บทที่ 4 ยาจกคนหนึ่ง

สี่เอ๋อรีบเข้าไปปลอบพลางกล่าวว่า “พระสนม สี่เอ๋อรู้สึกว่า….ฝ่า บาทวันนี้ ราวกับแปลกไปเล็กน้อย เหมือนกับว่าจะแตกต่างจาก เมื่อก่อน…..แตกต่างจากเมื่อก่อนไม่เหมือนเดิม…

ในใจเธอคิดแบบนี้จริงๆ แต่จะให้บอกก็บอกไม่ถูก เพียงแต่ รู้สึกได้ว่าฝ่าบาทในวันนี้ไม่เหมือนกับวันก่อนๆ

พระสนมจีน เหม่อลอย เลิกคิ้วเรียวขึ้น ก้มหน้าลงคิดทบทวน เรื่องราวที่เกิดขึ้นโดยละเอียด เป็นดังว่าจริงๆ ฝ่าบาทวันนั้นดู แปลกไปจากวันก่อนๆ

ได้แต่หวังว่าจะไม่ใช่ความสนใจเพียงชั่วครู่ชั่วยาม มิเช่นนั้น ภายในประเทศทั่วแค้นจะเผชิญภัยพิบัติ ราชวงศ์ เยเทียนจะต้อง พังพินาศเพราะนางจิ้งจอกนั่น ฮ่องเต้ทำให้ราษฎรนับพันต้องตก อยู่ในอันตราย ต่อไปจะมีหน้าไปพบบรรพบุรุษได้เยี่ยงไรกัน

“สี่เอ๋อ พวกเรากลับตำหนักกันเถอ” พระสนมจีนถอนหายใจ เบาๆ ลุกขึ้นยืนเดินออกไป แต่มีเสียงว้ายร้องออกมาเบาๆ พลาง ขมวดคิ้ว

“พระสนม… สี่เอ๋อตกอกตกใจ รีบเข้าไปประคองพระสนม

พระสนมจิ๋นกัดริมฝีปาก สีหน้าด้านข้างตระหนก กล่าวอย่าง เอียงอายว่า “พี่สามไม่ได้บอกว่า….ว่า…ว่า….พวก นั้น…..ทำไม….”
สตรีในสมัยโบราณเมื่อแต่งงานออกไป บางเรื่อง รุ่นอาวุโสก จะแอบบอกแอบสอนว่าในคืนเข้าหอนั้นจะต้องทำอย่างไร แล้วก็ ยังให้รูปชุนกง (ภาพวาดอีโรติกประเภทหนึ่ง มาชุดหนึ่งมาฝึก เรื่องพวกนั้นเป็นพี่สามที่แอบบอกเธอ แต่ว่า แต่ว่า หลังจากผ่าน มาแล้ว มีบางอย่างไม่เหมือนกับที่พี่สาวบอก แต่พอนึกย้อนกลับ ไป ก็ทำให้เธอหวาดกลัวอยู่เล็กน้อย

สี่เอ๋อที่สองแก้มแดงปลั่งก็กล่าวขึ้นว่า “พระสนม คุณหนูสาม เป็นคนจิตใจดี จะโกหกได้อย่างไร หรือไม่… ไม่อย่างนั้นพระสนม กลับไปดูรูป….. คุณหนูสาวให้เอาไว้……

พระสนมจีนที่พวงแก้มทั้งสองข้างปรากฏสีแดง นายบ่าวทั้ง สองคนรีบรุดกลับไปที่ตำหนักอย่างเงียบๆ ทิ้งไว้แต่พวกขุนนาง อำมาตย์ นางใน วันทีให้รออยู่ที่ด้านนอกประตูต่อไป

ห้องอักษร

เย่เทียนนั่งอยู่บนเก้าอี้ เปิดสมุดบัญชีอ่านทีละหน้าทีละหน้า สีหน้ามืดมนเหมือนฝนกำลังตก

เสนาบดีกรมคลังที่ยืนมือตกคอยรับใช้อยู่ที่มุมหนึ่งหลี่จิ้นคอย ดึงเอาผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับเหงื่อบนใบหน้าที่ผุดพรายก็มาเป็น ระยะร่างกายที่เต็มไปด้วยไขมันสั่นสะเทือนกระเพื่อมเป็นระลอก

