บทที่ 8

จนถึงตอนนี้เวลา 3 ทุ่มกว่าก็ยังไม่เห็นกลับมา หลัง หวาน กังวลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น แต่เขาไม่มีโทรศัพท์มือถือเธอจึงไม่ สามารถโทรติดต่อเขาได้

ชุมชนที่อยู่อาศัย เธอมองไปรอบ ๆ เพื่อหวังว่าจะได้พบร่างสูงที่ เธอหวังว่าจะได้เห็นโดยเร็วที่สุด

หลังจากที่พระเจ้ารู้ว่านานแค่ไหน ในที่สุดเธอก็เห็นร่างที่คุ้น เคยเดินมาหาเธอ

“จิน!” เมื่อเห็นเขาเข้ามาในที่สุดเธอก็ถอนหายใจอย่างโล่ง

อก

จีนหลี มองไปที่ร่างที่กำลังวิ่งเข้ามาหาเขาและอดไม่ได้ที่จะ สะดุ้งตกใจเล็กน้อย

“ดีจัง ในที่สุดนายก็กลับมาแล้ว” เธอกล่าว

“พี่สาว พี่… รอผมอยู่เหรอ?” เขามองไปที่เธอและถาม เขา สัมผัสแก้มของเธอเบา ๆ และความเย็นก็ซึมเข้าสู่ปลายนิ้วของ เขา ดูเหมือนว่าเธอจะรออยู่ข้างนอกมานานแล้ว

“ใช่ ฉันกังวลมากเพราะนายยังไม่กลับมาและมันก็ดึกมากแล้ว โชคดีที่นายกลับมาอย่างปลอดภัย” เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มเขากลอกตาเล็กน้อย เธอเป็นห่วงจินแทน อี้ จีนหลี จากกรุ๊ป อย่างไรก็ตามหากเธอพบว่าเขาคือ อี้ จีนหลี ในอนาคตเธอจะ ยังคงเป็นห่วงเขามากอยู่ไหม?

เขายกมุมปากขึ้นพร้อมพูดว่า “ผมแจกใบปลิวเสร็จช้าไป หน่อย มือของพี่เย็นแล้วผมจะช่วยให้อุ่นขึ้นเอง ในขณะที่เขา 11 พูดแบบนี้เขาจับมือที่เย็นเฉียบของเธอไว้ในฝ่ามือของเขา เขา ทำเช่นเดียวกับครั้งที่แล้วเขาลูบหลังมือของเธอด้วยฝ่ามือของ เขา

หลิงหราน รู้สึกว่ามือของเธอค่อย ๆ อุ่นขึ้น ๆ มันช่างเป็นวันที่ หนาวเหน็บ แต่…มันช่างอบอุ่นเหลือเกิน

“จิน ดีจังที่มีนายอยู่” เธอพึมพำเสียงเบา

ริมฝีปากของเขาโค้งเป็นรอยยิ้ม “ผมจะเก็บไว้ในใจ พี่สาว ผม หวังว่าพี่จะไม่เสียใจที่พูดแบบนั้นในอนาคตนะครับ”

“ฉันจะไม่เสียใจ” เธอกล่าว “เอาล่ะมือของฉันอุ่นแล้ว กลับไป บ้านกันเถอะฉันจะอุ่นอาหารให้ร้อน” เธอดึงเขาเข้าไปในทางที่ ซับซ้อนและไม่ได้สังเกตเห็นรถสีดำที่จอดอยู่ตรงหัวมุมถนน ด้านนอก

ในขณะเดียวกันในรถ เกา ฉงหมิง ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เขา เห็น นายน้อย เพิ่งจะ…ทำให้มือของผู้หญิงคนนั้นอุ่น…เขาไม่เคยเห็นนายน้อย ทำแบบนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน แม้แต่ ห่าว เหมยยว ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นคู่หมั้นของนายน้อยก็ ไม่เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้

แต่ตอนนี้นายน้อยกำลังทำสิ่งนี้กับหลิง หราน, หลิง อีหราน คนนี้เป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุทางรถยนต์ของห่าว เหมยอ

เมื่อนึกถึงฉากที่นายน้อยไปที่คลับและอุ้ม หลิงหราน ที่ เมามายอยู่ตรงประตู เกา ฉงหมิง รู้สึกว่าสมองของเขานั้นคง ทํางานไม่ปกติแน่นอน

ความคิดของนายน้อย คืออะไร? หลัง หราน ได้ครอบครอง พื้นที่ในหัวใจของนายน้อย แล้วอย่างนั้นเหรอ?

