บทที่10 ความสัมพันธ์ลับๆ
ช่วงสายของวันใหม่น้ำขยับลืมตาตื่นขึ้นในอ้อมแขนแกร่งของ ชายหนุ่มที่ช่วยปลดปล่อยความต้องการภายในกายสาวให้เธอ ตลอดทั้งคืนอย่างดุเดือดจนทั้งสองคนหมดเรี่ยวแรงไปพร้อมกัน ทันทีที่ร่างบางขยับตัวก็ต้องนิ่วหน้าเจ็บตรงจุดสงวนอีกทั้งแขน แกร่งที่พาดเอวของเธอไว้อีกทำให้เธอแปลกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น กับร่างกายของตัวเอง เธอพยายามยันตัวลุกขึ้นนั่งจนสําเร็จด้วย ความปวดเมื่อยไปทั้งตัว กำลังจะขยับลงจากเตียงตาก็เหลือบไป เห็นชายหนุ่มที่เธอเกลียดเข้าไส้ที่สุดนอนหลับอยู่ข้างๆตัว เธอก็ ตกใจสุดขีด
“กร็ด! คุณมานอนบนเตียงฉันได้ยังไง” แหกปากเสียงดังลั่น
ห้อง
“เธอจะเสียงดังทำไมคนจะนอน ภูมิลืมตาตื่น
“คุณมานอนบนเตียงฉันได้ยังไง แถมยังไม่ใส่เสื้อผ้าอีก ทเรศ!”
“เฮ้อ…ฉันว่าแล้วมันต้องเป็นแบบนี้” ชายหนุ่มสายหน้า
“แบบนี้หมายความว่ายังไง”
“เมื่อคืนนี้เรามีอะไรกันแล้ว ที่สำคัญเธอก็เต็มใจด้วยเข้าใจหรือยัง”
“ไม่จริงคุณโกหก! ฉันไม่มีทางนอนกับคุณ!”
“ถ้าไม่เชื่อฉันว่าเธอลองสำรวจตัวเองก่อนดีไหม” สายคมกริบ จ้องมองหน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้างที่เปลือยเปล่าล่อตาล่อใจเขา อยู่
น้ำก้มลงมองดูสภาพของตัวเองทันทีตามคำบอกของชายหนุ่ม ก็เห็นร่างกายเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ใดๆ เหมือนเช่นชายหนุ่ม และที่สำคัญเธอรู้สึกเจ็บตรงจุดสงวนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มือบางรีบดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดร่างกายตนเองเร็วพลันด้วยความ ตกใจ แล้วจ้องมองหน้าชายหนุ่มเป็นคำถาม
“เข้าใจแล้วใช่ไหม” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
“มันเกิดอะไรขึ้น ” เสียงหวานถามกลับ
“เธอเป็นคนขอให้ฉันทำเอง ฉันก็เลยสนองให้เธอก็แค่นั้น”
“ไม่จริง ฉันไม่เชื่อ” น้ำส่ายหน้า
“เธอไม่เชื่อก็ตามใจ ” ทิ้งตัวลงนอนหน้าตาเฉย
“คุณจะนอนไม่ได้นะ ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลย! ”
“เธอดูให้มันดีๆ ว่านี่มันห้องของใครกันแน่” พูดพลางลุกขึ้นนั่ง ตอบคําถามหญิงสาว
น้ำหันไปกวาดสายตาสำรวจไปทั่วห้องเร็วพลัน พอเห็นการ ตกแต่งและของต่างๆ ไม่คุ้นตาก็ตกใจ เพราะมันไม่ใช่ห้องนอน ของเธอจริงๆ เธอจึงหันไปทางชายหนุ่มทันที
“ที่นี่ห้องใคร ”
“ห้องฉันเองแหละ
“แล้วคุณพาฉันมาทําไม
“เอาล่ะฉันจะเล่าให้ฟัง ตั้งใจฟังดีๆนะ
“อืม เล่ามาว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
ภูมิตัดสินใจเล่าความจริงทุกอย่างให้ฟังทั้งหมด น้ำจึงคิด ตามในสิ่งที่ภูมิเล่าซึ่งมันก็เป็นความจริงทั้งหมด แต่สิ่งที่เธอยัง ยอมรับไม่ได้คือเรื่องที่เธอเต็มใจนอนกับเขา ถึงเธอจะโดนวางยา เขาก็ไม่ควรจะฉวยโอกาสในตอนที่เธอยังขาดสติอยู่
“ฉันไม่เชื่อหรอกว่าฉันจะยอมนอนกับคุณทั้งที่เต็มใจ จริงๆแล้ว คุณปล่าฉันใช่ไหม”
