บทที่ 15

“ฉันยังคงดูแลนายอยู่นะ ฉันจะนอนบนพื้นข้างเตียงนาย นาย จะเห็นฉันเมื่อนายเอียงหัวมาด้านข้าง หลิง อี้หราน กล่าว

“เตียงนี้จุคนได้สองคน พี่สาว พี่นอนบนเตียงเพื่อดูแลผมได้ ไหม?” อี้ จีนหลี พิมพ์ แม้แต่เขาก็ไม่รู้ถึงความปรารถนาบน ใบหน้าของเขาเอง

หลิง อี้หวาน กัดริมฝีปากของเธอและลังเลสักพักก่อนที่จะพยัก หน้ากล่าวว่า “ก็ได้” เธอยกผ้านวมที่พื้นแล้วนอนลงข้าง ๆ เขา

เธอประหลาดใจที่เธอยอมนอนข้าง ๆ ผู้ชาย เขาคงดูเหมือน ตุ๊กตาแก้วที่เปราะบางที่จะแตกได้ทุกเมื่อซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไม เธอถึงต้องการปกป้องเขา

หลังจากที่เธอนอนบนเตียงเธอก็ปิดไฟ มือซ้ายของเขาจับ มือขวาของเธอ

“จิน ถ้านายรู้สึกแย่มาก เรียกฉันนะ” หลิง อี้หราน กล่าว

“ผมจะเรียก” อี้ จิ่นหลี ตอบ “เป็นเพราะยาหรือเปล่า?” เขา รู้สึกดีขึ้น ดีกว่าที่เขาทำอะไรในครั้งก่อน
“เป็น…เธอเหรอ? มือของเธออุ่น”

พี่สาว พี่จะอยู่กับผมตลอดไปไหม?” จี้ จีนหลี ถามเบา ๆ

“แน่นอน! เราสามารถดูแลกันและกันต่อไปได้ ในอนาคตเมื่อ นายแต่งงานและมีครอบครัวฉันก็จะยังคงดูแลนายต่อไป” เธอ จะยังคงให้เขาเป็นสมาชิกในครอบครัวต่อไปแม้ว่าพวกเขาจะ ไม่เกี่ยวข้องกันเลยก็ตาม

อี้ จีนหลี หลับตาลงอย่างช้า ๆ เขารู้สึกมั่นใจกับเสียงของเธอ และความเจ็บปวดก็ค่อย ๆ พลันหายไป

“แต่งงาน…?” นับตั้งแต่คู่หมั้นของเขาเสียชีวิต จีนหลี ไม่

เคยคิดที่จะแต่งงาน อย่างไรก็ตามหลัง อี้หรานกำลังคิดถึงเรื่อง

นั้นอยู่แล้ว

“พี่สาว พี่หมายถึงอย่างที่พูดหรือเปล่า?”

“ใช่” หลิง อี้หราน ตอบ

ในที่สุด อี้ จีนหลี ก็ปล่อยให้ตัวเองหลับไป

หลังจากที่ หลิง อี้หราน ซุกตัวอยู่ที่มุมผ้าห่มของ จีนหลี แล้ว เธอก็หลับไป

ในตอนเช้าตรู่เมื่อ หลิง หราน ตื่นขึ้น อี้ จีนหลี ยังคงนอนหลับ อยู่ เธอยกมือขึ้นแตะใบหน้าและหน้าผากของเขาและเห็นว่าเขาไม่มีเหงื่อออกอีกต่อไป เขาดูสงบสุข และหลัง อี้หวาน เชื่อ ว่าเขาไม่ได้เจ็บปวดอีกแล้ว

เมื่อมือของเธอออกจากใบหน้าของเขา อี้ จีนหลี ก็ลืมตาขึ้น ดวงตาที่สวยงามของเขาเหมือนน้ำในฤดูใบไม้ร่วงที่ขุ่นมัวส่อง แสงเป็นประกาย ขณะที่เขาพูดว่า “พี่สาว…”

