อันดับหนึ่งทุกรายการ
วันสุดท้าย…ประกวดผลงาน
“ครูท็อปคิดว่าผมจะชนะไหมครับ” เทพหันไปถามครูท็อปเล่นๆ
“ครูคิดว่า…เธอจะชนะ” ครูท็อปท่าจะตื่นเต้นกว่านักเรียนของตนด้วย
“ผมก็คิดอย่างนั้นครับ เทพกล่าวให้ดูผ่อนคลาย
“สวัสดีครับ…นายเทพบุตรหรือเปล่า? มีชายคนนึงเดินเข้ามาถามเทพ “ครับ” เทพกล่าวจบชายคนนั้นก็บอกว่าให้ตามมาหน่อย
“ครู..นั่งรอก่อนนะครับ” ชายคนนั้นกล่าวกับครูท็อปที่กำลังจะเดินตาม นักเรียนของตนไป
‘นั่งก็ได้ฟะ’ ครูท็อปที่เป็นห่วงเพชรของโรงเรียนยอมนั่งลง
‘ครูในหมวดคอมที่มาด้วยจะกดดันเหมือนฉันไหมเนี่ย ครูท็อปกอด อกและสั่นขาไปด้วยแสดงถึงความตื่นเต้นแทนลูกศิษ
30 นาทีผ่านไปเทพก็เดินกลับมา
“เขาเรียกไปทำไม?” เมื่อเทพนั่งลงครูท็อปก็ถามเทพทันที
“เขาไม่เชื่อว่าผมเป็นคนสร้างโมเดลนั่น…เลยให้ผมพิสูจน์” เทพกล่าว จบก็นั่งลงข้างครูท็อปเช่นเดิม
“แล้วเธอพิสูจน์ไปยังไง” ครูท็อปหันไปถามลูกศิษของตนที่เพิ่งได้นั่ง
“ผม…สร้างใหม่ให้พวกเขาดู เทพกล่าวจบครูท็อปก็หะทันทีแต่รอบนี้ เอามือปิดปากทัน
“แค่ 30 นาทีเนี่ยนะ!?” ครูทอปถามด้วยความตกใจ
“ครับ” เทพตอบกลับอย่างสบายๆ
“เอาละครับ…ขออภัยที่ให้รอนาน ผลงานที่ได้อันดับหนึ่งคือผลงาน
ของ นายเทพบุตร ธาราพัฒนโภคิน นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จาก ภาคใต้ครับ” เมื่อพิธีกรประกาศจบหลายคนก็มองมาที่เทพทันที “เอ่อ…ขอดูผลงานของเด็กคนนี้หน่อยได้ไหมครับ มีผู้ใหญ่คนนึงเดิน
เข้าไปกล่าวกับพิธีกรแล้ว
มาทางเทพ
“ได้ครับ” พิธีกรกล่าวจบโมเดลของเทพก็ปรากฏบนโปรเจคเตอร์
“โห… ผลงานของเด็กมัธยมปลาย
“เด็กคนนั้นทําได้ยังไง
“สมแล้วที่ได้ที่หนึ่ง”
เทพก็ได้ขึ้นไปรับถ้วยรางวัลและทุนการศึกษาพอลงมาจากเวทีก็ถูกรุม ล้อมโดยพวกพนักงานบริษัทที่ถูกส่งมาหาเด็กที่มีความสามารถเพื่อให้ทุน ไปเรียนหลังจากจบก็มาทำงานที่บริษัทตน แต่เทพได้ปฏิเสธไปทั้งหมด แล้วเดินออกจากสถานที่ประกวดไปทันที
พรุ่งนี้กลับเลยใช่ไหมครับ เทพกล่าวถามครูท็อปที่เดินอยู่ข้างตน “ใช่…แล้วก็อีก 3 วันโรงเรียนเปิดนะ” ครูท็อปกล่าวจบก็กดเรียก Grabcar เพื่อกลับห้อง
มาแข่งตั้ง 6 วัน ไม่ได้ไปฟิตเนสเลยแฮะ เทพนึกถึงวันที่ผ่านๆมาที่ได้ แต่ซิทอัพกับวิดพื้นในห้องเท่านั้น
เมื่อถึงห้องพักทั้งคู่ก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรอการกลับมาของ เหล่ารุ่นน้องที่ไปแข่งกันเป็นทีมและเดี่ยวในวันสุดท้ายเพื่อรอประชุม
