บทที่ 7 บังคับเธอเซ็น

ทำไมเขาให้เธอเพียงสองทางเลือกนี้?

เขารู้ไหมตาที่เธอต้องเอาให้บีม เป็นตาของตัวเธอ เอง ตาของตัวเธอเองนะ

“ให้ฉันเอาตาให้บีม แล้วฉันหล่ะ?”

“ฉันตาบอดมองไม่เห็นฉันจะทำยังไง?

แบมบีบคอครีนไว้ ทั้งใบหน้าที่เข้มเย็นชาและดวงตา สองคู่นั้นที่เต็มไปด้วยความเกลียดคนเลวอย่างเธอ สมควรที่จะอยู่ในโลกความมืดตลอดชีวิต”

“แบม นายมันไม่มีหัวใจ

แววตาของครีนมีความแค้นออกมา “ฉันเกลียดนาย

ข้างในใจของแบมมีความวุ่นวายซับซ้อน

เด็กผู้หญิงคนที่ตามติดหลังตัวเองไว้แล้วเรียกพี่แบม คนนั้นกลับบอกว่าเกลียดตัวเอง?

หลายปีที่ผ่านมานี้ ไม่ว่าเขาจะข่มขู่เธอยังไง ไม่ว่า เขาจะฉีดเสื้อผ้าเธอออกแล้วทารุณเหยียบย่ำเธอยังไง เธอก็เก็บไว้ ไม่เคยพูดคำนี้กับเขาเลย……
“เกลียดแล้วไง?ตั้งแต่คืนที่ผมแต่งงานกับเธอผม ก็ได้บอกไปแล้ว เธอทําให้บีมเจ็บปวดแค่ไหน ผมก็จะให้ เธอรับคืนมากกว่าเขาเป็นร้อยเท่า

ใช่ เขาแต่งงานกับเธอไม่ใช่เราะรัก ก็เพื่อที่จะ ลงโทษผู้ร้ายเธอคนนี้ตังหาก

มันง่ายที่เขาจะลงโทษทรมานเธอได้ตลอดเวลา

ครีนเสียใจจนน้ำตาเย็นเป็นก้อนน้ำแข็งไปแล้ว เขา ยิ่งบังคับเธอ เธอก็จะยิ่งไม่ตกลง“ฉันไม่มีความผิด ไม่ ว่าเขาจะเจ็บมากแค่ไหน คนที่ทำคือเขาเอง ฉันไม่ได้ดัน ผลักเขาตกบันได อุบัติเหตุครั้งนั้นเขาก็เป็นคนวางแผน เอง”

“เธอบอกว่าเขาเป็นคนสร้างเอง ขับรถชนตัวเองให้ ตายนาเหรอ?”

“ใช่ เขาสมควรแล้ว เป็นเวรกรรรมเขาเอง

“ครีน เธอควรไปตายดีที่สุด”

ปิ๊ดเสียงเดียว แก้มของครีนก็ชาจนเย็นเหมือนน้ำ แข็ง เธอไม่เคยจ้องเขาด้วยสายตาที่เกลียดแค้นแบบนี้มา ก่อน
“นายตีฉันให้ตาย ฉันก็ไม่ยอมเอาตาให้มันหรอก แม้จะให้ฉันต้องตาบอด ฉันก็ไม่ยอมโยกกระจกตาให้มัน แน่นอน”

ครีนทนถึงสุดขีดของตัวเองแล้ว

ความลำบากที่ได้รับมาหลายปีที่ผ่านมานี้ได้ปล่อย ระเบิดออกมา แต่เธอเพียงลืมไปว่า แบมสามารถไร้ความ เป็นมนุษย์ แล้วโหดกับเธอเพื่อบีมคนเดียวได้

“เธอไม่ตกลง ได้

แบมกัดฟันไว้ เกลียดโกรธจนอยากสับเธอให้เป็นชิ้น “ส่งเขากลับไปที่เตียงผ่าตัดครับ”

เขาบอกอะไรนะ?

เลขาอาเล็กเข้ามาใกล้ ด้านหลังเขามีผู้ชายสามสี่คน ที่สวมชุดขาวยาวไว้

ครืนตกใจจนบีบตัวแน่นไว้ ข้างๆมือไม่สามรถที่จะหา ของมีคมที่จะข่มขู่พวกเขาได้อีก

“พวกเลวอย่าเข้ามานะ อย่าแตะต้องฉัน มือที่ได้รับ บาดเจ็บของครีนคว่ำโต๊ะเตี้ยๆที่อยู่ข้างเตียง ฝามือเธอเจ็บเธอทำอะไรไม่ได้

“คุณครีม ขอโทษนะครับ…..….

จริงแล้วเลขาอาเล็กก็อดใจทำแบบนี้ไม่ได้

แต่ใครจะกล้าฝืนคำสั่งของแบมได้บ้าง?

ครีนจะสู้ผู้ชายตัวกำลำสามสี่คนนี้ไว้ได้ยังไงดิ้นรน ไปสักพักก็ถูกกดตัวไว้ที่เตียงแล้ว เธอเตะ ปัดอย่างสุด ชีวิต พวกเขาเลยใช้เชือกมัดแขนและขาเธอไว้

เธอเหมือนปลาที่กำลังจะถูกฆ่า

ในใจของครีนเข้าใจอย่างดี เพียงแค่เธอถูกส่งกลับ มาที่นี่อีกครั้ง ลูกในท้องของเธอก็จะต้องตายไปอย่างไร้ เดียงสา

“ไม่ แบม……ไม่เอา……ฉันตกลงนาย……ฉัน

ตกลงเอาตาให้บีมแล้ว ฉันให้เขา

เพียงแค่เตียงมีการขยับเล็กน้อย ครีนก็กลัวจนร้อง ออกมาอย่างสิ้นหวัง

น้ำตาเต็มไปทั่วหน้า
หลังจากนั้นสักพัก แบมก็เอาเอกสารโยนไปที่ตัวเธอ “เซ็นมันซะ”

นั้นเป็นใบอนุญาตที่เธอยอมบริจาคกระจกไปให้ทีม

ครีมจับปากกาด้วยความชา เหมือนตุ๊กตาที่ได้ วิญญาณ แล้วเซ็นชื่อตัวเองลงทีเดียว……