บทที่1 จูบแรก
ณ ผับ อดังใจกลางเมือง
ภูมิเจ้าของผับกำลังดื่มเอาเป็นเอาตายโดนมีผู้หญิงนั่งครั้งนั่ง ขนาบอยู่ทั้งสองข้างค่อยรินเหล้าให้ตลอดไม่ให้ขาดช่วง ในหัว ของชายหนุ่มมีแต่ภาพของจินนี่แฟนสาวที่พึ่งจะเลิกกับเขาไป เมื่ออาทิตย์ก่อน เธอสารภาพกับเขาตามตรงว่าแอบไปมีความ สัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นลับหลังเขา เขาอุตส่าห์เลิกนิสัยเจ้าชู้และ ทุ่มเททุกอย่างให้เธอ แต่สุดท้ายเขาได้รับเพียงแต่ความโกหก หลอกลวงเท่านั้น ความเจ็บปวดที่โดนคนรักหักหลังครั้งนี้มันจะ ฝังใจเขาตลอดไปและย้ำเตือนว่าเขาไม่ควรจะเอาหัวใจไปมอบไว้ ให้ใครดูแลอีก
“แค่ผู้หญิงคนเดียวแกจะเสียใจอะไรนักหนาว่ะ” คริสหรือคริสโต เฟอร์เพื่อนชายคนสนิทลูกครึ่งไทยอังกฤษเอ่ยขึ้น
“แกไม่เป็นฉันแกไม่เข้าใจหรอก” พูดพลางกระดกแก้วเหล้า ลงคอรวดเดียวจนหมดแก้ว
“จะให้ฉันเข้าใจอะไรอีกว่ะ แกจะไปจริงจังอะไรกับผู้หญิงคนนั้น เอากันจนเบื่อแล้วแยกทางใครทางมันก็แค่นั้น ดูอย่างฉันสิว่ะ เอา เสร็จเอาเงินฟาดหัวแค่นั้นก็จบ” คริสยักไหล่ไม่แคร์อะไรทั้งนั้น
“ก็แกมันไม่มีหัวใจ ไม่เคยรักใครจริงจัง ฉันไม่มั่วเหมือนแกก็ แล้วกัน เที่ยวเอาผู้หญิงไปทั่ว” ภูมิส่ายหน้าเอือมระอา
“แกพูดมาได้นะ ทำอย่างกับเมื่อก่อนแกไม่เคยทำอย่างฉันนั้น แหละ มีผู้หญิงมาให้เอาใครไม่เอาก็โง่เต็มที่แล้ว”
“เออ แกอยากจะเอาใครก็ตามใจแกก็แล้วกัน ฉันแค่คิดถึงเขา
“แกไม่ต้องเสียเวลาไปคิดถึงผู้หญิงไม่รักดีคนนั้นหรอก ทำไม แกไม่ลองกลับมาทำอย่างฉันบ้างว่ะ ไม่ต้องผูกมัดกับใคร สบายใจจะตาย” คริสแนะนำ
” ฉันจะไม่กลับไปทําตัวมั่วเหมือนเดิมอีก ”
“ตามใจ แกรู้ไหมฉันไม่เคยเจอผู้หญิงซิงเลยสักคน สมัยนี้คง เหมือนงมเข็มในมหาสมุทรเลยล่ะมั้ง”
ภูมิไม่ตอบโต้ใดๆเอาแต่กระดกเหล้าลงคออย่างต่อเนื่อง จน หญิงสาวร่างระหงเซ็กซี่เดินตรงเข้ามาที่โต๊ะของสองหนุ่ม ด้วย สายตาแพรวพราวมองหน้าภูมิไม่วางตา พร้อมกับจิกสายตาใส่ หญิงที่นั่งข้างๆภูมิทั้งสองคนให้ลุกออกไป
“ภูมิ แพทขอนั่งด้วยคนนะคะ” นั่งลงข้างๆชายหนุ่มที่เธอหมายปอง
“ตามสบาย”
แพทคุณไปต่อกับผมไหมคืนนี้” คริสเอ่ยขึ้นมองหน้าอกที่ล้น ” ออกมาจากชุดเดรสเกาะอกสีแดงไม่วางตา
“ไม่ค่ะ ฉันอยากจะไปกับภูมิมากกว่า”
“ตามใจ” คริสยักไหล่
“ฉันรู้นะคะว่าคุณเสียใจเรื่องจินนี่ แต่คุณยังมีแพทอยู่ข้างๆนะ คะ”เบียดตัวเข้าไปแนบชิดกับชายหนุ่ม
“ผมว่าอย่าดีกว่าเราเป็นเพื่อนกันมันก็ดีอยู่แล้ว” ภูมิเอ่ยขึ้น
