บทที่ 5 มีปัญหากับผู้มีอำนาจ
กลางคืนสามทุ่ม
ชีวิตกลางคืนของเมืองซูเริ่มแล้ว
เจ้าของบริษัทสื่อมวลชนฮุยหวงกำลังรับประทานอาหารกับ เพื่อนกินของตนหลายๆคนที่ร้านเดี่ยวเจียงหนาน
“ตาจาง ผู้หญิงที่ชื่อเฉินของบริษัทนาย นายได้มาหรือยัง
“ยังเลย”จางซินโบกมือ“แม่งเอ๊ย อย่าคิดว่าผู้หญิงคนนี้สมอง ผิดปกติได้จะได้มาง่ายนะ นิสัยดื้อจะตาย ฉันให้เธอทั้งสองแสน ยังไม่ได้เลย แต่พวกนายไว้ใจ สภาพของหล่อนฉันรู้ดี ตอนนี้ที่ บ้านไม่มีอะไรจะกินอยู่แล้ว สักวันก็ยอมมานอนกับฉันเอง
ห้าห้าห้า ถ้านายสมหวังแล้ว อย่าลืมพวกเราด้วยล่ะ ”
“นั้นนะสิ ถึงแม้เฉินจะมีลูกแล้ว แต่ดูหุ่นนั้นสิ โอ้โหไม่เบา เลย”
“ห้าห้าห้า จางซินหัวเราะใหญ่ “ไว้ใจ รอฉันเล่นเสร็จ ก็จะให้ พวกนายลิ้มรสของหล่อน
“มามามา ชนแก้ว ”
ชายกลุ่มนี้พอได้ยินเช่นนี้ ตาสว่างขึ้นมาโดยทันที บนใบหน้า เหล่านั้นก็แสดงสีหน้าที่ทะลึ่งออกมา
ขณะนี้ ประตูห้องโดนเปิดออก เจียงเยวที่คุมเสื้อสีดำ เดินเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าที่เป็นชา
ดึงดูดความสนใจของผู้คนโดยทันที พวกเขาทั้งหมดจ้องหน้า เจียงเยวด้วยสีหน้างงๆ
ไม่รู้ว่าชายแปลกหน้าที่เข้ามาคนนี้เป็นใคร
“เพื่อน เข้าผิดห้องหรือเปล่า”
จางซินวางแก้วลง แล้วถามเจียงเยวพร้อมกับมองเขาตั้งแต่หัว
จรดเท้า
สายตาของเจียงเยวหยุดอยู่ที่จางซิน แล้วถามว่า”จางซิน”
“ใช่ แล้วนายเป็นใคร
สายตาที่จางซินมองเจียงเยวอยู่นั้นเต็มไปด้วยความ ระมัดระวัง
ในเมื่อที่เขาสามารถเรียกชื่อของตัวเองออกมาได้
นั้นก็หมายความว่าเขามาเพราะเรา
“ผมมาของเงินเดือนของเฉินกับคุณ”
เจียงเยว่กล่าวเหตุผลที่มา ออกมาโดยตรง ตอนนี้เพียงแค่ได้ยินเรื่องที่เกี่ยวกับเฉิน ชายกลุ่มนี้ก็ตื่นเต้น เหลือเกิน
โดยเฉพาะจางซิน เขานั่งไขว่ห้าง แล้วถามอย่างอารมณ์ดีว่า
“นายเป็นความสัมพันธ์อะไรกับเฉิน ทำไมถึงมาช่วยหล่อนขอเงินเดือนจากฉัน
“ถ้าคุณไม่อยากให้บริษัทล้มละลาย พรุ่งนี้ก็โทรหาเงินให้ มารับเงินเดือน กดีๆ
“เรื่องนี้ผมเตือนคุณแล้วนะ หลังจากนี้ก็เป็นหน้าที่ของคุณแล้ว รักษาโอกาสดีๆล่ะ”
เจียงเยวที่มีสีหน้าเย็นชา ดูจริงจัง อย่างกับภูเขาน้ำแข็ง ได้ทิ้ง
คำพูดสองประโยคนี้ไว้แล้วหันหลังเดินออกไปเลย
ประโยคแปลกๆสองประโยคนี้ ทำให้คนทั้งโต๊ะรู้สึกงง
เจ้านี่ไม่เต็มหรือไง
“นายหยุดเดี๋ยวนี้”
