บทที่ 20 งานวันเกิดที่ยิ่งใหญ่อลังการ

หลังได้ยินพูดของตัวว่านลง ฮัว โก๋และคนอื่นๆรีบมองไปที่ป้าย ทะเบียนรถ มันใช่รถของอาสามจริงๆด้วย

ในเวลาเดียวกัน ประตูรถได้เปิดออก หลังจากคนในรถ Audi เดินลงมา เสียงดนตรีก็ดังขึ้น บนท้องฟ้าก็มีดอกไม้โรยลงมา ช่างดูงดงามมากๆ

งานฉลองวันเกิดแบบนี้ คงจะมีแต่ตระกูลผู้ดีใหญ่ๆของเมือง

หนึ่ง ที่จะสามารถทำได้

“สุขสันต์วันเกิดคุณหนูอีอี

เมื่อเห็นเทียนเจียงและครอบครัวลงจากรถ ฮัว โกนึกว่าตัว เองอยู่ในความฝัน เขาแทบไม่อยากที่จะเชื่อ แต่เมื่อได้ยินคำ อวยพรของทุกคน ทำให้เขาเชื่อว่านี่คือเรื่องจริง

“คุณพ่อ พวกเขา…..พวกเขารู้ได้ยังไงว่าหนูมาฉลองวัน เกิด? ”

เมื่อเห็นทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้า อีอีสายตาเปล่งประกาย “ใช่ครับ คุณพ่อฉลองวันเกิดให้ลูก ดีใจไหม? ”

“ดีใจมาก!

หลังจากที่จูบแก้มของเทียนเจียงแล้ว อีอีเริ่มมองไปยังรอบๆ และดูดอกไม้ไฟที่อยู่บนท้องฟ้า
ฉากนี้ ไม่ใช่แค่ฮัว โก๋และครอบครัวที่ไม่เชื่อ แม้แต่ตัวจิ๋นถึง และครอบครัวของเขาก็ตกตะลึงเหมือนกัน พวกเขาไม่กล้าคิด เลย ฉู่เทียนเจียงจะจัดงานฉลองวันเกิดได้อลังการขนาดนี้ มันน่า เหลือเชื่อจริงๆ

ฮัวเมิงหยวนที่ขับรถMercedes-BenzGLCตามหลัง รถAudiมา บนรถมีเฉินหวานกับหลินเฉินนั่งอยู่ เมื่อเห็นฉากนี้ พวกเขาตกตะลึงจนตาโต

เฉินหว่านยังดีหน่อย เพราะเขารู้ว่าเทียนเจียงสามารถทำให้ คุณปู่โทรหาเธอ ต้องเป็นบุคคลที่ไม่ธรรมดาแน่นอน

แต่ฮัวเมิ่งหยวนตกตะลึงจนตาค้าง เธอไม่เข้าใจ ใครจะ สามารถจัดงานเลี้ยงฉลองวันเกิดให้หลานสาวได้ขนาดนี้

“เหวินฮุย!

ในที่สุด ฮัว โก๋ก็รู้ตัวทันที มองไปที่ฮัวเหวินฮุยด้วยใบหน้าที่

เคร่งขรึม

เหวินฮุยเหมือนพึ่งมองเห็นเขาและรีบพูดว่า

“พี่รอง พวกพี่อยู่นี้ด้วยเหรอ”

ค่าพูดนั้น ทำให้ฮัว โก๋รู้สึกโกรธมากๆ พูดดูถูกเหมือนพวก เขาไม่คู่ควรมาอยู่ตรงนี้

“เหวินฮุย! พี่รองไม่อยากว่าเธอนะ เธอเก็บเงินได้นิดหน่อยก็ ใช้สุรุ่ยสุร่ายแบบนี้? พี่จัดงานฉลองวันเกิดให้เล่อเล่อยังไม่ทำ ขนาดนี้เลย เพื่อรักษาหน้าตาทางสังคมไว้ เธอต้องทำขนาดนี้เลยเหรอ? *

หลินเหมยที่อยู่ข้างๆก็พูดอย่างเย็นชาว่า

“น้องสาม น้องสะใภ้ พวกเธอไม่ควรตามใจเด็กแบบนี้ มัน ไม่ดีต่อเด็ก”

ด้วยความอิจฉาและริษยา ทำให้พวกเขาลืมไปเลยว่า ฮัวเหวิน ฮุยเอาเงินจากไหนมาจัดงานเลี้ยงฉลองที่อลังการขนาดนี้

“งานวันเกิดลูกสาวของผม จะจัดยังไงก็เป็นสิทธิ์ของผม ทำไม ผมต้องแจ้งคุณด้วยเหรอ?”

