บทที่ 30 นายชาขาวกับกุหลาบแดง
ขอบคุณทุกคนที่ชื่นชอบนิยายเรื่อง (รัก แท้ไม่กลัวกาลเวลา) ตอนนี้กำลังแต่ง เรื่อง (นายชาขาวกับกุหลาบแดง) อย่าลืมเข้า มาติดตามกันนะคะ ถ้าทุกคนชื่นชอบ อย่าลืมกด เข้ามาอ่านนะคะ ขอบคุณค่ะ
ทั้งเมืองเต็มไปด้วยข่าวที่เขาจะแต่งงาน คืนวันนั้นสี่ทุ่ม เขาเปิดประตูเข้ามา
เจนนี่ตกใจจนยืนขึ้น ชายผู้หล่อเหลา สายตามองไปที่
ห้ามใจไม่เข้าไปกอดเขาเหมือนอย่างเคย แต่เขาไม่ได้ รู้สึกแปลกใจ
มองเธอด้วยสายตาที่อ่อนโยน ในระหว่าง เปลี่ยนรองเท้และได้ถามเธอว่า “ในครัวมีอะไร กินมั้ย ?”
น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความคุ้นเคย เหมือนสามีคนนึงที่กลับถึงบ้าน ที่คุยกับภรรยา เจนนี่ห้ามใจบอกตัวเองไว้ ว่าเขากำลังจะ แต่งงานกับคุณหนูซอนญ่า
แต่เขายังทำตัวอ่อนโยนเหมือนอย่างเคย กับเจนนี่ เจนนี่นิ่งเฉยไม่ได้พูดอะไร เขาสังเกต อารมณ์เธอเปลี่ยนไป
และเดินเข้ามาข้างกายเธอ ด้วยความเป็นห่วง “เป็นอะไรหรือเปล่า ?
มือได้แตะหน้าผากแล้วลองดูว่ามีไข้หรือ เปล่า ท่างทางนี้ทำให้เจนนี่ น้ำตาแทบ
ไหล
นึกถึงตอนที่เขาพึ่งคบกันไม่นาน มีครั้งนึงเธอเป็นไข้กลางดึก
เขาพาเธอไปโรงพยาบาล แต่รถเสียกลาง ทาง ในคืนที่เหน็บหนาว
เขาแบกเธอสามกิโลกว่าจะถึงโรง พยาบาล หลังจากครั้งนั้น เธอทุ่มเทให้เขาสุด หัวใจ ไม่ขออะไรทั้งสิ้น
พริบตาเดียว สี่ปีผ่านไป จากอายุสิบแปด ถึงยี่สิบสองปี เธอได้มอบทั้งกายและใจที่ บริสุทธิ์ให้กับเขา
แต่มาวันนี้ เขากลับไปแตางงานกับคนอื่น เห็นเธออารมณ์เปลี่ยไป เขาจะเดินเข้าไปกอด
เธอ
เธอควบคุมอารมณ์ไม่อยู่และได้ผลักเขา อย่างแรง “อย่ามาแตะตัวฉัน”
เขาทำสีหน้าไม่พอใจ เขาได้เรียกเซี่ยชิง ด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นและต่อว่าเจนนี่
“ฉันเห็นบนเน็ตแล้วว่าเธอกำลังจะ แต่งงานกับซอนย่า ทันใดนั้น บรรยากาศเงียบ ลงทันที เขาพูดด้วยความเย็นชา เธอรูตั้งแต่แรกว่า ฉันมีคู่หมั้นแล้ว แต่เธอก็เลือกที่จะอยู่กับฉัน
ฉันนึกว่าเธอยอมรับเรื่องนี้ได้แล้ว เขาพูด
ไม่ผิด
สี่ปีก่อน เธอได้เข้าฝึกงานที่บริษัทเขา ช่วงเวลานั้น เขาทำงานด้วยความตั้งใจทุกวัน
เธอหลงไหลในตัวเขา ทั้งๆที่รู้ว่า เขามีคู่หมั้นแล้ว แต่ก็ห้ามใจตัวเองไม่ไหว
ต่อมา ในคืนที่พระจันทร์เต็มดวง เขา ทำงานจนดึกออกจากบริษัท เจนนี่ไปบอกรัก เขาโดยที่ไม่รู้ตัว
ว่าตัวเองแอบชอบเขา เขามีความรู้สึกอย่างไร ?
