บาท 22 คลบาดเอ
น้ำฝนได้แต่ยิ้มเบาๆ “ใช่ฉันหึง ฉันชอบคุณ ฉันก็ หวังว่าคุณจะชอบฉัน
ฉันหวังให้ผู้หญิงอย่างเดียากรรมตามสนอง ฉัน อยากให้เขาไปตาย
ฉันหวังให้ในใจคุณมีแต่ฉันคนเดียว”
เธอคิดถึงตอนที่เรยาทำร้ายลูกเธอ ต้นกล้าลูกเธอ ถูกเรยาทำร้ายจนนอนสลบไม่ฟื้น
แต่ผู้ชายคนนี้กลับปกป้องเรยา คิดถึงอดีต เธอรู้สึก แสนเจ็บปวดใจ!
ชานนท์: “เธอนี่มันโหดเหี้ยมอำมหิตจริงๆ!! ตอน แรกเขาอยากอธิบายกับน้าฝน
เมื่อคืนตัวเองไม่ได้อยู่กับเรยา คิดไม่ถึงเธอจะเป็น คนโหดเหี้ยมแบบนี้
ถึงกับสาปแช่งให้เรยาตาย ตอนที่เขาได้ยินคำนี้ สีหน้าเปลี่ยนไปทันที
“เธอทำฉันผิดหวังมาก!! ชานนท์ผลักประตูออก อย่างแรงและเดินจากไป
น้ำฝนมองที่หน้าต่าง เห็นเขากับเรยาจากไปด้วยกัน มุมปากเธอยิ้มขึ้นมา
เธอคิดแค่อยากไปจากที่นี่ ถ้าเธอไม่ได้ตั้งครรภ์ เธอ อยากจะจัดการกับเรยาให้สาสมเลย
ตอนนั้นเรยาทำร้ายเธอยังไง เธอจะเอาคืนเป็นร้อย เท่าเลย แกล้งทำตัวน่าสงสาร
ใสซื่อ อ่อนแอ ใครๆก็ทำได้ แต่ว่าเธอกำลังท้อง
ต้นกล้าลูกเธอกำลังจะกลับมาอยู่ข้างกายเธออีกครั้ง
เธอจะต้องปกป้องต้นกล้าไว้ให้ดีๆ เธอจะไม่ยอมให้ ลูกตัวเองถูกใครทำร้ายอีก
ตอนแรกน้ำฝนคิดว่า เรยากลับมา ชานนท์จะรีบหย่า
กับตัวเอง
ตอนแรกเธอไม่อยากสนใจเรยา แต่วันนี้เรามายั่ว
โมโหตัวเอง
ทำให้น้ำฝนคิดถึงลูกที่น่าสงสารของตัวเอง เธอก็แค่
อยากจะแก้เผ็ดเรียาหน่อย
ขั้นต่อไป ในเมื่อเรานั่งรถคนเดียวกลับกับชานนท์
ถ้าตามนิสัยของเรยา
ตอนนี้คงกำลังทำตัวอ่อนแอต่อหน้าชานนท์
เราคงกลัวเธอจะเอาเรื่องที่ตัวเองไปนอนกับ
คิมหันต์บอกให้ชานนท์
เพราะฉะนั้นถึงตายเราก็คงสู้สุดชีวิตแก้ตัวให้ตัวเอง
ในเมื่ออย่างนี้
ก็ช่วยเรยาสักครั้งจะเป็นไรไป แบบนี้ตัวเองก็จะได้ หย่ากับชานนท์แบบราบรื่น
เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และส่งข้อความให้เรา “เมื่อกี้ฉันจะขอหย่ากับชานนท์
แต่เขาไม่ยอม ในใจเขารักแต่ฉัน ถึงแม้รู้ว่าฉันเป็น คนโหดเหี้ยมอำมหิตยังไงก็ยังรักฉัน
ถ้าฉันเป็นเธอก็คงจะเจียมเนื้อเจียมตัวและไสหัวไป
ตั้งนานแล้ว!”