เสียงพูดของฉู่เทียนเจียงดังขึ้น อี ที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาได้ ลงไปอยู่กับหลินเฉินเพื่อดูดอกไม้ไฟ ดังนั้นเขาจึงเดินมาเพื่อ ต้องการเอาคืน

“ฉู่เทียนเจียง คุณคิดว่าคุณเป็นใคร เรื่องเงินกู้มันจบไปแล้ว คุณยังกล้าพูดกับฉันแบบนี้เหรอ?

ฮัว โก๋พึ่งพูดจบ จู่ๆหลี่เหม่ยก็เอามือปิดปากด้วยความ หวาดกลัว ชี้ไปที่อู่เทียนเจียงและพูดว่า

“เป็นคุณนั้นเอง! ”

เวลานี้ ฉู่เทียนเจียงพึ่งมองเห็นหลี่เหม่ย เขามองไปยังเด็กน้อย ตัวเล็กที่หลบอยู่ด้านหลัง พูดอย่างเย็นชาว่า

“เห้อๆ พวกคุณสมกับเป็นคนบ้านเดียวกันจริงๆ คนชั่วๆอย่าง ฮัวว่านถง มีภรรยาก็เป็นคนประเภทเดียวกัน”
อะไรนะ? ฮัวว่านางรู้สึกงง หลี่เหม่ยพูดด้วยความโกรธว่า

“ที่รัก มือของฉัน! เขาคือคนที่หักมือของฉัน” ทันใดนั้น ตัวว่านลงแทบคลั่ง รีบวิ่งไปทำร้ายเทียนเจียง แต่ กลับถูกเตะล้มลงกับพื้น

“ชัวว่านาง พวกคุณทั้งครอบครัวดูให้ดีๆ ว่าลูกสาวฉันมีสิทธิ์ ฉลองวันเกิดไหม และลูกสาวของฉันมีสิทธิ์กินขนมเค้กไหม! #

ฮัว” โก๋โกรธมากๆ เมื่อเจอความเอาแต่ใจของฉู่เทียนเจียง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา

“ฮัวเหวินฮุย ถ้าเธอไม่สั่งสอนลูกเขยไร้ประโยชน์คนนี้ งั้นฉัน จะสั่งสอนเขาเอง อย่าคิดว่ามีฝีมือต่อสู้หน่อยจะทำอะไรก็ได้? ”

หลังจากนั้นไม่นาน ได้มีชายชุดดำสิบกว่าคนล้อมรอบตัวเขา ไว้ ขณะเดียวกันเหลียนเฉิงก็เดินเข้ามา

“ซัว โก๋ ฉู่เทียนเจียงคือคนที่เหมาวุ่นทั้งร้านในคืนนี้ คุณ คิดจะทําอะไร? ”

อะไรนะ!

จนถึงตอนนี้ พวกเขาถึงตระหนักได้ว่า เทียนเจียงเป็นคน เหมาร้านทั้งหมด นั่นคือเหตุผลที่สามารถอธิบายได้ว่าทั้งหมดนี้ ได้เตรียมไว้สำหรับอีอี ด้วยความอิจฉาและริษยาครอบงำจิตใจ ทำให้เขาไม่ทันได้คิด

“เจ้านายเหลียน นี่เป็นเรื่องของตระกูลเรา ได้โปรดอย่าเข้ามายุ่ง”

เหลียนเฉิงหัวเราะออกมา

“เทียนเจียงเข้ากองทัพขณะปฏิบัติภารกิจ เคยช่วยชีวิตผมไว้ คุณคิดว่า ผมสมควรยุ่งไหม? ”

เอ้อ……… โก้ที่กำลังจับมือถืออยู่ไม่รู้จะทำยังไง เขาไม่กล้า ทำอะไรผลีผลาม จนกว่าจะรู้ประวัติเหลียนเฉิงโดยละเอียดว่าเขา เป็นใครและสามารถหาคนมาต่อกรกับเขาได้

ฮัวเหวินฮุยกับหลิวหลานไม่ได้พูดอะไร แต่พวกเขาดีใจมากๆ ลูกเขยของพวกเขาเคยช่วยชีวิตคนใหญ่คนโตอย่างเจ้านาย เหลียน ตอนนี้พวกเขามีความมั่นใจมากขึ้น

ขณะนี้ มีพนักงานห้าคนเข็นรถเข็นคันหนึ่งเข้ามา บนรถเข็นมี เค้กขนาดใหญ่สูงสองเมตรรูป Peppa Pig

เทียนเจียงที่ไม่อยากสนใจชั่ว โก๋และครอบครัวได้อุ้มอีอี

แล้วเดินไปที่ด้านหน้าเค้ก

“อีอี นี่คือเค้กวันเกินของลูก ชอบไหม? ”

