เสียเวลา

“อ้ก” ชายหนุ่มผิวขาวร่างสูงใหญ่กำลังนอนจมกองเลือดอยู่สำลักเลือด ออกมาด้วยความเจ็บปวดจากแผลที่เต็มตัวไปหมดไม่ว่าจะเป็นแผลที่ถูก ยิง ถูกบาด ถูกแทง ถูกต่อย

“ราชันแห่งโลกใหม่งั้นเหรอ” ชายชุดดำใส่หน้ากากสีดำกล่าวเยาะเย้ย

“นอกจอไม่เห็นจะเท่าไหร่เลยนี่หว่า ชายชุดดำหน้ากาก คนข้างๆ กล่าวเสริม

‘ก็พวกเอ็งรมนี่! ชายหนุ่มที่ถูกเย้ยพยายามลืมตามองพวกคนที่ทำร้าย

ตน

“จัดการให้จบๆ” เสียงหนึ่งดังออกมาจากรถทรงสปอร์ตสีแดงที่เพิ่งขับ มาจอดดูสภาพของชายหนุ่มใกล้ตาย

กง…789 ชายหนุ่มผมขาวมองดูป้ายทะเบียนรถทรงสปอร์ตคันนั้นซึ่ง ตนคิดว่าน่าจะเป็นคนสั่งฆ่าตนนั่นเอง

“ปัง” เสียงปืนดังขึ้นพร้อมกับภาพวูบดับไป

“ฮึก…อีก” เด็กหนุ่มผิวขาวร่างผอมกำลังจับอกของตนด้วยความเจ็บ

ปวด

“อ่า” เด็กหนุ่มร่างผอมลุกขึ้นนั่งแล้วสำรวจร่างกายของตนอย่าง

รวดเร็ว

แล้วก็เกิดความสงสัยขึ้นทันที ‘แผล…หายไปไหนหมด?” เด็กหนุ่มผิวขาวร่างผอมลุกขึ้นไปดูตนเองในกระจก
“ไม่จริงน่า” เด็กหนุ่มผิวขาวร่างผอมเมื่อมองดูตนเองในกระจกก็ตกใจ จนอ้าปากค้าง

“จริงๆ ฉันควรตายไปแล้ว

เกิดอะไรขึ้น เด็กหนุ่มพยายามนึกสิ่งที่นึกได้และได้ข้อมูลว่าตอนนี้ ตนอยู่ในช่วงปิดเทอมหนึ่งของม.6 และกำลังจะเปิดเทอมในอีก 2 อาทิตย์

“นี่คือตัวฉันเมื่อสิบปีก่อน” เด็กหนุ่มผิวขาวยกมือขึ้นทาบกระจก

“ฉันได้ย้อนเวลากลับมา?” เด็กหนุ่มพูดกับตนเองหน้ากระจก

“ฉันได้โอกาสนี้จริง…ฉันจะทำมันให้ดีที่สุด” เด็กหนุ่มหลับตาคิดถึง อดีตที่ตนได้ทําไว้

มีทั้งความรู้ ประสบการณ์ ซึ่งประสบการณ์ถือเป็นสิ่งสำคัญมากเพราะ ต่อให้เรามีความรู้จนเต็มแก้วแต่ถ้าเราไม่สามารถเอาความรู้ไปประยุกต์ ใช้ เราก็จะไม่สามารถก้าวข้ามตนเองไปได้

แต่ในระหว่างที่เด็กหนุ่มกำลังยืนหลับตาคิดถึงเรื่องในอดีตอยู่ก็มีเสียง เคาะประตูดังขึ้นมา “ก็อกๆ”

“พี่เทพ…ตื่นรึยัง?” เสียงใสกล่าวหลังประตู

“พี่ตื่นแล้ว…เดี๋ยวตามลงไป” เด็กหนุ่มตอบกลับเสียงใสที่กล่าวถาม พร้อมกับเดินไปหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำในห้องของตน

เมื่อเทพเข้าไปในห้องน้ำก็ทุบผนังดัง “ตึง
“อีก พี่ขอโทษ” เทพมีน้ำใสๆไหลออกมาจากดวงตาจํานวนมาก

