนหยุดหายใจไป
“ให้ตำแหน่งคุณแล้ว แล้วคุณล่ะ ทำเรื่องให้เละเทะแบบนี้น่ะ ! ”
หานเจี้ยนกั๋วเห็นลูกชายตัวเองถูกสั่งสอน ก็รีบลุกขึ้นมา “แม่ ใจ เย็นๆ สัญญาก็ทำไปแล้ว แต่ว่าตามฟานหมิง ตอนนี้จะมายกเลิก สัญญา ผิดสัญญาต้องจ่ายสามสิบล้านเลยนะ!”
“ยังคิดถึงเรื่องเงินชดเชยผิดสัญญาอีก พวกคุณนี่โง่จริงๆ เลย บริษัทเฉิงหยู่มีเบื้องหลังอย่างไร จะมาตั้งหลักในเมืองเจียงภายในเวลาสั้นๆ ได้เป็นแก่นสำคัญของแหล่งต่างๆ แถม เถ้าแก่ที่สนับสนุนด้านหลังก็ใหญ่โตมาก ถึงฟานหมิงจะเอา สามสิบล้านมาวางตรงหน้าคุณ คุณกล้าเอาไปเหรอ ไม่อยากมี ชีวิตต่อแล้วหรือไง ! ”
หานเจี้ยนทั่วหยุดไปในทันที
ในห้องประชุม ตระกูลหานต่างรู้ถึงความหนักหนาของเรื่องนี้
“หานหยุนเทา ฉันไม่สนใจว่าคุณจะใช้วิธีอะไร รีบให้หานหมู่เย็น กลับมารับผิดชอบโปรเจค ไม่อย่างนั้น คุณแล้วก็หานหยุนซี ออก ไปจากตระกูลหานเลย ! ”
ทันใดนั้น หานหยุนเทา หานหยุนซีมีสีหน้าซีดเซียว คุณย่าหานพูดจบ ก็ออกไปจากห้องประชุมด้วยความโกรธ
“พ่อ ทําอย่างไรดี ? ”
หานเจี้ยนกั๋วจุดบุหรี่ ก่อนจะขมวดคิ้วพลางพูด : “จะทำอะไรได้ อีก โทรหาหานหมู่เยน ให้เธอรีบกลับมา
“ขัดใจจริงๆ ! ” ทานหยุนซีหงุดหงิดใจ
“ฟานหมิงปกป้องหานหมู่เยนขนาดนี้ ทั้งสองต้องมีอะไรแน่เลย ยัยโสเภณี ! ” หานหยุนเทาไม่อยากทำเลย
แต่เมื่อคิดถึผลลัพธ์ที่น่ากลัว เขาเลยทำได้เพียงโทรไป
มีเสียงตู้ดๆ ก่อนที่ปลายสายจะมีเสียงลอยมา “ฮัลโหล นั่น ใคร ? ”
“โล่เฉิน ให้หานหมู่เยนรับโทรศัพท์”
“หานหมู่เยนกดดันมากเลย ตอนนี้ไปหาหมอ หมอบอกว่าต้อง พักผ่อน เลยจับโทรศัพท์ไม่ได้
“บ้าหน่า…….ฮัลโหล โล่เฉิน ! ”
หานหยุนเทาโกรธจนปาโทรศัพท์ทิ้ง “ให้ตายเถอะ ไอคนไร้ ประโยชน์นี่กล้าวางสายใส่ฉัน เขาไปกล้ามาจากไหน ! ”
“เหอะๆ หานหมู่เยนอยากให้พวกเราไปเชิญเอง” หานเจี้ยนกั๋วมี สีหน้าเย็นชา