“แน่ใจนะคะ ว่าจะไม่เปลี่ยนใจ เมื่อก่อนเราก็เคยเป็นมากกว่า เพื่อนคุณยังจำได้ไหม” ใช้มือบางลูบไล้ไปตามท่อนแขนอย่าง ยั่วยวน
” ภูมินั่งนิ่งเงียบพร้อมกับขยี้หัวตัวเอง
“ถ้าแกไม่ไหวฉันว่าแกกลับบ้านดีกว่าเดี๋ยวฉันไปส่ง” คริสเอ่ยขึ้น
“ฉันยังไหวอยู่แกไม่ต้องห่วงหรอก”ภูมิพูดไม่ได้ศัพท์เพราะเริ่ม จะเมาไม่รู้เรื่องแล้ว
อีกด้านหนึ่งของผับน้ำกับเข็มกำลังนั่งฟังเพลงและนั่งดื่มกันไป ชิวๆ ตามประสาเพื่อนสนิทกัน ระหว่างนั้นก็มีหนุ่มๆมาขอชนแก้ว กับหญิงสาวทั้งคู่อยู่ตลอดเวลา น้ำเป็นช่างภาพอิสระส่วนเข็มเป็น ดีไซเนอร์ออกแบบเสื้อผ้าและมีแบรนด์เสื้อผ้าเป็นของตัวเอง ถึง ทั้งคู่จะทำงานกันคนละสายงานกัน แต่ทั้งคู่ก็หาเวลามาพบเจอ กันบ้างถ้ามีเวลา
“น้าลุกขึ้นมาเต้นเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”เข็มเอ่ยชวน
ไม่เอาฉันไม่ชอบเต้น
มาเที่ยวด้วยกันทั้งที ไม่เต้นแล้วจะมาทำไม
“ไม่เต้นก็ดื่มไง” กระดกเครื่องดื่มที่มีฤทธิ์แอลกอฮอล์ผสมน้อย เปอร์เซนต์ลงคอ
“ตามใจฉันไปเล่นกับหนุ่มๆก็ได้ เข็มเดินเข้าไปเต้นกับกลุ่ม ผู้ชายข้างโต๊ะทันที
น้ำดื่มไปสักพักก็เริ่มปวดปัสสาวะจึงเดินออกไปจากโต๊ะตรงไป ทางห้องน้ำ พอทำธุระเสร็จก็เดินออกมาตรงหน้าห้องน้ำหญิงเพื่อจะกลับเข้าไปข้างใน ก็เจอภูมิที่กำลังเมามายยืนมอง หน้าเธอเหมือนกับเธอเป็นตัวประหลาด นําจึงเดินเลี่ยงจะไปอีก ทาง แต่กลับถูกภูมิจับดึงกระชากแขนเรียวจนร่างบางเซเข้าปะทะ กับอกกว้างก๋ายาเต็มๆ
“ว้าย! คุณทําบ้าอะไรเนี่ย” น้ำแว้ดใส่ทันที
“จินนี่ ผมรักคุณนะ” ภูมิมองใบหน้าน้ำด้วยความเลือนลางเห็น ใบหน้าหวานของน้ำเป็นจินนี่อดีตคนรัก
“ฉันไม่ใช่จินนี่อะไรของคุณหรอกนะ ปล่อยฉันคุณเมาก็กลับบ้าน ไป” น้ำจ้องหน้าภูมิที่มองหน้าเธอด้วยสายตาเป็นมัน ถ้าเธอจำ หน้าไม่ผิดผู้ชายตรงหน้าก็คือเจ้าของผับชื่อดังแห่งนี้
“จินนี่คุณกลับมาหาผมแล้วใช่ไหม”
“ก็ฉันบอกว่าไม่ใช่จินนี่ไงล่ะ” น้ำผลักร่างหนาออกจากตัวแรงๆ
จนหลุด
“จินนี่อย่าทิ้งผมไป” จับดึงกระชากแขนเรียวแล้วผลักร่างบางไป ติดกับผนังกำแพงห้องน้ำแล้วประกบจูบริมฝีปากบางอย่างรวดเร็ว
“อื้อ” น้ำเปล่งเสียงอยู่ในลำคอพยายามขัดขืนแต่ไม่เป็นผลเพราะร่างหนาเล่นจับแขนเธอทั้งสองข้างรวบไว้เหนือศีรษะ ลิ้น หนาซอกซอนเข้าในโพรงปากหวานจนสำเร็จ กลิ่นแอลกอฮอล์ แรงๆจากริมฝีปากหนาถูกส่งผ่านลิ้นหนาเข้ามาในโพรงปากของ เธออย่างดุดัน นําพยายามรวบรวมสติใช่เข่ากระทุ้งเข้าไปที่หน้า ท้องของร่างหนาแรงๆหนึ่งที
