ร้กลิมิเต็ดของคุณชายเลอค่า

บทที่ 29 คุณกับธาวินก็เป็นคนประเภทเดียวกัน



บทที่ 29 คุณกับธาวินก็เป็นคนประเภทเดียวกัน

ตอนที่ร่างของ ซาถูกปกคลุมด้วยเสื้อคลุมที่เขาถอดออก ยัง คงมีความรู้สึกไม่เหมือนจริงอย่างน่าเหลือเชื่อ

บนหน้าของดนัยกฤตไม่ได้แสดงอาการโกรธ น้ำเสียงที่พูด กลับน่ากลัวเย็นชาอย่างที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน

“ไอ้หน้ากระ ใครให้ความกล้ากับแกมาแตะต้องผู้หญิงของ ฉัน”

นักเลงที่หน้ากระเต็มหน้าคนนั้นตื่นตระหนกตกใจ “ท่าน ท่าน ดนัยในนี้มีเรื่องเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า นี่ นี่ไม่ใช่ผู้หญิงของธา วินเหรอ ตระกูลมงคลวัชรกุล ให้เงินจ้างพวกผมมาปล้ำเธอ…..

ดนัยกฤตอุ้มเธอขึ้นมาโดยสีหน้าเย็นชา แม้กระทั่งสายตายัง ไม่อยากให้กับพวกอันธพาลเหล่านี้ เพียงแค่เงยหน้าขึ้นส่ง สายตาให้กับผู้ช่วยตัวเอง

ผู้ช่วยได้รับคำสั่ง เข้าไปยืนปืนกระบอกหนึ่งกับไอ้หน้าลายนั่น

“ความหมายของคุณดนัยกฤตง่ายมาก ใครแตะต้องเธอ ใช้ ตรงไหนแตะ ก็ทำลายตรงนั้นซะ”

ผู้ชายที่ใช้มือจับเธอเมื่อถูกดนัยกฤตยิงกับมือแล้ว ขณะนี้ สลบไปท่ามกลางกองเลือดแล้ว

นักเลงพวกนี้ต่างก็มองหน้ากัน ทันใดนั้นก็คุกเข่าพร้อมกันก้มคํานับบนพื้นอย่างสุดชีวิต

“ขอทานดนัยเมตตาด้วย กรุณาเมตตาด้วย พวกเราไม่รู้จริงๆ ว่าเป็นคนของท่าน ถ้ารู้ ถึงจะให้ความกล้ากับพวกเราร้อยเท่า

นักเลงคนนั้นยังพูดไม่จบก็ถูกยิงที่แขนแล้ว คนด้านข้างตกใจจนฉี่ราดไปแล้ว

ดนัยกฤตรู้สึกได้ถึงสาวน้อยในอ้อมกอดหดตัวไปที่หนึ่ง เขา อุ้มเธอขึ้นรถหน้าบึ้งตึง เรื่องที่เหลือก็แน่นอนว่าให้ผู้ช่วยของเขา

เป็นคนจัดการ

ในรถ

เห็นได้ชัดว่าธิชายังไม่ได้ตั้งสติกลับจากเหตุการณ์ฉุกเฉินนั้น สายตาของเธอค่อนข้างเลื่อนลอย มือขาวนวลเล็กๆนั้นจับเสื้อ คลุมไว้แน่น ตัวสั่นไม่หยุด

ดนัยกฤตกางแขนออกกอดเธอไว้แน่น ป้อนน้ำให้เธอดื่ม

ความหวาดกลัวในสายตาเธอเหมือนสภาพหลังการถูกเรียง ควข่มขืน ไม่เหมือนไม่สำเร็จเลยแม้แต่น้อย

ดนัยกฤตกังวลใจ ยื่นมืออยากจะเปิดเสื้อคลุมเพื่อเช็ด

บาดแผลบนร่างกายเธอ ธิชาเหมือนดั่งสัตว์น้อยที่บาดเจ็บ จับเสื้อคลุมไว้อย่างแน่นไม่ยอมให้เขาดูแม้แต่นิด

เขามีความอดทนอย่างเห็นได้ยาก ตบหลังเธอเบาๆ พูดปลอบ อย่างอ่อนโยน “ฟังนะ ไม่ต้องกลัว ให้ผมดูว่าคุณบาดเจ็บหรือ เปล่า”

ธิชากลับยืนกรานไม่ยอมปล่อยมือ

เขาไม่ได้ฝัน อดทนรอให้เธอ ใจเย็นลง

ตอนที่รถใกล้ขับเข้าเมือง ธิชาเหมือนกับได้สติขึ้นมากะทันหัน จ้องเขาด้วยสายตาโมโห

“ดนัยกฤต ทำไมคุณถึงมาช่วยฉันทันอย่างบังเอิญขนาดนี้? คุณรู้แต่แรกแล้วใช่ไหม คุณเดาออกแต่แรกแล้วว่าธาวินจะทำ อะไรในงานหมั้น คุณดูฉันถูกเหยียดหยามต่อหน้าผู้คนกับตา?”