วันนี้ไม่รู้ฮ่องเต้กินยาผิดขนานไหนมา พลันมีราชองค์การให้ เขาเข้าพบ สอบถามเกี่ยวกับเงินในท้องพระคลัง จากนั้นก็ทำ หน้าโหดโมโห ให้เขาเอาบัญชีในช่วงสองปีนี้ออกมาให้ดู พลิก อ่านเองทีละหน้า จะไม่ให้เขาตกใจจนหัวใจจะวายได้อย่างไร
เย่เทียนเมื่อพลิกอ่านไปหนึ่งหน้า สีหน้ายิ่งคลหมองลง หลัง จากถอดหมวกแห่งความจนออก ตัวเขาเองก็พลัน ใจเย็นลง ฮ่องเต้คือโอรสสวรรค์ ฮ่องเต้เป็นที่เคารพนับถือ แท้จริงแล้วไม่ ง่ายเลย อย่างน้อยดูจากตอนนี้ เขาคิดว่าบัลลังก์ของเขาตอนนี้ เริ่มจะไม่มั่นคง

ได้รับถ่ายทอดความทรงจำที่ขาดวิ่นของฮ่องเต้คนก่อน เขา ก็ได้รู้ว่าแผ่นดินที่กว้างใหญ่นี้ประกอบด้วยประเทศโจว ประเทศ ฉี่ ประเทศเย่น ประเทศหาน ประเทศจีน ประเทศเป็นเหยียน หก ประเทศ ในบรรดาประเทศทั้งหลายนั้นถือว่าชายแดนของประ เทศโจวมีอาณาเขตกว้างไกลที่สุด ประชากรมาก อำนาจการ ปกครองแข็งแกร่งที่สุด เป็นพื้นที่ราบกว้างใหญ่ที่ร่ำรวยที่สุด

แต่สำหรับกว้างใหญ่ขนาดไหน ประชากรเท่าไหร่ ความทรง จําของฮ่องเต้ที่ตายเป็นผีนี่ไม่มีตัวเลขที่ชัดเจน พระสนมลึกลับ เป็นสิ่งเดียวที่ฮ่องเต้นั้นจำได้ชัดเจนที่สุด แม้แต่พระสนมจีนที่ สวยหยาดฟ้ามาในระดับสาวงามยังเป็นรองพระสนมคนนี้เลย เห็นได้ชัดว่าระดับความหลงใหลในพระสนมลี่ มีเท่าไหร่

แหะๆ นี่ต้องขอบคุณพระสนมลี่ เป็นเพราะเธอที่รวมเอาความ สนใจของฮ่องเต้จากสนมสามพันกว่าคนในวังหลังไปจนหมด ผี ฮ่องเต้จึงได้ไม่สนใจพระสนมจีน กลายเป็นว่าเป็นการปกป้อง ความบริสุทธิ์ของเธอไปโดยปริยาย

สมัยโบราณที่นับถือผู้ชายรังแกผู้หญิง ผู้หญิงหิวตายเรื่องเล็ก ผิดประเพณีเรื่องใหญ่ ถึงแม้ต่อให้เป็นยุคที่เปิดกว้าง ผู้ชาย หลายคนก็ยังดูถูกผู้หญิงที่ยังบริสุทธิ์แตกต่างกันไป เย่เทียนก็เป็นหนึ่งในนั้น เป็นเพราะรูปร่างหน้าตามีปัญหา เพื่อไม่ให้พวก เพื่อนหัวเราะเยาะเพื่อแก้ไขความอดอยาก เป็นเพราะถูกกดดัน จึงทำให้ไปยังสถานที่แบบนั้น

ตอนนี้ ตัวเขาได้เปลี่ยนไปแล้ว กลายเป็นโอรสสวรรค์ เป็น ฮ่องเต้ปกครองใต้หล้า สถานะทางสังคมพลันก็ยกระดับเป็นชั้น บนสูงสุดแล้ว หุหุ

แต่ทว่า สนม พระสนมลี่ คนนั้นสามารถดึงดูดความสนใจของ สนวังหลังกว่าสามพันคนมาไว้ที่ตัวเองคนเดียวได้ หรือว่าจะสวย กว่า พระสนมจีนเป็นร้อยเท่า แหะๆ พี่ไม่รีบ ขอแค่พี่ได้นั่ง ตำแหน่งนี้มั่นคงแล้วมีโอกาสได้กับพระสนมคนนั้น