“โอ๊ย!” ภูมิเจ็บจุกจนล้มลงไปกองอยู่กับพื้น
แพทเดินเข้ามาเห็นก็ตกใจที่เห็นภูมินอนกองอยู่ที่พื้นอย่างหมด สภาพ ส่วนน้ำก็รีบเดินหลบหนีเข้าไปข้างในทันที
“ภูมิทำไมคุณถึงมานอนที่พื้นแบบนี้ได้คะ” แพทพยุงร่างหนาขึ้น
“จินนี่ จินนี่อยู่ไหน”
“เขามีแฟนใหม่แล้วตัดใจซะเถอะค่ะ” แพทเอ่ยย้ำเตือนสติ
แพทพยุงภูมิเข้าไปข้างในผับตรงไปหาคริสที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะ เดิม เพื่อให้ชายหนุ่มช่วยไปส่งภูมิที่บ้าน แพทจำใจปล่อยภูมิไป ในคืนนี้เพราะเขาเมามายหมดสภาพแบบนี้ คงจะทำอะไรเธอไม่ ได้ เธอรู้ว่าภูมิไม่ทิ้งลายเสือออกไปจากตัวหมดหรอก เสือยังไง ก็ยังเป็นเสืออยู่ดี ก่อนที่เขาจะมาคบจินนี่ก็เคยกินผู้หญิงไม่เลือก มามากมายเหมือนกันรวมถึงเธอด้วย แค่เธอยั่วและใช้มารยานิด หน่อยชายหนุ่มก็คงจะเขมือบตัวเธอไม่เหลือซาก
ส่วนน้ำพอไปถึงที่โต๊ะก็รีบเอาทิชชูเปียกเช็ดปากตัวเองทันที ตั้งแต่เกิดมาพึ่งเคยโดนผู้ชายจูบก็วันนี้แหละ แถมยังเป็นคน เมามายขาดสติเห็นเธอเป็นคนอื่นอีก แต่ยิ่งไปกว่านั้นเขายัง เป็นเจ้าของผับซึ่งมีหน้ามีตาทางสังคมอีก ไม่มีใครไม่รู้จักเขา ภูมิ ภัทรดนัย วิเศษตระกูล ที่เป็นเจ้าของบริษัทผลิตเฟอร์นิเจอร์ ตกแต่งบ้านและกิจการอื่นๆอีกจนนับไม่ถ้วน ส่วนตัวเธอก็แค่ช่าง ภาพอิสระ แต่ครอบครัวของเธอก็ร่ำรวยอยู่พอสมควรเพราะพ่อ แม่ของเธอก็ทำธุรกิจส่วนตัวเหมือนกัน เธอไม่คิดเลยว่าจะต้องมา จูบกับผู้ชายที่ผู้หญิงคนไหนก็ต่างหมายปองในตัวเขา
“น้ำเธอเป็นอะไร จับปากตัวเองอยู่ได้”เข็มถามขึ้นเพราะเห็น เพื่อนนั่งเหม่อแปลกๆ
“เปล่าไม่มีอะไร จะกลับกันได้หรือยัง ฉันง่วงแล้ว”
“ง่วงอะไรกัน แล้วเธอหายไปไหนมาตั้งนาน ฉันเต้นรอจน เหนื่อยแล้ว”
“ฉันไปเข้าห้องน้ำมา เธอจะถามอะไรนักหนา”
“แล้วไป ฉันก็นึกว่าโดนหนุ่มหล่อฉุดไปปล้ำในห้องน้ำซะแล้ว”
“บ้า !” น้ำมองค้อนเข็มไปทีหนึ่ง
“ฉันล้อเล่น ขอฉันเต้นอีกสักหน่อยนะ เดี๋ยวกลับ”
“อืม ก็ได้” น้าจําใจนั่งรอเพื่อน
คริสกับแพทช่วยกันประคองภูมิที่เมาหมดสติตรงไปยังรถคันหรู ของคริส เพื่อพากลับบ้านระหว่างทางกลับภูมิก็เอาแต่เพ้อ อจิน นี่อดีตคนรักที่ทิ้งเขาไปอยู่ตลอดเวลา คริสได้แต่ส่ายหน้าให้ภูมิ ที่อาการหนักเอาการ แต่คอยดูเถอะอีกไม่นานถ้าลืมได้แล้ว แบด บอยคนเดิมก็กลับมา เสือยังไงมันก็เป็นเสืออยู่วันยังค่ำ คริสคิดใน ใจพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก
