บทที่ 14 จัดฉาก

น้ำฝน…น้ำฝน..ตื่นสิ เดี๋ยวงานหมั้นของคุณชานนท์ กับคุณเรยากำลังจะเริ่มแล้ว

เธอทำไมมาหลับอยู่ที่นี่?” น้ำฝนถูกเสียงๆนึงปลูก จนตื่น เธอค่อยๆลืมตาขึ้นมา

มองไปข้างหน้าด้วยสายตาที่พล่ามัว นี่เธอยังมีชีวิต

อยู่? เป็นไปได้ยังไง

เธอโดดลงมาจากชั้น28ไม่ใช่หรือ?… ที่นี่ที่ไหน? น้ำฝนมองไปรอบๆที่ไม่คุ้นเคย

ที่นี่ไม่ใช่โรงพยาบาลหรือ?นี่เหมือนอยู่ในห้อง รับรองแขก “น้ำฝน น้ำฝนเธอเป็นอะไรไป?”

มินตรายื่นมือโบกไปมาตรงหน้าเธอ “น้ำฝน ฉันรู้ว่า เธอชอบคุณชานนท์ แต่ว่า

วันนี้เป็นงานหมั้นของคุณชานนท์กับคุณเรยา เธอ

ทำใจเถอะนะ

ไม่งั้นสุดท้ายคนที่เจ็บจะเป็นตัวเอง มินตราเป็น เพื่อนร่วมห้องกับน้ำฝน

และก็เป็นลูกคุณหนูตระกูลดัง วันนี้มาร่วมงานของ

ชานนท์และเรียา น้ำฝนรู้สึกงงๆ
เธอตายไปแล้วไม่ใช่หรือ? ทำไมถึงเจอมินตรา อีก อย่างมินตรายังพูดอะไร?

มาร่วมงานหมั้นของชานนท์กับเรยา นี่มันอะไรกัน

น้ำฝนรู้สึกอึ้งและงง

“มินตรา เธอ..เธอไปอเมริกาไม่ใช่หรือ?”

เธอจำได้ว่ามินตราสองปีก่อนก็ไปที่อเมริกา ตอน

นั้นยังลงรูปที่โซเชียล

กลับมาก่อนปีใหม่ ตอนที่เขากลับมายังเอาของ

ขวัญมาฝาก…

“น้ำฝน เธอไม่สบายหรือเปล่า?”

มินตราเอามือมาสัมผัสที่หน้าผากเธอ อุณภูมิก็ปกติ

“ตัวก็ไม่ได้ร้อนหน

เธอพูดพร่ำเพรื่ออะไร? ฉันจะไปอเมริกาได้ยังไง?

เรายังเรียนไม่จบเลย

มินตราดึงเธอขึ้นมาและเอามือตบที่ไหล่เธอ

“เอาหล่ะ ฉันรู้ว่าเธอเสียใจที่วันนี้ชานนท์กับเราหมั้นกัน

ถ้าเธอไม่ไหวเธอก็กลับก่อนเถอะ ฉันก็จะต้องไปแล้ว แม่ฉันตามหาอยู่เนี่ย

มินตราเตรียมตัวจากไป น้ำฝนจับมือมินตราไว้ ใน สมองมีภาพเหล่านั้นแว๊บเข้ามา

ทำให้เธอไม่กล้าที่จะเชื่อ เธอพูดเสียงสั่น“มินตรา เรายังเรียนไม่จบหรือ?”

“น้ำฝน วันนี้เธอเป็นอะไรกันเนี่ย” “มิน…ลูกอยู่

ไหน?”

เสียงของคุณป้าดังขึ้นมาจากนอกห้อง มินตรารีบ ตอบกลับ แม่คะ มินอยู่นี่ค่ะ”

จากนั้นคุยกับน้ำฝน “แม่ฉันเรียกแล้วฉันไปก่อน

หล่ะ”

น้ำฝนนั่งอยู่ที่โซฟาห้องรับแขกเธอหยิบโทรศัพท์ขึ้น มาอย่างมือสั่น

เธอไม่อยากจะเชื่อวันเวลาที่ปรากฏบนหน้าจอ

โทรศัพท์ ทำให้เธออึ้งจนตาค้าง
ตอนนี้เป็นเวลาย้อนกลับไปเมื่อสองปีครึ่งก่อน เป็นไปได้ยังไง? เธอโดดตกลงมาจากชั้น28 ไม่ใช่หรือ?

ทําไมเธอถึงเกิดใหม่มาอยู่ในห้วงเวลาเมื่อสองปีครึ่ง

ก่อนได้นะ?

และยังอยู่ในงานหมั้นของชานนท์กับเรา? นี่เป็น ความฝันหรือนี่?