เมื่อชีวิตที่แล้วก่อนจะย้อยเวลากลับมาเทพได้ทั้งครอบครัวตนเองแล้ว หนีไปอยู่กับเพื่อนในเกมแทน เพราะว่าครอบครัวไม่สนับสนุนให้เล่นเกม จนมีปากเสียงกันถึงขั้นที่เครื่องเล่นเกมโดนทุบโดยพ่อของเทพ จริงๆเทพ เข้าใจว่าครอบครัวของตนเป็นห่วงตนมากแต่ตอนนั้นเทพเป็นเหมือนกับ เด็กติดเกมไปซะแล้วตอนนั้นเทพจึงคิดแค่ว่า ครอบครัวของตนนั้นเป็น ตระกูลที่มีการงานโดดเด่นเป็นถึงเจ้าของห้างชื่อดังในจังหวัด คนเป็นพ่อ ซึ่งเป็นเจ้าของหรือประธานใหญ่ของห้างจึงอยากให้ลูกสานต่อแต่คนเป็น ลูกไม่สนใจเอาแต่เล่นเกมนั่นเอง

ซึ่งตอนนั้นเทพคิดเข้าข้างตนเองอย่างเดียวว่าตนไม่ผิด เกมนี้มัน สามารถหาเงินได้เทพคิดอย่างนั้นตนจึงหนีไปอยู่กับเพื่อนในเกม ซึ่งหลัง จากนั้นผ่านไปสองเดือนคนที่ประสบความสำเร็จในเกม ขายอาวุธได้เงิน เป็นแสนบาท ตนจึงอยากจะกลับไปหาครอบครัวแล้วพิสูจน์ให้เห็นแต่พอก ลับไปก็พบว่าพ่อของตนนอนอยู่โรงพยาบาลและกำลังจะจากไป

ที่พ่อของตนเข้าโรงพยาบาลเกิดจากการกดดันของคนในตระกูล ผู้ถือ หุ้นบริษัท และลูกชายคนโตของตนที่จะให้สานต่อกลับหนีตนไปจึงเกิด ความเครียดแล้วทรุดลงไปในที่สุด ก่อนที่พ่อของเทพจะจากไปเทพได้ก้ม กราบขอโทษพ่อตนเองซึ่งพ่อตนเองก็ให้อภัยก่อนจะจากไปด้วยการยิ้ม แล้วมีน้ำตาไหลออกมาในเวลานั้นเทพก็ร้องไห้ไม่หยุดเป็นเหมือนคนบ้าไป เลยวันนีง

หลังจากนั้นเทพก็คิดที่จะทำตามที่พ่อบอกคือสานต่อบริษัทแต่พอจะไปสานต่อกลับพบว่าตำแหน่งของพ่อที่เป็นประธานใหญ่ กลับถูกปลด ส่วนตำแหน่งนั้นก็ถูกยกให้กับน้องชายของพ่อที่ร่วมมือกับ ผู้ถือหุ้นกดดันพ่อของตน เทพทำอะไรไม่ได้เลยเพราะตนไม่มีความรู้เรื่อง การบริหารหรือกฎหมาย จึงต้องยอมปล่อยไปแต่โดยดีหลังจากนั้นผ่านไป หนึ่งวันทรัพย์สินเงินทองทั้งหมดของครอบครัวเทพก็ถูกยึดไปทั้งหมด เหมือนคนล้มละลายแต่ยังดีที่เทพขายของในเกมได้ จึงสามารถอยู่รอกไป ได้สักพัก

เทพจึงโทษตัวเองตลอดมาที่ทำให้ครอบครัวของตนลำบาก พ่อตาย แม่ และน้องสาวต้องลำบาก เทพจึงหันกลับมาตั้งใจเรียนและได้กลายเป็นโปร แกรมเมอร์ไปในที่สุด ซึ่งในชีวิตนี้เทพจะทำอย่างไรเมื่อครอบครัวของตน ห้ามเทพเล่นเกม…..

