ตอนที่ 1 เพิ่งแต่งงานก็นอกใจ

โคมไฟระย้าที่อย่างฟุ่มเฟือยส่งแสงสีทองออก มา ทำให้ห้องที่หรูหรานั้นสว่างไสวไปขึ้นมาก “ภา”มีเสียงดังขึ้นมา หลินปิงชิงถูกตบหน้า

อย่างแรง

“คุณแม่คะ” หลินปิงชิงปกปิดใบหน้าของตน และมองแม่สามีของตนเองด้วยสีหน้าที่ไม่อยาก ยอมรับ

“หน้าด้าน อยากมาเรียกว่าฉันเป็นแม่ แกออก จากบ้านนี้ตอนนี้”

“แม่คะ เกิดอะไรขึ้นแล้วหรือ” หลินปิงชิงมอง ไปจางเสหยิงซึ่งเป็นแม่สามีของตนอย่างตื่นตกใจ เธอทําดีกับตนมาตลอด และตอนนี้เป็นอะไรไปแล้วก็ ไม่รู้

“แกอยากมีหน้ามาถามฉันอีกหรือ ฉันจะถาม แกว่าลูกนอกสมรสที่อยู่ในท้องแกนั้นเป็นของใคร”

ลูกนอกสมรสหรือ

สมองของหลินปิงชิงว่างเปล่าไปหมอ เธอจับ แขนของแม่สามีตนอยากจะอธิบาย

“คุณแม่คะ ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ แม่ฟังฉัน อธิบาย……”

“จะอธิบายอะไรหลินปิงชิงฉันว่าบ้านเราทำดี กับเธอมาก และเธอก็ตอบแทนเราด้วยวิธีแบบนี้หรือ” เสียงที่คมเฉียบของแม่สามีนั้นทำให้ฟังแล้ว รู้สึกปวดหูมาก เธอจับมือของแม่สามีตนส่ายหัวตลอดทันใดนั้นมีเสียงที่เย็นเฉียบส่งมาว่า

“ปล่อยแม่ของผม

ลู่หรงเซินเดินเข้ามาด้วยสีหน้าแบบไม่ดีใจมาก และทิ้งถุงกระดาษคราฟท์ที่ออยู่ในมือนั้นไปถึงหัว ของหลินปิงชิง

“ผลของการตรวจดีเอ็นเออยู่ที่นี่ ลูกที่อยู่ใน

ท้องของเธอนั้นไม่ใช่ลูกของผม” สมองของหลินปิงชิงงงมาก นี่มันเป็นไปได้

อย่างไร

“ไม่ใช่อย่างนี้ มันเกิดความผิดแล้วแน่นอน…… หลินปิงชิงส่ายหัวและมองไปลู่หรงเซินอย่าง กระวนกระวาย “หรงเซินผลนี้มีความผิดแน่นอน เรา ไปตรวจอีกครั้งดีไหม ลูกนั้นเป็นของคุณจริงๆ”

เธอกับลู่หรงเซินหมั้นมาตั้งแต่เด็ก และหลังจาก พ่อแม่เสียไป เธอก็อาศัยอยู่ในตระกูลหลินตลอด ตลอดยี่สิบปีที่ผ่านมานี้ ผู้ชายที่เธอได้ติดต่อ

นั้นมีแต่ลู่หรงเซินคนเดียว ท้องกับคนอื่นได้ยังไง

หลินปิงชิงถูกผลักออกไปอย่างแรงและล้มอยู่ บนโซฟาอย่างหนัก

เธอรู้สึกเจ็บมากเหลือเกิน และก็เห็นสีหน้าแบบ รังเกียจมากของลู่หรงเซิน

“ไม่มีผิด” เขามองหลินปิงชิงและพูดด้วยเสียง หนาวเย็นคมเฉียบ

“หลินปิงชิงผมไม่เคยเตะต้องเธอ เธอมีลูกกับ ผมได้อย่างไร”
“คุณพูดอะไรนะ” หลินปิงชิงมองลู่หรงเซินอ ย่างตะลึงใจ สีหน้าของเธอซีดเหมือนกระดาษ และตอนนี้รวมแม่สามีของหลินปิงชิงก็มองไป

