Tales Of New World จบแล้ว!!

อันดับหนึ่งทุกรายการ



อันดับหนึ่งทุกรายการ

วันสุดท้าย…ประกวดผลงาน

“ครูท็อปคิดว่าผมจะชนะไหมครับ” เทพหันไปถามครูท็อปเล่นๆ

“ครูคิดว่า…เธอจะชนะ” ครูท็อปท่าจะตื่นเต้นกว่านักเรียนของตนด้วย

“ผมก็คิดอย่างนั้นครับ เทพกล่าวให้ดูผ่อนคลาย

“สวัสดีครับ…นายเทพบุตรหรือเปล่า? มีชายคนนึงเดินเข้ามาถามเทพ “ครับ” เทพกล่าวจบชายคนนั้นก็บอกว่าให้ตามมาหน่อย

“ครู..นั่งรอก่อนนะครับ” ชายคนนั้นกล่าวกับครูท็อปที่กำลังจะเดินตาม นักเรียนของตนไป

‘นั่งก็ได้ฟะ’ ครูท็อปที่เป็นห่วงเพชรของโรงเรียนยอมนั่งลง

‘ครูในหมวดคอมที่มาด้วยจะกดดันเหมือนฉันไหมเนี่ย ครูท็อปกอด อกและสั่นขาไปด้วยแสดงถึงความตื่นเต้นแทนลูกศิษ

30 นาทีผ่านไปเทพก็เดินกลับมา

“เขาเรียกไปทำไม?” เมื่อเทพนั่งลงครูท็อปก็ถามเทพทันที

“เขาไม่เชื่อว่าผมเป็นคนสร้างโมเดลนั่น…เลยให้ผมพิสูจน์” เทพกล่าว จบก็นั่งลงข้างครูท็อปเช่นเดิม

“แล้วเธอพิสูจน์ไปยังไง” ครูท็อปหันไปถามลูกศิษของตนที่เพิ่งได้นั่ง

“ผม…สร้างใหม่ให้พวกเขาดู เทพกล่าวจบครูท็อปก็หะทันทีแต่รอบนี้ เอามือปิดปากทัน
“แค่ 30 นาทีเนี่ยนะ!?” ครูทอปถามด้วยความตกใจ

“ครับ” เทพตอบกลับอย่างสบายๆ

“เอาละครับ…ขออภัยที่ให้รอนาน ผลงานที่ได้อันดับหนึ่งคือผลงาน

ของ นายเทพบุตร ธาราพัฒนโภคิน นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จาก ภาคใต้ครับ” เมื่อพิธีกรประกาศจบหลายคนก็มองมาที่เทพทันที “เอ่อ…ขอดูผลงานของเด็กคนนี้หน่อยได้ไหมครับ มีผู้ใหญ่คนนึงเดิน

เข้าไปกล่าวกับพิธีกรแล้ว

มาทางเทพ

“ได้ครับ” พิธีกรกล่าวจบโมเดลของเทพก็ปรากฏบนโปรเจคเตอร์

“โห… ผลงานของเด็กมัธยมปลาย

“เด็กคนนั้นทําได้ยังไง

“สมแล้วที่ได้ที่หนึ่ง”

เทพก็ได้ขึ้นไปรับถ้วยรางวัลและทุนการศึกษาพอลงมาจากเวทีก็ถูกรุม ล้อมโดยพวกพนักงานบริษัทที่ถูกส่งมาหาเด็กที่มีความสามารถเพื่อให้ทุน ไปเรียนหลังจากจบก็มาทำงานที่บริษัทตน แต่เทพได้ปฏิเสธไปทั้งหมด แล้วเดินออกจากสถานที่ประกวดไปทันที

พรุ่งนี้กลับเลยใช่ไหมครับ เทพกล่าวถามครูท็อปที่เดินอยู่ข้างตน “ใช่…แล้วก็อีก 3 วันโรงเรียนเปิดนะ” ครูท็อปกล่าวจบก็กดเรียก Grabcar เพื่อกลับห้อง

มาแข่งตั้ง 6 วัน ไม่ได้ไปฟิตเนสเลยแฮะ เทพนึกถึงวันที่ผ่านๆมาที่ได้ แต่ซิทอัพกับวิดพื้นในห้องเท่านั้น