“เอาล่ะ…พวกเธออาจจะทราบแล้วบ้างว่าหลังจากได้รับรางวัลจากที่ งานแข่งไปแล้วต้องไปรับหน้าเสาธงที่โรงเรียนซึ่งมีผู้อำนวยการโรงเรียน มามอบให้อีกครั้งนึง” ครูท็อปชี้ไปทางที่ตั้งรางวัลทั้งหมดซึ่งส่วนใหญ่เป็น ของเทพ
“เพราะฉะนั้น…ครูขอเก็บถ้วยรางวัลไว้ก่อนส่วนทุนการศึกษาพวกเธอ เก็บไว้ได้เลย…หลังจากกลับไปทางโรงเรียนก็จะให้เพิ่มอีก” ครูท็อปกล่าว จบเสียงดีใจของเหล่ารุ่นน้องก็ดังขึ้น
โรงเรียนเรามารอบนี้ถือว่าคุ้มมาก….การแข่งเดียวในระดับม.ปลาย เราได้ที่หนึ่งทุกรายการ ต้องขอขอบคุณนายเทพจริงๆ” ครูท็อปกอดคอ เทพหลายวันที่มาแข่งขันทั้งครูและศิษก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น
“และเพื่อการขอบคุณ…ครูจะให้เกรดสี่เธอโดยไม่ต้องเรียนไม่ต้อง
สอบ” ครูท็อปกล่าวจบก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ก็พี่เขาเก่งขนาดนั้น” รุ่นน้องหลายคนคิดเหมือนกัน
“พอร์ตเธอคงจะแน่นน่าดู” ครูท็อปหันไปกล่าวกับเทพ
“ครับ” เทพหัวเราะเล็กน้อย
เมื่อเทพกลับถึงบ้าน
“อ้าวเทพ…เป็นยังไงบ้างลูกชนะไหม?” แม่ของเทพเดินเข้ามาหาเทพ
ทันทีเมื่อเทพเปิดประตูเข้าบ้าน
“ฮึก” เทพสะอึกสะอื้น
“ไม่ติดอันดับเลยเหรอลูก” แม่ของเทพเดินเข้ามาปลอบเทพ
“ไม่…ครับ” เทพกล่าวปฏิเสธไปแต่เหมือนแม่ของเทพจะเข้าใจอีกแบบ จึงโอ้เทพมากกว่าเดิม
“เฮีย…” เมื่อฟ้าเห็นเทพที่ตาแดงเหมือนจะร้องตนก็น้ำตาคลอไปด้วย
“ผมได้อันดับหนึ่งทุกรายการเลยครับ ในการแข่งขัน เดี่ยว ม.ปลาย เทพน้ำตาไหลข้างเดียว
“ที่ร้องเพราะดีใจ” พ่อของเทพตบหน้าผากตัวเองดังผับแล้วถอน
หายใจ
“เดี๋ยวนะอันดับหนึ่งทุกรายการ!! พ่อของเทพหันดังขวับ
“นี่ครับ” เทพหยิบใบซองทุนการศึกษาที่จ่าหน้าซองไว้ว่าอันดับหนึ่งให้ กับแม่ตนเองทั้งหมดสิบเอ็ดใบ
“เยอะ…” แม่ของเทพที่รับมาก็เริ่มอ่านคำอธิบายว่าซองนี้คืองานแข่
งอะไร
“ลูกได้ที่หนึ่งทั้งหมด แม่ของเทพปิดปากตนเองแล้วสะอึกสะอื้น
“จริงหรอ” พ่อของเทพหันดังขวับ
“เฮียเก่งที่สุดเลยย” ฟ้าไชโยทันทีที่แม่ของเทพกล่าวว่าเทพได้ที่หนึ่ง จริงๆ
“แล้วถ้วยรางวัลละลูก… ชนะระดับภาคด้วยหน?” แม่ของเทพเงยหน้า
มากามเทพ
“อยู่ที่ครูครับ เดี๋ยวผู้อำนวยการโรงเรียนจะมอบให้ผมอีกครั้งนึง
เทพกล่าวจบแม่ของเทพก็พุ่งมากอดเทพทันที
‘รอได้ถ้วยก่อนก็ได้ครับ” เทพกอดตอบ
“ลูก…ทำให้แม่ภูมิใจ” แม่ของเทพน้ำตาไหลด้วยความภูมิใจ วันเปิดภาคเรียนที่สอง