ชุดราตรีนั้นหลังเกิดเรื่องเธอตรวจสอบซ้ำแล้วซ้ำเล่า มีรอยฉีก

ขาดแต่แรก

ภาพวิดีโอโป๊ ชุดราตรีฉีกขาด ทั้งหมดนี้ล้วนอยู่ในแผนการ ของธาวิน

รวมถึงเชิญดนัยกฤตมาร่วมงาน ดนัยกฤตลากตัวเธอเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อเคยตักเตือนเธอ แต่เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะฟังเข้าใจ

เพียงเพราะแค่ว่าเธอไม่ยอมทิ้งธาวินไปอยู่กับเขา ผู้ชายคนนี้ก็ดูเธอถูกกระทำทั้งหมดนี้เฉยๆ

ธิชาร้องไห้ออกมาอย่างเสียใจ “ธาวินเป็นคนชาติชั่ว แล้วคุณ ดีกว่าเขาแค่ไหน? ปล่อยฉันลงรถ ดนัยกฤต ฉันไม่ต้องการคุณ มาสงสารฉันจอมปลอม ปล่อยฉันลงรถ

เธอโมโหกระวนกระวายฉับพลันทำให้ผู้ชายขมวดคิ้วแน่น

เขาถามอย่างหน้าบึง “สภาพแบบนี้ของคุณจะไปไหนได้?” ธิชาน้ำตาไหลมองดูสภาพเสื้อผ้าขาดมอมแมมของตัวเอง

เธอหัวเราะเย้ยหยันตัวเอง “ฉันเกือบถูกข่มขืน คุณช่วยฉันไว้ แต่วัตถุประสงค์ที่คุณมีต่อฉันมันโจ่งแจ้งขนาดนั้น ท้ายที่สุดแล้ว คุณก็อยากข่มขืนฉันไม่ใช่เหรอ? ดนัยกฤต คุณกล้าพูดว่าคุณใช่ เพราะว่าฉันเป็นลูกสาวของณิชานาฏถึงเกิดความคิดชั่วร้าย?”

ผู้ชายเริ่มสีหน้าหม่นหมอง สีหน้าความอ่อนโยนและอดทนที่มี เฉพาะกับเธอเท่านั้นค่อยๆเลือนหาย

เขาออกคำสั่งกับคนขับรถเสียงเคร่งขรึม คนขับรถเปิดไฟ เลี้ยวกลับรถทันที รถขับแล่นไปอีกทิศทางหนึ่ง

ดนัยกฤตพาเธอกลับไปในสโมสรส่วนตัวใกล้เคียงของเขา

สโมสรเป็นถิ่นของเขา ไม่ว่าเธอจะกรีดร้องขอความช่วยเหลือ ยังไง ยังคงถูกดนัยกฤตลากเข้าไปในห้องชุดห้องหนึ่ง

ธิชาถูกเขาโยนขึ้นเตียงอย่างแรง
เธอมองเห็นความใคร่และโมโหที่ไม่ปิดบังในดวงตาของเขา

เขาปลดเข็มขัดไปด้วย พูดด้วยเสียงหัวเราะอย่างเย็นชา “คุณ บอกว่า ผมช่วยคุณ ท้ายที่สุดแล้วก็เพื่อที่จะข่มขืนคุณ ใช่ไหม? ธิชาสีหน้าซีดขาว ร่างกายหดตัวไปข้างหลัง โดยสัญชาตญาณ เธอไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองพูดผิด

“หรือว่าไม่ใช่ ธาตุแท้แล้วคุณกับธาวินล้วนเป็นคนประเภท เดียวกัน ต่างก็เห็นฉันเป็นโสเภณี ไม่ได้เคารพฉันเลยแม้แต่ น้อย”

ดนัยกฤตหัวเราะอย่างเย็นชา หัวเราะจนทำให้เธอเสียวสัน

หลัง

เขาจับปลายของเข็มขัดด้านหนึ่งไว้ใช้ของเยือกเย็นนั้นตบ หน้าเธอไปมา

“ใช่ คุณพูดไม่ผิดเลยสักนิด”

เขาดึงเสื้อคลุมบนตัวเธอออก ดึงเนื้อผ้าทั้งหมดบนตัวเธอออก

ธิชาพยายามอยากจะหลบสุดชีวิต

กลับถูกเขาใช้มือสองข้างกดข้อเท้าดึงกลับมาอย่างแรง เขาถอดกางเกงของตัวเองออก

ครั้งแรกที่แสดงอารมณ์ใคร่ที่ถูกปลูกขึ้นมาของตัวเองต่อหน้าเธอ
มือใหญ่จับขาเรียวทั้งสองข้างไว้ วางไว้บนไหล่ของตัวเอง ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นเร็วเกินไป ชาตกใจจนร้องไห้ออกมา

“ไม่เอา คุณใจเย็นๆก่อน ดนัยกฤต ไม่เอา………

มุมปากของผู้ชายมีเพียงความโหดร้ายและขี้เล่น

เขายื่นมือลูบคลาจุดบอบบางนุ่มนวลของเธอ

“คนดีมีวิธีเล่นของคนดี โสเภณีมีวิธีทำของโสเภณี ในเมื่อคุณ โยนความผิดนี้ใส่หัวผม ผมก็จะให้คุณลองดูว่านักโทษคดีข่มขืน เขาทํายังไงกับโสเภณี”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