เมื่อถึงห้องพักทั้งคู่ก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรอการกลับมาของ เหล่ารุ่นน้องที่ไปแข่งกันเป็นทีมและเดี่ยวในวันสุดท้ายเพื่อรอประชุม
“เอาล่ะ…พวกเธออาจจะทราบแล้วบ้างว่าหลังจากได้รับรางวัลจากที่ งานแข่งไปแล้วต้องไปรับหน้าเสาธงที่โรงเรียนซึ่งมีผู้อำนวยการโรงเรียน มามอบให้อีกครั้งนึง” ครูท็อปชี้ไปทางที่ตั้งรางวัลทั้งหมดซึ่งส่วนใหญ่เป็น ของเทพ

“เพราะฉะนั้น…ครูขอเก็บถ้วยรางวัลไว้ก่อนส่วนทุนการศึกษาพวกเธอ เก็บไว้ได้เลย…หลังจากกลับไปทางโรงเรียนก็จะให้เพิ่มอีก” ครูท็อปกล่าว จบเสียงดีใจของเหล่ารุ่นน้องก็ดังขึ้น

โรงเรียนเรามารอบนี้ถือว่าคุ้มมาก….การแข่งเดียวในระดับม.ปลาย เราได้ที่หนึ่งทุกรายการ ต้องขอขอบคุณนายเทพจริงๆ” ครูท็อปกอดคอ เทพหลายวันที่มาแข่งขันทั้งครูและศิษก็เริ่มสนิทกันมากขึ้น

“และเพื่อการขอบคุณ…ครูจะให้เกรดสี่เธอโดยไม่ต้องเรียนไม่ต้อง

สอบ” ครูท็อปกล่าวจบก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“ก็พี่เขาเก่งขนาดนั้น” รุ่นน้องหลายคนคิดเหมือนกัน

“พอร์ตเธอคงจะแน่นน่าดู” ครูท็อปหันไปกล่าวกับเทพ

“ครับ” เทพหัวเราะเล็กน้อย

เมื่อเทพกลับถึงบ้าน

“อ้าวเทพ…เป็นยังไงบ้างลูกชนะไหม?” แม่ของเทพเดินเข้ามาหาเทพ

ทันทีเมื่อเทพเปิดประตูเข้าบ้าน

“ฮึก” เทพสะอึกสะอื้น

“ไม่ติดอันดับเลยเหรอลูก” แม่ของเทพเดินเข้ามาปลอบเทพ

“ไม่…ครับ” เทพกล่าวปฏิเสธไปแต่เหมือนแม่ของเทพจะเข้าใจอีกแบบ จึงโอ้เทพมากกว่าเดิม

“เฮีย…” เมื่อฟ้าเห็นเทพที่ตาแดงเหมือนจะร้องตนก็น้ำตาคลอไปด้วย
“ผมได้อันดับหนึ่งทุกรายการเลยครับ ในการแข่งขัน เดี่ยว ม.ปลาย เทพน้ำตาไหลข้างเดียว

“ที่ร้องเพราะดีใจ” พ่อของเทพตบหน้าผากตัวเองดังผับแล้วถอน

หายใจ

“เดี๋ยวนะอันดับหนึ่งทุกรายการ!! พ่อของเทพหันดังขวับ

“นี่ครับ” เทพหยิบใบซองทุนการศึกษาที่จ่าหน้าซองไว้ว่าอันดับหนึ่งให้ กับแม่ตนเองทั้งหมดสิบเอ็ดใบ

“เยอะ…” แม่ของเทพที่รับมาก็เริ่มอ่านคำอธิบายว่าซองนี้คืองานแข่

งอะไร

“ลูกได้ที่หนึ่งทั้งหมด แม่ของเทพปิดปากตนเองแล้วสะอึกสะอื้น

“จริงหรอ” พ่อของเทพหันดังขวับ

“เฮียเก่งที่สุดเลยย” ฟ้าไชโยทันทีที่แม่ของเทพกล่าวว่าเทพได้ที่หนึ่ง จริงๆ

“แล้วถ้วยรางวัลละลูก… ชนะระดับภาคด้วยหน?” แม่ของเทพเงยหน้า

มากามเทพ

“อยู่ที่ครูครับ เดี๋ยวผู้อำนวยการโรงเรียนจะมอบให้ผมอีกครั้งนึง

เทพกล่าวจบแม่ของเทพก็พุ่งมากอดเทพทันที

‘รอได้ถ้วยก่อนก็ได้ครับ” เทพกอดตอบ

“ลูก…ทำให้แม่ภูมิใจ” แม่ของเทพน้ำตาไหลด้วยความภูมิใจ วันเปิดภาคเรียนที่สอง

“เฮียวันนี้ไปเรียนปะ!!” เสียงใสตะโกนถามเทพที่ยังอยู่ในห้องของตน

“ไม่ต้องไป!!…วันนี้เซิฟเปิด 9 โมงเช้า!!” เทพเดินมาเปิดประตูห้องแล้วกล่าวต่อ

เปิดเรียนวันแรกเขาไม่เรียนกัน แต่ให้นักเรียนมาทำความสะอาด โรงเรียนแล้วก็กลับ เทพบิดขี้เกียจ