“เฮียวันนี้ไปเรียนปะ!!” เสียงใสตะโกนถามเทพที่ยังอยู่ในห้องของตน
“ไม่ต้องไป!!…วันนี้เซิฟเปิด 9 โมงเช้า!!” เทพเดินมาเปิดประตูห้องแล้วกล่าวต่อ
เปิดเรียนวันแรกเขาไม่เรียนกัน แต่ให้นักเรียนมาทำความสะอาด โรงเรียนแล้วก็กลับ เทพบิดขี้เกียจ
“แล้ว…เฮียรู้ได้ยังไง?” ฟ้าเริ่มสงสัยพี่ชายของตนว่ารู้ได้ยังไงเพราะ ทางโรงเรียนยังไม่ได้ประกาศเลย ฉิบหายละ” จากที่งัวเงียตอนนี้เทพตื่นทันทีเหมือนตนจะเผลอพูดอะไร
ไป
“สายข่าวพี่เยอะ…” เทพกล่าวจบก็เอามือพิงประตูห้องแล้ว “หาว” ไป
“ถ้าอย่างนั้น วันนี้ไม่ไปสินะ” ฟ้าถามพี่ชายของตนอีกครั้ง
“อื้ม…รีบไปเตรียมตัวเถอะ เกมจะเปิดละ” เทพหัวน้องสาวตัวเอง ครั้งนึงแล้วเดินเข้าห้องไป
จะทำยังไงดี เรามีเวลาแค่หนึ่งวันในเกมเท่านั้นนั่นก็คือหลังจากกลับ มาจากโรงเรียน ระหว่างอาบน้ำเทพก็คิดไปด้วย
“ไม่เป็นไรหรอก…ใช้วิธีนั้นก็ตามทันแล้ว” เทพกล่าวจบก็ใช้สบู่ถูตัวต่อ
“เจ้าเทพ…พาน้องโดดเรียนตั้งแต่วันแรกเลยนะ” แม่ของเทพหันมาก ล่าวกับเทพที่กำลังเดินลงบันไดมา
“วันนี้ไม่มีเรียนจริงๆครับ เทพกล่าวด้วยท่าทีสบายๆแล้วเดินมานั่งที่
ของตน
“วันนี้เข้าบริษัทไหม เมื่อเทพนั่งลงพ่อของเทพก็เงยหน้ามาถามเทพ
ทันที
“วันนี้ ไม่เข้าครับ” เทพกล่าวจบก็เริ่มกินอาหารเช้าทันที
“อืม…วันเสาร์หน้าลูกต้องเข้าบริษัทนะ” พ่อของเทพก้มหน้ากินไปด้วย กล่าวไปด้วย
“ได้ครับ….ถ้าวันนั้นผมไม่ติดธุระจะเข้าไป” เทพกล่าวจบก็ตั้งใจกินต่อ
หลังกินมื้อเช้าเสร็จ
“เฮียจะเล่นอาชีพอะไรอ่ะ” ในระหว่างรอเซิฟเปิดตอน 9 โมง สองพี่น้องก็มานั่งเล่นบนโซฟาในห้องรับแขก
“ฟ้าจะเล่นอาชีพอะไร?” เทพไม่ตอบคำถามแต่ถามกลับแทน
”ตอบไม่ตรงคำถาม ฟ้าหันหน้าหนีห่งอน
“เฮียเล่นอาชีพนักดาบ” เทพกล่าวจบฟ้าก็หันกลับมาทันที
“ฟ้าจะเล่นอาชีพนักธนู” ฟ้าตอบกลับตามด้วยเทพที่พยักหน้าว่าเหมาะ
สม
“อ้อใช่…จำไว้นะฟ้าถ้ามีคนมาชวนเข้ากิลด์อย่าเข้า เทพกล่าวเสียง
เข้ม
“พอเลเวลถึง 45 หลังเปลี่ยนคลาสสองจะมีการรวมเซิฟกัน” เทพนั่ง
อ่านข่าวในโทรศัพท์ว่ามีกิลด์ดังๆ ในอดีตเปิดรับสมัคตอนนี้กี่กิลด์
“เฮียจะอยู่กิลด์เดียวกับพวกพี่ลงเวยกับพี่เหวินงั้นหรอ?” ฟ้าถามตรงๆ
“ใช่ แต่เฮียจะเป็นคนสร้างกิลด์เอง เทพกล่าวจบน้องสาวของเทพ หันมาทันที
“ถึงตอนนั้น…ฟ้าขอจองยศผู้ดูแลกิลด์หนึ่งตำแหน่งนะ” ฟ้าตาเป็น ประกายทันทีเมื่อกล่าวจบเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