“ขอโทษฉันทำให้นายตื่น” หลิง อี้หราน กล่าว “ยังเช้าอยู่เลย นอนอีกสักพักเถอะนะ” ขณะที่หลิง อี้หราน พูดเธอรีบออกไป ล้างตัวและเปลี่ยนเสื้อผ้า “มีโจ๊กอยู่ในหม้อหุงข้าว กินโจ๊กหลัง ตื่นนอนนะ เมื่อคืนนายปวดท้องดังนั้นมันจะดีถ้านายกินอะไรที่ มันอ่อน ๆ สักหน่อย โจ๊กดีต่อกระเพาะอาหาร อย่าลืมกินยา ของนายด้วยล่ะ นายต้องกินวันละสามครั้งนะ นำติดตัวไปด้วย ถ้านายจะออกไปข้างนอก

หลังจากที่ หลิง อี้หราน ได้ให้คำแนะนำแล้วเธอก็ออกไปอย่าง เร่งรีบ

เป็นอีกครั้งที่ จิ่นหลี ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวในอพาร์ทเมนต์เช่า หลังเล็ก ๆ นี้

เขาเหลือบมองหม้อหุงข้าวบนโต๊ะกลมตัวเล็กและฝังใบหน้า ของเขาไว้ตรงจุดที่เธอนอนอยู่

เขายังคงได้กลิ่นของเธอและอุณหภูมิร่างกายของเธอก็ยังคง อบอวลอยู่บนผ้าห่มอี๋ จิ่นหลี เริ่มปราถนาบางสิ่ง…

เกา ฉงหมิง เห็นเจ้านายของเขาถือ โทรศัพท์มือถือราคาถูก มัน เป็นรุ่นเก่าและมันก็ไม่ใช่รสนิยมปกติของเจ้านายของเขา อย่างไรก็ตามเจ้านายของเขาสั่งเขาว่า “ไปรับซิมการ์ดมา ฉัน ต้องการใช้มัน

เกา ฉงหมิง ประหลาดใจ อย่างไรก็ตามเขาเตรียมซิมการ์ด ให้ พร้อมในเวลาไม่นานและส่งมั่นให้กับเจ้านายของเขา

หลังจากที่เจ้านายของเขาเสียบซิมการ์ดลงในโทรศัพท์มือถือ เขาก็ส่งข้อความไป ไม่นานเสียงเตือนข้อความก็ดังขึ้นและเจ้า นายของเขาที่มักจะดูเย็นชาก็ยิ้มออกมาหลังจากอ่านข้อความ

เกา ฉงหมิง กระพริบตาด้วยความไม่เชื่อ สิ่งที่เขาได้เห็นนั้นเป็น ความจริง “นายน้อย กำลัง… ยิ้มอย่างแน่นอน

“เขายิ้มเพราะข้อความหรือเปล่านะ?!

เกา ฉงหมิง เหลือบมองไปที่ผู้ส่งข้อความจากมุมสายตาของ เขาและเห็นชื่อที่ระบุว่าเป็นพี่สาว

“หลิง อี้หราน ต้องเป็นพี่สาวที่นายน้อยอ้างถึงแน่นอน” เกา ฉงหมิง รู้สึกประหลาดใจที่นายน้อยกำลังยิ้มเพราะข้อความของหลิง อี้หวาน

“นั่นหมายความว่าผู้หญิงคนนี้เป็นที่หนึ่งในหัวใจของนายน้อย อี้หรือไม่?!! ในช่วงบ่ายผู้บริหารระดับสูงใน กรุ๊ป กำลังประชุมกันเมื่อทุก

คนตั้งใจฟังการรายงานโทรศัพท์มือถือของ อี้ จีนหลี ก็ดังขึ้น

ทุกคนเห็น อี้ จิ๋นหลี หยิบโทรศัพท์มือถือรุ่นเก่าราคาถูกออกมา และรับสาย เขาวางโทรศัพท์มือถือขึ้นแนบหูและฟังคนพูดใน อีกด้านหนึ่ง

“โอเค เข้าใจแล้ว ผมจะจำว่าต้องกินมัน” อี้ จิ๋นหลี ตอบ ผู้บริหารระดับสูงรู้สึกประหลาดใจมากขึ้นที่เจ้านายของพวก เขาฟังโทรศัพท์อย่างอ่อนโยน “บอสกำลังคุยกับใคร?