แสงพระจันทร์ส่องบนใบหน้าเขา แสงสลัวจนมองเห็นหน้าเขาไม่ชัด
ตอนนั้น เจนนี่ตื่นเต้นจนไม่กล้ามองหน้าเขาตรงๆ ได้ยินแต่เสียงแว่วมาว่า “รักแค่ไหน ?”
เธอจ้องมองเขาด้วยความกล้าหาญ “ฉันยอมทุ่มเททุกอย่างที่ฉันมี
เขาได้แต่ยิ้มและจับมือเธอขึ้นรถกลับบ้าน คืนนั้น ทวีและเจนนี่ได้เป็นของกันและกัน
ตั้งแต่นั้นมา ขอแค่มีเวลาเจนนี่ก็จะมา หาทวีตลอด และมาค้างคืนที่นี่ เขาอยู่ด้วยกัน อย่างมีความสุข
เธอนึกว่านี่แหละคือความรัก คิดว่ารักที่ ทุ่มเทให้เขาจะชนะใจเขา แต่ชีวิตจริงไม่ได้เป็น อย่างที่เธอคิด
เจนนี่พูด นมาโดยไม่รู้ตัวใช่ “ฉันรู้ว่าคุณ ยังไม่ได้แต่งงาน แล้วตอนนี้หล่ะ
ดยจะแต่งงานกับซ่อมย่าจริงๆใช่ไหม ?” จนลืมฐานะของตัวเอง ทวีก็ไม่ได้โกรธอะไร
นั่งลงบนที่โซฟาแล้วมองเจนนี่เหมือนเด็ก ที่เอาแต่ใจ
“ครอบครัวของทวีกับซอนย่าเป็นเพื่อน และคู่ค้าที่มีมานาน
อีกอย่างฉันกับซอนย่าก็เหมือนกิ่งทองใบ
หยก
ซอนย่าเป็นคนบุคิกดีและอัทยาศัยดี และมี
ใจให้ทวี
คนรอบข้างก็หวังให้เราแต่งงาน ทวีถาม เจนนี่ เธอบอกฉันสิ
มีเหตุผลใดที่ฉันจะไม่แต่งงานกับเขา ?”
ฉันก็รักเธอไม่แพ้ซอนญ่า ! เจนนี่เสียงดังขึ้นมาว่า “แล้วฉันหล่ะ ? อยู่
ในฐานะอะไร ? ”
ทวียื่นมือมากอดเธอไว้ ได้สัมผัสผิวที่
เนียนนุ่มของเธอด้วยความคุ้นเคย
แต่ครั้งนี้เจนนี่ปฎิเสธด้วยความโมโห และ ถามทวีว่า “คุณแต่งงานแล้วฉันจะทำยังไง ?”
ทวีมองเจนนี่ด้วยสายตาที่อบอุ่น และพูด ว่าว่า“ คุณยังเป็นผู้หญิงของผม
เจนนี่ได้ผลักทวีอย่างแรง คุณหมายความ
ว่ายังไง?
คุณแต่งงานแล้วแต่ยังจะให้เรามีความ สัมพันธ์เหมือนเดิมหรือ? ให้ฉันเป็นเมียเก็บของ คุณหรือ ?