ตามนิสัยของเรยา น้ำฝนคิดถูกแล้ว ถ้าอยากได้ชานนท์คืน
เธอก็คงมีแต่แผนร้องไห้ข่มขู่จะฆ่าตัวเองวิธีเดียว คืนนี้ น้ำฝนเพิ่งทานข้าวเย็นเสร็จ
เธอหยิบสมุดขึ้นมาอ่านไปกี่หน้า วางสมุดเตรียมตัว
จะลงไปทานผลไม้
ก็ได้ยินเสียงรถยนต์ขับมาหน้าบ้าน ต่อมา พร
เสียงรีบร้อน
“คุณผู้ชาย ทำไมกลับมาแล้วคะ คุณผู้หญิงอยู่ข้าง บนดิฉันจะไปเรียกตอนนี้เลยค่ะ”
น้ำฝนยืนอยู่หน้าบันได เห็นชานนท์เดินเข้ามาอย่าง
โมโห เธอกำลังจะเปิดปาก
“ชานนท์…” “น้ำฝน ทำไมเธอโหดเหี้ยมขนาด
ชานนท์หยิบโทรศัพท์ของเรยาขึ้นมาแล้วเขวี้ยงไปที่
ข้างขาเธอ
“เธอส่งข้อความนั้นให้เรยา บีบจนเขาฆ่าตัวตาย! เธอนี่มันอสรพิษชัดๆ!”
น้ำฝนแอบหัวเราะในใจ เรยามาไม้นี้จริงๆด้วย บอก
ว่าฆ่าตัวตายก็ฆ่าตัวตายจริงๆ
เธอมองหน้าชานนท์ พยายามเสแสร้งเป็นเมียที่ดี
คนหนึ่ง
“นนท์ ฉันคิดไม่ถึงว่าเรยาจะฆ่าตัวตาย ไม่แน่เขา
อาจจะโกหกคุณก็ได้
เช้าวันนี้เขายังบีบคอจะฆ่าฉันเลย!”
“พอได้แล้ว ฉันจะไม่เชื่อเธออีกต่อไป”
ชานนท์คิดในใจ เขาคงสมองเลอะเลือนไปแล้วที่ไม่
อยากหย่ากับน้ำฝน
ผู้หญิงคนนี้ทำเขาตาบอดไปแล้ว
ถึงจะจัดฉาก วางยาเขา แต่เขาก็ยังไม่อยากหย่ากับ
เธอ
“น้ำฝน ใบหย่าพรุ่งนี้ฉันจะให้คนส่งมา อยู่ต่อหน้า ฉันคุณอย่าทําเป็นเล่นตัวอีกเลย”
น้าฝนจับแขนชานนท์และร้องขอ“นนท์ อย่าหย่ากัน
ได้ไหม ฉับผิดไปแล้ว ฉันขอโทษ
เป็นความผิดฉันเอง ต่อไปฉันจะไม่ทำอีกแล้ว ฉันรัก คุณนะ อย่าหย่ากับฉันเลย”
เธอสังเกตุเห็นถ้าตัวเองเป็นฝ่ายขอหย่าก่อน ผู้ชาย คนนี้ก็จะไม่รับปาก
กลับจะบอกว่าเธอเล่นตัว งั้นก็ดีเลย เธอแกล้งทำเป็น เสียดายเขา ขอร้องเขาอย่าหย่า
“พอได้แล้ว!! ชานนท์ก้าวเท้าเดินไปชั้นล่าง
อย่างเร็ว
“พรุ่งนี้เธอไสหัวไปจากที่นี่”
น้ำฝนแบะปากยิ้ม
พี่พรเดินมา เห็นน้ำฝนยิ้มเธอนึกว่าน้ำฝนเสียใจเกิน
เหตุ เธอรีบปลอบใจ
“คุณผู้หญิงคะ คุณผู้ชายก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ ขอแค่ คุณขอโทษและอ่อนข้อหน่อย
คุณผู้ชายขอยกโทษให้คุณแล้ว จะหย่ากันได้ยัง
ไง?!! เป็นสามีภรรยากัน
มีเรื่องนิดหน่อยก็เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ!”