น้ำฝนยื่นมือมาหยิกที่แขนตัวเอง

โอ๊ย..เจ็บ..นี่ไม่ใช่ความฝัน!นี่เป็นเรื่องจริงเธอเกิด มามีชีวิตใหม่อีกครั้ง

ฟ้าสงสารเธอ ให้โอกาศเธอเกิดมามีชีวิตใหม่อีก ครั้ง! น้ำฝนทั้งตื่นเต้นทั้งดีใจ

แต่ในใจก็รู้สึกผิดหวัง ถ้าเป็นอย่างนี้ เธอก็ไม่ได้ เจอต้นกล้าแล้วใช่ไหม..

ต้นกล้ายังไม่ได้เกิดในห้วงเวลานี้ วันนี้เป็น งานหมั้นของชานนท์กับเรา

ตระกูล พลาธรถือว่าเป็นนักธุรกิจใหญ่อันดับหนึ่ง ของเมืองA แขกที่มาเยอะมาก
นักข่าวและสื่อมวลชนนับไม่ถ้วนก็เตรียมมางานนี้ น้ำ ฝนออกจากห้องรับแขก ไปที่ห้องน้ำ

เธอเปิดก๊อกน้ำล้างหน้าเพื่อให้ตัวเองได้สติกว่านี้ เธอได้เกิดมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง

ครั้งนี้เธอจะต้องมีชีวิตเพื่อตัวเอง หลังล้างหน้าเสร็จ เธอเตรียมออกจากห้องน้ำ

เธอไม่อยากอยู่ที่โรงแรมนี้ร่วมงานหมั่นของชานนท์ ชีวิตเกิดใหม่อีกครั้ง

เธอจะไม่รักผู้ชายคนนี้แล้ว ตรงทางเดินมีเสียงผู้

หญิงคนนึงดังขึ้นมา

“ที่นี่คนเยอะ—”

นี่คือเสียงของเรยา!น้ำฝนรีบเปิดประตูไปที่ห้องข้างๆ

และหลบเข้าไป

ประตูห้องน้ำถูกเปิดออก มีเงาของคนสองคนเดินเข้า

สักพักก็มีเสียงดังขึ้นมา อ้าว….เสียงครางดังขึ้นมา

เรื่อยๆ
เบาๆหน่อย คิมหันต์ คุณอย่าทำชุดแต่งงานของฉัน

เลอะ—

“เรยาถูกคิมหันต์กดไปที่ตรงเคาท์เตอร์อ่างล้างมือ

คิมหันต์รีบดึงเสื้อเรยาออกมาความร้อนใจ และรีบ แทงเข้าไปที่หลังเธออย่างไม่ยั้ง

เรยาร้องครวญคราง และส่ายสะโพกไปมา “อิมหันต์ คุณสุดยอดมากเลยค่ะ!

คิมหันต์ทำหน้าได้ใจผมเก่งกว่าหรือว่าชานนท์เก่ง

กว่า!”

เรยาถูกอารมณ์ที่ถึงจุดสุดยอดจนพูดไม่ออก เธอ อ่อนเพลียอยู่ตรงหน้าอ่างล้างมือ

น้ำฝนหลบอยู่ข้างห้อง ฟังเสียงจากข้างนอก

คิมหันต์? เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและถ่ายวีดีโอ ชื่อนี้เหมือนจะคุ้นๆ!

น้ำฝนแต่งงานเข้าตระกูล พลาธรมาสองปี แต่เธอ ไม่ได้รู้จักคนขอตระกูลทั้งหมด

ตระกูลพลาธร เป็นตระกูลมีชื่อเสียงดังมาร้อยปี ในตระกูลคนเยอะและซับซ้อน

เพราะว่าชานนท์เกลียดเธอ กานติมาก็ไม่ชอบหน้า

ปกติเธอก็ไม่ค่อยได้เจอหน้าญาติๆของตระกูล แต่ว่า

ชื่อ คิมหันต์ เหมือนจะคุ้นๆ

อ๋อๆ…จําได้แล้ว เป็นลูกพี่ลูกน้องของชานนท์

คิดไม่ถึงว่าเรยาจะมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งแบบนี้กับ

น้องของชานนท์

ชานนท์คุณนี่ตาบอดจริงๆ เรยาที่คุณรักนักรักหนา

นอนกับลูกพี่ลูกน้องคุณ

คุณถูกสวมเขาแล้วยังไม่รู้ตัวอีก น้ำฝนกำมือแน่น

เธอยอมทนความทุกข์รักผู้ชายคนนี้มาหลายปี

แต่กลับถูกผู้ชายคนนี้เป็นขว้างเหมือนเศษขยะ

ลูกของเธอก็ถูกคนเกลียดและทารุณร่างกาย เธอเต็ม

ไปด้วยความเจ็บปวด

ชานนท์ ฉันอยากให้คุณเห็นสุดที่รักเรยาของคุณจังเลย

ตอนนี้กำลังร่านอยู่ในอ้อมอกน้องคุณมันเป็นยังไง

เรยา: “คิมหันต์ ฉันตั้งท้องลูกของคุณค่ะ”

เรยาแต่งตัวเสร็จ สีหน้าที่จริตจะก้าน คิมหันต์ ฉัน แต่งงานกับชานนท์ไม่ได้

ฉันท้องสามเดือนแล้ว

ชานนท์ยังไม่เคยมีอะไรกับเธอ ถ้าหมั้นกันจริงๆ เธอ ต้องถูกจับได้แน่ๆ!