แล้ว เธอมองลูกของตนอย่างแปลกใจ

ลู่หรงเซินมองไปแม่ของตนด้วยสีหน้าเฉยๆ

“คุณแม่ครับ แม่ก็รู้ว่าลูกไม่ชอบเธอแม้แต่ซัก นิด ถ้าไม่ใช่เพื่อสินทรัพย์ของตระกูลหลินนั้น ลูกไม่มี วันจะแต่งงานกับเธอหรอก ”

แม่สามีตะลึงไปแล้วซักพัก รู้สึกงงไปหน่อย เธอรู้ความคิดของลู่หรงเซินแต่ว่าทำไมเขาพูดออกมา ตรงๆโดยต่อหน้าของหลินปิงชิง

ลู่หรงเซินก้มตัวลงมาจับคางของหลินปิงชิง

“หลินปิงชิงเราหย่าเถอะ ถ้าหากว่าเรื่องของ การนอกใจแพร่ออกไปนั้นจะไม่ดีต่อเธอ เธอหน้าด้าน ไม่เป็นไร แต่ว่าเธอต้องให้หน้ากับพ่อแม่ของเธอที่เสีย ไปหน่อยไม่ใช่หรือ

ลู่หรงเซินมองหลินปิงชิงแบบสีหน้าเยาะเย้ย รอยยิ้มของเขาทำให้เธอไม่รู้สึกไม่สบายใจมาก เธอคิดไม่ถึงเลยว่าผู้ชายที่ตนรักอยู่มาหลายปี

คนนี้ยังมีหน้าตาแบบนี้ “คุณโกหก…ฉันไม่ได้นอกใจ…………..….…..

“เธอนอกใจอย่างไม่มีผิด”มีเสียงที่นุ่มนวลส่งมา

ด้วยเสียงของรองเท้าส้นสูงที่คมชัดนั้นมีผู้หญิง ที่สวยลุคแซ่บเฟอร์คนหนึ่งเดินไปถึงหน้าของลู่หรง เซิน
เธอยิ้มหวานๆกับลู่หรงเซ็นและจับแขนของลู่ห รงเซินแล้วใกล้ตัวเขา

หลินปิงชิงรู้สึกเจ็บใจมาก ผู้หญิงคนนี้เป็นยูนห ยู่เฉินผู้ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเธอเอง

แต่ว่าทําไมเธอถึงสนิทกับลู่หรงเซ็นมากขนาด

นี้ หรือว่าสองคนนี้………….…..

“เธอคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นให้ดีนะ วันนั้น เราไปบาร์ เธอดื่มเหล้าเข้าไปแล้วซักนิด และเรื่องที่ เกิดขึ้นทีหลังนั้นเธอยังจำได้ไหม”

ยูนหยู่เฉินยิ้มมองหลินปิงชิง เธอรู้สึกพอใจกับ ได้เห็นสีหน้าของหลินปิงชิงกลายเป็นซีดๆขึ้นมา

“อุ้ย ลูกที่น่าสงสาร คืนนั้นเมาไปแล้ว จึงไม่รู้ว่า พ่อของลูกเป็นใครกันแน่..………….

หลินปิงชิงหน้าซีดไปหมด ในใจของเธอซับ

ซ้อนมาก

เธอดิ้นรนยืนขึ้นและว่ากับผู้หญิงคนนั้นว่า “เธอ พูดจาเหลวไหล ไร้สาระ

เธอตะโกนอย่างเสียงดัง แต่ในใจของเธอนั้น รู้สึกสับสนมาก

เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนั้นโผล่ขึ้นเรื่อยๆ เธอดื่ม เหล้าเข้าไปและเรื่องที่เกิดขึ้นทีหลังนั้นเธอก็จำไม่ได้ แล้ว ทีหลังลู่หรงเซินมาหาเธอ และต่อมาเธอก็ท้อง แล้ว

แต่ว่าหลินปิงชิงจำไม่ได้ว่าเธอเกิดความ สัมพันธ์กับใคร อย่างไร

หรือว่าลูกคนนี้ไม่ใช่ของลู่หรงเซินจริงๆหรือ
หลินปิงชิงสั่นตัวอย่างหนัก ลู่หรงเซินเอื้อมมือ ผลักอออกไปอย่างแรง

“อ้า…….” เอวของหลินปิงชิงถูกโต๊ะกาแฟชน อย่างแรง ความเจ็บนั้นทำให้เธอเจ็บมากจนหายใจไม่ ออก