ทวีพูดด้วยความมั่นใจว่าใช่ เจนนี่อดขำไม่ ได้ คณทวี คณเห็นฉันเป็นตัวอะไร? ถึงฉันจะรักอย่างไม่มีศักดิ์ศรี แต่ก็ไม่ได้ทำ ถึงขั้นไปเป็นเมียน้อยใคร? ที่จะแบ่งปันผู้ชาย กับคนอื่น
ทวีคิดในใจผู้หญิงที่ฉันรู้จักถึงได้โมโห ขนาดนี้ ทวีก็พูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
“ เราเลิกกันเถอะ ” ถึงเจนนี่จะรักทวีมาก ถ้าจากทวีไปต้องทรมานใจมาก
และชีวิตนี้จะไม่มีโอกาศได้อยู่กับทวีอีกต่อ ไป แต่เจนนี่ก็เลือกที่จะไปจากทวี
เพราะเจนนี่รับไม่ได้ที่จะแบ่งปันคนรักกับ
ซอนญ่า
เจนนี่ คุณใจเย็นๆก่อน ผมรู้ว่าคุณอา รมณ์ไม่ดี ผมไม่อยากได้ยินคำว่าเลิกกันครั้งที่ สอง
ทวีลกขึ้นเดินออกไป เจนนี่ได้ดึงเสื้อทวีไว้ ฉันจะเลิกกับคุณ คืนนี้ฉันจะย้ายออกไป
ทวีเหลียวตามองเจนนี่ และตระโกนเรียก แม่บ้านป้าพรมา เจนนี่อารมณ์
ช่วยผมแล้เขาด้วย ช่วงนี้อย่าให้เขาออก นอกบ้าน ป้าพรตอบโอเค
และได้จ้องดูเจนนี่ไว้ไม่ให้คลาดสายตา ตามที่ทวีสั่งไว้ ทวีใส่รองเท้ากำลังเดินออกไป
เจนนี่ได้วิ่งไปหาทวี คุณทำอย่างนี้ไม่ได้ ฉันจะเลิกกับคุณ” คุณจะแต่งงานแล้ว
ฉันรักคุณต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ก่อนทวีจะ เดินออกไปได้บอกเจนนี่ว่า “ ถ้าคุณรักผมจริง
ก็อยู่กับผมต่อ ” เจนนี่ร้องไห้ใจแทบจะ ขาด ไม่คิดว่าตัวเองจะโดนกักขัง
ในห้องมีป้าพรและนอกห้องมีบอดี้การ์ด เฝ้าไว้ ยากที่คิดจะหนี ทีวีและอินเตอร์เน็ตก็ถูก ตัดสายหมด
และอีกอย่างโทรศัพทเจนนี่ก็แบตหมด พอดี จนไม่สารมารถติดต่อกับใครได้ เจนนี่มี ความรู้สึกว่า
ช่วงนี้น่าจะเป็นช่วงเวลาที่ทวีกับซอนญ่า กำลังจะจัดงานแต่ง
งานแต่งของเขาทั้งสองต้องหรูหราดูดี มากๆ ยิ่งคิดใจยิ่งสลาย
แต่ตัวเองกลับต้องมาถูกกักขังไว้ในบ้าน ออกไปไหนไม่ได้ คืนวันนี้ เจนนี่ได้เอาผ้าปูมา มัดเป็นเชือกโดดจากชั้นสองลงมา เจนนี่โชคดี ที่หนีออกจากบ้านได้
แต่ทันใดนั้น เจนนี่เดินเข้าเมืองด้วยเท่ฝ้า เปล่าอย่างโดดเดี่ยว หน้าจอสาธารณะเต็มไปด้วยภาพงานแต่ง ของทวีกับซอนญ่า หรูหราอลังการเหมือนที่ เขาคิด
มองดูที่หน้าจอใหญ่ น้ำตาไหลแบบคุมไม่
อยู่
เจ็บแปล๊บๆที่ใจ เขาถือกระโปรงที่ยาว เหยียดตั้งหน้าวิ่งตรงไปที่งานแต่งที่โรงแรมหรู โฟร์ซีซั่น
เจนนี่บุกเข้าไปโดยไม่แคร์สายตาคน มุ่ง หน้าไปหาเจ้าบ่าวที่กำลังจะจูบเจ้าสาว “คุณทวี “ฉันท้องกับคุณค่ะ”เจนนี่พูดเสียงหอบหืดและ ด้วยความฮึดสู้ !!!