หานหยุนซีพูด : “คุณลุงคุณพูดอะไรเนี่ย พวกเราต้องไปเชิญ เธอเอง ใครต้องไว้หน้าเธอ ผู้หญิงคนนั้นมีสิทธิ์อะไร ! ”
“งั้นคุณอยากจะออกไปจากตระกูลหานงั้นเหรอ ?! ”
หานหยุนซีบบปาก ก่อนจะรู้สึกหงุดหงิดเป็นอย่างมาก
หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง ก็มาถึงเขตซอมซ่อ
“สกปรกจริงๆ เลย เหมือนกับพวกคนจน ถ้าเกิดไม่กลัวโดน ลงโทษ ยังไงฉันก็จะไม่มา
หานหยุนซีถอดใจไป จนบ่นไม่หยุด
เมื่อมาถึงบ้านของหานหมู่เยน โล่เฉินมาเปิดประตู
หานหยุนเทาโกรธเป็นอย่างมาก ก่อนจะต่อยโล่เฉิน พลางพูด เสียงดังว่า : “ไอสวะ กล้ามาวางสายฉัน อยากตายเหรอ ! ”
โล่เฉินมีสีหน้านิ่งเฉย ก่อนจะเตะไปที่ท้องของหานหยุนเทา
“โอ้ย ! ”
หานหยุนเทากุมท้องแล้วร้องด้วยความเจ็บปวด
หานหยุนซีด่า “โล่เฉิน คุณกล้าทำร้ายคนอื่นเหรอ ไม่อยากมี ชีวิตแล้วสินะ ! ”
“มาขอร้องคนอื่นแบบนี้ก็ต้องขอดีๆ ไม่งั้นก็รีบออกไปจากที่นี่ ถ้า เป็นแบบนั้น พวกคุณก็น่าจะโดนลงโทษไม่เบาเลยใช่ไหมล่ะ!”
“คุณ ! ” หานหยุนซีบ่นเสียงเย็นชา
ในตอนนี้เอง หานเจี้ยนเย่สามีภรรยาและหานหยู่ถึงกลับมาจาก ข้างนอกพอดี เมื่อเห็นหานหยุนเทาทั้งสองคน ก็แปลกใจเป็น อย่างมาก
“หานหยุนซี ทำไมพวกคุณมาอยู่ที่บ้านฉัน ! ”
“คุณมาได้อย่างไร ? ” หานหยุนซีแปลกใจมาก
เห็นเพียงหานหญิงหัวเราะเย็นชา “ทำไม ไม่อยากให้ฉันกลับ มาเหรอ แบบนี้คุณก็ไม่มีคู่แข่งแล้วล่ะสิ ! จะบอกให้ คนที่จะได้ แต่งงานกับคนรวยก็คือฉัน ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ ! ”
หานหยุนซีรู้สึกปวดใจ เลยมองด้วยความตึงเครียด
โล่เฉินอธิบาย “พ่อแม่ พวกเขามาเชิญหานหมู่เยนให้กลับไป เป็นคนรับผิดชอบ ได้ยินว่าประธานฝ่านรู้ว่าเปลี่ยนคนรับผิดชอบ แล้ว ก็ไม่พอใจเป็นอย่างมาก”
“จริงเหรอ ! ”
หลิวเซียงหลันยิ้มอย่างมาความสุข “เป็นไง ไม่มีหานหมู่เยน ไม่ได้ใช่ไหมล่ะ หานหยุนเทาตอนนี้ผิดหวังแล้ว รู้จักมาขอร้อง แล้ว !”