วันรุ่งขึ้น ในห้องของผู้บริหารระดับสูง เมื่อเกา ฉงหมิง รายงาน ตารางงานและงานของ จีนหลี การจ้องมองของเขานั้นอดไม่ ได้ที่จะมองไปยังมือของ อี้ จิ๋นหลี

มือของ อี้ จีนหลี สวยงามมาก นิ้วของเขายาวรียวและรอยต่อ ของข้อนิ้วของเขาชัดเจน แม้แต่ เกา ฉงหมิง ซึ่งเป็นผู้ชายก็ยัง รู้สึกว่ามือของเจ้านายของเขานั้นสวยงามจริงๆ

เกา ฉงหมิง เคยเห็นมือคู่นี้เค้นใครบางคนอย่างไร้ความปรานี จนเกือบจะเอาชีวิตคนนั้น เขาไม่สนใจว่ามือของเขาจะเปื้อนเลือดและความคิดนั้นอาจทำให้คนอื่นตัวสั่นสะท้านและขนลุก ได้

อย่างไรก็ตามเขาไม่เคยเห็นมือคู่นี้ใช้เพื่อให้มือของอีกคน อบอุ่น นับประสาอะไรกับผู้หญิงที่ถูกขังอยู่ในคุกเช่นนั้น

“มือของฉันมันมีอะไรผิดปกติหรือไง?” เสียงของอี้ จีนหลี ดัง

ขึ้นในหูของเกา ฉงหมิง อย่างเฉียบพลัน

“อ่า ไม่มีอะไรครับ” เกา ฉงหมิง รู้สึกตัวและหลบสายตาของ เขารวดเร็ว เขายื่นการ์ดเชิญให้กับ จีนหลี “นี่เป็นคำเชิญของ ตระกูลห่าวครับ ตระกูลห่าวและตระกูลเซียว มีความสัมพันธ์กัน ด้วยการแต่งงานในอีกสองสัปดาห์ หาว อี้เหมิง จะหมั้นกับ เซียว จื่อฉี ท่านประธานห่าว หวังว่านายน้อยจะเข้าร่วมงานได้

“งานหมั้นงั้นหรือ?” อี้ จีนหลี เหลือบมองไปที่การ์ดเชิญ

แน่นอนว่าเขาเข้าใจเจตนาของตระกูลห่าว ในการส่งคำเชิญนี้ ถึงกระนั้น ห่าว เหมย ลูกสาวคนโตของตระกูลห่าวก็เคยเป็น คู่หมั้นของเขา อย่างไรก็ตามเชียว จื่อฉี และหลิงหราน ที่ เกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุนั้นเคยเป็นคู่รักกันมาแล้วครั้งหนึ่ง มง ตระ กูลห่าวต้องการที่จะพบเขา

ความคิดเห็น “ถ้าอย่างนั้นไปดูกันเถอะ”

เกา ฉงหมิง เก็บมันไว้ในใจในช่วงบ่าย เกา จงหมิง พา อี้ จีนหลี ไปโรงพยาบาลเอกชนใน เมือง ผู้ที่จะสามารถเข้าโรงพยาบาลนี้มักจะพวกมหาเศรษฐี หรือผู้ดีมีตระกูล

เกา ฉงหมิง ยืนอยู่ด้านนอกวอร์ด จีนหลี ผลักเปิดประตูและ เดินเข้าไปอย่างช้า ๆ

เกา ฉงหมิง รู้อย่างชัดเจนว่าชายชราในวอร์ดเคยครองโลกมา แล้วครั้งหนึ่ง ในเมืองเฉิน เขาสามารถควบคุมพายุและฝนได้ แต่ลูกชายคนเดียวของเขาหนีออกจากบ้านเพื่อไปอยู่กับผู้หญิง

