บทที่ 14 งานประชุมผู้ปกครอง
มองท่าทางร้องไห้น้ำตาไหลของลูกสาว
หัวใจของเฉินเหมือนถูกคว้านด้วยมีด เธอเม้มปากแน่น ใน ใจเป็นทุกข์อย่างยิ่ง
เคยมีคนมากมายพูดถึงเธอลับหลังว่าเป็นผู้หญิงไม่ดีที่ดื่ม
เหล้าสูบบุหรี่
แต่เธอกลับไม่แยแส ทีแรกเธอคิดว่าขอเพียงเหมิงเหมิงมี ความสุข เธอถูกคนอื่นว่าเป็นผู้หญิงไม่ดีก็ไม่สนใจ
เธอคิดไม่ถึงว่าเธอสูบบุหรี่ กลับส่งผลถึงเหมิงเหมิง
เงินยื่นมือไปกอดเหมิงเหมิงเข้ามาในอ้อมอก
“เหมิงเหมิง แม่สัญญากับลูก ต่อไปจะไม่สูบบุหรี่อีกแล้ว”
“ไป พวกเราไปร่วมงานประชุมผู้ปกครองกัน
เฉินยี่หิ้วม้านั่งเล็ก กอดเหมิงเหมิงมาถึงสนามกีฬา
หลังจากตอนที่เธอและเหมิงเหมิงนั่งอยู่ด้านหลังสุดของฝูงชน แล้ว ทักทายกับผู้ปกครองหลายคนอย่างเป็นมิตรยิ่ง
แต่ทว่า ผู้ปกครองหลายคนนี้เพียงแค่ชำเลืองมองเป็นที่ปราด หนึ่ง หลังจากนั้นย้ายไปด้านหน้าด้วยความรังเกียจกันหมด รักษาระยะห่างระหว่างเฉินและเหมิงเหมิง
“เมื่อวานฉันได้ยินคุณแม่ของเสี่ยวหลงพูดแล้ว ผู้หญิงคนนี้ดื่ม เหล้าสูบบุหรี่ เป็นนางจิ้งจอกที่เชี่ยวชาญการคบผู้ชาย อย่าไปคุย กับเธอ”
“ใช่แล้ว ฉันก็ได้ยินมา การสอบครั้งนี้ของลูกสาวของเธอได้
ลำดับสุดท้ายในโรงเรียน มีแม่แบบไหน ก็มีลูกสาวแบบนั้น
“ได้ยินหรือยังลูก ต่อไปอย่าไปเล่นด้วยกันกับเฉินเหมิง แม่ ของเธอไม่ใช่คนดีอะไร
“ลูกสาว แต่ก่อนลูกยังพาเฉินเหมิงมาที่บ้านของเรา ต่อไปไม่ ต้องเล่นกับเธอแล้วรู้ไหม? ”
ผู้ปกครองกลุ่มหนึ่งเริ่มเสี้ยมสอนลูกๆ ของตัวเองไม่ให้เล่นกับ เหมิงเหมิง
ถึงแม้ว่าพวกเธอจะตั้งใจลดเสียงลงเป็นพิเศษแล้ว แต่ยังคง ถูกเฉินได้ยินอย่างชัดเจน
ตอนนี้เธออยากจะระบายความโกรธมาก ทั้งยังอยากตบหน้า อีกฝ่ายอย่างรุนแรง
แต่เพื่อให้ลูกสาวได้เรียนดีๆ ในโรงเรียน
ระงับความโกรธของตนเองลงอย่างยากลำบาก ดึงเหมิงเหมิง ถอยหลังไปนั่งห่างช่วงระยะหนึ่ง
ตอนนี้เฉินและเหมิงเหมิงเหมือนเป็นคนแปลกแยกของทั้งโรงเรียน
นั่งอยู่ด้านหลังสุด ยิ่งสะดุดตาเป็นพิเศษ ทั้งยิ่งโดดเดี่ยว
“คุณแม่” เหมิงเหมิงหมอบอยู่ที่อ้อมอกของเฉิน ทนไม่ไหว จนอยากร้องไห้
“เด็กดี ไม่ร้อง”
เฉินยี่ลูบหัวเหมิงเหมิงแผ่วเบา ขอบตาแดง “หลังจากนี้ ทั้งหมดจะผ่านไป ไม่ต้องฟังคำพูดไร้สาระของพวกเขา รู้ไหม? ”
“อืม รู้แล้ว” เหมิงเหมิงเอาหัวซุกเข้าไปในอ้อมออกของเฉิน ตอบเสียงเบา
ไม่นานงานประชุมผู้ปกครองก็เริ่มขึ้นแล้ว
อันดับแรกเป็นครูใหญ่ขึ้นเวทีพูดคุย
พูดมากมายเกี่ยวกับเรื่องทำอย่างไรเพื่อเพิ่มผลการเรียนของ เด็กๆ
เริ่มจากตั้งใจกล่าวชมเชยผู้ปกครองของเด็กที่มีผลการเรียนดี
เล็กน้อย
จากนั้นก็ติเตียนผู้ปกครองของเด็กที่มีผลการเรียนสิบลำดับรั้ง
ท้าย
แน่นอนว่า เฉินและเหมิงเหมิงก็เป็นหนึ่งในนั้น อีกทั้งครั้งนี้ คะแนนของเหมิงเหมิงอยู่ในลำดับชื่อสุดท้าย
สองแม่ลูกถูกครูใหญ่เรียกชื่อติเตียน ใบหน้ามัวหมอง อับอายถึงขีดสุด
ทำให้ผู้ปกครองไม่น้อยเหยียดหยามอย่างรุนแรง
โดยเฉพาะผู้ปกครองกลุ่มนั้นที่วิพากษ์วิจารณ์กันก่อนหน้านี้ ขยับออกห่างจากเงินทันที