หานหยุนเทาโกรธเป็นอย่างมาก เลยตะโกนออกไป “รีบเรียก หานหยู่เยนออกมา
“คนที่ไล่พี่ฉันก็คือคุณ ตอนนี้จะมาให้พี่ฉันกลับไป หานหยุนเทา คุณคิดว่าตัวเองเก่งมาจากไหน” ทานหมู่ถึงทระนง พลางพูดจา แดกดันด้วยความไม่ไว้หน้า
“สารเลว คุณกล้ามาพูดแบบบนี้กับฉันเหรอ ! ”
“ชิ จะตายแล้วยังทำเก่งอีก ! ”
หานหยู่ถึงพูดแดกดัน : “คุณมาเชิญพี่สาวฉันไปได้ด้วยตัวเอง หมายความว่าคุณย่าโกรธมาก ผลลัพธ์มันจะต้องรุนแรงมาก ตอน นี้คุณมาขอร้องพวกเรา เหมือนกับว่าพวกเราติดบุญคุณคุณงั้นล่ะ ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ก็ขอให้พวกคุณออกไป พวก เราไม่ต้องรับพวกคุณ ! ”
โล่เฉินแอบพยักหน้า
ถึงคนนี้จะทระนงไปหน่อย แต่กลับฉลาดมาก เพียงแวบเดียวก็รู้ เรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว
เมื่อเห็นท่าที่หานหยุนเทาเป็นแบบนั้นแล้ว หลิวเซียงหลันก็รู้สึก ดีเป็นอย่างมาก เธอกวาดตามอง พลางถาม : “โล่เฉิน ทานหมู่ เยนอยู่ไหน ? ”
“ไม่สบาย พักอยู่ในห้อง
“อะไรนะ ยัยนั่นโกรธจนป่วยแล้วเหรอ นี่มันเป็นไปไม่ได้” หลิว เซียงหลันตะโกนแล้ววิ่งไปด้วย หานหยู่ถึงกับหานเจี้ยนเย่ตามมา ข้างหลัง
เมื่อมาที่ห้อง ก็พบว่าหานหมู่เยนกำลังนั่งดูหนังอย่างสบาย
อารมณ์
“หานหมู่เยน นี่คุณ…..
“โล่เฉินอยากให้ฉันทำแบบนั้นเองนะ” หานหมู่เยนยิ้มพลางพูด
หลิวเซียงหลันเองก็เป็นคนฉลาด เลยเข้าใจโล่เฉินทันที “ไป เด็กนั่นถือว่ามีสมองอยู่ ถึงได้กล้าทำตัวทระนงแบบนั้น แต่ว่า บริษัทคุณก็ยังต้องไป ถึงเวลาแล้ว ตามฉันมาเถอะ !”
“แม่ โล่เฉินบอกว่าได้ยินการจัดการของเขา ไม่มีทางประกาศ ของเขา ฉันไม่ต้องไป
หลิวเซียงหลันปรายตามอง “คุณจะฟังเขาหรือฟังฉัน ทานหมู่ เยน ฉันพบว่าช่วงนี้คุณสนิทกับโล่เฉินมากขึ้นเรื่อยๆ คุณพูดมา จริงๆ เถอะ ว่าชอบไอสวะนั่นแล้วใช่ไหม ! ”
“แม่ คุณอย่ามาเรียกว่าสวะได้ไหม โล่เฉินเขาเป็นคนดี ! ”
คำพูดนี้ทำให้หานเจี้ยนเย่สามีภรรยาเหมือนถูกฟ้าผ่าลงมา หานหยู่ถึงกุมขมับ ส่ายหัวพลางถอนหายใจ “จบแล้วๆ หลงไป สวะนั่น จนโงหัวไม่ขึ้นแล้วจริงๆ
หลิวเซียงหลันโกรธเป็นอย่างมาก เลยด่า : “คุณไม่มีสมองเห รอ แค่ไอสวะนั่นทำกับข้าวซักเสื้อผ้าก็ซึ้งใจแล้วเหรอ จะไม่มี อย่างอื่นให้โดดเด่นแล้วเหรอ ! ”
หานหมู่เยนขบปาก รู้สึกน้อยใจเป็นอย่างมาก ตาแดง “แม่ ไม่ใช่ แบบที่คุณคิด พวกเรา……
“คุณบอกมาตรงๆ ได้ให้เขาแตะต้องคุณหรือเปล่า ? ”
หานหมู่เยนส่ายหัว หลิวเซียงหลันวางใจ สีหน้าก็ไม่เปลี่ยนไป ก่อนจะพูดว่า : “ฉันเตือนคุณนะ ถ้าเกิดว่ากล้ามามีความสัมพันธ์ กับไอสวะนี่ ฉันจะตัดขาด
“แม่ ใจเย็นๆ”
หานหยู่ถิงเองก็ตกใจไป
ขนาดหานเจี้ยนเย่ เขาเป็นคนจริงจังมาตลอด ในตอนนั้นเองไม่ กล้าทำเสียงอะไรอีกเลย
“เดี๋ยวคุณคุณย่าจะวางมือ ก็คือตอนที่คุณกับโล่เฉินหย่ากัน ฉัน ไม่มีทางให้คุณใช้ชีวิตกับสวะนั้นไปตลอดหรอก หน้าตาและความ สามารถของคุณ หาคุณชายได้ง่ายๆ เลย
หานหมู่เยนเงยหน้า มีสีหน้าแน่วแน่ “แม่ ฉันจะไม่..……..