“แล้ว…เฮียรู้ได้ยังไง?” ฟ้าเริ่มสงสัยพี่ชายของตนว่ารู้ได้ยังไงเพราะ ทางโรงเรียนยังไม่ได้ประกาศเลย ฉิบหายละ” จากที่งัวเงียตอนนี้เทพตื่นทันทีเหมือนตนจะเผลอพูดอะไร

ไป

“สายข่าวพี่เยอะ…” เทพกล่าวจบก็เอามือพิงประตูห้องแล้ว “หาว” ไป

“ถ้าอย่างนั้น วันนี้ไม่ไปสินะ” ฟ้าถามพี่ชายของตนอีกครั้ง

“อื้ม…รีบไปเตรียมตัวเถอะ เกมจะเปิดละ” เทพหัวน้องสาวตัวเอง ครั้งนึงแล้วเดินเข้าห้องไป

จะทำยังไงดี เรามีเวลาแค่หนึ่งวันในเกมเท่านั้นนั่นก็คือหลังจากกลับ มาจากโรงเรียน ระหว่างอาบน้ำเทพก็คิดไปด้วย

“ไม่เป็นไรหรอก…ใช้วิธีนั้นก็ตามทันแล้ว” เทพกล่าวจบก็ใช้สบู่ถูตัวต่อ

“เจ้าเทพ…พาน้องโดดเรียนตั้งแต่วันแรกเลยนะ” แม่ของเทพหันมาก ล่าวกับเทพที่กำลังเดินลงบันไดมา

“วันนี้ไม่มีเรียนจริงๆครับ เทพกล่าวด้วยท่าทีสบายๆแล้วเดินมานั่งที่

ของตน

“วันนี้เข้าบริษัทไหม เมื่อเทพนั่งลงพ่อของเทพก็เงยหน้ามาถามเทพ

ทันที

“วันนี้ ไม่เข้าครับ” เทพกล่าวจบก็เริ่มกินอาหารเช้าทันที
“อืม…วันเสาร์หน้าลูกต้องเข้าบริษัทนะ” พ่อของเทพก้มหน้ากินไปด้วย กล่าวไปด้วย

“ได้ครับ….ถ้าวันนั้นผมไม่ติดธุระจะเข้าไป” เทพกล่าวจบก็ตั้งใจกินต่อ

หลังกินมื้อเช้าเสร็จ

“เฮียจะเล่นอาชีพอะไรอ่ะ” ในระหว่างรอเซิฟเปิดตอน 9 โมง สองพี่น้องก็มานั่งเล่นบนโซฟาในห้องรับแขก

“ฟ้าจะเล่นอาชีพอะไร?” เทพไม่ตอบคำถามแต่ถามกลับแทน

”ตอบไม่ตรงคำถาม ฟ้าหันหน้าหนีห่งอน

“เฮียเล่นอาชีพนักดาบ” เทพกล่าวจบฟ้าก็หันกลับมาทันที

“ฟ้าจะเล่นอาชีพนักธนู” ฟ้าตอบกลับตามด้วยเทพที่พยักหน้าว่าเหมาะ

สม

“อ้อใช่…จำไว้นะฟ้าถ้ามีคนมาชวนเข้ากิลด์อย่าเข้า เทพกล่าวเสียง

เข้ม

“พอเลเวลถึง 45 หลังเปลี่ยนคลาสสองจะมีการรวมเซิฟกัน” เทพนั่ง

อ่านข่าวในโทรศัพท์ว่ามีกิลด์ดังๆ ในอดีตเปิดรับสมัคตอนนี้กี่กิลด์

“เฮียจะอยู่กิลด์เดียวกับพวกพี่ลงเวยกับพี่เหวินงั้นหรอ?” ฟ้าถามตรงๆ

“ใช่ แต่เฮียจะเป็นคนสร้างกิลด์เอง เทพกล่าวจบน้องสาวของเทพ หันมาทันที

“ถึงตอนนั้น…ฟ้าขอจองยศผู้ดูแลกิลด์หนึ่งตำแหน่งนะ” ฟ้าตาเป็น ประกายทันทีเมื่อกล่าวจบเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่