“มันมีหลายวิธีที่จะจัดการปัญหานี้ แต่ว่า” เทพยกยิ้มขึ้นมุมปาก

“ลงมาได้แล้วลูก!!” เสียงคนเป็นแม่ตะโกนเรียกลูกตนเอง

“ค้าบบ!!” เทพตอบกลับไปแล้วรีบจัดการตัวเองให้เรียบร้อยแล้วลงไป

นั่งกินมื้อเช้ากับครอบครัว “ยังเหลือเวลาอีก 20 นาที” เทพใส่ชุดสูทเซ็ตผมแล้วเดินลงไปข้างล่าง

เพื่อไปกินอาหารเช้า

“ทำไมวันนี้ช้านักละลูก?” แม่ของเทพกล่าวถามขึ้นเมื่อเห็นเทพเดินลง บันไดมา

”พอดีท้องเสียนะครับ” เทพตอบกลับไปแล้วเดินไปนั่งที่ประจำของ ตนเอง

“ข้ออ้าง…แกไม่อยากไปบริษัทก็บอก” เสียงชายแก่ดังขึ้นเมื่อเทพนั่งที่นั่งของตน
“วันๆเอาแต่เล่นเกม” เสียงชายแก่บนไม่หยุด “วันนี้ผมจะไปดูงานจริงๆครับ เทพมองหน้าพ่อของตนแล้วกล่าวตอบ

กลับไป

“สัญญา” เทพกล่าวจบก็เริ่มกินอาหารที่อยู่ในฐาน

“ให้มันจริงเถอะ” พ่อของเทพกล่าวจบก็เริ่มกินอย่างจริงจัง

”พร้อมแล้วครับ” เทพกล่าวเมื่อตนดื่มน้ำส้มในแก้วจนหมด

“ถ้างั้นไป…พ่ออยากรู้จริงๆว่าแกจะตั้งใจจริงหรือเปล่า” พ่อของเทพ กล่าวจบก็ลุกขึ้นเดินออกจากบ้านไป

“วันนี้มีประชุม เกี่ยวกับโครงการนำเข้าเครื่องเล่นเกมใหม่ชื่อเกม… เมื่อเข้ามาในรถพ่อของเทพก็ยื่นเอกสารให้เทพอ่าน

‘Tales Of New World” เทพรับเอกสารแล้วยกยิ้มขึ้น

“ทำไม?” พ่อของเทพยังไม่ทันกล่าวซื้อเกมแต่เทพสามารถตอบได้

“ก็ปัจจุบันมีเกมนี้เกมเดียวนี่ครับที่จิตสำนึกของเราสามารถเข้าไปใน เกมได้ และอีกอย่างพอใช้คำว่าเครื่องเล่นเกมแทนที่จะเป็น อุปกรณ์เล่น เกม หรือคอมพิวเตอร์ เทพกล่าวจบก็เริ่มอ่านเอกสาร

“พูดซะยาวพอรู้นะว่าแกก็เล็งเกมนี้อยู่…ถ้าแกเรียนรู้งานได้ดีฉันจะอนุ ญาติให้แกเล่นเกมนี้ได้” พ่อของเทพกล่าวจบก็สตาร์ทรถยนต์พร้อมกับขับ ออกไปทางบริษัท
หม เทพที่กำลังนั่งอ่านเอกสารที่พ่อของตนให้ก็เริ่มเอะใจขึ้นมา

“ทำไมจำง่ายอย่างนี้ละ?” เทพอ่านเอกสารหน้านิ่งจบก็ลองนึกดูแล ปรากฏว่าเทพสามารถจำได้หมดทุกตัวอักษรในหน้านั้น

“เป็นอะไรไป อย่าบอกนะแค่เอกสารแค่นี้แกก็ขี้เกียจอ่าน ของเทพหันมามองเทพก็กล่าวตามที่ตนเข้าใจ

แล้ว พ่อ

“พอถึงห้องประชุมเดี๋ยวพ่อก็รู้เองครับ” เทพหันไปยิ้มเห็นฟันให้กับพ่อ

ของตน

“อืม…ถ้าเราความจำดีอย่างนี้การเคลียร์บอสในเกมก็คงไม่มีปัญหาแล้ว หละ” เทพนึกถึงค่าสเตตัสของบอสในเกม สกุล และการคูลดาวน์ของสกิ ลบอสในเกมกียกยิ้มมุมปากทันที

“ส่วนตอนนี้ก็ต้องจําไอพวกนี้ไปก่อนละนะ” เทพเริ่มตั้งใจอ่านเอกสารสิ บกว่าแผ่นที่พ่อของตนให้มา ซึ่งผลก็ยังเหมือนเดิมอ่านแค่แปปเดียวก็ สามารถจําได้ทั้งหน้า

“ถึงแล้ว” พ่อของเทพกล่าวจบก็เปิดประตูออกจากรถไปแล้วยื่นกูญแจ รถ ให้กับพนักงานหน้าบริษัทเพื่อให้พนักงานขับรถไปจอด

