ตอนที่ 9 ทั้งหมดนี้คือเกมที่เขาตั้งไว้

ชีพจรของซูฉิงทั้งหมดนั้นสั้นอยู่ที่ลำคอ ในใจคิดเพียงว่าจะทำยัง ไงถึงจะหนีออกจากห้องนี้ได้ เพียงแค่สามารถหนีออกไปได้ เธอก็ จะปลอดภัย

เธอจ้องมองไปที่การเคลื่อนไหวของสู้ หมิง และเมื่อเห็นว่า เขาเดินมาข้างหน้า เธอก็รีบคว้าของต่างๆ ที่อยู่รอบตัวนั้น โยนไป ทางเขา แต่งหมิงก็สามารถหลบได้

เธอคำนวณระยะห่างในใจ ในขณะที่หลบสังหมิงอยู่ภายใต้ โคมไฟ เธออดทนจากความเจ็บปวดที่เท้า จากนั้นก็วิ่งไปที่อีกฝั่ง ของเตียง และเห็นว่ามือของเธอนั้นอีกนิดก็จะจับลูกบิดประตูไว้ ได้แล้ว แต่กลับถูกดึงหัวจากด้านหลัง

“นังโสเภณี คิดจะหนีหรอ ? ! รอให้ฉันเล่นเมื่อก่อนเถอะค่อย

ว่ากัน ! ”

ซูฉิงรู้สึกมึนหัว และก็ถูกจับโยนลงบนเตียง จากนั้นเธอก็ถูก เขากดทับไว้แล้ว

ปล่อยฉัน ! อย่ามาโดนตัวฉัน ! ” ซูฉิงพยายามดิ้นรน สอง ขาก็ถีบไปที่เขาอย่างไม่หยุด อยากจะเตะเขาให้ออกไป แต่ว่า แรงของผู้ชายนั้นมากกว่า เธอถูกเขาจับไว้ไม่หลุด

ซูฉิ่งรู้สึกเพียงว่าหัวใจทั้งหมดของเธอกำลังจะจมลง เธอจะถูก ไอ้สารเลวนี้ทำลายจริงๆหรอ ?!
ไม่มีทาง !

เธอยอมตาย ดีกว่าถูกเขาทำอะไรโดยไม่เต็มใจ

ซูฉิงหันหัวไปและคิดที่จะกัดแขนของสู้งหนึ่ง แต่เขากลับรู้ตัว ก่อนแล้ว จึงถอดเนกไทของตัวเองแล้วยัดลงไปที่ปากของชง จากนั้นก็ผูกปมไว้ที่ข้างหลังหัวของเธอ นังโสเภณี ยังคิดจะกัด ฉันอีก ! กัดสิ! เธอลองกัดอีกทีดู!

สงหมิงกดร่างของซูฉิงไว้ใต้เขา จากนั้นก็ตบเข้าที่เธออีกครั้ง ครั้งนี้ทำให้ดวงตาของซูฉิงงั้นแดงก่ำ เธอไม่เคยต้องได้รับความ อัปยศอดสูเพียงนี้ ถึงแม้ว่าจะยากจน ถึงแม้ว่าจะลำบากขนาด ไหน เธอก็ยังคงเป็นเจ้าหญิงตัวน้อยที่ยายรัก

เธอพยายามกลั้นน้ำตา ไม่ให้มันไหลออกมา ถึงแม้ว่าปากจะ ถูกมัดไว้ แต่เธอก็ยังมีแขนมีขา เธอยังพยายามไม่หยุด ที่จะผลัก ส้งหมิงออกไป

ทันใดนั้น เมื่อได้ยินเสียงของเสื้อผ้าที่ฉีกขาด ซูฉิงก็รู้สึกเย็น วูบที่หน้าอก เธอตัวแข็งทื่อในทันที งหมิงฉีกเสื้อผ้าของเธอ ขาดออกแล้ว

ทันทีที่ชุดชั้นในสีเหลืองสดใสนั้นถูกเปิดเผย ทำให้ดวงตา ของส้งหมิงกะพริบเป็นประกาย จากนั้นก็พูดขึ้นอย่ อย่างหยาบคาย ว่า “ มันดีจริงๆแบบนี้ รูปร่างแบบนี้มันชวนให้ผู้ชายอยากลอง จริงๆ

