บทที่ 26 ชื่อเสียงฉาวโฉ่
สาวน้อยหลบไม่ทัน ถูกเขาใช้นิ้วที่มีเรี่ยวแรงจับคางของเธอไว้
ลมหายใจอันเร่าร้อนของเขาไม่ได้ออกห่างจากแก้มของเธอเลย
พูดเสียดสีไม่ไว้หน้าแม้แต่น้อย “งานหมั้นของเขาให้คุณมา กล่าวคำปราศรัย คุณชายตระกูลธนาภูวนัตถ์ช่างโหดเหี้ยมไร้ เยื่อใยจริงๆ คุณไม่เสียใจเหรอ ไม่รู้สึกอึดอัดเหรอ”
ธิชาขมวดคิ้ว เหมือนถูกเขามองทะลุความในใจ ยากที่จะปิด ปังความรู้สึกที่ไม่ดีแต่แรกแล้ว
เธองอเข่าชนเขา ยื่นมือจะไปเปิดประตูห้องเปลี่ยนเสื้อ
ดนัยกฤตไม่ได้ขวางเธอ แค่ใช้น้ำเสียงเคร่งขรึมเย็นชาติก เตือนเธอ “ธิชา สำหรับผู้หญิงแล้ว ความสำคัญของการเลือกไม่ ต้องพูดก็เข้าใจเรื่องบางอย่างเลือกผิดแล้ว ก็เท่ากับเดินไปใน ทางคดเคี้ยว ถล่เข้าไปในบ่อโคลน ไม่อาจควบคุมได้
มือของธิชาที่อยู่บนประตูเกร็งไปเล็กน้อย
เธอรู้สึกว่าดนัยกฤตกำลังพูดให้อะไรให้เธออยู่ หรืออาจจะ เป็นการเตือน
แต่การแสดงออกของเขาคลุมเครือเกินไป เธอไม่มีความฉลาดทางอารมณ์มากพอที่จะเล่นเกมใบ้คำเป็นเพื่อนเขา
ล่าช้าไม่ได้ สุดท้ายเธอก็ผลักประตูออกไป ไม่หันกลับมา
ธิชากลับไปถึงห้องจัดงานพอดี พิธีกรเพิ่งสร้างบรรยากาศงาน เลี้ยงเสร็จ ก็ถึงเวลาที่เธอต้องขึ้นไปกล่าวคำปราศรัยพอดี
เธอรู้สึกสงบนิ่งไปในฉับพลัน เงียบเหมือนแอ่งน้ำนิ่ง
เธอเดินขึ้นบนเวทีอย่างไม่ประหม่า เอาไมค์ที่พิธีกรชื่น ให้เธอ อยู่ในมืออย่างแน่นแฟ้น ท่องคำปราศรัยที่ญาณินเขียนขึ้นเองกับ มือ
ธิชาไม่รู้เลยสักนิด เธอยืนอยู่บนเวที สวมชุดราตรีสีม่วงอ่อน ดู เหมือนมีเสน่ห์ดึงดูดสายตา รุ่งโรจน์เบิกบาน แต่ความเป็นจริง ห่างจากชื่อเสียงฉาวโ……………..แค่เอื้อม
“สมัยเด็กๆพ่อแม่ต่างก็งานยุ่ง ฉันกับพี่ชายพึ่งพาอาศัยกัน พี่ ชายอายุมากกว่าฉันเก้าปี พี่ชายเหมือนดั่งพ่อ ฉันเคารพเขา ตั้งแต่เด็ก วันนี้พี่ชายเจอกับผู้หญิงที่รักด้วยความจริงใจ และผู้ หญิงที่สวยงามคนนี้ ก็คือเพื่อนรักของฉันญาณิน พี่ชายกับพี่ สะใภ้กิ่งทองใบหยก สวรรค์ประสงค์ให้เป็นคู่กัน ฉันรู้สึกซาบซึ้ง และอิจฉา ขอแสดงความยินดีกับพี่ชายและพี่สะใภ้ด้วยความ จริงใจมีลูก ในเร็ววัน รักกันจนแก่จนเฒ่า”
น้ำเสียงของธิชาเรียบนุ่ม มีน้ำเสียงแบบนุ่มนวลที่เด็กผู้หญิง ชอบใช้กัน แต่ไม่ได้เลี่ยน รู้สึกแค่ว่าน่าฟังรื่นหู
ท่อนสุดท้ายของคำปราศรัยเรียบง่ายและซาบซึ้ง แขกในงาน ต่างก็พากันน้ำตาคลอ
ต่อมาก็ถึงจุดไคลแมกซ์ของงานหมั้น จอภาพด้านของห้อง โถงจัดงานก็เริ่มฉายภาพที่คู่หมั้นทั้งสองตั้งแต่รู้จักคบหาจนร่วม ทางกันตลอดระยะเวลาทั้งหมด ใช้รูปแบบในการนำรูปถ่ายรวม กันเป็นวิดีโอ ล้วนเป็นขั้นตอนที่ผ่านการซ้อมมาแล้ว ทุกอย่าง เป็นไปตามขั้นตอน
ธิชายิ้มอย่างสง่าดูดี ในสายตากลับไร้แวว
จนกระทั่งรูปถ่ายในจอภาพหยุดฉายอย่างฉับพลัน ทันใดนั้นก็ มีเสียงครวญครางเย้ายวนดังขึ้น
“ไม่เอา พี่ลึกไปแล้ว……….
