บทที่ 7 เกินความคาดหมาย
บทที่ 7 เกินความคาดหมาย
มารับฉันตรงหน้าประตูบริษัท
ตอนที่คำพูดนี้ออกมา ภายในใจของหานหมู่เยนไม่สบอารมณ์ แล้วกัดริมฝีปากแดงให้แน่น น้ำตาคลอตรงขอบตา
เมื่อวาน ตอนที่หลิวเซียงหลันจะให้เธอหย่ากับโล่เฉิน เธอเพิ่ง จะสังเกตเห็นว่าไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ผู้ชายคนนี้มีความสําคัญในใจ ของเธอแล้ว
การหย่า เธอทำไม่ได้
สามปีมานี้ ผู้ชายคนนี้ไม่ว่าจะน่าสมเพชแค่ไหน จะไร้ประโยชน์ ยังไง แต่ก็อยู่เคียงข้างเธอตลอด
ไม่ว่าจะดูข่มเหงเหยียดหยามจากโลกภายนอกสักแค่ไหน เขาก็นิ่งเฉยตลอดมา แล้วทนกับความยากลำบากและสามารถ กล้ากลืนการถูกว่ากล่าว เขาเคยบ่นแม้แต่คำเดียว ส่งยิ้มที่สดใส ให้เธอตลอด
ความจริงแล้ว บางครั้งเพราะว่าคำพูดถากถาง ทานหมู่เยนจึงไม่ พอใจโล่เฉิน ทว่าเวลาส่วนมาก เธอก็อยู่กับโล่เฉินด้วยความผ่อนคลาย ไม่มีการต้มกันไปต้มกันมาในบริษัท และไม่มีการ แบ่งพรรคแบ่งพวกของตระกูล
ผ่านไปสักพัก พอไม่ได้ยินคำตอบข ทานหมู่เยนจึงขมวดคิ้วพูด
ขึ้น “คุณไม่ยินยอมก็ช่างเถอะ ถือว่าฉันไม่พูดแล้วกัน! โล่เฉินได้สติกลับมา แล้วนั่งลงพลางทำสีหน้าที่รื่นเริง “ไม่ ผม
ยินยอม……ยินยอม! ”
เวลานี้ หานหมู่เยนอดไม่ได้ที่จะน้ำตาไหลเหมือนน้ำพุทะลัก ที่แท้ เขาต้องการไม่มาก
วันที่สอง ห้องประชุมของตระกูลหาน
“อะไรนะ? แกแน่ใจหรอ? ”
หานหยุนเทาหัวเราะ แล้ววางสาย พร้อมพูดด้วยเสียงแปลก ประหลาด “เมื่อกี้ฉันได้ข่าว บอกว่าหานหยู่เยนกลับให้โล่เฉินไอ้ สวะขี่จักรยานไฟฟ้ามาส่งเธอที่บริษัทเฉิงหยู่ ตลกมากเลย! ”
“อะไรนะ กลับมีเรื่องแบบนี้ด้วย! ”
“บริษัทเฉิงหยู่มีเบื้องหลังอะไร ได้ยินว่าเป็นเจ้านายที่อยู่เมือง เอกคอยอยู่เบื้องหลัง ไปเจรจาธุรกิจ ใครจะไม่พยายามทำตัว โอ่อ่าล่ะ หานหมู่เยนนี่รู้ว่าไม่สามารถสำเร็จภารกิจ ไม่อาจทำ อะไรกับสิ่งที่เป็นอยู่ได้! ”
วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งจึงหัวเราะ
หานหยุนเทาใช้นิ้วมือเคาะโต๊ะ แล้วพูดอย่างเย็นชา “ภารกิจไม่ สําเร็จ ก็ต้องไสหัวออกจากบริษัท วันข้างหน้าหานหมู่เยนทั้ง ครอบครัวกับบริษัทจะไม่มีส่วนเกี่ยวกับอะไรกันอีก และจะไม่ได้ มรดกไปสักนิด! ”
“พี่เทา ถ้าเกิดหานหมู่เยนตุกติกล่ะ ทำยังไง? ” ชายหนุ่มคนหนึ่ง ถามขึ้น
“ใช่ ยังไงเธอก็เป็นหลานสาวของย่า ถึงแม้จะไม่ได้รับการ โปรดปราน แต่ก็มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด ถ้าโวยวายบอกว่า จะแขวนคอตาย คุณย่าอาจจะใจอ่อนก็ได้! ”
หานหยุนเทายิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูด “แกรู้สึกว่าย่าจะยอมช่วย มันหรือช่วยฉัน? ถึงเวลาพวกแกอยู่ฝ่ายฉัน แล้วผลักดันคุณย่า พร้อมกัน ต้องไม่มีปัญหาแน่นอน! ”
“วางใจเถอะ เราจะอยู่ข้าง เทาตลอดไป”
กลุ่มหนุ่มสาวต่างก็แสดงความจงรักภักดีออกมาอย่างวุ่นวะ วุ่นวาย หานหยุนเทาได้ใจมาก หัวสมองของก็ได้จินตนาการแล้ว รอให้หานหมู่เยนกลับมา จะข่มเหงเหยียดหยามยังไงถึงจะไปได้ สวยที่สุด
หน้าประตูบริษัทเฉิงหมู่
โล่เฉินหยุดจักรยานไฟฟ้าลง แล้วมองหานหมู่เยนตื่นเต้นมาก แม้กระทั่งฝีเท้ายังขยับไม่ได้ จึงหลุดหัวเราะออกมา
“อย่าตื่นเต้น คุณเข้าไปแล้วบอกชื่อของคุณ จะมีคนต้อนรับคุณ เอง!
หานหมู่เยนกึ่งเชื่อกึ่งสงสัย “จริงหรอ? โล่เฉิน ฉันยังรู้สึกไม่ ค่อยสบายใจ ต่อให้ผู้รับผิดชอบโปรเจคนี้เป็นเพื่อนเก่าของคุณ แต่โปรเจคนี้ใหญ่เกินไป เพื่อนคนนี้ของคุณจะเชื่อได้หรอ! ”
“ผมเคยช่วยชีวิตเขา! ”
“อ๊ะ? ”
โล่เฉินเริ่มแต่งนิทานขึ้นอีก สีหน้าดูจริงจังมาก “ตอนนั้นที่เรียน มหาลัย มีครั้งนี้ที่ข้ามถนน ถ้าไม่ใช่เพราะว่าผมเสี่ยงชีวิตไปช่วย เขาก็คงถูกรถชนตาย เขานึกมาตลอดมาผมเป็นผู้มี พระคุณที่ช่วยชีวิตไว้ บุญคุณนี้ยังไม่ได้คืนสักที ครั้งนี้เป็นครั้ง แรกที่ผมขอความช่วยเหลือเขา ดังนั้นคุณวางใจเถอะ! ”
“ดูสิ พนักงานต้อนรับออกมาแล้ว รีบไปเถอะ! ”
ประตูบริษัทเฉิงหมีสาวสวยที่สวมใส่ชุดสูทสีเทาออกมา หานห ยู่เยนจึงรวบรวมความกล้าเดินไป ยังไม่ได้พูดก็ได้ยินสาวสวยพูด ขึ้น
“ท่านคือคุณหานหมู่เยนใช่ไหมคะ? ”
“เอ่อ ใช่ค่ะ”
เลขายิ้มอย่างมีมารยาท “คุณหานเชิญตามดิฉันมาค่ะ ผู้จัดการ ของเรารอมานานแล้ว”
“อะ อะไรนะ? รอมานานแล้ว? ”
ตระกูลและบริษัทชั้นหนึ่งพวกนั้นในเมืองเจียง แม้แต่หน้าของ คนรับผิดชอบยังไม่ได้เจอ ตอนนี้ผู้จัดการบริษัทเฉิงหยู่กลับมารอ เธอแล้ว นี่มัน……
หานหมู่เยนหันกลับไปเพียงพริบตา แล้วสังเกตเห็นโล่เฉินพยักหน้าให้เธอ
เวลานี้ สุดท้ายเธอก็วางใจ ขณะเดียวกัน ก็ยังมีความรู้สึกตื่นเต้น ที่ยากจะอธิบาย หากทำสัญญาแล้ว เธอไม่เพียงแต่ทำให้หานหยุ นเทาปิดปาก เธอยังได้เลื่อนตำแหน่งในบริษัทโดยเร็ว
มาถึงออฟฟิศของผู้จัดการ ชายวัยกลางคนอายุสามสิบกว่าคน หนึ่งสาวเท้ามาโดยเร็ว
“คุณหาน ผมคือผู้จัดการบริษัทเฉินหยู่ฟ่างหมิงครับ และเป็นผู้ ดูแลโปรเจคเขตปินหูที่เป็นที่ดินเขตใหม่ครับ มาครับ เชิญนั่ง”
“ไปเทน้ำชาให้คุณหานที! ”
“ค่ะ ประธาน”
ทำตัวเป็นมิตรขนาดนี้ ทำเอาหานหมู่เยนอึดอัดมาก
รอให้เลขาส่งชามา เธอถึงจะพูดขึ้น “ประธานฟาน ฉัน….……….”