งานแต่งที่เป็มแบบด้วยความรื่นเริง เงียบ ลงทันทีหลังจากที่เขาพูด
ทุกคนจ้องมองเขาด้วยสายตาที่เหยียด หยามและดูถูกเขา พร้อมด้วยเสียงด่าทอ แต่เจนนี่ก็ไม่สนใจ ได้แต่จ้องมองเจ้าบ่าว บนเวที ดูออกว่าวันนี้ทวีตังใจแต่งตัวมาอย่างดี เพื่องานแต่ง
ความสง่าของทวีทำให้เจนนี่คลาดสายตา ไม่ได้ งานแต่งถูกทำลาย
ทวีสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างแรง เขาส่ง สายตาให้บอดี้การ์ดคุมตัวเจนนี่ไว้ เจนนี่ ร้องไห้และขัดขืน
ยังมีเรื่องที่จะพูดกับทวี แต่โดนบอดี้การ์ด ปิดปากและลากออกจากงานแต่ง การปรากฏ ตัวของเธอ
เปรียบเสมือนก้อนหินเล็กๆที่โยนเข้ากัน ทะเล ไม่สะทกสะท้านงานแต่งเลย
เธอถูกจับตัวไปขังไว้ในห้อง “คุณทวี ฉัน ท้องแล้ว คุณจะแต่งงานไม่ได้นะ คุณทิ้งฉันไป ไม่ได้นะ”
เธอเคาะประตูร้องอย่างแรง แต่ไม่มีคน สนใจเธอ
สมองเธอเต็มไปด้วยภาพงานแต่งหรูหรา โรแมนติก และภาพที่ทวีจูบซอนญ่า
ทุกภาพเหมือนมีดคอยทิ่มแทงใจเธอ เป็น ตายทั้งเป็น เธอร้องไห้จนเสียงแหบ ทันใดนั้น ประตูถูกเปิด
และมีรองเท้าคู่นึงปรากฏตรงหน้าเธอ ให้บรรยากาศเปลี่ยนไป เธอได้ถูกอุ้มขึ้นมา
พอเห็นหน้าว่าเป็นทวี เธอได้ปฏิเสธและ ผลักทวีออกอย่างแรง “คุณทวี ปล่อยฉัน ปล่อย ฉัน”เขาได้อุ้มเธอขึ้นบนเตียง และเอามือลูบที่ ท้อง ถามเจนนี่ด้วยความสงสัยว่า “คุณท้อง จริงๆหรือ” เธอรู้สึกเจ็บแค้นใจ ตอนที่อยู่งานแต่ง เธอ เหมือนตัวตลกคนนึง
เป็นที่หัวเราะเยาะของทุกคนแถมยังหยุด งานแต่งงานของทั้งสองไม่ได้ ถึงเธอจะท้อง จริงๆ
ผลออกมาก็เหมือนเดิม ถึงฉันจะท้องจริง หรือไม่จริงจุดจบของเราสองคนยังเหมือน ไหม??!! ทวียิ้มหวาน “คุณจะท้องหรือไม่ ท้องคุณก็คือผู้หญิงของผมเรื่องนี้ยังไงก็ไม่มีวัน เปลี่ยนแปลง”
เจนนี่ทำตัวไม่ถูก และจ้องมองทวี “แต่คุณ แต่งงานมีภรรยาแล้ว แล้วเราจะอยู่ด้วยกันได้ อย่างไร
“ทวียิ้มอ่อนๆ ขอแค่คุณไม่อาระวาด มันก็ จะไม่มีปัญหา เขาพูดด้วยสีหน้าจริงจังไม่เหมือนท่าทีที่
ล้อเล่น
เจนนี่มองเขาแบบเงียบๆแต่ใจเธอเหมือน