หลายปีต่อมาสิ่งเดียวที่จะกลับคืนสู่ตระกูลอี้ก็คือ ขี้เถ้าที่อยู่ใน กําลังมือของทารกน้อย

ในวอร์ด อี้ จิ๋นหลี มองไปที่ชายชราบนเตียงพยาบาล ชายคนนี้ ซึ่งสมควรได้รับการขนานนามว่าเป็นปู่ของเขา สวมชุดสม็อค ของโรงพยาบาลโดยมีเข็มอยู่ที่หลังมือ ร่างกายของเขา อ่อนแอลงเรื่อย ๆ ทุกวันและเขาก็ดูผอมลงเล็กน้อย ៗ นายท่าน มองไปที่หลานชายคนเดียวของเขาและพูดว่า “หลานอยู่ที่นี่”

“ใช่ครับ ผมอยู่ที่นี่” อี้ จีนหลี ตอบ

ปู่และหลานชายเผชิญหน้ากันอย่างเงียบ ๆ พวกเขาสองคนดู เหมือนจะคุ้นเคยกับความเงียบแบบนี้มากหลังจากนั้นไม่นาน นายท่าน ก็ทําลายความเงียบลง “ฉัน

ได้ยินมาจากเลขาของฉันว่าตระกูลห่าว และตระกูลเซียวจะ ผนึกความสัมพันธ์กันผ่านการแต่งงาน?” แม้ในช่วงที่ชายชรา เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเลขาของเขาก็ยังคงรายงาน เรื่องสำคัญบางอย่างให้เขาฟังทุกวัน

“พวกเขากำลังจะหมั้นกันในอีกสองสัปดาห์และพวกเขาได้ส่ง คำเชิญมาให้เราแล้ว” อี้ จีนหลี กล่าว

“หลานจะไปไหม?”

“ทำไมผมถึงไม่ควรไป?” เขาถามกลับ

ทันใดนั้นนายท่านก็จ้องมองไปที่หลานชายตรงหน้าเขา หลัง จากนั้นไม่นานเขาก็หัวเราะและพูดว่า “ดี ดี หลานไม่เหมือนพ่อ ของหลาน”

นับตั้งแต่การตายของ ห่าว เหมียว หลานชายของเขาไม่ได้ ติดต่อกับผู้หญิงคนไหนเลยเป็นเวลาสามปี นายท่านเคย กังวลว่าหลานชายของเขาจะกลายเป็นเหมือนลูกชายของเขา ซึ่งติดอยู่ในความรักที่เขามีต่อผู้หญิงคนหนึ่ง และไม่สามารถ ยอมรับการรวมกันของตระกูลห่าวและตระกูลเดี่ยวได้

ถึงกระนั้นแฟนเก่าของเซียว ชื่อ ก็คือคนที่ฆ่า ห่าว เหมยอ

อี้ จิ่นหลี เข้าใจได้โดยเป็นธรรมชาติว่านายท่าน หมายถึงอะไร โดยพูดว่า ‘หลานไม่เหมือนพ่อของหลาน’ เขาตอบว่า ไม่ ผมไม่ใช่เขาและผมก็จะไม่มีทางจะเป็นเหมือนเขา ด้วย”

ทันใดนั้นนายท่าน ก็คว้าข้อมือของ จีนหลี เอาไว้นิ้วที่เกี่ยว ย่นของเขาดูเหมือนจะใช้กำลังจนหมดแล้ว “สิ่งที่หลานเคย พูดในวันนี้ไว้นะ อย่าเป็นเหมือนเขาถ้าเขายินดีที่จะฟังฉันใน ตอนนั้น เขาก็จะไม่มี…

นายท่าน กัดฟันของเขาขณะที่มีร่องรอยของความเกลียดชัง ฉายผ่านดวงตาของเขา เล็บของเขาจมลงบนข้อมือของจีนหลี ทำให้เกิดรอยแดงเข้ม

จีนหลี ทำราวกับว่าเขาไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเลยและรอย ยิ้มเย้ยหยันก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้นจากมุมริมฝีปากของเขา เขา ไม่มีวันยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อผู้หญิง เขาจะไม่มีวันทำอะไรอย่าง เช่นการหมอบคลานไปที่เท้าของเธอจนกว่าเขาจะไม่เหลืออะไร