บทที่ 2 จะแย่งทุกอย่างที่เป็นของแก

ครีบเดินออกมาจากแผนกนรีเวชศาสตร์ ข้างหูเธอยัง คงมีแต่คำพูดของหมอในเมื่อกี้นั้น “ยินดีด้วยนะครับ คุณ ครีน คุณท้องได้สิบสองอาทิตย์แล้วครับ

ท้อง……

เธอควรจะทำยังไง?

ครีนเดินออกมาอย่างไร้เรื่องแรง คนที่เดินผ่านเธอ นั้นเป็นสามีคนอื่นที่มาตรวจเป็นเพื่อนภรรยาตัวเอง

เธอนึกถึงแบมขึ้นมาได้

วันนั้นที่เขาเดินจากไปอย่างไม่แม้แต่จะหันมามอง เธอไม่เจอเขาหนึ่งอาทิตย์เต็มๆแล้ว

เขาต้องเฝ้าอยู่ข้างบีมแน่นอนสินะ

ครีนเดินเหม่อลอย ก็ไม่รู้ว่าตัวเองเดินไปถึงไหนแล้ว พอรู้ตัวอีกที ก็เดินมาถึงผู้ป่วยของบีมแล้ว

เธอผลักประตูเข้าไป

ตั้งแต่ที่บีมเกิดอุบัติเหตุ เธอก็ไม่เคยเห็นบีมเลย
คนอื่นๆก็ต่างด่าว่าเธอไร้หัวใจ แม้แต่พี่แท้ๆก็ไม่เคย มาเยี่ยมทีหนึ่ง แต่คนเหล่านั้นก็ไม่เคยรู้เหตุผลที่ทำไม เธอไม่เคยมา…….

ครีนเดินไปที่ข้างเตียงของบีม หญิงสาวที่สวมเครื่อง ช่วยหายใจนอนหลับอย่างสนิท

บีม ฉันอิจฉาแกมากนะ แกเพียงนอนแค่นี้ก็สามารถ ได้ใจของแบมเลย

“ถ้าเธอตายแล้ว แม้จะกลายเป็นผีเร่ล่อนก็คงจะตาม ติดฉันตลอดชีวิตสินะ?”

ครีนพูดเองคนเดียว หญิงสาวที่นอนอยู่ จู่ๆก็ลืมตาขึ้น “ม ฉันไม่ถูกชนให้ตาย แกคงจะผิดหวังมากสินะ

บีมเอาเครื่องช่วยหายใจออก สายตาเยือกเย็นอย่าง

น่ากลัว

เธอฝันแล้ว?

เธอฝืนจริงเหรอ?ครีนลืมตาค้าง เส้นเลือดในตาแดง อย่างเห็นได้ชัด

“บีมแกอย่างใส่ร้ายคนอื่น ในใจแกรู้ดีออก แกเป็นคนทำเอง ที่จริงแกต้องใจจะทำกับฉัน แต่ฟ้ามีตา ให้แกทำ เองรับกรรมเอง”

ครีมอารมณ์แตกอย่างไม่ไหว

ครึ่งปีก่อน บีมหลอกให้เธอไปที่จอดรถ แล้วตั้งใจให้ กล้องถ่ายติดเธอที่เดินไปมาอยู่หลังรถบีม

แล้วบีมก็แกล้งไม่สบายให้ครีนช่วยขับรถให้ จากนั้น ก็สร้างบทแล้วแสดงเองให้เองกับอุบัติเหตุครั้งนั้น

ครีนไม่สามรถลืมนาทีที่เปรกใช้ไม่ได้นั้น บีมหมุน พวงมาลัยไปมาอย่างคนบ้า รถก็เสียการควบคุมแล้วไปชน กับรถสิบล้อ จากนั้นก็คล่ำต่อ แต่ครีนกลับได้รับบาดเจ็บ เพียงเล็กน้อยอย่างปาฏิหาริย์ ส่วนบีมกลับสลบไปแล้ว นอนที่โรงพยาบาลเป็นครึ่งปี……

“บีม ทำไมแกถึงอย่าทำร้ายฉัน?แกแย่งไป แย่ง สิทธิ์ผู้รับสืบถอดมรดกไป แล้วทำไมแม้แต่แบม แกก็จะ แย่งไปอีกเหรอ?”

สิบปีก่อน ป้าของครีนได้เสียชีวิตไป ปู่เธอเลยได้รับ มหลานที่ไม่เหลือใครกลับมาใช้ชีวิตที่บ้านนันทนาภัส

กับพี่สาวลูกพี่ลูกน้องคนนี้แล้ว คนก็รู้สึกว่าเขาเป็นคนที่ดีมาตลอด แต่บีมกลับไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรที่ตัวเอง ได้เกลียดครีนเข้าไขกระดูก หลายปีที่ผ่านมานั้น เธอคิด พันหมื่นแผนที่จะทำร้ายครีน

“ครีนแกอยากรู้คําตอบไม?”

บีมกัดฟันไว้ ไม่พูดถึงเรื่องอุบัติเหตุยังดีนะ

เธอได้คิดทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว แต่อาจเป็นเพราะ โชคชะตาเธอไม่ดีเอง

ไม่เพียงจะชนครีนไม่ให้ตายไป แต่กลับทำให้ตัวเอง ได้รับด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เธอก็ฟื้นขึ้นมาแล้ว ยังไงก็จะไม่ให้ ครีนได้ใช้ชีวิตแบบมีสุขแน่

นอกห้องนั้น มีร่างที่คุ้นเคยเดินเข้ามา

สีหน้าของบีมเปลี่ยนทันที “ครีน ทุกอย่างที่แกชอบ ในชีวิตนี้ ฉันจะแย่งมาให้หมด” พูดจบ จู่ๆเธอก็ดึงเข็มที่ แขนออกแล้วลงจากเตียง

เธอวิ่งออกไปจากห้อง แล้วทั้งวิ่งทั้งตะโกนไปด้วย “ช่วยด้วย ไม่นะ ครีน ฉันขอร้องแล้ว……ฉันเพิ่งตื่น ขอร้องอย่าฆ่าฉันเลยนะ”
บีม?

แบมพึ่งเดินมาถึงหน้าห้อง ก็เห็นครีนวิ่งตามออกมา

จากห้อง

เกิดอะไรขึ้น?

บีมวิ่งไปทางบันไดอย่างคนบ้า ครืนอย่าห้ามเธอไว้ “บีม แกจะทำอะไร? เธอตะโกนออกมา แล้วยื่นมือออก ไป แต่บีมจงใจจับมือครีนให้จับไหล่ตัวเองไว้ จากนั้นก็ ตะโกนขึ้นดังๆ “อย่า อย่าดันฉัน”

เธอปล่อยมือของครีนออก แล้วหงายหลังตกบัดได

ลงไป

ครีนวิ่งอยู่กับที่ ชายหนุ่มตะโกนออกมาแล้วพุ่งเข้ามา

“ครีน ไอ้เลว”