บทที่ 16 ม

ภายใต้แววตาที่โมโหของชานนท์ “เดียรัจฉานหรือ ดี เธอเป็นคนยั่วโมโหฉันเองนะ!”

เขาพลิกตัวเธอหันหลังไป เพราะมือทั้งสองเธอถูก

มัดไว้

เขาใช้แรงจนทำให้ข้อมือเธอพลิกจนเธอร้องดังออก

มา

ผู้ชายเอาหน้าเธอทิ่มลงไปที่หมอน “เห็นหน้าเธอ แล้วทำให้ฉันขยะแขยง

จากนั้นก็ทารุณร่างกายเธอต่อ

เธอกัดฟันทนกลั้นไว้ไม่ให้เสียงร้องออกมาจากความ

เจ็บปวดที่ถูกทารุณ

เธอแหงนคอที่ขาวผ่องขึ้นมา ชานนท์ทารุณ

ร่างกายเธออย่างไม่ยั้ง

เส้นผมที่เปียกชุ่มด้วยเหงื่อจนผมติดอยู่บนใบหน้า

ชานนท์เอาอวัยวะเพศสอดใส่เข้าไปที่ร่างเธออย่าง

ทารุณ

และเอามือจับที่ตรงหน้าอกเธอร้องสิ ทำไมไม่ร้องร้องออกมาให้ฉันฟังหน่อย

เธอชอบให้ฉันเอากับเธอไม่ใช่หรือ?” เธอกำมือไว้ แน่นจนเล็บจี้ที่มือ

ก่อนหน้านั้นถูกชานนท์ทารุณร่างกายจนเธอแทบทน ไม่ไหว เพราะเป็นครั้งแรก

ครั้งนี้ยังถูกชานนท์ทรมานอย่างรุนแรงอีก เธอทน

ไม่ไหวตั้งนานแล้ว

ความเจ็บครั้งแล้วครั้งเล่ารุมเร้ามาที่เธอ ภายใต้การ

ทารุณที่ยิ่งอยู่ยิ่งรุนแรง

จนน้ำฝนหน้ามืดตัวสั่นไปหมด

เธอลง

จากนั้นผู้ชายปล่อย

สีหน้าเฉยชาและมองไปท่อนล่างที่ลือดซึมออกมา

เลือดที่ไหลออกมาทำให้ผ้าปูสีขาวเปื้อนเป็นรอยสี

เขารู้ว่าตัวเองทรมานเธออย่างรุนแรงไปหน่อย ดูก็รู้

ว่าเธอคือครั้งแรก

สายตาผู้ชายแฝงไปด้วยความสงสาร แต่พริบตาเดียวความรู้สึกนั้นก็หายไป

ผู้หญิงที่ทำทุกอย่างเพื่อได้ขึ้นเตียงเขา มีอะไรน่า

สงสาร!

จากนั้นเขาแต่งตัวและผลักประตูเดินออกจากห้อง “เรยา ตอนนี้คุณอยู่ไหน?

ผมอธิบายได้ เรื่องมันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด!

ชานนท์รถขับอยู่บนถนนอย่างเร็ว เขาโทรศัพท์หา

เรยาไปหลายครั้ง

เราก็ไม่รับสาย เขาได้แต่ส่งข้อความให้เรา

สักพักเรยาตอบกลับมาว่า “นนท์ ฉันอยากอยู่เงียบๆ

สักพัก คุณไม่ต้องหาฉัน”

วันนั้นเรายานั่งเครื่องไปที่ฝรั่งเศส ก่อนขึ้นเครื่อง

เธอหยิบโทรศัพท์มาดูแล้วเห็น

ชานนท์โทรหาเธอหลายสาย ไม่ใช่เธอไม่อยากรับ

เพราะยังไงถูกผู้ชายที่รวยขนาดนี้ตามซื้ออยู่ เธอก็

รู้สึกดีใจ
และมีความภาคภูมิใจในตัวเอง ไม่ว่าด้านไหนก็แล้ว แต่ชานนท์ก็ดีกว่าคิมหันต์เยอะ