พ่อของเทพเป็นถึงประธานใหญ่แต่ไม่มีคนขับรถให้ ซึ่งเทพเคยถามพ่อ ไปแล้วว่าทําไมไม่จ้างคนขับรถ พ่อของเทพตอบกลับมาว่า ถ้าแค่ขับรถยัง ต้องให้คนอื่นขับให้อย่างอื่นพ่อคงทําไม่เป็นแล้วละ

“สวัสดีครับท่านประธาน” เสียงทำความเคารพของพนักงานมากมาย เมื่อพ่อของเทพเดินผ่าน
“อ่าวๆ…สวัสดีครับท่านประธาน มีชายแก่รุ่นพ่อของเทพเดินมา ทําความเคารพ

“อืม…เข้าห้องประชุมกันเลย” พ่อของเทพพยักหน้าแล้วเดินนำเข้าไป ในห้องประชุม “อาเดช… เทพกล่าวชื่อดึงออกมาเมื่อเห็นหน้าของชายแก่ที่เข้ามา

ทําความเคารพพ่อของตน

“เอาละ…วันนี้เราจะพูดถึงสินค้าที่จะนำเข้ามาในห้างของเรา… ฝ่าย สินค้าเริ่มอธิบายเกี่ยวกับเครื่องเล่นเกมที่เป็นแคปซูล

“อืม….ราคามันตกอยู่ที่เครื่องละสองหมื่นบาท ผู้ถือหุ้นคนนึงกล่าว ออกมาเมื่อทราบราคา

“ผมว่าเราควรรับสินค้ามาแค่ 50 เครื่องเพื่อมาดูยอดขายกันก่อนแล้ว ค่อยรับเพิ่มเข้ามาอีกถ้ายอดขายดี” เสียงผู้ถือหุ้นคนนึง กล่าวความคิด ของตนออกมา

“ใครเห็นด้วย?” อาเดชถามผู้ถือหุ้นและพนักงานที่เกี่ยวข้องหลายคน ยกมือขึ้นมาเพื่อแสดงความคิดเห็นว่าสมควรเป็นอย่างนี้

“อ่า…ลืมถามท่านประธานรุ่นต่อไปเลยสิเรามาฟังความเห็นจากลูกชาย

ของท่านประธานใหญ่กันดีกว่า อาเดชมองมาทางเทพ

ซึ่งเทพก็มองอาเดชแล้วส่งยิ้มกลับไปพร้อมกับลุกขึ้นกล่าว “ขอบคุณที่ ยังเห็นผมอยู่ในที่ประชุมครับ”

“ผมมีความคิดเห็นว่าเราควรรับมาสองร้อยเครื่องครับ” เทพกล่าว จบก็มีเสียงฮือฮาขึ้นในห้องประชุม
ท่านประธานที่กำลังหลับตาฟังอยู่ก็เปิดตาแล้วมองลูกชายของตนด้วย ความสงสัยทันที

หรือมันจะเอาไปเอง 5 เครื่อง?’ พ่อของเทพมองเทพแล้วคิดในกรณีที่ เลวร้าย

ห้างของเราเป็นห้างดัง ผมยังเสนอให้ทางเกม Tales Of New World มาจัดงานเกมที่ห้างของเราด้วยครับ” เทพเริ่มกล่าวความคิดของ คนออกมา

“ผมเชื่อว่าเกมนี้จะเป็นที่น่าจับตาและน่าเล่นที่สุดในวงการเกม…เพราะ ว่าเกมนี้สามารถนำจิตสำนึกของเราเข้าไปในเกมได้ครับและยังมีระบบที่ น่าสนใจในเกมอีก

“ผมเชื่อว่าถ้าเราจัดงานเกมนี้ขึ้นมาในภายหลังเราอาจจะได้ร่วมงานกับ ทางบริษัท New World อีกด้วย” หลังจากเทพกล่าวจบก็มีเสียงด้านจาก อาเดชทันที

“เป็นไปไม่ได้…บริษัทนี้ตั้งอยู่ที่ประเทศจีนแค่เรื่องสื่อสารกันก็ยากแล้ว จะทำให้เขาสนใจเราอีกยิ่งยากกว่าเดิม” อาเดชลุกขึ้นท้วง