แทบจะสลาย
เจนนี่ “คุยณทวี ฉันแบ่งปันคุณกับผู้หญิง คนอื่นไม่ได้”
ทวีทำสีหน้าเย็นชาและลุกขึ้น
“สมชายส่งคุณเจนนี่กลับบ้านและปลด บอดี้การ์ดสองคนที่ไม่ได้เรื่องออก
และหาคนใหม่มาเฝ้า นายต้องการกี่คนครับ ? ” สมชาย: “เจ้า
ทวี: “เอามายี่สิบคน สมชาย: “ รับ
ทราบครับ ” สมชายได้พาตัวเจนนี่กลับ
แต่ผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างเธอจะขัดขืนบอดี้ การ์ดเยอะแยะได้ยังไง? พริบตาเดียว เธอถูก จับตัวขึ้นรถให้กลับคฤหาสน์ ป้าพรเห็นเธอ และ กล่าวขึ้นมาว่า “สาธุ คุณหนูหายไปไหนมาคะ
ทำพวกเราตกใจหมดเลยค่ะ!!! ” เวลาข้าวเย็น ป้าพรส่งกับข้าวขึ้นห้อง
เคาะประตูยังไงก็ไม่มีคนเปิด ป้าพร ตกใจรู้สึกผิดสังเกตุเลยไปเอากุญแจมาเปิด ห้อง
เห็นแต่ผ้าปูที่นอนทาเป็นเชือกผูกกับบา เตียง คนหายไปไหน?
ป้าพรโทรหาคุณทวี แต่ทวีกำลังยุ่งอยู่
กับงานแต่ง ไม่สะดวกรับสาย
สมชายสมชายพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “ ป้าพร เจ้านายบอกให้จับตาดูคุณเจนนี่ไว้ให้ดีๆ
เกิดไรขึ้นป้าต้องรับผิดชอบเองนะ”
ป้าพรจับตัวเจนนี่ไว้แล้วตอบว่า
« โอเค
ไว้ใจเถอะ คราวนี้ป้าจะเฝ้าคุณหนูไว้อย่างดี เลย”
เจนนี่โดนกักขังตัวไว้อีกครั้ง
เธอ
กินข้าวเข้าห้องน้ำหรือทำอะไรก็มีคนเฝ้าจับตา เธอตลอดเวลา
เธอสูญเสียความเป็นอิสระ ครึ่งเดือนต่อมา เจนนี่นั่งที่ระเบียงอยู่คนเดียว มองบอรดี้การ์ด เดินไปๆมาๆที่ริมหน้าต่าง
เธอคิดถึงแม้ตัวเองมีปีกก็คงบินออกไปไม่ ได้ ณ เวลานี้ทวีกับ.อนญ่าก็กำลังไปฮันนี มูลอยู่ ในใจเจนนี่เจ็บจนเฉื่อยชา
เธอกำลังเบลออยู่ นั้นมีแขนเอื้อมมากอดเธอจากข้างหลัง
และทันใด
กลิ่นนำหอมที่คุ้นเคยและเสียงแว่วมาว่า “กำลังคิดถึงผมใช่ไหม?
เสียงของทวีดังมาจากข้างหลังเธอ ทวี ได้ลูบไล้ที่คอเธอและตามด้วยจูบเบาๆ และ กำลังจะล้วงเข้าไปที่คอเสื้อเธอ
ทันใดนั้น เธอต่อต้านทวีด้วยความรุนแรง “คุณทวีคุณทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้ อย่างไร?”