“ฉันไม่เคยปลาใครถ้าผู้หญิงไม่เต็มใจ เธอเป็นคนบอกฉันเองว่า ต้องการให้ฉันช่วย ฉันก็ช่วยไปตามที่บอก็แค่นั้น”
“ช่างเถอะ ฉันจะกลับห้อง โอ๊ย!” ทันทีที่ก้าวขาลงจากเตียงร่าง บางก็ต้องทรุดตัวนั่งลงที่เดิมเพราะเจ็บตรงช่องรัก
“เธอเจ็บมากไหม” ร่างหนารีบเข้าไปใกล้ๆ ด้วยความเป็นห่วง
“ไม่ต้องเข้ามาใกล้ เสื้อผ้าของฉันอยู่ไหน
“ฉันว่าเธอนอนพักจะดีกว่านะ อย่าพึ่งกลับห้องเลย”
“ไม่! ฉันจะกลับห้อง เพราะคุณคนเดียวที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้” นํา มองค้อนภูมิ
“หึ เพราะฉันอย่างนั้นเหรอ ถ้าฉันไม่ช่วยเธอไว้ป่านนี้เธอโดนไอ้ บ้านั้นข่มขืนไปแล้ว เธอควรจะขอบใจฉันมากกว่านะ”
“ช่วยแต่กลับฉวยโอกาสตอนที่ฉันขาดสติเอาเปรียบฉันเนี่ยนะ อย่าช่วยจะดีกว่า”
“ฉันอยากให้เธอนึกดูดีๆนะ เธอเป็นคนพูดเองว่าอยากให้ฉันช่วย และก็ต้องการฉัน ฉันก็เลยทำตามที่เธอขอ ฉันผิดตรงไหนไม่ ทราบ”
“คุณก็รู้ว่ามันเพราะฤทธิ์ยาฉันก็เลยพูดอะไรออกไปเรื่อยเปื่อย ทำไมคุณถึงยังทำอยู่ แทนที่จะพาฉันไปหาหมอ ทุเรศที่สุด!”น้ำ พูดใส่หน้าภูมิด้วยความโกรธเคือง
“พูดไปก็เปลืองน้ำลายเปล่าๆ เธอจะแก้ไขอะไรได้ ในเมื่อตอน นี้เธอก็เป็นของฉันไปแล้ว และที่สำคัญเธอเป็นคนเรียกร้องจาก ฉันเอง ไม่ใช่แค่รอบเดียวนะ หลายรอบด้วย” กระชากร่างบางเข้า มากอดไว้แน่น
“ปล่อย! ปล่อยฉันนะ! โอ๊ย ! ” ร่างบางพยายามดิ้นให้หลุด
“นั้นไง ตัวเองเจ็บยังจะอวดดีอีก ” พูดข้างๆใบหูบาง
“เอาตัวสกปรกของคุณออกไปให้ห่างๆ ตัวฉันเลยนะ!”
“หึ ก็คนสกปรกนี่แหละที่เป็นผัวเธอไปแล้วเมื่อคืน แถมยังหลาย รอบด้วยสิ”
“หยุดพูดสักที ! ฉันไม่อยากจะได้ยิน! ”
“ฉันว่าเรามาสนุกกันต่อดีกว่า” พูดพลางผลักร่างบางลงนอนราบ ลงกับเตียงทันที
“ไม่นะ! คุณอย่าทําแบบนี้เลย” พูดพลางน้ำตาคลอเบ้า
“เมื่อคืนเธอไม่เห็นห้ามฉันอย่างนี้เลยนี่ ฉันจะเอาท่าไหนเธอก็ ยอมฉันหมดทุกท่าไม่มีเกี่ยงเลย
“นั้นมันเมื่อคืน คุณปล่อยฉันไปเถอะ ฉันเจ็บ” น้ำตาไหลอาบแก้ม ทั้งสองข้างอย่างห้ามไม่อยู่ เธอไม่คิดเลยว่าเธอจะเสียความสาว ให้กับชายหนุ่มตรงหน้าแล้วจริงๆ
“ก็ได้ ฉันจะปล่อยเธอไป” ยอมถอยออกห่างจากร่างบางแต่โดย ทันทีที่เห็นน้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตากลมโตคู่นั้น
“ฉันขออะไรคุณหน่อยได้ไหม” ร้องไห้สะอึกสะอื้น
“อะไร”
“คุณอย่าบอกให้ใครรู้เรื่องที่เกิดขึ้นเด็ดขาดนะ ฉันขอร้อง ” เธอ ไม่อยากให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรับรู้เพราะมันต้องเป็นเรื่องใหญ่ แน่ๆ ยกมือขึ้นปาดน้ำตาทิ้ง
“ทําไมกลัวจะได้แต่งงานกับฉันอย่างนั้นล่ะสิ”
“ใช่ ฉันไม่อยากจะข้องเกี่ยวอะไรกับคุณอีก”
ได้ ฉันจะไม่บอกใครเด็ดขาด แต่มีข้อแม้นะ ”
“ข้อแม้อะไร” น้ำขมวดคิ้วเข้าหากัน
“เธอต้องไปทำงานเป็นเลขาของฉัน แล้วก็เป็นอย่างอื่นตามที่ ฉันต้องการจะให้เป็น ตกลงไหม”
“ไม่!!