“เรื่องการสื่อสารผมขอจัดการเองครับส่วนเรื่องการทำให้เขา สนใจ…ผมขอคุยกับทางนั้นอีกทีแล้วกันครับ เทพกล่าวจบก็มีสีหน้าเย้ย และดูถูกใส่เทพ

“หลานพูดจีนได้งั้นเหรอ…ถึงจะไปสื่อสารกับเขา” อาเดชกล่าวดูถูก

จริงอยู่ที่เทพนั้นพูดได้แค่ภาษาอังกฤษแถมยังพูดได้แค่ครึ่งๆกลางๆ เท่านั้น…แต่เขาย้อนเวลากลับมาซึ่งก่อนเขาจะย้อนเวลากลับมาเขาได้ ศึกษาและพูดภาษาจีนจนคล่องเพราะในอนาคตจีนจะเป็นประเทศที่ยิ่ง ใหญ่พอสมควรคนส่วนใหญ่จึงต้องเป็นภาษาจีนเพื่อการงานและการเงินที่ดี

เทพยิ้มมุมปากแล้วหันไปกล่าวกับอาจอมท้วงของตน ‘Shì shenme ráng nin renwei wo buneng shuô(อะไรที่ทำให้คุณคิดว่าผมพูดไม่ ได้) เมื่อเทพกล่าวจบก็เกิดความสงสัยขึ้นในห้องประชุม

“หลานทองมาใช่ไหม?” ถึงตนจะไม่เข้าใจในสิ่งที่หลานตนเองพูดแต่ ตนก็พยายามจับผิด

”Langfei shijiān (เสียเวลา)” เทพกล่าวจบก็เดินไปหาฝ่ายเจรจาของ บริษัททันทีปล่อยให้ในห้องประชุมเกิดความสงสัยว่าเทพกล่าวอะไร

“สวัสดีครับติดต่อบริษัท New World ให้ผมหน่อยครับ” เทพกล่าวจบ สีหน้าพนักงานที่เทพกล่าวด้วยก็เริ่มวิตกกังวลแล้วมองไปทางคนที่กำลัง เดินมาข้างหลังเทพทันที

“แกเอาจริงเหรอ?” พ่อของเทพกล่าวถามลูกชายของตน

“ครับ…”เทพตอบกลับไปพร้อมกับพ่อของเทพที่ให้สัญญาณพนักงาน

ว่า ให้ทําตามที่เทพบอก

“ถ้างั้นพ่อจะรอดูความสำเร็จของแก พ่อของเทพจับไหล่ของเทพแล้ว เดินกลับเข้าไปในห้องประชุม

ทางนั้นบอกขอเวลา 10 นาทีครับ พนักงานที่ประสานเรื่องเจรจาให้ กล่าวกับชายที่ยืนรอคําตอบจากตนอยู่

“ผมขอคุยแค่คนเดียวนะครับ….ที่ห้องประธานใหญ่” เทพกล่าวจบก็ เดินเข้าไปในห้องทำงานของพ่อของตน

เทพจำได้ว่าในห้องทำงานของพ่อนั้นมีจอขนาดใหญ่ที่ใช้สื่อสารแบบ เห็นหน้ากันอยู่ ซึ่งเทพได้คิดแผนสำหรับการเจรจาครั้งนี้ไว้แล้ว

“เมื่อไหร่พ่อจะมานะ” เทพกำลังรอพ่อของตนเข้ามาในห้อง

เพราะห้องทำงานห้องนี้เป็นของพ่อของตน แน่นอนว่าเมื่อพ่อของตน จัดการกับปัญหาในห้องประชุมเสร็จก็จะขึ้นมาทำงานในห้องนี้

“ผ่านไปแล้ว 5 นาที เทพมองนาฬิการอเวลาว่าทางนั้นจะพร้อมก่อน หรือพ่อของตนจะเข้ามาในห้องทำงานก่อน

“ฉันนึกว่าแกกลับไปแล้วซะอีก” ในที่สุดพ่อของเทพก็เข้ามาในห้อง

ทํางานของตน

“ผมรอเจรจากับทางนั้นอยู่นี่สิ เทพนั่งหลับตาเรียบเรียงแผนการในใจ

“คุณเทพ…ทางบริษัท New World พร้อมแล้วครับ” เสียงออกมาจาก ทางโทรศัพท์บนโต๊ะทํางานของพ่อตน