จางซินตบโต๊ะแรงๆ ที่หนึ่ง โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
“นายคิดว่านายเป็นใคร กล้ามาสั่งฉัน ฉันไม่จ่ายเงินเดือนให้ เฉินแน่ นายทําอะไรฉันได้
“ขอเงินเดือนก็ต้องมีท่าทีที่เหมาะกับการมาขอเงินเดือนสิ นี่ นายมาสั่งฉันหรือ”
เจียงเยว่หยุดเดินแล้วหันมามองจางซิน เมื่อคุณบอกว่า จะ ไม่จ่ายเงินเดือนเฉินยี่หรือ”
จางซินทำหน้าหยอกล้อแล้วพูดว่า”ใช่ ถ้าตอนนี้นายคุกเข่าลง กราบฉันสองที แล้วเรียกฉันว่าพ่อ ฉันจะพิจารณาจ่ายเงินเดือน ให้เฉิน”
“คุณหมายความว่าอยากให้บริษัทล้มละลายใช่ไหม
ในตาเจียงเยว่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ ถามด้วยน้ำเสียงเย็น
ห้าห้าห้าห้าห้า
พอทุกคนได้ยินสิ่งที่เจียงเยวพูด ก็หัวเราะจนหงายหลังกัน หมด ในเสียงหัวเราะนั้นเต็มไปด้วยความดูถูก
ทุกคนมองสิ่งที่เจียงเยว่พูดออกมานั้นเป็นเรื่องตลก
ในขณะเดียวกันก็มองว่าเจียงเยว่เป็นตัวตลกเช่นกัน พวกเขา เคยเห็นคนอวดดี แต่ไม่เคยเจอใครอวดดีขนาดนี้มาก่อน
ถ้ามีปัญญาทำให้บริษัทของจางซินล้มละลายทันที จะมาช่วย เฉินขอเงินเดือนแค่สามพันได้ไง
โดยเฉพาะจางซิน หัวเราะจนจะหายใจไม่ทัน เขาเดินมายืน
ข้างเจียงเยวตบไหล่เขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มที่ดูถูกว่า
“เพื่อน ไม่มีใครเขาอวดดีแบบนี้ อยากให้บริษัทฉันล้มละลาย ขอถามหน่อย นายคิดว่านายเป็นใคร”
ในตาเจียงเยว่เต็มไปด้วยความรังเกียจ ยื่นมือไปปัดรอยมือที่ อยู่บนเสื้อ แล้วหยิบโทรศัพท์กดโทรออกไป
หลังจากนั้นสามนาที
จางซินได้รับโทรศัพท์ที่โทรมาจากลูกค้าที่มีร่วมมือกันมานาน
“ฮัลโหล จางซิน สัญญาของพวกเราจบอยู่ที่วันนี้เลยนะ หลังจากนี้ก็อย่ามาหาฉันที่บริษัทอีกล่ะ”
“ฮัลโหลๆ ประธานหวาง เพราะอะไรอ่ะ
สิ่งที่ตอบจางซินมีเพียงแค่เสียงตุ๊ดๆ ที่ส่งออกมาจากโทรศัพท์ คนนั้นวางโทรศัพท์อย่างรวดเร็วอย่างกับกำลังหลีกเลี่ยงที่จะคุย กับเขา
ประธานหวางเป็นหนึ่งในลูกค้าลายใหญ่ที่สุดของจางซิน กําไรสี่สิบเปอร์เซ็นต์ต่อปีของบริษัทได้มาจากประธานหวางทั้ง นั้น
หลังได้รับข่าวยกเลิกสัญญา เขารีบเงยหน้าขึ้นมามองเจียง เยวที่ยืนอยู่ข้างๆและมีเหงื่อไหลลงมาจากหน้าผาก
เขายังไม่ทันตั้งตัว
โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอีก เป็นสายที่โทรมาจากลูกค้ารายใหญ่
อีกคนหนึ่ง ประธานเ “ฮัลโหล ประธานเซ่ อย่าบอกผมนะว่าจะโทรมายกเลิก