อยากจะนั่งบัลลังก์อย่างมั่นคง จะต้องรู้จักศัตรูที่อยู่ทั้งนอก และในให้ครบหมดถึงจะได้

ประเทศเป็นเหยียนพื้นที่รอบด้านติดทะเล เรียกว่าประเทศ เกาะพวกเขามีกองทัพทางทะเลที่แข็งแกร่งที่สุดใน ประวัติศาสตร์ของแผ่นดินใหญ่ ใช้ปราการเป็นท้องทะเลที่กว้าง ใหญ่ ปกติจะมีแต่พวกเขาที่ยึดครอง ก่อกวนประเทศอื่น และ ประเทศบนแผ่นดินใหญ่ก็ล้วนจนปัญญากับพวกเขา ได้แต่เพิ่ม ความแข็งแรงของการป้องกันตามแนวชายฝั่งเท่านั้น

พวกโจรสลัดที่จับกลุ่มพวกนี้ บุกไปทำร้ายคนไปทั่ว ฆ่าคนวาง เพลิง พฤติกรรมอันตราย เจ้าหน้าที่ป้องกันกันไม่หวาดไม่ไหว อยู่อาศัยเคลื่อนไหวกันอยู่บริเวณชายทะเล ทำให้ราษฎรเป็น ทุกข์เป็นร้อนกันทุกหย่อมหญ้า
พื้นที่ทำจำกัดและสภาพอากาศทําให้ประชาชนของประเทศ เป็นเหยียนมีข้อจํากัดในการทำอุตสาหกรรมและกสิกรรม พวก เขาล้วน โกรธแค้นเคืองประเทศแผ่นดินใหญ่มาโดยตลอด

ตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศโจวเป็นพื้นที่แห้งแล้งเป็น ทะเลทรายขนาดใหญ่ ต้องข้ามผ่านทะเลแห่งความตายของ ทะเลทรายฮากันลา จึงจะสามารถเข้าสู่แผ่นดินสีเขียวอันอุดมได้ พื้นที่นั่นมีประชากรเลี้ยงสัตว์ไล่ทุ่งอาศัยอยู่เต็มไปหมด และก็ เป็นที่อยู่ของประเทศจีน ขึ้นไปทางตอนเหนือเป็นพื้นที่หนาว เหน็บดินแดนแห่งหิมะ

หากจะว่ากันตามอาณาเขตพื้นที่ พื้นที่ของประเทศจีนใหญ่ ที่สุด แต่ส่วนใหญ่เป็นทะเลทรายและดินแดนหิมะน้ำแข็ง เป็นดิน แดนแห้งแล้งและเหน็บหนาว และก็เพราะอาศัยอุปนิสัยที่ ห้าวหาญของพวกเลี้ยงสัตว์ไล่ทุ่งนี้เอง ที่ทำให้กองทัพม้าที่ดี ที่สุดอยู่ที่ดินแดนที่ราบแห่งนี้

ประเทศจีนมีฉายาว่าเป็นแหล่งรวมของนักรบกล้า กำลังทหาร แข็งแกร่ง แต่เนื่องจากสภาพพื้นที่ทำให้พวกเขาขาดแคลน อาหารและอาวุธรวมถึงของสำคัญอื่น ๆ ดังนั้นประเทศจีนจึงมอง ดินแดนที่ราบกลางราวเสือจ้องเหยื่อยังไงอย่างนั้น

ประเทศเย่น ประเทศอู่สองประเทศพื้นที่เพียงแค่ครึ่งของประ เทศโจว ส่วนใหญ่เป็นหุบเขา พื้นที่อันตราย เป็นที่ผลิตเหล็ก มี ทหารกล้าของแผ่นดินใหญ่ที่มีความพร้อมมากที่สุด แม่ทัพใหญ่ สิบอันดับที่มีอิทธิพลมากที่สุดในแผ่นดินใหญ่ ทั้งสองประเทศก็ กินไปแล้วคนละสามอันดับ พวกเขาเหมือนกันคือมองดินแดนที่ราบกลางเหมือนเสือรอยเหยื่อ

