Chapter 14 : ปมในใจ

ผ่านไปพักใหญ่…..

“นี่”เมลล์หันมาพูดกับผมเสียงอ่อน

“อะไร”

“เดี๋ยวผ่านไปอีกป้ายรถเมล์นึงมันจะมีร้านก๋วยเตี๋ยวอ่ะ นายช่วยจอดหน่อยได้มั้ย”

ในที่สุดยัยตัวดีก็ยอมเปิดปากพูดออกมา ท่าทางเมลล์ เป็นคนที่เหมือนจะมีทิฐิสูงนะ แต่กลับตรงกันข้าม ยัยนี่ ตรงไปตรงมาจนบางครั้งผมยังไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะ ทำ ดูอย่างตอนนี้สิ เธอโกรธผมมากที่ผมลากเธอขึ้นรถมา ด้วย ถ้าเป็นคนอื่นคงจะไม่ยอมปริปากพูดแบบนี้ทั้งที่หิว จนไส้แทบขาด นี่แสดงว่าเธอคงจะหิวมากจริงๆ

ผมไม่ได้ตอบเธอแต่ก็ยอมขับรถไปจอดชิดริมถนนใกล้ๆ กับร้านก๋วยเตี๋ยวที่เมลล์บอก

“นายกลับไปเลยก็ได้ นายคงไม่กินอะไรแบบนี้หรอก อ้อ แล้วก็ไม่ต้องรอฉันด้วย”

“เธอนี่มันไร้น้ำใจจริงๆเลยว่ะ นี่ฉันขับรถจะไปส่งเธอที่ บ้านนะ จะชวนไปกินด้วยสักคำก็ไม่มี”ผมหันไปตัดพ้อคนข้างๆ

“เอ้า ก็ใครจะไปรู้ล่ะว่านายชอบกินอะไรไม่ชอบกินอะไร ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทางแบบนี้นายกินได้มั้ยล่ะ (-O-)”

“ฉันไม่ได้ติดหรูขนาดกินอะไรแบบนี้ไม่ได้”ผมบอกเธอ อย่างเอือมระอา

นี่เธอมองผมเป็นคนยังไงกัน(-_-);

“ก็ฉันคิดว่านายจะเป็นพวกไฮโซติดหรู เข้านอกออกใน โรงแรมห้าดาวเป็นว่าเล่น งั้นก็มากินด้วยกันสิ”พอแขวะ เสร็จยัยเด็กแสบก็หันมาชวนผมก่อนจะเปิดประตูลงจาก รถไป

ผมเดินตามเมลล์ไปนั่งยังโต๊ะที่ว่างพลางกวาดตามองไป รอบๆอย่างสนใจ ที่นี่คนเยอะเหมือนกันแฮะ

“มองใหญ่เลยนะ ไม่เคยมากินล่ะสิ”คำพูดที่แอบกัดจาก เมลล์ดึงสายตาผมให้กลับไปมองหน้าเธอ ก่อนจะนั่งลง ตรงข้ามกัน

“ประมาณนั้น”ผมบอกตามตรง
ก็อย่างที่ผมบอกเมลล์ว่าผมไม่ได้ติดหรูอะไรขนาดนั้น แล้วผมก็ไม่ใช่คนกินเลือกด้วย เพียงแต่ผมไม่เคยมานั่งที่ ร้านแบบนี้แค่นั้นเอง โอเคๆ ยอมรับก็ได้ว่าทุกทีผมก็เข้า ออกร้านอาหารหรูเป็นประจำนั่นแหละ (-_-)*

“ของอร่อยไม่จําเป็นต้องอยู่ในที่หรูๆ ราคาแพงๆ เสมอ ไปหรอก”เมลล์ว่า น้ำเสียงดูสดใสขึ้นเมื่อมาอยู่ร้าน ของกินแล้วกลับมาคุยกับผมต่อ “อยากกินอะไรล่ะ?”

ผมมองรายการก๋วยเตี๋ยวจากเมนูที่ทํามาจากกระดาษ เอสี่ปริ้นต์แล้วเคลือบก๋วยเตี๋ยวต้มยำ บะหมี่เกี๊ยว แล้วก็ หลายเมนูเต็มหน้ากระดาษจนผมเองเลือกไม่ถูก

“เธอกินอะไร”ผมถามคนตรงหน้า

“ฉันเหรอ บะหมี่เกี๊ยวหมูแดง”

“งั้นเอาเหมือนเธอแล้วกัน”

“ทําไมนายชอบเลียนแบบฉันจัง”

เมลล์กัดผมเล็กๆน้อยๆแล้วเดินไปสั่งเมนูกับเจ้าของร้าน ผู้มีรูปร่างอ้วนท้วน ผมมองตามเธอไปก็เห็นทั้งสองคนคุย กันอย่างสนิทสนม ให้เดานะ ผมคิดว่าเมลล์คงจะมากินที่ ร้านนี้บ่อยๆจนสนิทกับเจ้าของร้านไปแล้ว
ผมกับเมลล์ไม่ได้คุยอะไรกันระหว่างรอบะหมี่มาเสิร์ฟ ผ่านไปสักพักอาหารก็มาเสิร์ฟตรงหน้าเมื่อถึงคิว บะหมี่ เกี๊ยวหมูแดง…มันก็น่ากินเหมือนกันนะ