“คุณหานไม่ต้องพูดเยอะ ผมเข้าหมดแล้วครับ”
เลขาจึงเอาสัญญาสองฉบับมาให้ท่านหมิง ฟานหมิงผลักไป ทางหานหมู่เยน แล้วพูดขึ้น “สัญญาเตรียมเสร็จแล้วครับ คุณ ดูหน่อย หากรู้สีกไม่มีปัญหาอะไร เราเซ็นสัญญากันตอนนี้เลย ครับ”
“เตรียมสัญญาเสร็จแล้ว? …..……….
หานหยู่เยนเงิบไปทันที นี่มันเร่งรีบเกินไปแล้ว! ”
แต่นึกถึงเรื่องที่โล่เฉินเป็นคนช่วยชีวิตของฟานหมิง เธอใกล้จะ ได้รับการปลดปล่อย เห็นได้ชัดว่าฟานหมิงเป็นคนที่รู้บุญคุณ นี่ มันหายากมาก วันข้างหน้าตอนทำงานร่วมกันจะต้องคบหากันดีๆ
เปิดสัญญา ทำให้หานหมู่เยนยิ่งตกตะลึง บริษัทเฉิงหยู่เสนอ เงื่อนไขที่ดีมาก…….ไม่ พูดให้ถูกก็คือไม่กล้าจินตนาการถึงเลย ให้ผลประโยชน์เยอะมาก
“ประธานฟ่าน คุณแน่ใจนะว่าไม่ได้ล้อเล่นกับฉัน? ” หานหมู่เย็น ทําความแน่ใจอีกครั้ง
“แน่นอนครับ สัญญานี้เจ้านายบริษัทของเราก็ได้อ่านและอนุมัติ แล้ว ไม่งั้นผมก็คงไม่มีทางเอาออกมาให้คุณ คุณหาน ในสัญญามี อะไรไม่เหมาะสมหรือว่าสงสัยอะไรไหมครับ? ”
หานหมู่เยนส่ายหัวไม่หยุด หัวใจเต้นตึกๆ ไม่มีปัญหา ดี ดีมาก ค่ะ!”