ราวกับว่านั่งด้วยกันกับเฉินและเหมิงเหมิงนั้นน่าอับอาย
อย่างมาก
แต่คุณครูประจำชั้นสวีเจียหี้ยยังคงใจดียิ่ง เธอตั้งใจมาถึง ด้านหน้าเฉินยี่
“คุณแม่เหมิงเหมิง คุณไม่ต้องเอาไปใส่ใจ ผลการเรียนของเห มิงเหมิงนั้นไม่เลวเลย เพียงแค่การสอบครั้งนี้แสดงออกผิดวิสัย เท่านั้น วันหลังฉันจะสอนชดเชยให้เธอเอง จะต้องยกระดับขึ้น โดยเร็วแน่”
“ขอบคุณคุณมาก” เฉินกล่าวขอบคุณจากใจจริง โอบเหมิง เหมิงเข้ามาในอ้อมอกแน่น
“งานประชุมผู้ปกครองครั้งนี้ มีช่วงหนึ่งที่สำคัญมาก ช่วงก่อน หน้านี้มีบุคคลสำคัญท่านหนึ่ง ตั้งใจบริจาคเงินสิบล้านให้ โรงเรียนเป็นพิเศษ มาใช้ก่อสร้างห้องสมุดและสนามกีฬา โรงเรียนของพวกเราโชคดีที่เชิญบุคคลสำคัญท่านนี้เข้าร่วมงาน ประชุมผู้ปกครองขึ้นเวทีกล่าวพูดคุย ทุกคนเชิญต้อนรับ”
แปะๆๆ เสียงปรบมือดังกึกก้อง
เวลาต่อมา ชายผู้สวมชุดสูททรงตรงสีดำ คลุมทับด้วยเสื้อ คลุมกันลมสีดำเดินไปทางเวที ร่างกายของเขาตั้งตรง ราวกับดาบเล่มหนึ่ง ทั้งเย่อหยิ่งและก้าวร้าว กลิ่นอายที่ทรงพลังเช่น ลักษณะท่าทางของราชาอย่างชัดเจน สถานที่แห่งนี้เงียบลงทันที
การปรากฏตัวของเขา ทำให้คนจำนวนนับไม่ถ้วนหม่นหมอง
ไร้สีสันไป เหมือนกับว่าเขาถึงจะเป็นบุคคลสำคัญของโลกใบนี้ ต่อมา อ้ายเยวที่สวมกระโปรงลายดอกก็รีบตามจังหวะการ ย่างก้าวของเจียงเยวขึ้นไปบนเวที
ตอนที่เธอปรากฏกายเวลานั้น ทั้งสนามก็มีเสียงปรบมือดัง กึกก้องขึ้นมาอีกครั้ง
เสียงปรบมือที่แสบหูเหล่านั้นกระตุ้นจิตใจของอ้ายเยวอยู่
ตลอดเวลา
ความรู้สึกที่ได้กลายเป็นจุดสำคัญให้จับจ้อง ทำให้ทั้งตัวเธอ ราวกับอยู่ในภาพฝัน
ก้มหัวมองลงไป อ้ายเยวก็มองเห็นเฉินและเหมิงเหมิงที่นั่ง
อยู่ด้านหลังสุด เธอรีบโบกมือทักทายทันที
อ้ายเยวมองไปที่เฉินที่นั่งอยู่ในกลุ่มคน มุมปากยกขึ้นเล็ก น้อย
เฉินที่มองเห็นสองคนบนเวที ทั้งตัวเธอซื้อใช้ไปแล้ว ที่เธอให้ ตายก็คิดไม่ถึง
เพื่อนสนิทของตนกับผู้ชายที่ทำลายทั้งชีวิตของเธอคบกัน แล้ว?
ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อมองเห็นฉากนี้ ในใจของเฉินตอนนี้เปรี้ยว ฝาด เธอเอาเหม็งเหมิง โอบเข้ามาในอก ไม่กล้ามองเจียงเยวและ อ้ายเยวบนเวที
เจียงเยว่ นายกำลังโอ้อวดอะไรฉันหรือไง?
ใช่สิ นายคือบุคคลที่ประสบความสำเร็จ บริจาคเงินสิบล้านได้
ตามใจ
อีกทั้งยังพาแฟนสาวมาร่วมกิจกรรมประเภทนี้ รุ่งโรจน์ไม่รู้จบ
แล้วเธอเล่า ก็เป็นแค่ผู้หญิงที่ถูกคนนับไม่ถ้วนรังเกียจ
ถึงขนาดว่าเพราะการมีอยู่ของเธอ ลูกสาวของเธอถึงประสบ กับการดูถูกในโรงเรียน
เธอไม่รู้ว่าจะใช้ภาษาอย่างไรในการบรรยายอารมณ์ของตัว
เอง
เพียงแค่อยากรีบจบงานประชุมผู้ปกครองทุกอย่างนี้ หลังจาก
นั้นรีบไปทําผลงาน ทำคำสั่งซื้อแปดสิบล้านให้สําเร็จ
ทำทุกอย่างนี้เสร็จแล้ว เธอก็สามารถหลุดพ้นจากเจียงเยว่ โดยสิ้นเชิง ใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมั่นคงกับเหมิงเหมิงแล้ว
“คุณพ่อ เป็นคุณพ่อ!! ”
เสียงปรบมือหยุดลง ในสนามกีฬาพลันมีเสียงไพเราะของเด็ก น้อยดังขึ้น
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