ถ้าอย่างนั้น เราตายแน่ๆ คิมหันต์กอดเราไว้

“คุณหมายความว่าร่างกายของเขาไม่ไหวแล้วหรือ?

แบบนี้ก็พอดีเลย

คุณตั้งครรภ์ตำแหน่งคุณจะได้มั่นคง อีกอย่าง แบบนี้

ก็สะดวกกับผมด้วย

พลาธร ไม่สมควรเป็นของไอ้ชานนท์ รอผมมีอำนาจ ใหญ่พอที่จะควบคุมบริษัทได้

ถึงเวลานั้นผมก็จะรับคุณกับลูกมาอยู่ข้างกายผม เรยาก็คิดแบบนี้

แต่ว่าชานนท์ไม่เคยมีอะไรกับเธอเลย

ฉัน….”

“คิมหันต์

คิมหันต์พอจะเดาออกแล้ว สีหน้าคิมหันต์เครียด

และปล่อยมือเรยา

“อย่าบอกนะว่าชานนท์ไม่เคยเอากับคุณเลย! เขา

ไม่ใช่รักคุณมากเลยหรือ?

คุณนี่มันอะไรกัน! “เรยาร้องไห้ขึ้นมา “คิมหันต์

ฉันเป็นคนของคุณ

คุณดุฉันได้ยังไง? ตอนที่ฉันให้คุณ ก็เป็นครั้งแรก

ของฉันนะ!”

คิมหันต์ได้แต่กอดเรยาเข้ามาที่อ้อมอกอีกที แต่ใน

ใจกลับหัวเราะเยาะ

ครั้งแรก!แรดขนาดนี้ยังบอกว่าครั้งแรก? แต่ว่าเรยา ยังมีผลประโยชน์กับตัวเอง

เขาได้แต่ปลอบเธอ เอาหล่ะๆ ผมผิดเอง!”เรยามือ

ชกที่อกของคิมหันต์
“คิมหันต์ คุณว่าฉันควรจะทำยังไงดีคะ ถ้หมั้นกับชา นนท์ เขาต้องจับได้แน่ๆ

อีกอย่างครั้งแรกของฉัน…ก็ให้คุณไปแล้ว อากา นบทจับได้ว่าเธอไม่ใช่ครั้งแรก!

คิมหันต์คิดอะไรขึ้นมาได้ “ไม่เป็นไร ผมช่วยคุณ

คิดเสร็จแล้ว

ผมส่งคุณไปทำรีแพร่ที่เมืองนอก เราสองคน ฝนอยากได้ยินชัดอีกหน่อย

แต่เสียงของคิมหันต์ค่อยๆเบาลง เธอก็ไม่กล้าเข้า

ใกล้มาก ผ่านไปสักพัก

คิมหันต์กับเราเดินออกจากห้องน้ำก่อน น้ำประเ ยาออกไปสักพัก

ตัวเองถึงออกจากห้องน้ำ ตอนนี้เป็นเวลาเก้าโมง เข้า งานหมั้นจะเริ่มเที่ยงตรง

ก่อนจะไป น้ำฝนเตรียมตัวบอกสามีนตรา เธอเดิน อยู่ในงานที่เต็มไปด้วยผู้คน

มีเด็กเสริฟคนนึงยื่นไวน์แดงให้เธอแก้วนึง เธอรู้สึก

กระหายน้ำเลยอื่นไปแล้วถึง
ยังเดินไม่ถึงกี่ก้าวเธอก็รู้สึกเวียนหัว เด็กเสริ์ฟได้

พยุงตัวเธอไว้

“คุณน้ำฝน คุณไม่เป็นไรใช่ไหม”น้ำฝนรู้สึกแปลกๆ เด็กเสริ์ฟคนรู้ชื่อเธอได้ยังไง

แต่เธอก็ไม่ทันได้คิดรอบคอบ เธอก็เวียนหัวหนักกว่า เดิม เด็กเสริ์ฟพยุงน้ำฝนขึ้นมา

“คุณน้ำฝน ฉันพยุงคุณไปพักก่อนดีกว่านะ”

เด็กเสริ์ฟพยุงน้ำฝนไปที่ห้องรับรองแขก และปิด

ประตูไว้

จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความ

“คุณเรยาคะ เรื่องที่คุณมอบหมายให้ฉันทำ ฉันทำ

เสร็จแล้วค่ะ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