“ได้งั้นเรื่องที่เราเอากันอย่างดุเดือดเมื่อคืน ฉันจะเล่าให้ทุกคน ฟังให้หมดเปลือกเลย ตกลงตามนี้นะ” ภูมิยกยิ้มมุมปาก
“ตกลงฉันจะทำตามที่คุณต้องการ ขออย่างเดียวคุณอย่าบอก ใครก็พอ” น้ำจำใจยอมตกลงเพราะเธอไม่ทางเลือก
“ดี ว่าง่ายอย่างนี้ค่อยน่ารักหน่อย”
“ฉันว่าคุณหันไปทางอื่นก่อนดีกว่า ฉันจะใส่เสื้อผ้า
“ไม่ เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน เพราะเธอต้องทำตามที่ฉันสั่งเท่านั้น คงรู้นะว่าถ้าไม่ทำตามจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ”
“ได้” น่าจําใจลุกขึ้นทั้งร่างเปลือยเปล่าก้มลงไปเก็บเสื้อผ้าที่ ตกเกลื่อนพื้นขึ้นมาสวมใส่จนเสร็จเรียบร้อยด้วยความกระดาก อาย โดยมีสายคมจ้องมองอยู่ไม่ยอมให้คาดสายตา
“แล้วก็อย่าลืมไปซื้อยาคุมฉุกเฉินมากินด้วยล่ะ เมื่อคืนฉันไม่ได้ ป้องกัน”
“อะไรนะ! แล้วทำไม”
“หุบปาก! ไปซื้อยามากินซะ ถ้าไม่อยากท้องไม่มีพ่อ” พูดจบร่าง หนาก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำทันที โดยไม่สนใจหญิงสาวแม้แต่ น้อย
น้าได้ยินอย่างนั้นก็ถึงกับสะอึกท้องไม่มีพ่ออย่างนั้นเหรอ เธอ ไม่น่าโชคร้ายตกเป็นของเขาเลย ผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของ เล่นและที่ระบายความใครไปวันๆ เท่านั้น ไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็น สามีและพ่อของใครได้เลยสักนิด นําพาตัวเองกลับเข้าห้องทั้งที ระบมไปทั้งตัว หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จเธอก็รีบออกไปซื้อ ยามาทานตามที่ชายหนุ่มบอกทันที พอทานข้าวเสร็จเธอก็เผลอ หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
ด้านภูมิหลังจากอาบน้ำเสร็จก็มายืนดูรอยคราบเลือดสาวที่ป้อน ติดอยู่บนผ้าปูที่นอนอย่างอารมณ์ดี เขาโชคดีมากที่ได้เป็นคนแรก ของเธอ ไม่คิดเลยว่าจะมีผู้หญิงที่ไม่เคยผ่านมือชายใดยังหลง เหลือให้เขาได้เชยชมอยู่บนโลกใบนี้ ยิ้มกริ่มอย่างภาคภูมิใจในตัวเอง
ช่วงค่าของวันน้ายังคงนอนหลับอยู่บนโซฟาที่เดิมเพราะพิษ ไข้กำลังเล่นงานเธออยู่ อยู่ๆเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น เธอจึง สะดุ้งตื่นค่อยๆฝืนร่างกายเดินไปเปิดประตูช้าๆ พอเปิดออกเธอก็ เจอภูมิยืนอยู่ตรงหน้าประตู
“คุณมีอะไรหรือเปล่า”
“คืนนี้ฉันจะมานอนกับเธอ” พูดพลางเดินเข้าไปในห้องทันที
“ไม่ได้นะ”
“ทำไม เธอห้ามฉันไม่ได้หรอก”
“คือฉันรู้สึกไม่ค่อยสบาย”
“ฉันไม่เชื่ออย่ามาอ้างหน่อยเลย เธออย่าลืมนะว่าเราตกลงกัน