ด้านน่าพอกลับถึงคอนโดก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงด้วยอาการ มึนเมาเล็กน้อย ยกมือบางขึ้นมาแตะริมฝีปากบางทีถูกภูมิจู่โจม ไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยความดุเดือด ลิ้นหนาที่ซ่อนใช้เข้ามาในโพรง ปากนุ่มกับกลิ่นแอลกอฮอล์ยังคงติดอยู่ ใบหน้าคมที่อยู่ใกล้กัน แค่ลมหายใจรดต้นคอมันยิ่งทำให้เธอหลงใหลเคลิบเคลิ้มไปกับ มัน พอนึกมาถึงตรงนี้ก็รีบสลัดความคิดทิ้งทันที ก็แค่คนเมา ขาดสติที่ทำอะไรไม่รู้ตัวเขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเธอเป็นใคร เธอจะ หลงใหลผู้ชายที่เธอเสียจูบแรกให้เขาไม่ได้ สลัดความคิดทิ้งแล้ว หลับตาลง
เช้าวันใหม่ภูมิตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวอย่างหนัก และที่ ทําให้เขาแปลกใจก็คือหน้าท้องของเขาที่รู้สึกเจ็บผิดปกติ ถ้าคิดไม่ผิดเขาไม่ได้ไปโดนอะไรมานะ เพราะเมื่อคืนเขาตั้งหน้าตั้ง ตาดื่มอย่างเดียวเลย แต่พอจำได้ลางๆว่าตัวเองเห็นจินนี่อยู่ตรง หน้าห้องน้ำ เขาก็เลยทั้งกอดทั้งจูบเธอไป มันจะเป็นไปได้ยังไงก็ เธอไปต่างประเทศแล้วจะกลับมาอีกทำไม แต่คิดไปคิดมาหน้าผู้ หญิงเมื่อคืนก็ไม่เหมือนจินนี่เขาต้องตาฝาดไปแน่ๆที่เห็นหน้าคน อื่นเป็นหน้าจินนี่ ภูมิส่ายหัวลุกขึ้นจากเตียงตรงเข้าห้องน้ำไป
ภูมิเดินลงมาข้างล่างเพื่อทานอาหารเช้าเจอบรรพตพ่อตนเอง กำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ พอบรรพตเห็นหน้าลูกชายคนเดียวที่เมื่อคืน ถูกคริสเพื่อสนิทหิ้วปีกเข้ามาส่งถึงในบ้าน เพราะดื่มจนเมาขาด สติไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ บรรพตได้แต่ส่ายหน้าเอือม ระอาให้กับลูกชาย
“เมื่อคืนไอ้คริสมาส่งผมใช่ไหมพ่อ” นั่งลงบนเก้าอี้ตักข้าวต้มเข้า
ปาก
“ใช่ แค่ผู้หญิงไม่รักดีแกจะคิดถึงอะไรนักหนา”
“ก็ผมรักจินนี่ พ่อไม่เป็นผมพ่อไม่เข้าใจหรอก”
“เขาไม่เหมาะกับแกหรอกนะ เดี๋ยวพ่อจะหาให้ใหม่
“ไม่เอาพ่อ ผมขอตัดใจจากจินนี่ให้ได้ก่อน”
“อย่าบอกนะหลังจากตัดใจได้แล้ว แกจะไปคบกับหนูแพทต่อ”
ก็ไม่แน่นะครับ ผมขี้เกียจหาแม่ของลูกแล้ว คิดว่าจินนี่จะเป็น ” เมียและแม่ของลูกผมแต่สุดท้ายเธอก็หักหลังผมไปมีผู้ชายอีก คน วันนี้ผมรู้แล้วว่ารักแท้ไม่มีอยู่จริง” ภูมิตัดพ้อ
“ก็ไม่แน่นะ แค่ตอนนี้ยังไม่เจอก็เท่านั้นเอง”
“ผมไม่อยากจะคิดอะไรทั้งนั้นแหละตอนนี้ ผมปวดหัว”