ธิชาคลื่นสมองระเบิด หยุดการหายใจ ตากระตุกอย่างรุนแรง จ้องจอภาพอย่างหวาดกลัว
ภาพอันอบอุ่นโรแมนติกกลายเป็นหนังโป๊ฉายสดกลาง สาธารณะ
ชายหญิงคู่หนึ่งกำลังพัวพันกัน เร่าร้อนเข้มข้น
แสงสลัว เห็นได้ชัดว่าถูกแอบถ่ายในที่ลับ
ร่างของผู้หญิงผู้หญิงในวิดีโอถูกทำเป็นภาพเซนเซอร์ ตำแหน่งสำคัญล้วนมองไม่เห็น แต่ภายใต้ภาพสลัวเห็นเป็นสี ผิวหนัง ดูออกว่าอยู่ในสภาพเปลือยทั้งร่าง
ยิ่งบ้าไปกว่านั้นก็คือ……….หน้าของหญิงสาวชัดเจน ดู เหมือนยังทำการเพิ่มแสงเข้าไปในการติดต่อ แสดงใบหน้า เค้าโครงอย่างชัดเจนที่สุด
สายตาของแขกเปลี่ยนจากมึนงงเป็นตื่นตระหนก และเปลี่ยน จากความตื่นตระหนกเป็นอยากรู้อยากเห็น สุดท้ายก็หันไปมอง ที่ใบหน้าของธิชา
หญิงสาวในจอภาพเห็นได้ชัดว่าเป็นน้องสาวของเจ้าบ่าว คุณ หนูตระกูลธนาภูวนัตถ์เมื่อสองนาทีก่อนยังกล่าวคำปราศรัย อย่างซาบซึ้งบนเวที
ธิชาอึ้งอยู่กับที่ทั้งตัว เลือดทั่วร่างไปรวมตัวอยู่บนหัว เลือดมา อัดที่ใบหน้าและคอพร้อมกัน
ท่ามกลางความอับอายอย่างขีดสุดคนที่เธอสงสัยคือญาณิน
เห็นได้ชัดว่าญาณินสงสัยเธอ และทำการตักเตือนเธออย่าง
อ้อมค้อมเป็นการส่วนตัวแล้ว
ขอให้เธอขึ้นเวทีกล่าวคำปราศรัยก็จัดโดยญาณิน
ทั้งหมดนี้เหมือนเต็มไปด้วยแผนการ….………
ธิชามองไปที่ญาณิน เสมือนกำลังถามเธอ
แต่ญาณินกลับใช้สายตาโหดเหี้ยมและโมโหจ้องเธออยู่ ใน สายตาเต็มไปด้วยความโกรธและสิ้นหวังที่ผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูก สวมเขาควรมี
ความสิ้นหวังและตกใจในดวงตาของญาณินไม่เหมือน เป็นการแสดงออกมา
ธิชายิ่งตื่นตระหนก เธอหันสายตามองไปที่ธาวินที่อยู่ข้างกาย ญาณิน
ผู้ชายคนนี้สีหน้าเรียบเฉย เหมือนราชาผู้หยิ่งยโสเย็นชาคน หนึ่ง
จ้องจอภาพอย่างเย็นชา เสมือนไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่างที่อยู่ รอบตัว เหมือนเรื่องไม่เกี่ยวกับตัวเอง
เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดที่ทำให้ผู้คนตะลึง ภาพวิดีโอที่กำลัง ฉายควรจะจบอย่างรวดเร็ว
แต่กลับไม่มีคนไปควบคุม กลับให้ภาพที่ไม่น่าดูนั้นกระตุ้น
สายตาแขกในงานอย่างต่อเนื่อง
ผู้ชายในภาพนั้นก็ถูกทำเป็นภาพสลัวเช่นกัน แต่ไม่มีคนดูไม่ ออกว่านั่นก็คือธาวิน
เขาคลานอยู่ร่างที่อ่อนเยาว์และน่าดึงดูดใจของน้องสาวต่าง แม่และเร่งเร้าอย่างเต็มที่
ไม่นานชาก็ทนไม่ไหว ร้องไห้ครวญครางขอร้องเหมือนแมว น้อยผู้อ่อนแอ
“พี่คะ เจ็บ………
“พอแล้ว ไม่เอาแล้วได้ไหม?
“ขอร้อง ขอร้องล่ะ พี่ชายที่ดี เบาหน่อย
……… สายตาของญาณินเหมือนจะพ่นไฟออกมาแล้ว เพื่อนที่อยู่ข้าง กายเธอเริ่มกอดแขนเธอแล้วปลอบโยนเธอนะ
ซารู้สึกอับอายอยากเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนี
เธอยกเท้าเตรียมจะลงจากเวที รองเท้าส้นสูงกลับเหยียบ ปลายกระโปรงชุดราตรีไว้
ชุดราตรีสวยหรูราคาแพงฉีกขาดทันที
เสียงฉีกขาดดังขึ้น เผยร่างอันขาวนวลอ่อนโยนของหญิงสาว ออกมา
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