ว่ายังไง”
“ฉันไม่ลืม แต่ว่าฉัน” พูดไม่ทันจบร่างบางก็โอนเอนทําท่าจะลง ไปกองกับพื้น ภูมิเห็นท่าไม่ดีจึงรีบเข้าไปประคองเธอเอาไว้
“บ้าจริง! ตัวร้อนเหมือนไฟเลย” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นด้วยความหัวเสีย
“ฉันไม่เป็นอะไร” เอ่ยเสียงแผ่วเบา
“ไม่เป็นไรบ้าอะไรล่ะ ตัวร้อนขนาดนี้” พูดพลางช้อนอุ้มร่างบาง ตรงไปยังห้องนอนแล้ววางลงบนเตียง จากนั้นชายหนุ่มก็รีบเช็ด ตัวให้เพื่อลดไข้
“เดี๋ยวฉันมานะ จะออกไปซื้อยาลดไข้มาให้” พูดพลางเดินออก ไปทันที
น้าได้ยินอย่างนั้นก็หลับตาลงเพราะเธอคงจะห้ามอะไรเขาได้ อีกแล้วเวลานี้ร่างกายของเธออ่อนแอจนเกินไปที่จะสู้รบตบมือ กับเขา เธอจึงต้องปล่อยเลยตามเลยไปก่อน ไม่นานภูมิก็กลับมา พร้อมกับถุงยาลดไข้และยาอื่นๆที่เขาคิดว่าจําเป็นจากนี้ต่อไป และเขาไม่ลืมที่จะซื้อโจ๊กร้อนๆมาฝากคนป่วยด้วย
“ลกขึ้นมาทานโจ๊กสิ จะได้ทานยาต่อ” ภูมิถือชามโจ๊กร้อนๆ เดิน เข้ามานั่งลงข้างๆเธอ
“ไม่ฉันไม่หิว คุณกลับไปเถอะ”
“เธอนี่มันดื้อจริงๆ เลยนะ จะทานดีๆ หรือว่าจะให้ฉันป้อนด้วย ปากของฉัน ” ภูมิพูดข่มขู่
“คุณจะมาสนใจฉันทำไม ออกไปได้แล้ว” พลิกตัวนอนตะแคงหัน หน้าหนีชายหนุ่ม
“ได้ เธออยากจะให้ทุกคนรู้เรื่องของเราสองคนใช่ไหม”
“ไม่นะ คุณอย่าบอกใครนะ ฉันยอมแล้ว” ร่างบางรีบลุกขึ้นนั่ง
“เอาทานซะ จะได้หายไวๆ ภูมิยื่นชามโจ๊กไปให้หญิงสาวถือ ทานเอง
น้ำรับชามโจ๊กมาทานแต่โดยดีไปเงียบๆ ทานไปได้ครึ่งชามเธอก็ วางลง จากนั้นก็ทานยาลดไข้ต่อกำลังจะขยับตัวนอนลงบนเตียง อยู่ๆ ภูมิก็ยื่นแผงยาอะไรบางอย่างไปให้เธอ
“ทานยานี้ด้วย ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้น
“ยาอะไร” น้ำมองแผงยาทำหน้างงงวย
“ยาคุมกำเนิดชนิดทานทุกวันน่ะ ฉันว่าเธอควรจะทานตั้งแต่วันนี้ เลยจะได้คุมไว้เนิ่นๆเลย”
“ฉันพึ่งจะทานยาคุมฉุกเฉินไปเมื่อตอนกลางวันเอง ฉันไม่ทาน อีกหรอก และที่สําคัญเราจะไม่มีอะไรกันอีกเด็ดขาด”
“เอากันทุกวันมันก็ต้องทานทุกวันสิ ถ้าเธอไม่ทานก็เตรียมตัว ท้องไม่มีพ่อได้เลย เธอคิดเหรอว่าฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ”
“ทําไมคุณต้องทําแบบนี้ด้วย ทั้งๆที่คุณมีตัวเลือกมากมายให้คุณ เลือกจะนอนกับผู้หญิงคนไหนก็ได้ ทําไมต้องเป็นฉันด้วย”
“ไม่ต้องกลัวหรอก ฉันเบื่อเธอเมื่อไหร่ เดี๋ยวฉันจะปล่อยเธอไป เอง ตกลงตามนี้นะ”
“พูดออกมาได้ฉันไม่ใช่คู่นอนของคุณนะ เห็นแก่ตัวสกปรกที่สุด!