แต่จะทำไงได้ใครใช้ให้คิมหันต์เป็นพ่อของลูกใน

ท้องเธอ

ใครใช้ให้ชานนท์ไม่แตะเนื้อต้องตัวเธอเลยหล่ะ

-เรยาเข้าใกล้ชานนท์

ก็เพื่อช่วยเหลือคิมหันต์แห่งอำนาจมาตอนนที่

น้ำฝนตื่นขึ้นมา

ก็ยังอยู่ในห้องนั้นเหมือนเดิม เจ็บไปทั้งตัวแม้แต่ลง

จากเตียงยังไม่มีเรี่ยวแรง

เธอพยายามพยุงตัวเองไปที่ห้องน้ำ และจับกำแพง

ไปชำระร่างกายตัวเอง

ทุกอย่างเหมือนความฝัน ตอนแรกเธอคิดว่า

เธอยอมเสียสละชีวิตตัวเอง ก็เพื่อจะให้ต้นกล้าได้มี

ชีวิตที่ขึ้น

แต่สิ่งที่แลกมากลับเป็นความไม่ไว้วางใจของเขา

และการทารุณของเรา
เป็นเพราะเธออ่อนแอเกินไป ไม่รู้จักต่อต้าน

ตอนเธอโดดลงมาจากชั้น28หวังแค่ได้ตายอย่าง เดียว แต่ว่า เธอได้เกิดมาอีกครั้ง

ในเมื่อฟ้าให้โอกาศเธอมีชีวิตใหม่อีกครั้ง เธอก็จะ คว้าโอกาศนี้ไว้ดีๆ

เธอจะไม่ยอมให้เรื่องเมื่อก่อนเกิดซ้ำอีกแน่นอน!

กานติมาสั่งให้คนเคลียร์กับนักข่าวที่มาในงาน

เรียบร้อยแล้ว

แต่นักธุรกิจชื่อดังเมืองAก็มากันเยอะ เกิดเรื่องแบบ

นี้ขึ้นมา

ถึงภายนอกจะแสดงถึงความเสียใจที่เกิดขึ้น แต่ใน

ใจกลับแอบนินทากัน

ตระกูล พลาธร โด่งดังที่เมืองAมาเป็นร้อยปี เพื่อ

หน้าตาของตระกูลพลาธร

กานติมาได้แต่ถอนหายใจ และบอกกับชานนท์ ว่า“นนท์ แม่รู้ว่าลูกไม่ชอบน้ำฝน

แต่ว่าวันนี้ลกต้องแต่งงานกับเธอ ถ้าไม่อย่างงั้น
ลุงและลูกคิมหันต์ก็จ้องตระกูลพลาธรอยู่ แค่เราเกิด

ข้อผิดพลาดหน่อย

เขาก็จะมีข้ออ้างหาเรื่องเราได้ทันที ถึงวันนี้เราจะ สยบปากของนักข่าวและสื่อมวลชนได้

แต่ว่า เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องที่เหนือความคาดหมาย ลูกต้องแต่งงานกับน้ำฝน

งานหมั้นถูกยกเลิกเป็นเรื่องเล็ก

เรื่องใหญ่ก็คือนักข่าวจะเขียนข่าวว่าประธานของ

ตระกูล พลาธร มั่วกาม

จะทำให้หุ้นของบริษัทมีผลกระทบได้นะลูก! ชานนท์

สีหน้าหม่นหมอง

เพื่อคำนึงถึงเรื่องใหญ่ แม่ ผมรู้แล้วครับ!

ฝนอยากออกไปจากโรงแรม

แต่เพิ่งเดินออกไปถึงหน้าประตู ก็ถูกบอดี้การ์ดของ ชานนท์ห้ามไว้ น้ำฝนมองดูพวกเขา

“นี่พวกคุณหมายความว่าไว!” บอดี้การ์ดพูด : “คุณ

น้ำฝน คุณไปไม่ได้นะครับ!
“พวกเราก็แค่ทำตามหน้าที่ คุณอย่าทำให้พวกเรา

ลำบากใจเลยครับ!