“พี่พร จับไม่เป็นไรค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงกับ” อันแค่ดีใจ—————โรงพยาบาล
เรยาตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ ตอนแรกเธอคิดว่าชานนท์
จะอยู่ในห้อง
คิดไม่ถึงว่าเจอพยาบาลคนนึง สีหน้าเรยาเปลี่ยน
กระทันหัน
“นนท์หล่ะ?” พยาบาลเดินมา
“คุณเรยาตื่นแล้วหรือคะ ฉันจะโทรไปแจ้งคุณชา นนท์เดี๋ยวนี้เลยค่ะ”
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ชานนท์ถึงโผล่มาที่ห้องผู้ป่วย เร ยาน้ำตาซึม
“นนท์ ที่จริงเรยาอยากจะอวยพรคุณกับน้ำฝน
แต่ว่าเรยารักคุณเกินไป เราทำไม่ได้ มีแต่ตายเร ยาถึงจะทิ้งคุณได้ลง”
ชานนท์เดินมานั่งที่ข้างเตียง “เรยา คุณอย่าคิดมาก
พักผ่อนดีๆนะ”
“ไม่ค่ะนนท์ ไม่มีคุณ เรยายอมตายดีกว่า ” เรยาเห็น สีหน้าชานนท์เริ่มผ่อนคลายแล้ว
เธอรีบพูดขึ้นมาว่า “นนท์ คุณยกโทษให้เรยาได้ ไหม? เราเคยมีอดีตที่สวยงาม
ที่จริงคนที่จะแต่งงานคือเราสองคน เพราะเรยาหัว
ดื้อเกินไปที่จากคุณไป
เรยาเพิ่งรู้ว่าเรยาขาดคุณไม่ได้ เราพูดด้วยน้ำ เสียงเสียใจและน้ำตาไหลพราก
ชานนท์รู้สึกหนักใจ ในสมองเขามีภาพน้ำฝนที่อ่อน
โยนโผล่มา
เขาจับมือและปลอบใจเรยา “เรยา เรื่องบางเรื่อง ผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไป
ถึงจะสวยงามแค่ไหนก็เป็นแค่อดีต” เรยารู้สึกอึ้ง
เธอคิดไม่ถึงว่าตัวเองกรีดข้อมือฆ่าตัวตาย
ชานนท์กลับไม่รู้สึกตื่นตระหนกอะไรเลย—-วันที่
สอง
น้ำฝนรีบเซ็นใบหย่าที่ทนายส่งมาให้ ทนายรู้สึกอึ้ง เห็นเธอไม่ลังเลเลยก็เซ็นต์ชื่อลงไปแล้ว
เธออยากไปจากที่นี่ใจจะขาด ไหนท่านประธานบอกคุณผู้หญิงเป็นคนหน้าเงิน
แล้วเป็นไปได้ไงที่จะไปแต่ตัวเปล่า เขาอุตส่าห์ เตรียมคำพูดมาเป็นชุดเลย
คิดไม่ถึง….น้ำฝนรู้ว่าตัวเองดีใจออกหน้าออกตาเกิน เธอไปกระเป๋าสัมภาระที่ห้อง
ก่อนไป เธอเปิดคอมพิวเตอร์
เอาคลิปที่ก่อนหน้านั้นเธอถ่ายเรยามีอะไรกับคิมหันต์ ที่ห้องน้ำส่งเมลล์ให้ชานนท์
เธอจะคอยดู ผู้หญิงไร้เดียงสาที่เขาชอบขนาดนี้
ชาติที่แล้วเรยาทำร้ายเธอและลูกชานนท์ก็ไม่สนใจ
ไม่เหลียวแล
ไม่รู้ว่าเห็นคลิปนี้แล้วจะรู้สึกอย่างไร เรยา ฉันบอก แล้ว เธอต้องถูกกรรมตามสนอง
จากนั้นน้ำฝนก็เอายาหยอดตาที่เตรียมไว้แล้วหยอด ไปที่ดา ตอนที่ถือกระเป๋าลงมา
น้ำตาท่วมหน้าเธอแกล้งทำเป็นเสียใจมาก เดินออก จากบ้านหลังนี้ เธอรู้สึกโล่งอกมาก
เธอหายใจลึกๆ ความรู้สึกแบบนี้ดีจังเลย รู้สึกชีวิต
เต็มไปด้วยแสงสว่าง
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