บทที่ 11 เขาพยายามลองเชื่อใจเธอ

ตกดึก ชานนท์กลับถึงบ้าน เรยากับกานติมาออก

ไปช็อปปิ้งยังไม่กลับมา

มีแต่ป้าลำดวนกำลังนั่งดูทีวีเป็นเพื่อนกับต้นกล้า

ต้นกล้ามองเขาแล้วรู้สึกกลัวมาก สั่นไปทั้งตัว

ชานนท์แค่สบตาต้นกล้าทำให้นึกถึงน้ำฝน ก็ทำให้

ชานนท์รู้สึกโมโห

จากนั้นชานนท์ก็เดินขึ้นไปเลย เขาคิดในใจ ผู้หญิง

คนนั้น

กล้าดียังไงขอแบ่งทรัพย์สินครึ่งนึงกับเขา

เชอะ ช่างเป็นผู้หญิงหน้าเลือดจริงๆ เสแสร้งทำเป็น ดีมาสองปีในที่สุดธาตุแท้ก็โผล่

สักพักทนายโทรศัพท์หาเขา บอกเขาว่าน้ำฝนเซ็นต์

ใบหย่าเรียบร้อยแล้ว

และยังบอกว่าตอนที่น้ำฝนเซ็นต์ใบหย่า เธอไม่ได้ พูดถึงเรื่องแบ่งทรัพย์สิน เลย ตอนเธอไปก็ไม่ได้เอาอะไร ไปสักอย่าง
และบอกดูเหมือนเธอไม่น่าจะเป็นคนหน้าเงินอย่างที่

ว่า ชานนท์ ฮีม คำเดียว

“เธอเป็นคนไม่ได้สิ่งที่มุ่งหมายไม่ยอมเลิกลา ใน สมองยังไม่รู้ว่ากำลังวางแผนอะไรอยู่

ไม่แน่ต่อหน้าคุณเธออาจจะเสแสร้งก็ได้ คุณอย่าถูก ผู้หญิงคนนั้นหลอก”

“นนท์คะ คุณกลับมาแล้วหรือคะ” เรยาเพิ่งเดินช็อป

ปิ้งกลับมา

เธอผลักประตูเข้ามาที่ห้องอ่านหนังสือ ในมือเตรียม

ชามาแก้วนึง

เธอยกน้ำชาให้ชานนท์ ชานนท์เห็นเธอเข้ามาเลย

เก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋า

จากนั้นเขาก็จิบน้ำชาที่เรยาเอามาให้จิบเดียว

แล้วคุยกับเรยา: “เรยา ทำไมช้อปปิ้งจนดึกขนาดนี้ ครั้งหน้ากลับมาเช้าหน่อย

เรยาเห็นชานนท์ดื่มชาแก้วนี้แล้วเธอดีใจมาก จากนั้น เธอก็นั่งไปที่ตักของชาบบท์
และเอามือลูบไปที่อกของชานนท์: “นนท์

คุณรู้หรือไม่ว่าสองปีนี้เรยาคิดถึงคุณมากแค่ไหน เรยาไปอยู่ประเทศที่ไม่คุ้นเคย

เรยารู้สึกเสียใจ เสียใจที่ตอนนั้นจากไป เราน่าจะ

เชื่อคุณ

เชื่อว่าในใจคุณมีแต่เรยาคนเดียว” สักพักชานนท์ เริ่มรู้สึกอวัยวะเพศเขาแข็งขึ้นมา

เขารู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว

เขาขมวดคิ้วและกุมขมับได้ตัวเองได้สติ จากนั้นเขา

ผลักเรยาออกแล้วพูดว่า

“เรยา นี่ก็ดึกแล้ว คุณไปพักผ่อนเถอะครับ ผมยังมี งานบริษัทที่ต้องทำ ”

เรยาเห็นเธอดื่มชาที่วางยาแล้วก็ยังปฏิเสธเธอ น้ำ ฝนก็เซ็นต์ใบหย่าไปแล้ว

แต่ตอนนี้ชานนท์ยังไม่หมั้นกับเธออีก เธอหงุดหงิด จนกัดฟันไว้แน่น
เพราะร่างแพศยานเดียว เราทำตัวเป็นคนดี เดินออกจากห้องอ่านหนังสือ

หลังเดินออกจากห้องสีหน้าเปลี่ยนไปทันที เธอ ตรงไปที่ห้องนอนเด็ก

เธอ หกล้มกล้าที่กำลังนอนอยู่อย่างแรง เพราะ แม่ของแกคนเดียว

บางแพศยาและก็เด็กมารผจญคนนี้!” ต้นกล้าร้อง ขึ้นมาเสียงดัง

ป้าลำดวนได้ยินเสียงร้องก็รีบเปิดประตูเข้ามาดูกัน กล้า ป้าล่าดวนเข้ามาเห็นเรา

ทันใดนั้นมา ควนรู้เลยว่าเธอกำลังทำร้ายเด็ก เธอ

รีบเดินไปปกป้องต้นกล้า

ต้นกล้ายังเด็กอยู่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย “คุณเรยาคะ ต้ ใยแก่ ถ้าแกกล้าพูดออกไป

ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่” ป้าลำดวนเป็นคนเก่าคนแก่

ของที่บ้าน

เยา มาดามออกกระทัน
แต่ดูแล้วป้าลำดวนก็ไม่กล้าพูดออกไปหรอก

ชานนท์อาบน้ำเย็นไปครึ่งชั่วโมงถึงดับความร้อนใน

ตัวเขาไปได้

เขาเห็นแก้วชาที่วางอยู่บนโต๊ะ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และโทรหาผู้ช่วย

“คุณช่วยผมไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดที่สวนสัตว์

หน่อย”

เขาไม่ใช่ไม่เชื่อใจเรยา เพียงแต่…ในใจเขามี

เสียงๆนึงบอกกับเขาว่า

น้ำฝนไม่ได้พูดโกหก… เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมอยาก

ลองเชื่อใจน้ำฝนดู

นึกถึงน้ำฝน เขาก็รู้สึกไม่สบายใจ