“งั้นก็เซ็นชื่อเลยครับ! ”
พอทำตามขั้นตอนเสร็จ หานหมู่เยนก็เอาสัญญาที่มีตราปั้ม บริษัทเฉิงหยู่ แล้วเดินออกจากตึกที่ใหญ่ พลางมองท้องฟ้าสี ครามและเมฆสีขาว ทำให้เธอรู้สึกว่าทุกอย่างเหมือนกำลังฝัน
“นิ่งอยู่ทำไม สัญญาเซ็นแล้วหรอ? ”
“เซ็นแล้ว”
แล้วทำไมยังทำสีหน้าที่เหมือนวิญญาณหลุดจากร่างอีก” โล่ ” เฉินคลี่ยิ้ม แล้วสตาร์ทจักรยานไฟฟ้า “ไปเถอะ ขึ้นรถ ผมจะส่ง คุณไปบริษัทเอง! ”
ระหว่างทาง หานหมู่เยนก็ได้รับสายของหานหยุนเทา และได้ ทำตามคำขอของโล่เฉิน เธอไม่ได้บอกเรื่องเซ็นสัญญา แค่บอก ว่ากำลังอยู่ระหว่างทางกลับบริษัท
“ใช่แล้ว อย่าบอกใครว่าผมกับผู้จัดการบริษัทเฉิงหยู่เป็นเพื่อน กัน สัญญานี้ได้พึ่งพาความสามารถของคุณทั้งหมด ไม่ได้เกี่ยวกับผม เข้าใจไหม? ”
หานหมู่เยนทำสีหน้าสงสัย “ทำไมล่ะ? ”
“ไว้ผมจะบอกคุณ! ”
เวลานี้ ห้องประชุมของบริษัทตระกูลหาน
“ฮ่าๆๆ! ”
กลุ่มหนุ่มสาวหัวเราะสะใจมาก หานหยุนเทาส่ายหัวไปด้วย แล้ว ดีดลิ้นในขณะเดียวกัน “ๆ ขายหน้าชะมัด นี่แค่ไม่กี่นาทีเธอก็รีบ กลับมา เห็นได้ชัดว่าถูกบริษัทเฉิงหยู่ไล่ออกมา! ”
“ขำจนจะตาย รอให้หานหมู่เยนกลับมา ฉันต้องให้เธอพูดความ รู้สึกที่โยนไล่ออกมา” หานหยุนซีหัวเราะจนเครื่องสำอางเลอะ จึง
ได้เติมหน้าไปด้วยแล้วเย้ยหยันไปด้วย
แครก! ” ”
เวลานี้ ชายหนุ่มอ้วนเตี้ยวิ่งเข้ามาแล้วพูด “ถึงประตูบริษัทแล้ว ทุกคนเตรียมตัวให้ดี เดี๋ยวต้อง ‘ต้อนรับอย่างปีติยินดี’ หน่อย”
ทุกคนกำลังนั่งตัวตรง
ไม่นาน ประตูห้องประชุมผลักออก หานหยุนเทาและคนอื่น กำลังจะ “ต้อนรับอย่างยินดี กลับเห็นว่าทานหมู่เยนตามคุณย่า หานเข้ามาพร้อมกัน ทำได้เพียงล้มเลิกความคิด
“โธ่ คนสำคัญของเรากลับมาแล้ว! ” หานหยุนซีพูดอย่างแปลก พิลึก
“หานหมู่เยน เมื่อวานที่พนันกันไว้ยังไม่ลืมใช่ไหม? คุณย่าเป็น พยานได้ เธออย่าตุกติกล่ะ! “หานหยุนเทารู้สึกรีรอไม่ไหวอีกต่อ ไป
หานหมู่เยนหัวเราะ กลับเอ่ยถาม “ที่พูดออกมา ก็อย่าลืมล่ะ! ”
“แน่นอนว่าไม่มีทางลืม แต่ว่าเธอยังไม่ได้สำเร็จภารกิจ ฉันพูด ไปแล้วจะสำคัญอะไร? กลับเป็นเธอ รีบเก็บของออกไปเถอะ”
หานหยุนเทาพิงอยู่บนเก้าอี้นุ่ม ภายในใจของเขามั่นใจมาก สายลับบอกเขาแล้ว ตอนที่หานหมู่เยนเดินออกจากบริษัทเฉิงหยู่ สีหน้าเหมือนคนไร้วิญญาณ นี่เห็นได้ชัดว่าล้มเหลว
ไม่ต้องสงสัยใดๆ
“ถ้าฉันเจรจางานได้สำเร็จล่ะ? ”
“ตลกจังเลย เจร………ๆ หานหยุนเทาก็หยุดชะงักไป เขาเห็น หานหมู่เยนควักสัญญาหนึ่งฉบับออกมาจากซอง แล้วยื่นให้ คุณย่า
“คุณย่า นี่คือสัญญา เชิญท่านดู! ”
ทันใดนั้น หานหยุนเทา หานหยุนซีและคนอื่นๆ เหมือนเห็นผี ลูก ตาเกือบจะหลุดออกมา
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