หลังจากพูดจบ เขาก็ก้มหัวลง และลูบไล้ไปบนไหล่และ ร่างกายของซูฉิงอย่างไม่หยุดหย่อน
ความอับอายและความเจ็บปวดนี้ทำให้ฉงนั้นสั่นไปทั้งตัว ไม่ คิดเลยว่า ในที่สุดเธอจะยังทําให้เขาสําเร็จได้ เธอหลับตาลง กัด เนกไทอย่างแรง ราวกับว่ามันเป็นเนื้อหนังของสังหมิง

เธอเกลียด !

เธอเกลียดผู้ชายคนนี้ที่นอนอยู่บนร่างของเธอและทำสิ่งที่ ต้องการ !

เธอต้องยอมรับชะตากรรมจริงๆเหรอ?

สายตาเธอมองไปยังรอบๆ และไปเห็นที่เขี่ยบุหรี่ที่หัวเตียง พอดี เธอคว้ามันมาอย่างไม่ลังเล และมันเข้าไปที่หัวของสังห

มิง

โอ๊ย

ส่งหมิงลุกคลานออกจากเธอด้วยความเจ็บปวด เขาใช้มือ ลูบไปที่ข้างหลังหัว และเอามาดู ก็พบว่ามันมีเลือดสีแดงสด

ในจังหวะนี้ซูฉิงจึงรีบลุกขึ้น และพยายามคลานไปที่หัวเตียง มือหนึ่งก็ถือที่เขี่ยบุหรี่ไว้อย่างแน่นหนา อีกมือหนึ่งก็คว้าเสื้อผ้าที่ ฉีกขาดมาปิดไว้บนหน้าอกของตัวเอง

“อีโสเภณี ! วันนี้ฉันไม่ได้เธอ ก็ไม่ต้องมาเรียกฉัน!

ทันทีที่เขาพูดจบ ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูห้องเข้ามาจากด้าน

หลัง

ในตอนที่ทั้งสองกำลังทะเลาะกันนั้น ประตูด้านหลังก็ถูกคนผลักเข้ามา

ซูฉิงมองดูชายสองคนที่เดินเข้ามาในห้องอย่างกระวนกระวาย คนที่เดินเข้ามาคนแรกไม่ใช่ใครอื่น เขียวจึงเท้า เขาสวมใส่เสื้อ เชิ้ตสีดำา รูปร่างสูงตรง จ้องมองมา โดยไม่ยิ้ม และไม่สามารถรับ รู้ได้ว่าเขากำลังรู้สึกอะไรในตอนนี้

และผู้ชายที่ตามหลังเขามา ตั้งแต่เข้าห้องมา เขาก็ถือ โทรศัพท์และถ่ายรูปไม่หยุด จึงมีเสียง คลิก อย่างต่อเนื่อง

เซียวจึงเท้าเดินไปนั่งที่โซฟาตรงข้ามเตียง มือหนึ่งก็วางอยู่ บนหลังโซฟาอย่างสบายใจ เขาไม่ได้พูดอะไร นั่งอยู่ตรงนั้น อย่างเงียบๆ เพียงแต่ดวงตาที่แหลมคมนั้นจ้องมองมาที่คนสอง คนบนเตียงอย่างไม่ละสายตา

สงหนึ่งที่กำลังตกตะลึงกับเหตุการณ์ที่ฉับพลัน หลังจากที่เขา เห็นสถานการณ์นี้ ก็ใช้มือหนึ่งกุมหัวด้านหลังไว้ หายใจเข้าออก และเมื่อเห็นไฟที่กะพริบๆ เขาถึงดูเหมือนว่าจะจำขึ้นได้

” อีโสเณี ! นี่กล้าทำกับฉันหรอ ! ”

ใบหน้าของสังหมิงเต็มไปด้วยความโกรธ เขาก้าวลงจาก เตียง มองไปที่เชียวจึงเช้าที่นั่งสีหน้าเรียบเฉยอยู่หน้าเขา