อีอีพยักหน้า เธอไม่เคยมีดีใจขนาดนี้มาก่อน

เทียนสามเล่มได้ถูกจุดไว้ด้านบทสุดของเค้ก เทียนเจียงอุ้มอี อีขึ้นเหนือศีรษะ พูดด้วยรอยยิ้ม

“อีอี อธิษฐานเสร็จก็เป่าเทียนได้เลย จากนั้นก็สามารถทาน เค้กที่แสนอร่อยได้”
ฮัวจนถึงที่อยู่อีกด้านที่มองเห็นภาพนี้ เธอแอบเช็ดน้ำตา ไม่รู้ ตัวเพิ่งหยวนเข้ามายืนอยู่ใกล้ๆ เธอตอนไหน และตัวเมิ่งหยวน อุทานขึ้นมา

“ว้าว! ไม่คิดเลยว่าพี่เขยจะมีวันที่ประสบความสำเร็จอย่างนี้ จากนี้ไปครอบครัวของเราจะมีชีวิตที่ดีขึ้น สุขสบายมากขึ้น

เวลานี้ ฮัวจีนถึงจดจ่ออยู่ที่ตัวสามีและลูกสาวของเธอ ไม่ได้

สนใจคำพูดของน้องสาว

“คุณพ่อ ผมก็อยากกินเค้กเหมือนกัน”

เมื่อเห็นเค้กขนาดใหญ่ เล่อเลือก็น้ำลายไหล อยากกินมากๆ

คำพูดของเด็ก ทำให้ตัวว่านางผู้เป็นพ่อที่กำลังเช็ดรอยเท้าที่ อยู่บนเสื้ออารมณ์เสียมากๆ

“กินๆ! กินอะไร เธอไม่เคยกินเค้กหรือไง? อ้า! ”

เล่อเล่อไม่เคยเห็นคุณพ่อในสภาพแบบนี้ ร้องไห้ออกมาทันที หลี่เหม่ยคอยปลอบลูก และไม่กล้าไปต่อว่าฮัวว่านถึง

แต่หลินเหมยผู้เป็นยายได้นั่งลงและพูดว่า

“เล่อเล่อเด็กดี เค้กวันนี้มีพิษ กินแล้วตายได้ เพราะฉะนั้นพวก เราไม่ควรกิน”

เมื่อเห็นสามีตัวเองตะลึงอยู่กับที่ หลินเหมยรู้สึกโกรธมากๆ

“ยังตะลึงอะไรอีก? ไม่กลับบ้านอีกเหรอ คุณจะยืนอยู่ที่นี่ให้ ครอบครัวน้องสามดูถูกพวกเราอีกนานไหม? ให้ตายสิ ทั้งชีวิตไม่เคยรู้สึกอัปยศขนาดนี้”

หลังจากคิดได้ ซัว โกใช้สายตาอันเย็นชามองไปที่ฮัวเหวิน ฮุยและครอบครัว จากนั้นก้าวเท้ากำลังจะเดินออกไป ทันใดนั้น ถือเค้กก้อนหนึ่งเดินมา มองไปที่เล่อเล่อแล้วพูดว่า

“แม่เคยสอนว่าต้องรู้จักแบ่งปัน เค้กก้อนนี้ฉันให้เธอ

เทียนเจียงที่ยืนอยู่ด้านหลังใบหน้าอมยิ้ม ถ้าไม่ได้รับการ อนุญาตจากเขา อีอีก็คงไม่ทำแบบนี้ ไม่ว่ายังไง เรื่องทั้งหมดก็ไม่ เกี่ยวกับเด็ก แม้แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในห้างสรรพสินค้า ทั้งหมดมัน เกิดจากการเล่นของเด็กๆ

สิ่งที่ทำอยู่ ตัวจนถึงเป็นคนบอกเขา เพื่อให้เทียนเจียงได้ เรียนรู้วิธีที่ดีในการสอนลูก

เพียะ!

แต่หลี่เหม่ยตบเค้กลงกับพื้น

“ไสหัวออกไป! ไม่มีใครอยากกินเค้กของเธอ!

อีอีตกใจจนร้องไห้ออกมา เทียนเจียงรีบเข้ามาบังตัวไว้ ให้เธออยู่ข้างหลังเขา ต่อมาน้ำเสียงของเขาเย็นชาราวกับว่ามา จากคุมนรก

“คุณได้สูญเสียความเมตตาที่ฉันมีต่อสมาชิกคนสุดท้ายของ ครอบครัวคุณไปแล้ว!