“ไม่ใช่แต่เธอก็นอนกับฉันไปแล้ว ฉันว่าเธอนอนพักจะดีกว่านะ แล้วอย่าสำคัญตัวเองผิดไปล่ะที่ฉันมาดูแลเธอฉันไม่ได้พิศวาส อะไรในตัวเธอเลย
“เดี๋ยวก่อน”
“อะไร”
“ให้ฉันเป็นแค่เลขาคุณอย่างเดียวได้ไหม ฉันไม่อยากมีความ สัมพันธ์กับคุณอีก”
“หึ เธอมีสิทธิ์เลือกได้ด้วยเหรอ ฝันไปเถอะ” พูดจบภูมิก็เดินออก จากห้องไปหน้าตาเฉย
นํ้าทิ้งตัวลงนอนบนเตียงพร้อมหลับตาลงเพราะฤทธิ์ยาลดไข้ เริ่มจะส่งผลให้เธอง่วงแล้ว เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เรื่องที่ เกิดขึ้นระหว่างเธอกับชายหนุ่มยังคงเป็นความลับต่อไป เพราะถ้า ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรู้เรื่องมันต้องเป็นเรื่องราวใหญ่โตกว่านี้อย่าง แน่นอนเพราะเข้าทางบรรพตพ่อของภูมิพอดี
สองวันต่อมา
หลังจากที่ทําหายไข้ก็เอาแต่หมกตัวอยู่แต่ในห้อง โดยมีภูมิคอย แวะเวียนมาหาเธออยู่ทุกวันในวันสองวันที่ผ่านมา น้ำกำลังเอา เสื้อผ้าใส่เครื่องซักผ้าเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น เธอรู้ทันทีว่า เป็นใครจึงรีบไปเปิดประตูให้เพราะขึ้นชกกว่านี้เธอโดนเขาดใส่ อย่างแน่นอน
“เธอหายดีแล้วใช่ไหม” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับก้าวเข้ามาใน
ห้อง
“อืม ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ
“แล้วเธอทานยาคุมแล้วหรือยัง”
“คุณจะถามทําไม คุณจะให้ฉันไปทํางานเมื่อไหร่ก็บอกมาเลย
“ฉันถามว่าเธอทานยาคุมแล้วใช่ไหม!” ถามเสียงด
“ฉันทานแล้วพอใจหรือยัง!” น้าเริ่มขึ้นเสียงโมโหชายหนุ่ม
” ฉันจะได้เริ่มเลยเดินเข้าไปประชิดตัวร่างบางทันที
“คุณจะทำอะไร” นำรีบถอยห่างจากร่างหนา
“ก็เอาเธอยังไงล่ะ ถามมาได้” ดึงกระชากร่างบางเข้ามาโอบเอว กอดไว้
“ไม่ได้นะ ฉันพึ่งจะหายไข้เอง” นำพยายามหาข้ออ้างที่จะตก เป็นของชายหนุ่มอีกครั้ง
“ไม่ต้องมาอ้างหรอก ถ้าเธอไม่ยอมดีๆฉัน รับรองความลับถูก เปิดเผยแน่!”