ชานนท์เดินไปที่ห้องรับรองแขก ไม่เห็นน้ำฝน เขา ไม่ได้กลัวว่าน้ำฝนจะจากตัวเองไป

เขาคิดในใจ ผู้หญิงคนนี้รักเขาจะตาย ไม่มีทาง

จากเขาไป

อีกอย่างเขาเตรียมบอดี้การ์ดไว้ที่หน้าประตูแล้ว พอ รับสายจากบอดี้การ์ดเสร็จ

ชานนท์รีบวิ่งไปที่หน้าประตู และดึงมือน้ำฝนไว้

อย่างแน่น

เขาดึงมือพาเธอเดินไปห้องที่จัดงานแต่ง น้ำฝน

ขัดขืนสุดฤทธิ์

“ชานนท์ คุณหมายความว่ายังไง!

ผู้ชายกับผู้หญิงต่างกัน

อีกอย่างตอนนี้น้ำฝนก็หมดเรี่ยวแรง “ชานนท์ ปล่อย

เดินเข้ามาถึงที่งานแต่ง ชานนท์กอดน้ำฝนไว้แน่นและก้มหน้ากระซิบข้างหูนำฝน

“วันนี้เป็นวันแต่งงานของเรา

เธอทำทุกวิถีทางเพื่อจะได้เป็นคุณหญิงของตระกูล

พลาธร

วันนี้ฉันจะทำให้เธอได้สมใจ แต่ว่า ชีวิตวันข้างหน้า ฉันจะค่อยๆทรมานเธอ!

น้ำฝนมองนักข่าวและนักธุรกิจเหล่าไฮโซที่อยู่ตรง

ก็เข้าใจแล้วว่าชานนท์ถูกกดดันให้ต้องแต่งกับตัวเอง

เปลี่ยนจากงานแต่งของเรยาเป็นงานแต่งของตัวเอง

มันช่างน่าขำ! น้ำฝนแอบยิ้มออกมา ชานนท์ คุณ

มันหลงตัวเองจังเลย อ้อไม่

คุณนี่มันยิ่งกว่าสัตว์เดียรัจฉานอีก เรื่องอะไรคุณให้ ฉันแต่งงานฉันก็ต้องแต่งกับคุณด้วย

หรือว่า คุณเตรียมจะใช้วิธีอะไรข่มขู่ฉัน?ดี แน่จริง

คุณมาเลย! ”
น้ำฝนเป็นเด็กกำพร้า ตอนที่อายุสิบสี่ปีก็ถูกแม่บ้าน ของตระกูล พลาธร เอามาเลี้ยง

ตอนที่เธออายุสิบเก้า แม่เลี้ยงเธอก็ตายจากไป เธอ อยู่โลกนี้ไม่มีญาติพี่น้องหลงเหลือเลย

ชานนท์เกลียดสีหน้าเธอตอนนี้ เขาหัวเราะเยาะ และ

พูดว่า:

“วิธีเล่นตัวแบบนี้ใช้ไม่ได้ผลกับฉันหรอก เธอเป็น

แค่ลูกคนใช้

มีสิทธิ์อะไรมาต่อรองกับฉัน? เธอคิดว่าเธอคือใคร!

น้ำฝนรู้ว่าเธอหนีไม่รอด ตอนนี้ อยู่ต่อหน้าในห้องที่

นักข่าวและเหล่าไฮโซพวกนี้

เกิดมาใหม่อีกครั้ง เธอย่อมรู้ว่าตระกูลพลาธรใหญ่

แค่ไหน

แต่ภายในมีสายตาที่คู่ที่คอยจ้องชานนท์ไว้ โดย

เฉพาะคิมหันต์

ดังนั้นชานนท์จึงเกิดเรื่องผิดพลาดไม่ได้แม้แต่นิด

เพราะฉะนั้น
ชานนท์ไม่ยอมปล่อยเธอหนีไปแน่ๆ น้าฝนก็ไม่ได้

ขัดขืนต่อ มัวแต่ขัดขืน

สู้ทำเรื่องที่เป็นประโยชน์หน่อยดีกว่า เปลี่ยน สถานการณ์ตัวเองให้พลิกผัน

เธอจะไม่ยอมเป็นหมากลุกที่คอยให้คนคุมชะตาชีวิต

เธอเดินอีกต่อไป!