“เราหย่าร้างเถอะ” ลู่หรงเซ็นเอ่ยปาก

ยูนหยู่เฉินยิ้มมองเธอและเอาข้อตกลงหย่าร้าง จากกระเป๋าตนวางอยู่ต่อหน้าหลินปิงชิงแล้วเปิดถึง หน้าสุดท้าย

“เซ็นชื่อที่นี่นะ”

หลินปิงชิงรู้สึกเสียงใจมาก เธอรู้อยู่แก่ใจว่า ตนเองโดนคนอื่นคำนวณแล้ว

เพื่อนสนิทของเธอ สามีของเธอ สองคนที่เป็น คนที่เธอวางใจและใกล้ชิดที่สุดนะ

“ปิงชิงอย่าทําให้หรงเซินโกรธอีกแล้ว เธอรัก

เขาไม่ใช่หรือ รักเขาก็ต้องช่วยให้เขาสมหวังนะ”

ยูนหยู่เฉินกระพริบตาทำหน้าน่ารักๆชักชวน หลินปิงชิง

หลินปิงชิงหายใจเข้าลึกๆ “โอเค ฉันตกลงว่าจะ หย่าร้าง แต่ว่าการรวมบริษัทระหว่างตระกูลหลินกับ ตระกูลลู่ก็หยุดถึงตอนนี้เถอะ”

เธอรักคนผิดไป และไม่มีทางจะเอาการงาน ของพ่อแม่ไปเสียอีก

ลู่หรงเซินหน้าเย็นเฉียบทันที เขาแต่งงานกับ หลินปิงชิงก็คือเพื่อมรดกของเธอ และจะให้เขายอม

ว่าหยุดการวางแผนรวมได้อย่างไร
“หลินปิงชิงเธอรู้อยู่แก่ใจหรือไม่ว่า คนที่นอกใจ ตอนนี้เป็นเธอ หลังเราหย่ากันเธอไม่ได้แม้แต่สักตังก์ เดียวก็ได้”

“งั้นเราเจอกันที่ศาลเถอะ” หลินปิงชิงเหลือบ ตามองผู้ชายที่ตนรักมาเป็นหลายปี เธอรู้สึกว่าแต่ ก่อนนั้นตนเองตาบอดไปแล้ว

“ในบารมีหน้าจอแน่นอน เราจะได้รู้ความจริง ของคืนนั้นแน่นอน คุณคิดว่าเมื่อเรื่องคืนนั้นเปิดเผยอ อกแล้ว ศาลยังจะถือว่าฉันเป็นคนนอกใจหรือ

ลู่หรงเซินไม่คิดเลยว่าหลินปิงชิงยังคงมีวิธีแบบ นี้ สีหน้าของเขาจึงไม่น่าดูขึ้นไปมาก

เขาดึงผมของหลินปิงชิงอย่างแรง หลินปิงชิง รู้สึกเจ็บมากจนยืดคอตนเองอย่างยาว

ลู่หรงเซินพูดอย่างดุร้ายว่า “ตอนนี้เธอต้องเซ็น ถ้าเธอยังอยากจะเล่นต่อไปนั้นคนที่หน้าอายนั้นไม่ใช่ ผม เชื่อไหมว่าตอนนี้ผมจะฆ่าเธอตายก็เป็นไปได้”

“ใช่ซิ ผู้สืบมรดกของปิงชิงนั้นก็คือหรงเซินนะ” ยูนหยู่เฉินพูดแบบไม่ได้ตั้งใจ

ลู่หรงเซินเหลือบตา “เซ็นชื่อเถอะ”

“ไม่ คุณฝันไปเถอะ ฉันจะไม่มีวัน…..แม้ว่าตาย ไป……อ้า…….”

เสียงกรีดร้องส่งมาอย่างดังยูนหมู่เฉิน กับคุณ แม่ลู่ดูภาพนี้ด้วยตะลึงตาและตะลึงใจ

หลินปิงชิงล้มลงบนพื้นดิน เลือดแดงๆนั้นไหล จากหัวของหลินปิงชิงและไหลกระจายไปทั่วพื้นดิน

“พุทโธหรงเซินคุณ…..
“เงียบ” ลู่ทรงเซินหน้าหนาวเฉียบและสายตาก็คมเฉียบค่าย