“อย่านะ!” เธอไม่มีทางให้ใครรู้เรื่องระหว่างเธอกับเขาอย่างเด็ด ขาดให้เธอตายก่อนเถอะถึงจะยอมแต่งงานกับเขา
“แล้วตกลงจะเอายังไง”
“ฉันพร้อมแล้ว” พูดพลางค่อยๆ ถอดเสื้อยืดตัวบางออกจากตัว จนเผยให้เห็นเนินอกอวบอิ่มขาวเนียนทั้งสองข้างที่มียกทรงสี ขาวปิดบังไว้อยู่
“เธอนี่มันยั่วชะมัด” ช้อนอุ้มร่างบางตรงไปที่ห้องนอนทันที
ชายหนุ่มไม่รอช้าโน้มตัวลงไปทาบทับบนร่างบางพร้อมกับจูบ บดขยี้ริมฝีปากบางอย่างดูดดื่มหิวกระหาย เพราะเขาไม่ได้ปลด ปล่อยมาหลายวันแล้ว ริมฝีปากหนาเลื่อนลงมาจูบไซ้ซอกคอ ขาวเนียนใช้ฟินขบเม้มสําคอจาเกิดรอยแดงอย่างตั้งใจ ส่วนมือ ก็จัดการเปลื้องผ้าเรือนร่างบางออกจนเปลือยเปล่าไปทั้งตัว จาก นั้นก็จัดการสอดใส่ท่อนเอ็นร้อนเข้าไปในช่องรักโดยไม่รอให้ หญิงสาวพร้อมจนสุดมิดจําในคราเดียว
“อ่า….โอย…คุณฉันเจ็บเบาๆ” ร่างบางเกร็งสะดุ้งตกใจเพราะถูก จู่โจมไม่ทันตั้งตัวเลย
“เดี๋ยวก็หายเจ็บเองเชื่อฉัน” กระเด้าเอวสอบตอกอัดเข้าไปใน ช่องรักแรงๆติดๆ กันหลายครั้ง
“อื้อ…อะ” ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันเพื่อเก็บความเจ็บปวดไว้ทั้ง
นําตาคลอเบ้า
“เธอรู้ไหมฟิตอย่างนี้แหละ ฉันชอบมาก…ซี๊ด”เพิ่มจังหวะความถี่ ของท่อนเอ็นร้อนมุดเข้ามุดออกช่องรักมากขึ้นเรื่อยๆ
“อ๊าส์….อะ…ซี๊ด” เสียงหวานเปล่งออกมาด้วยความเสียวซ่านไป ทั้งกาย พร้อมกับใช้มือขยุ้มผ้าปูที่นอนไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยวไว้
เสียงเนื้อกระทบกันกับเสียงครางของคนทั้งคู่ดังก้องไปทั่ว ห้อง ไม่นานก็สงบลงเมื่อร่างหนาเปล่งเสียงคำรามพร้อมกับปลด ปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาพุ่งแตกกระจายในช่องรักทันทีที่ถึง จุดสุดยอดไปพร้อมเพรียงกันทั้งคู่อย่างสมสุขอารมณ์หมาย ภูมิ ล้มตัวลงนอนจะเข้าไปกอดร่างบางที่พึ่งให้ความสุขกับเขาไป หยกๆ แต่เธอกลับขยับตัวหนีเขาไปเสียดื้อๆ
“คุณได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว ก็รีบออกไปจากห้องฉันสิ”
” ทำไมเราพึ่งจะมีความสุขด้วยกันไปหยกๆ เธอจะรีบไล่ฉันไป ไหนล่ะ” ดึงร่างบางเข้ามากอดจนสำเร็จ
“ความสุขของคุณคนเดียวต่างหากล่ะ”
“เธออย่าบอกนะว่าที่เธอครางเมื่อกี้เธอไม่มีความสุขร่วมกับฉัน เลย”
“คุณจะคิดยังไงมันก็เรื่องของคุณ ปล่อยฉันได้แล้ว” พาร่างที่ เปลือยเปล่าลุกขึ้นนั่งทันที
“เอาล่ะ ฉันไม่กวนเธอแล้วก็ได้ไว้ตอนเย็นฉันจะกลับมาอีก ” พูด พลางลุกขั้นแต่งตัว
แล้วคุณจะให้ฉันไปเริ่มงานเลขาเมื่อไหร่ ” ”
“วันพรุ่งนี้ ตกลงตามนี้นะ แล้วอย่าไปถ่างขาให้ผู้ชายคนไหนล่ะ เธอต้องเป็นของฉันคนเดียว” ยื่นหน้าเข้าไปหอมแก้มเนียนแล้ว เดินออกไป
น้ำได้แต่นั่งนิ่งมองตามหลังร่างหนาด้วยความสมเพชตัวเอง ตอนนี้เธอมีสภาพอะไรไม่ต่างกับผู้หญิงขายตัวเลย เอาร่างกาย เข้าแลกกับความลับที่ไม่อยากให้ใครรู้ เธอหวังว่าภูมิจะเก็บความ ลับระหว่างเธอกับเขานี้ไว้เป็นอย่างดี ถึงมันจะเป็นความลับที่ ทำให้ภูมิได้เปรียบเธอไปเสียทุกอย่างก็เถอะ เธอจะทำจนกว่าภูมิ จะพอใจแล้วปล่อยเธอเป็นอิสระในเร็ววัน น้ำมุ่งหวังอยู่ในใจ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