“ขึ้นจอเลย” เทพกล่าวจบก็ลุกขึ้นยืนเตรียมทักทาย

‘NT hão’ เมื่อภาพขึ้นจอทางบริษัท New World ก็กล่าวทักทายทันที ‘Ni háo” เทพทักทายกลับทันที

หลังจากนี้จะเป็นการคุยหรือเจรจาเป็นภาษาจีนนะครับ แต่ไรท์ขอ

เขียนเป็นไทย

“เราได้ยินว่าทางบริษัทของคุณต้องการร่วมงานกับพวกเรา?” นักเจรจา

จีนเปิดประเด็น

“ครับ…เหวิน เหวิน อยู่ข้างคุณหรือเปล่าครับขอคุยด้วยหน่อย” เทพ กล่าวจบทางนักเจรจาจีนก็หันไปทางขวาของตน“ทีม…รู้ได้ยังไง?” เสียงออกมาจากคนที่นั่งข้างๆนักเจรจาจีน

ที’ เทพยิ้มมุมปาก

เมื่อชีวิตก่อนเทพเข้าทำงานและรับหุ้นจากบริษัท New World มา 5% ซึ่งนั่นถือเป็นสิ่งที่เทพประสบความสำเร็จที่สุดในชีวิต ขายของในเกมได้ เป็นล้านก็ยังไม่เท่ากับหุ้น 5% ของบริษัทเกมที่สั่นสะเทือนทั้งโลก ซึ่งใน ตอนนั้นเทพได้ยื่นข้อเสนอที่ไม่อาจปฏิเสธได้ให้กับทางบริษัท New World จึงได้รับหุ้นนี้มา และช่วงที่กำลังเจรจากับทางบริษัทเรื่องหุ้นก็เป็น เหวิน เหวิน นี่แหละที่ตนได้เจรจาด้วยและหลังจากนั้นทั้งคู่ก็สนิทกันและ เล่นเกมด้วยกัน ถือว่าทั้งคู่มีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน

“ถ้าหมายถึงชื่อคุณ ใครๆก็ต้องรู้จักแหละครับ..นักเจรจาที่ประสบ ความสำเร็จในอายุเพียงแค่ 19 ปี” เทพยิ้มอย่างภูมิใจเมื่อตนได้เจอเพื่อน ในชีวิตก่อนเร็วขนาดนี้

“แต่ก็ยังไม่มีใครรู้เลยว่าฉันทํางานให้บริษัทนี้ เหวินกล่าวด้วยความ สงสัยว่าเทพรู้ได้ยังไงเพราะเรื่องที่ทำงานของตนทางบริษัทให้เข้ามาทํา งานเงียบๆและคอยช่วยนักเจรจาคนอื่นเพราะมันยังไม่ถึงเวลาเปิดตัวของ ตน

“เอาเป็นว่า…ผมเก่งละกัน” เทพหัวเราะเล็กน้อย

ซึ่งเหวินเองก็หลุดหัวเราะออกมาด้วย “ฮ่าๆ…ฉันเพิ่งเคยเจอนักเจรจาที่ อารมณ์ขันแบบนี้นะเนี่ย

“ก็แน่…ผมไม่ใช่นักเจรจา เทพกล่าวไปโดยไม่ปิดบัง”เหรอ…งั้นระวังโดนผมโกงซะละ เหวินยิ้มมุมปาก

“เหรอ…งั้นก็อย่าประมาทผมละกัน” เทพยิ้มมุมปากกลับ

“หืม…น่าสนุกดีนี่” เหวินเริ่มสนใจในตัวของเทพ

“ถ้าเกมเปิดเรามาเล่นด้วยกันมั้ยละ” เทพเมื่อเห็นว่าเหยื่อติดเบ็ดก็เริ่ม งคันเบ็ดทันที

“เอาส…หลังไมค์นะ” เหวินเริ่มกล่าวกลับประเด็นหลัก

”ผมอยากให้เกม Talest Of New World มาจัดงานกิจกรรมที่ห้างของ เราครับ…เพื่อดึงดูดคนให้มาสนใจเกมและขอเสนอให้มีกิจกรรมแจก เครื่องเล่นเกมด้วยครับ” เทพกล่าวจบเหวินก็เริ่มคิดความเป็นไปได้ ทางการตลาดทั้งปัจจุบันและอนาคตว่าสมควรหรือเปล่า