สัญญา”
“ไอ้เลว”
อีกฝ่ายอ้าปากก็คือด่าเลย
“ตอนแรกเพื่อที่จะปกป้องนาย ข้าปฏิเสธคำขอร้องของเขาไป ตอนนี้บริษัทของข้าโดนตรวจจนหมด ทั้งเรื่องเลี่ยงภาษี หลบภาษี โดนตรวจเจอหมด อีกอย่างเรื่องที่ข้ามีชู้ก็ถูกปล่อยออกมา ตอนนี้เมียขาจะหย่ากับข้า นายไปมีเรื่องกับใครมากันแน่ ถ้า บริษัทข้าเป็นอะไรขึ้นมา ข้าไม่ปล่อยนายไว้แน่
ที่โทรมายกเลิกสัญญาไม่ได้มีเพียงแค่ลูกค้ารายใหญ่สองราย นี้ ถึงแม้จะเป็นลูกค้ารายเล็กๆ ก็โทรมายกเลิกสัญญากันหมด และยังมีลูกค้าที่กำลังจะเซ็นสัญญากัน ก็โทรมาปฏิเสธจางซิน
ภายในเวลาสั้นๆไม่กี่นาที จางซินเสียทุกอย่างไปจนหมด
“รถเบนซ์ป้ายทะเบียน 995tsที่จอดอยู่ด้านนอกเป็นของ ใคร เมื่อสักครู่โดนรถบรรทุกเหยียบจนแบนเลย คนขับก็หนีไป แล้ว”
เสียงพนักงานส่งเข้ามาจากนอกห้อง
จางซินรู้ว่านั้นคือรถของตน แต่เขาไม่ได้พุ่งออกไปดูรถ กลับ นั่งลงบนเก้าอี้ด้วยหน้าซีดๆ จนทำไรไม่ถูก
เพื่อนคนอื่นๆที่มาด้วยกัน เห็นจางซินได้รับโทรศัพท์หลาย สายที่โทรมายกเลิกสัญญากับตา
เรื่องนี้แค่ฟังก็รู้ว่าไม่ใช่เรื่องง่าย พอนึกขึ้นมา สายตาของคน ทั้งหมดก็จ้องไปที่เจียงเยว่
คุณหมายความว่าอยากให้บริษัทล้มละลายใช่ไหม
เมื่อสักครู่ที่เจียงเยว่พูดประโยคนี้ออกมา พวกเขารู้สึกตลก เหลือเกิน แต่เจียงเยว่ โทรออกเพียงแค่สายเดียว ลูกค้าของบริษัทสื่อมวลชนฮุยหวงหายไปหมดเลยทันที ถ้าไม่มีลูกค้า ใน ไม่นานก็ล้มละลายแน่
ถึงแม้ขนาดบริษัทของจางซินไม่ได้ใหญ่ แต่ลูกค้าส่วนใหญ่
เป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงทั้งนั้น ความสัมพันธ์ก็ไม่แย่ แต่เพียงแค่คําพูดของเขาเพียงประโยคเดียว บริษัทถูกทําลาย
เป็นแบบนี้เลย
ต้องเป็นอำนาจที่น่ากลัวขนาดไหน
“พี่ อย่า…….อย่าทำอย่างนี้ ผมจ่ายเงินเดือนให้ได้ไหม”
จางซินกลัวจนสุดขีด รีบหยิบเงินสามพันออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้เจียงเยว”นี่คือเงินเดือนของเฉิน สามพัน
“พรุ่งนี้เอาให้เธอเอง”เจียงเยวหันหลังเดินออกจากห้อง หายตัวจากสายตาผู้คนอย่างรวดเร็ว
ปัก จางซินขาอ่อนจนนั่งบนเก้าอี้ หน้าซีดอย่างกับคนป่วยหนัก เขายิ้มแห้งแล้วมองเพื่อนที่อึ้งกันอยู่
“ฉันมีเรื่องกับผู้มีอำนาจแล้ว มีคนนี้ดูแลเฉิน พวกเราอยู่นิ่งๆเถอะ”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