ประเทศหาน จริงๆ แล้วเป็นประเทศที่มีแผ่นดินใหญ่น้อยที่สุด เป็นประเทศที่อำนาจอ่อนแอที่สุด เป็นประเทศรองของประเทศ โจว ทุกปีจะต้องส่งเครื่องบรรณาการมาให้กับราชสำนัก สภาพ ภูมิศาสตร์เป็นลักษณะภูเขาและหุบเขาเป็นสถานที่ที่แร้นแค้น หากว่าไม่มีประเทศโจวคอยคุ้มครอง เกรงว่าน่าจะถูกยึดครอง ราชวงศ์ล่มสลายไปนานแล้ว

ข้อมูลเหล่านี้ ได้มาจากความจําของฮ่องเต้ที่ตายไป หาก อยากจะทำความเข้าใจให้ละเอียดมากขึ้น เย่เทียนถ้าไม่ถามคน อื่น ก็ต้องเปิดหนังสืออ่าน นี่เป็นประเทศโจวความลำบากที่มา จากภายนอกของประเทศ

ประเทศจีนโบราณ ราชวงศ์ในประวัติศาสตร์ เพื่อแย่งชิง บัลลังก์ เรื่องเข่นฆ่ากันมีน้อยที่ไหน ฮ่องเต้ราชวงศ์ถังที่ปราด เปรื่องหลี่ซื่อหมิง ก็ไม่ใช่ว่ากำจัดพี่ชายตัวเองแล้วถึงขึ้นมาเป็น ฮ่องเต้หรอกเหรอ ไม่รู้ว่ามีใครบ้างที่แอบหวังในตำแหน่งฮ่องเต้ ของตัวเองอยู่

ไม่ว่าจะมีใครหมายปองตำแหน่งฮ่องเต้หรือไม่ เย่เทียนรู้สึก ว่า หากต้องการจะทำให้บัลลังก์มั่นคง จะต้องมีกำลังทหารที่พัก ดีกับเองเอาไว้ในมือ มิเช่นนั้น หากมีใครไม่รู้มาก่อกวนยกกำลัง ทหารมา แย่งชิงตำแหน่งฮ่องเต้ นั่นก็น่าอนาถแล้ว บัลลังก์และ สาวงามก็จะกลายเป็นภาพมายาในความฝันไป

หากจะสร้างกองทหารที่พักดีกับตัวเองขึ้นมา แน่นอนว่าจะต้องหาแนวร่วมและทุนทรัพย์ ก่อนอื่นที่ติดถึงก็คือเงิน มีเงินท อะไรก็สะดวก เป็นวิธีการสร้างแรงจูงใจให้กับทหารได้เป็นอย่าง ดี ของที่คุ้มค่าที่สุด ในสายตาของพวกทหารก็คือเงิน พวกเขาจึง จะยอมถวายชีวิตให้อย่างซื่อสัตย์

ตอนนี้ที่พี่ต้องการก็คือเงินจำนวนมหาศาลที่จะเอามาจับจ่าย

เย่เทียน ก็กระตือรือร้นที่จะเรียกเสนาบดีคลังเข้าเฝ้า สอบถาม ว่าเงินคงคลังของประเทศมีอยู่เท่าไหร่ คำตอบที่ได้ก็คือตอนนี้ ท้องพระคลังมีเงินเก็บอยู่เพียง เงิน5หมื่นกว่าตำลึง

เย่เทียนตะลึงงันไป ประเทศโจวประเทศที่มีฉายาว่ามั่งคั่งที่สุด ในแผ่นดินใหญ่ ท้องพระคลังกับมีเงินอยู่แค่ เงิน50หมื่นกว่า ตำลึง และยังมีเงินตกเบิกของทหารตามเขตชายแดนอีกเป็นแสน ที่ยังค้างไม่ได้จ่าย พื้นที่ทางเหนือมีภัยแล้ง ทำให้พืชผลได้รับ ความเสียหาย ราษฎรที่ได้รับผลกระทบอยู่ห่างไกล จึงจำต้อง จ่ายเงินสำรอง เพื่อดับทุกข์ให้ราษฎร แต่เงินแค่ เงิน50หมื่นกว่า ตำลึง มีประโยชน์อะไร

การคลังของประเทศโจว รายรับกลับเป็นลบ นี่มันเกินไปแล้ว เหอะ

พี่ขึ้นเป็นฮ่องเต้ แต่กลับเป็นแค่ยาจกคนหนึ่ง