“ข้อเสนอน่าสนใจ ได้ยินมาว่าจะรับเครื่องเล่นเกมของเราไปขายที่ ห้างของคุณ 200 เครื่องสินะครับ” เหวินถามเพื่อความแน่ใจ

“ใช่ครับ…ผมเชื่อว่าไม่ถึงอาทิตย์คงจะหมดแน่ๆแล้วผมจะสั่งไปใหม่ ครับ” เทพกล่าวด้วยความจริงใจ

เทพนั้นรู้ว่าเหวินชอบคนฉลาดและชอบคนจริงใจจริงจัง ในชีวิตก่อน

เทพต้องลงแรงไปเยอะเหมือนกันกว่าจะสนิทกับเหวินได้ซึ่งในชีวิตนี้

“ถ้าคุณเพิ่มยอดการสั่งซื้อเครื่องเล่นเกมของเราถึง 300 เครื่องเรา จะ”เหวินยังกล่าวไม่จบทางเทพก็ตอบทันที

“ตกลงครับ…095-XXX-XXX นี่เบอร์ส่วนตัวของผมครับเกมเปิดแล้ว เดี๋ยวมาเล่นด้วยกันนะครับ หลังจากนั้นทั้งคู่ก็บอกลากัน
(หลังจากนี้การคุยกลับมาเป็นภาษาไทยนะครับ

เป็นยังไงบ้าง” พ่อของเทพที่นั่งฟังทั้งคู่คุยกันแต่ฟังไม่ออกเพราะพูด เร็วกันเกินไปก็เลยรอถามแบบสรุปว่าได้หรือไม่ได้แค่นั้นพอละกัน

“เขาตกลงครับ แต่ทางเราต้องสั่งซื้อเครื่องเล่นเกมของเขา 300 เครื่อง เทพกล่าวจบพ่อของเทพก็นั่งก้มหน้าคิดทันที

“พอจะเชื่อใจลูกสักครั้ง พ่อของเทพเปลี่ยนมุมมองลูกของตนใหม่

“ขอบคุณครับ” เทพนั่งลงตรงหน้าโต๊ะทำงานพ่อของตน

“หลังจากนี้เกม Tales Of New World จะเป็นสิ่งที่สั่นสะเทือนทั้ง โลก….ผมอยากให้พ่อลงหุ้นเกมนี้ครับ เทพกล่าวด้วยความมั่นใจ

“พ่อจะเก็บไปคิดดู” พ่อของเทพจ้องมองเทพเพื่อดูว่าเทพจริงจังหรือ

เปล่า

“ถ้างั้นผมไปล่ะครับ” เทพกล่าวจบก็ลุกขึ้นเดินออกไปจากห้องทำงาน

“อืม…ก่อนอื่นเราต้องเพิ่มความแข็งแรงให้กับร่างกาย เทพนึกถึงอดีต ก่อนที่ตนจะย้อนเวลามาในชีวิตนั้นตนออกำลังกายช้าเกินไปจึงยังไม่ถือว่า แข็งแรงมาก

2 อาทิตย์ก่อน โรงเรียนเปิดสินะ” เทพคำนวณเวลาปิดเทอมที่เหลือ

“เราต้องหาผลงานใส่พอร์ตด้วย…จะได้ไม่ต้องไปสอบให้เสียเวลา เทพคิดถึงตอนที่สมัครเข้ามหาลัย
“ถ้างั้นเริ่มจากการสร้าง Mod เกม Minecraft ละกัน” เทพกล่าวจบ เดินไปในห้างของตนแล้วซื้อเคสคอมพิวเตอร์และจัดสเปคคอมพิวเตอร์ เองหลังจากนั้นก็ไปซื้อชุดออกกำลังกายและถุงมือออกกำลังกาย

เทพมองดูถังเวย์โปรตีนที่ตั้งอยู่หน้าเคาน์เตอร์จ่ายตังค์ของร้านขาย

อุปกรณ์ออกกำลังกาย ค่อยละกันหลังอายุยี่สิบละกัน…ตอนนี้ก็ไข่ อกไก่ กับนมไปก่อน “ครบ…กลับบ้านดีกว่า” เทพเดินออกมาเรียกแท็กซี่กลับบ้านเนื่องจา

ตนยังไม่มีรถ

หลังทำงานนี้เสร็จต้องขอให้พ่อซื้อรถให้หน่อยซะแล้ว เทพมองดูความ ลำบากกว่าจะได้แท็กซี่

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