กายเขามีกลิ่นน้ำหอมผู้หญิงติดมาด้วย เขาเย็นชากับเธอแล้วไปฮันนีมูลกับภรรยา
หลังจากกลับมายังทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น คุณทวี เขาทำแบบนี้ได้อย่างไร ?
เธอตีตัวออกห่างจากเขา สีหน้าเต็มไปด้วย ความโมโห แค่เห็นหน้าทวี เธอก็ต็มไปด้วย ความเจ็บปวด
ทวีมองหน้าเธออละพูดเสียงเบาๆว่า “คุณ ผอมลงนะ ผมได้ยินป้าพรบอกคุณไม่ยอมทาน ข้าว ? ”
เจนนี่หันหน้าไปที่อื่น “ฉันจะเลิกกับคุณ” เจนนี่บอกกับตัวเองว่าทวีแต่งงานมีภรรยาแล้ว เขาอยู่ด้วยกันไม่ได้ ถึงใจจะเจ็บแค่ไหน?เธอก็ จะขอเลิก สายตาทวีจ้องมองไปที่เธอ “ผมไม่ เห็นด้วย คุณห้ามคิดที่จะไป
เจนนี่เครียดจนเต็มไปด้วยความโมโห อยากจะด่าทวี แต่เวลาที่ทวีแข็งข้อขึ้นมา
เธอรู้สึกตัวเองหมดความช่วยเหลือจากคน อื่น ทวีกอดเธอและจูบเธออีกครั้ง เสื้อของ เธอถูกทวีฉีดจนขาด
และกระซิบข้างหูเธอเบาๆว่า “คุณเป็น ของผม และจะเป็นของผมตลอดไป จากนั้นทวี กับเธอได้มีอะไรดัน
น้ำตาพร้อมที่ไหลด้วยความเจ็บปวดหยด ลงไปที่ไหล่ของทวี แต่เขาไม่มีทีท่าอะไร และ ยังเพิ่มความรุนแรงกับเธออีก
ทำเหมือนลงโทษเธอที่เธอดื้อและไม่เชื่อ ฟัง จากนั้น เธอมีทีท่าเปลี่ยนไป และเอ่ยขึ้นมา ว่า “แรงหน่อย
แรงอีกหน่อย …”ณ ตอนนั้นเธอช่าง เหมือนผู้หญิงขายบริการ ส่งเสียงครวญคลัง แบบไม่อาย
ทวีได้ยิ่งใช้ความรุนแรงกับเธออีก ทันใด นั้น เธอเริ่มรู้สึกผิดปกติ สีหน้าเธอเหมือนทมาน เต็มไปด้วยน้ำตา
และมีกลิ่นเลือดโชยออกมาจากอากาศ ทวี ก้มมองดูและเห็นเลือดไหลออกมา
“ เจนนี่…….ทวีรู้สึกตกใจมากเลยรีบเอา ผมห่มหุ้มแล้วอุ้มเธอลงไปข้างล่าง สมชาย ๆ รีบเตรียมรถไปโนงพยาบาลเร็วๆ ระหว่าง ทางไปโรงพยาบาล ทวีรีบโทรไปแจ้งที่แผนก ฉุกเฉิน พอถึงโรงพยาบาล
เธอถูกนำตัวเข้าห้องผ่าตัด ผ่าไปสักพัก มองเดินมาพูดกับทวีว่า : “คนไข้แท้ง ลูกใน ท้องน่าจะไม่รอดอล้ว”
ทวีน้ำตาซึมออกมาทันที
เขา
คิดว่าในวันงานแต่งเรื่องที่เจนนี่พูดเป็นเรื่อง โกหก แต่ไม่คาดคิดว่าเธอจะตั้งท้องจริงๆ
ทวีเอ่ยขึ้นมาอีก ว่า “ช่วย ยังไงก็
ต้องรักษาชีวิตเด็กไว้ ไม่งั้นผมจะเผาทั้งโรง พยาบาลเลย”
เขาพูดไปน้ำตาไหลไป
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