“แล้วอย่ากลับไปมั่วผู้หญิงเหมือนเมื่อก่อนอีกล่ะ” บรรพตเอ่ย เดือน
“ไม่รู้ล่ะ แล้วแต่อารมณ์” ภูมิพูดขึ้นมาหน้าตาเฉย
“ฉันจะบอกอะไรให้นะ ไม่มีผู้หญิงดีๆที่ไหนเขาชอบผู้ชายเจ้าชู้ หรอกนะ แกอยากได้ไหมแม่ของลูกน่ะ
“ขนาดผมเลิกแล้วจินนี่เขายังทิ้งผมไปเลย ผู้หญิงมันก็เหมือน กันหมดนั้นแหละ มักมาก หลายใจไม่ต่างจากผู้ชายหรอก”
“ฉันขี้เกียจเถียงกับแกแล้ว แต่ถึงยังไงฉันก็จะหาเมียให้แก”พูดจบบรรพตก็ลุกออกไปทันที
ด้าน กำลังเดินเข้าบ้านตรงไปยังห้องนั่งเล่นเพื่อเข้าไป ทักทายพ่อกับแม่ของตัวเอง หลังจากที่เธอไม่ได้กลับบ้านมา หลายอาทิตย์แล้ว พอพ่อกับแม่ของเธอเห็นหน้าก็ยิ้มกว้างดีใจกัน ทั้งคู่
“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่” น้ำพนมมือไหว้แล้วนั่งลง
“กว่าจะกลับมาหาพ่อกับแม่ได้ หลายวันเลยนะ” ดวงใจเอ่ยขึ้น ด้วยความน้อยใจ
“โธ่ แม่ค่ะ น้ำต้องทำงานนะคะ” ลุกขึ้นเข้าไปสวมกอดแม่ตนเอง
“พ่อว่าน้ำรีบแต่งงานมีผัวเถอะ จะได้อยู่ติดบ้านสักที” เกษมเอ่ย ขึ้น
น้ำได้ยินอย่างนั้นก็อ้าปากค้างพูดไม่ออก พ่อของเธอจะรีบไป ไหน จะให้เธอรีบแต่งงานเธอกำลังอายุแค่ยี่สิบต้นๆเอง ยังไม่แก่ สักหน่อย อีกอย่างแฟนก็ยังไม่มีจะให้แต่งงานได้ยังไง
“คุณก็พูดตรงไปค่ะ ต้องเรียกว่าสามี ลูกตกใจหมด”
“ตรงแบบนี้แหละดี พ่ออยากจะอุ้มหลานเร็วๆ” เกษมสันต์พูด แกมหัวเราะ
“คุณพ่อกำลังล้อน้ำเล่นอยู่ใช่ไหมคะ”
“ใครบอกพ่อพูดจริงๆ ”
“ไม่เอาค่ะ น้าอายุยังน้อยอยู่เลย คุณพ่อจะรีบไปไหนคะ” น้ำทำ
หน้างอ
“ถ้าหาไม่ได้เดี๋ยวพ่อจะหาให้เอง ตกลงตามนี้นะ”
“คุณแม่ค่ะ ช่วยพูดกับคุณพ่อหน่อยสิ ว่าน้ำยังไม่อยากมีแฟน น้ำ อยากเป็นอิสระอยู่”
“คุณค่ะ ฉันว่าให้ลูกตัดสินใจเองจะดีกว่านะคะ อย่าบังคับลูกเลย นี่มันสมัยไหนแล้ว”
“บังคับอะไร คุณว่าสภาพลูกเราจะหาตัวเองได้ไหม ไม่เคยเห็น ใส่กระโปรงเลย ให้พ่อหาให้นั้นแหละดีแล้ว” พูดจบแล้วก็ลุกออก ไปทันที
น้ำได้แต่มองตามหลังพ่อของตนเองตาระห้อย อะไรกันอยู่ๆเธอ กลับมาบ้านก็หาเรื่องให้เธอแต่งงานซะงั้น เธอยังไม่อยากแต่งอยากทำงานถ่ายภาพที่เธอรักก่อน อีกอย่างงานของ เธอก็ต้องลุยไปได้ทุกที่จะให้เธอมาใส่กระโปรงกับรองเท้าส้นสูง อย่างนั้นเหรอ มันคงจะไม่สะดวกเหรอมั้ง ถึงเธอจะไม่ชอบแต่งตัว อะไรมากมายแต่เธอก็เป็นผู้หญิงที่ต้องการผู้ชายดีๆสักคนเป็นคู่ ชีวิตเหมือนกับผู้หญิงทั่วไปนั้นแหละ
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