“ชานนท์ ขอแค่คุณยกหุ้นของตระกูลพลาธรให้ ฉัน10%ฉันก็จะรับปากแต่งงานกับคุณ

คุณก็รู้ตอนนี้คุณไม่มีอะไรมาข่มขู่ฉันได้แล้ว” สีหน้า

ชานนท์แย่สุดขีด

คิดไม่ถึงว่าน้ำฝนจะกล้าขอหุ้นส่วนกับเขา น้ำฝนได้

แต่ยิ้มเบาๆ

“ชานนท์ ฉันให้เวลาคุณคิดสิบวินาที ถ้าคุณไม่

รับปาก

ฉันก็จะไปบอกกับนักข่าวว่าคุณข่มขืนฉัน” พอพูด

เธอก็เอามือเปิดที่คอเสื้อตัวเอง และโชว์รอยช้ำของ

ร่างกาย
“นี่หรือหลักฐาน ภายใต้การหัวเราะเยาะของเขา แต่ก็มีความคิดแบบนี้ขึ้นมา

เขาคิดไม่ถึงเลยว่าน้ำฝนจะกล้าใช้เรื่องนี้มาข่มขู่ตัว

เอง

“เธอช่างกล้าเปิดปากเรียกร้องเยอะขนาดนี้ เมื่อ ก่อนฉันดูถูกเธอเกินไป

หุ้นส่วน10% เธอก็ไม่ดูสารรูปตัวเองหน่อยว่าเป็น ใคร “น้ำฝนยิ้มเบาๆ 10

“แกล้งวางยาฉัน บีบเค้นให้เรยาจากไป ตอนนี้ยัง ใช้เรื่องนี้มาข่มขู่ฉัน

ใครใช้ให้เธอมาเข้าใกล้ฉันกันแน่” ชานนท์ไม่เชื่อ แค่น้ำฝนคนเดียว

จะสามารถทำเรื่องพวกนี้ได้ น้ำฝนพูดขึ้นมา

เบาๆ“9”

ชานนท์ขมวดคิ้ว “นี่เธอ…” น้ำฝนนับต่อ

“ฉันรับปากเธอก็ได้ ตั้งแต่ฉันเกิดมา ยังไม่มีใคร

กล้าข่มขู่ฉันอย่างนี้เลย
เธอคอคนแรก แตวา 10%นฉัน เหเธอ ถึงเธอจะเห คนที่อยู่เบื้องหลัง

ก็ต้องดูว่าเขามีปัญญาได้ใช่ไหม”

น้ำฝนเห็นชานนท์รับปากแล้ว เธอเอามือมาลูบผมที่

ยาวสลวยของเธอ

ผิวหน้าที่ขาวผ่องเต็มไปด้วยรอยยิ้มอ่อนๆ แววตา เต็มไปด้วยความดีใจ

“เรื่องนี้คุณไม่ต้องเป็นห่วง ฉันต้องเห็นเอกสารการ โอนก่อน ไม่เห็นเอกสารการโอน

ฉันไม่มีทางหมั้นกับคุณแน่! ชานนท์มองสีหน้ายิ้ม แย้มของน้ำฝน เมื่อกี้เธอยิ้ม

ใบหน้าที่เปล่งแสงของเธอ ทำให้เขาอึ้งไปสักพัก จากนั้นเขาเอาหน้าไปแนบชิดเธอ

“ที่นี่มันโรงแรมนะ ฉันเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น

ไม่มีทางเบี้ยวเธอหรอก

ฉันขอเตือนเธอเธอเลยนะอย่าได้คืบจะเอาศอก น้ำ ฝนยกโทรศัพท์ขึ้นมาและถอยหลัง
“คำที่คุณพูดเมื่อกี้ฉันอัดเสียงไว้หมดแล้ว

ฉันรู้ว่าท่านประธานพูดจาเชื่อถือได้อยู่แล้ว”

จากนั้นเธอก็เอาโทรศัพท์ใส่เข้าไปที่กระเป๋าเสื้อ จากนั้นก็เอามือควงแขนเขาไว้

อยู่ในสายตาคนนอก ทำเหมือนทั้งสองเดินเข้ามาที่

งานอย่างหวานแหวว

พิธีงานหมั้นก็ได้เริ่มขึ้น

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