หลังจากสิ้นสุดการโทร อี้ จีนหลี ก็ลุกขึ้นยืนและพูดว่า “ฉันต้อง ออกไปสักพัก จัดการประชุมต่อไป” หลังจากพูดแบบนั้นเขาก็ เดินออกจากห้องประชุม โดยปล่อยให้ผู้บริหารระดับสูงตก ตะลึง จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็มองไปที่ เกา ฉงหมิง ซึ่งอยู่ใน ห้องประชุม

“เลขาเกา เกิดอะไรขึ้น? ใครโทรหาท่านประธานก่อนหน้าเกส ฉงหมิง ยิ้มอย่างเก๋ ๆ ทั้ง ๆ เมื่อท่านประธานรับสาย เขาก็ นั่งอยู่ใกล้ ๆ จึงได้ยินคำว่า “กินยา” ที่ปลายสาย

เกา ฉงหมิง จำได้ว่าเห็นขวดยาบนโต๊ะทำงานของประธาน และ เขาก็คิดว่าประธานไปกินยาหลังจากรับสาย

เกา ฉงหมิง พบว่ามันไม่น่าเชื่อ ท่านประธานไปกินยาเมื่อได้รับ โทรศัพท์จาก หลิง อี้หราน เมื่อก่อนท่านประธานจะไม่กินยาเว้น แต่เขาจะเจ็บปวดมาก

“นี่เป็นเรื่องส่วนตัวของท่านประธาน มาประชุมกันต่อเถอะ ครับ” เกา ฉงหมิงยิ้ม ในขณะที่เขาเป็นประธานการประชุม

ในอีกด้านหนึ่งหลังจากที่ หลิง อี้หราน วางโทรศัพท์มือถือของ เธอ เธอก็ยังคงกวาดขยะบนท้องถนนกับพี่ซู

พี่ซูเดินไปหาเธอแล้วถามว่า “เธอโทรหาใครเหรอ?”

“น้องชายของฉัน” หลิง อี้หราน ตอบ

“เธอมีน้องชายเหรอ?” พี่ซูถามด้วยความประหลาดใจ “ฉัน ไม่เคยได้ยินเธอพูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย

หลิง อี้หราน เพียงแค่ยิ้ม

หลังจาก หลิง อี้หราน และพี่ซูกวาดถนนเสร็จ พวกเขาก็กลับไป ที่แผนกเครื่องมือ เจ้าหน้าที่ของแผนกเครื่องมือ กำลังหารือเกี่ยวกับการแต่งงานระหว่างตระกูลเซียว และตระกูลข่าว ขณะ ที่ลูก ๆ ของทั้งสองครอบครัวกำลังจะหมั้นกันมันก็กลายเป็น ประเด็นซุบซิบดาราดังในเมืองเฉิน

“เซียว จื่อฉี ได้มอบแหวนเพชรสีชมพู 6 กะรัต ให้เธอซึ่งหาดู ได้ยาก แหวนเพชรราคาประมาณ 10,000,000 หยวน

“ห่าว อี้เหมิง คือผู้ชนะ เธอไม่เพียงแต่สวยและรวยเท่านั้น แต่ สามีของเธอยังหล่อและร่ำรวยมั่งคั่งอีกด้วย”

“ถ้าแฟนของฉันให้แหวนเพชร 1 กะรัต ฉันจะแต่งงานกับเขา เลยแหล่ะ”