“เชอะ ! ”
ในตอนนี้เอง ประตูห้องเปิดขึ้นมา
“คุณเข้ามาทำไม !”
เมื่อเห็นโล่เฉิน หลิวเซียงหลันก็โกรธเป็นอย่างมาก พลาง กวาดตามองห้องรับรอง เธอถามเสียงเย็นชา : “พวกหานหน เทาล่ะ ? ”
“ฉันให้พวกเขาไปแล้ว ! ”
“ไปแล้วเหรอ ? ” หานหยู่ถึงตกใจอึ้งไป “พี่ยังไม่ได้ไปบริษัทกับ พวกเขาหนิ พวกเขาจะไปได้อย่างไร ?
โล่เฉินพูดเบาๆ “ฉันให้พวกเขาไปพูดกับคุณย่า คนที่จะตัดสินคน รับผิดชอบได้ก็คือคุณย่า เธอโผล่มาแบบนี้ ก็ต้องให้เธอเป็นคน เสริม ! ”
ผ่าง !
หานเจี้ยนเย่คู่สามีภรรยารวมไปถึงหานหยู่ถึงรู้สึกเหมือนฟ้าผ่า ลงมา ด้วยท่าทีไม่อยากจะเชื่อ
ไม่กี่วินาทีถัดมา หลิวเซียงหลันก็ตกใจกลัวจนร้องออกมา : “ไอ โง่ คุณให้แม่มาเชิญหานหมู่เยนด้วยตัวเอง คุณบ้าไปแล้วเหรอ ! ”
“สารเลว คุณทำแบบนี้เหมือนขุดหลุมฝังตระกูลของพวกเรา เลย ! *
“จบแล้วล่ะ ฉันว่าฉันรีบไปต่างประเทศดีกว่า”
โล่เฉินยังมีสีหน้านิ่งเฉย พลางอธิบาย : “พ่อแม่ พวกคุณอย่า ตกใจไป ฟังฉันก่อน ตอนนี้สถานการณ์ของหานหมู่เยน จะกลับ มาเป็นคนรับผิดชอบเองก็ยากมาก ภายนอกมีแต่ข่าวลือ พวกคุณ ก็ไม่ได้ไม่รู้
“คุณหมายความว่าอะไรกันแน่ ? ”
“อยากจะให้หานหมู่เยนอยู่ในตำแหน่งนี้ ก็ต้องทำตามคุณย่า ไม่มีทางได้เป็นอย่างที่คุณอยากให้เป็น ทานหมู่เยนทำตามสิ่งที คุณสั่งและอยู่ในสายตาคุณตลอดเลยเหรอ ?
ห้องนั้นเงียบมาก จนได้ยินเสียงกระทบเล็กๆ น้อยๆ
หลิวเซียงหลันหายใจแรง จากนั้นเสียงหายใจก็สั่น “คุณรู้ได้ อย่างไรว่าคุณย่าหานจะมา ? คุณรู้ไหม ว่าเธอสนใจภาพลักษณ์ ของตัวเองขนาดไหน ทำไมถึงจะมาที่ห่วยๆ แบบนี้ ! ”
“ไม่ เธอต้องมา แน่นอน”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