“แล้วก็บอกเพื่อนแค่ว่า…ฟ้าจะรอถึงเวล 45 แล้วค่อยเข้ากิลด์ก็พอ” เทพกล่าวอย่างมีเลศนัย
หรือว่าเฮียต้องการทดสอบเพื่อนฟ้า ฟ้าถามไปตรงๆ

“ใช่…จะได้รู้ว่าใครคือเพื่อนแท้” เพื่อนแท้สามารถร่วมชะตากรรมกับ เราได้ทุกเมื่อไม่ว่าจะทุกข์หรือสุขซึ่งเทพเชื่อว่าฟ้าน่าจะเป็นเหมือนหัวหน้า กลุ่มเพราะเพื่อนๆ ต่างตามฟ้าหมดไม่ว่าฟ้าจะทำอะไร เลยอยากทดสอบ มิตรภาพลักหน่อย

“เพระว่าตอนออกกิลด์จะต้องเสีย 100,000 (ค่าเงินในเกม) เทพ กล่าวจบฟ้าก็ “อีก” ทันทีเพราะว่ากว่าจะหาได้สัก 10 T มันก็ยากพอ สมควร เพราะว่ามอนส์เตอร์จะไม่ดรอปเงินแต่จะสุ่มดรอปพวกสิ่งที่อยู่ใน ตัวหรือบนตัวมันแทนและเราจะต้องเก็บรักษามันเพื่อไปขายกับร้านที่รับซื้อ ในเมืองและเงิน T ยังได้รับหลังจากการทําเควสสําเร็จด้วย

“แล้วเฮียจะเล่นคนเดียวหรือว่าเล่นกับเพื่อนหละ?” ฟ้าถามพี่ชายของ คนด้วยความเป็นห่วงเพราะเกมนี้มอนส์เตอร์จัดการยากพอสมควรและยัง ให้ค่าประสบการณ์น้อยมากต่อหนึ่งตัว

“พี่เล่นกับเพื่อนสนิท เทพกล่าวจบฟ้าก็เริ่มถามชื่อของเทพในเกมแต่ เทพบอกว่า…ค่อยมาเจอกันเมื่อคนใดคนหนึ่งมี

อีกห้านาทีเซิฟจะเปิด…เราแยกกันไปเตรียมตัวดีกว่า” เทพกล่าวจบก็

ลุกขึ้นเดินไปขึ้นบันไดเพื่อกลับห้องของตน

“แล้วเจอกันในเกมค่า” ฟ้ากล่าวกับพี่ชายของตนก่อนที่จะเปิดประตู เข้าห้อง

“แล้วเจอกัน” เทพเดินเข้าห้องของตนแล้วปิดประตูพร้อมกับหยิบ โทรศัพท์ของตนขึ้นมาเพื่อโทรหาเพื่อนสนิท

“โหล…มึงเล่นปะ” เทพถามไปตรงๆ

“เล่น…ตามที่มึงบอกเลยโรงเรียนให้ทำความสะอาด…กูก็เลยโดด กลับละตอนนี้นั่งรออยู่หน้าเครื่องเล่นเกม
“เออ งั้นเจอกันเมืองเอเด็น เทพกล่าวจบเสียงท้วงก็มาทันที

“เมืองที่สามของอาณาจักรเริ่มต้น ได้ข่าวว่ามอนส์เตอร์โหดที่สุดใน สามเมืองเลยไม่ใช่เหรอ!?” ในอาณาจักรเริ่มต้นจะมีเมืองอยู่สามเมืองเพื่อ แบ่งผู้เล่นไม่ให้แออัดกันเกินไป

“กูขอบอกถึงก่อนเล่นเกม เชื่อใจ เทพกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง

เสียงปลายสายหายไป 5 วิแล้วตอบกลับมา

“ได้ ไม่ว่าถึงจะบอกอะไรกจะเชื่อ” เก่งตอบกลับด้วยน้ำเสียงจริงจัง เช่นกัน

ขอบคุณมาก…เจอกันในเกม ก่อนเทพจะตัดสายจึงนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ ได้ถามชื่อในเกมเทพจึงกล่าวถาม

“เก่งทุกเกม นั่นคือชื่อก” เก่งกล่าวจบก็ตัดสายทิ้งทันที


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