“แล้วก็บอกเพื่อนแค่ว่า…ฟ้าจะรอถึงเวล 45 แล้วค่อยเข้ากิลด์ก็พอ” เทพกล่าวอย่างมีเลศนัย
หรือว่าเฮียต้องการทดสอบเพื่อนฟ้า ฟ้าถามไปตรงๆ
“ใช่…จะได้รู้ว่าใครคือเพื่อนแท้” เพื่อนแท้สามารถร่วมชะตากรรมกับ เราได้ทุกเมื่อไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขซึ่งเทพเชื่อว่าฟ้าน่าจะเป็นเหมือนหัวหน้า กลุ่มเพราะเพื่อนๆ ต่างตามฟ้าหมดไม่ว่าฟ้าจะทำอะไร เลยอยากทดสอบ มิตรภาพลักหน่อย
“เพระว่าตอนออกกิลด์จะต้องเสีย 100,000 (ค่าเงินในเกม) เทพ กล่าวจบฟ้าก็ “อีก” ทันทีเพราะว่ากว่าจะหาได้สัก 10 T มันก็ยากพอ สมควร เพราะว่ามอนส์เตอร์จะไม่ดรอปเงินแต่จะสุ่มดรอปพวกสิ่งที่อยู่ใน ตัวหรือบนตัวมันแทนและเราจะต้องเก็บรักษามันเพื่อไปขายกับร้านที่รับซื้อ ในเมืองและเงิน T ยังได้รับหลังจากการทําเควสสําเร็จด้วย
“แล้วเฮียจะเล่นคนเดียวหรือว่าเล่นกับเพื่อนหละ?” ฟ้าถามพี่ชายของ คนด้วยความเป็นห่วงเพราะเกมนี้มอนส์เตอร์จัดการยากพอสมควรและยัง ให้ค่าประสบการณ์น้อยมากต่อหนึ่งตัว
“พี่เล่นกับเพื่อนสนิท เทพกล่าวจบฟ้าก็เริ่มถามชื่อของเทพในเกมแต่ เทพบอกว่า…ค่อยมาเจอกันเมื่อคนใดคนหนึ่งมี
อีกห้านาทีเซิฟจะเปิด…เราแยกกันไปเตรียมตัวดีกว่า” เทพกล่าวจบก็
ลุกขึ้นเดินไปขึ้นบันไดเพื่อกลับห้องของตน
“แล้วเจอกันในเกมค่า” ฟ้ากล่าวกับพี่ชายของตนก่อนที่จะเปิดประตู เข้าห้อง
“แล้วเจอกัน” เทพเดินเข้าห้องของตนแล้วปิดประตูพร้อมกับหยิบ โทรศัพท์ของตนขึ้นมาเพื่อโทรหาเพื่อนสนิท
“โหล…มึงเล่นปะ” เทพถามไปตรงๆ
“เล่น…ตามที่มึงบอกเลยโรงเรียนให้ทำความสะอาด…กูก็เลยโดด กลับละตอนนี้นั่งรออยู่หน้าเครื่องเล่นเกม
“เออ งั้นเจอกันเมืองเอเด็น เทพกล่าวจบเสียงท้วงก็มาทันที
“เมืองที่สามของอาณาจักรเริ่มต้น ได้ข่าวว่ามอนส์เตอร์โหดที่สุดใน สามเมืองเลยไม่ใช่เหรอ!?” ในอาณาจักรเริ่มต้นจะมีเมืองอยู่สามเมืองเพื่อ แบ่งผู้เล่นไม่ให้แออัดกันเกินไป
“กูขอบอกถึงก่อนเล่นเกม เชื่อใจ เทพกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง
เสียงปลายสายหายไป 5 วิแล้วตอบกลับมา
“ได้ ไม่ว่าถึงจะบอกอะไรกจะเชื่อ” เก่งตอบกลับด้วยน้ำเสียงจริงจัง เช่นกัน
ขอบคุณมาก…เจอกันในเกม ก่อนเทพจะตัดสายจึงนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ ได้ถามชื่อในเกมเทพจึงกล่าวถาม
“เก่งทุกเกม นั่นคือชื่อก” เก่งกล่าวจบก็ตัดสายทิ้งทันที
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