คุณอาขารักหนูหน่อย ตอนที่ 8

หนูหน่อยแตะฝ่ามือที่ประตูตู้เสื้อผ้าบิ้วอิน สูดลมหายใจเข้าลึก รวบรวมความกล้า หล่อนกำลังก้าวล้ำความเป็นส่วนตัวของเขา อีกก้าว

ห้องแต่งตัวของชายโสดไม่เหมือนอย่างที่หล่อนเคยคิดเอา ไว้สักนิด เพราะคุณหมอไวทย์ค่อนข้างจะเรียบร้อยหรือนั่นอาจ เพราะมีแม่บ้านมาคอยจัดเตรียมเสื้อผ้าเอาไว้ให้ก็เป็นไปได้ เสื้อผ้าถึงได้ถูกจัดเรียงเป็นระเบียบไม่รกและล้นออกมาด้านนอก

ตู้แรกเป็นเสื้อยืดสีขาวที่หล่อนเห็นเขาใส่เป็นเสื้อตัวในทุก วัน ด้านล่างเป็นกางเกงชั้นในและกางเกงบ๊อกเซอร์ซึ่งถูกพับ เรียงเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ

ผิวแก้มร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงประโยชน์ใช้สอยของกางเกง เหล่านี้ จริงอยู่ว่าเป็นเรื่องธรรมดา ใครๆ ก็สวมกางเกงในกันทั้ง นั้น แต่หล่อนไม่เคยอยู่ใกล้ชิดกางเกงในของผู้ชายคนไหนมา ก่อนเลยนี่นา เห็นใกล้ๆ จำนวนเป็นโหลแบบนี้ หล่อนจะไม่อาย ได้อย่างไร แต่ต้องสะกดใจ หล่อนต้องการเพียงผ้าเช็ดหน้าผืน เล็กที่จะซับน้ำได้เท่านั้น

มือเปิดช่องลิ้นชักเหนือชั้นกางเกงใน เป็นไปได้ว่าช่องนี้อาจ เก็บผ้าเช็ดหน้าผืนนุ่มขนาดเล็กเอาไว้เพราะว่าโซนนี้เป็นโซนชุด ชั้นใน ทว่าเพียงลิ้นชักเคลื่อนออกหนูหน่อยก็ต้องตาโตเพราะไม่ คิดว่าจะได้เห็นอะไรแบบนี้

“ถุงยางอนามัย โอ้โห! อาไวทย์จะเอาไว้ใช้กับใครเนี่ย

กล่องถุงยางอนามัยมากกว่า ๒๐ กล่องถูกจัดเรียงไว้ในลิ้น ชักจนเต็ม หนูหน่อยหยิบดูและก็ได้รู้ว่าในแต่ละกล่องนั้นบรรจุ อีกกล่องละ ๓ ชิ้น นั่นเท่ากับว่าจำนวนถุงยางอนามัยในลิ้นชัก มีมากกว่า 50 ชิ้น

“โอ้ววววว… แม่เจ้า!!! อาไวทย์หินอ่ะ”

คิดพร้อมทำท่าขนลุกขนพองก่อนจะสะดุ้งเมื่อเสียงคนด้าน นอกแผดก้อง

“เด็กมันยั่วเลยหลวมตัวไปหน่อย ผีด้ามพลอย ถึงคราว มันต้องเปลืองตัว เอ็ก! โอย…มีน น้องเติมอีก เติมอีก…”

หนูหน่อยเผลอกัดริมฝีปากตัวเองอย่างไม่รู้ตัว เมื่อคิดว่าคน ด้านนอกนั้นจะเอาถุงยางอนามัยนี้ไปใช้กับใครบ้าง

“อ้อ… จะเอาไปใช้กับพวกอีหนูของอาไวทย์ใช่มั้ยล่ะ

แต่ความเจ็บก็ทําให้รู้ตัวว่าหล่อนไม่ควรเลย เพราะหล่อนไม่ ได้เป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขาสักนิด หล่อนก็เป็นแค่คนที่แอบรักเขา ตั้งแต่เล็กจนโตก็เท่านั้นแหละ หล่อนมาที่นี่ก็เพราะต้องการหาค่ ตอบให้กับตัวเองว่าหล่อนควรจะเดินหน้าต่อ หรือยุติทุกอย่าง เอาไว้รวมทั้งความฝันที่มีเขาเป็นต้นแบบด้วย

เมื่อใต้ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กชุบน้ำบิดหมาด หนูหน่อยรีบออก จากห้องน้ำอย่างเร็วเพราะคนเรากำลังร้องเพลงดังลั่นห้อง หล่อนขอบเขาอยากใกล้ชิดกับเขาก็จริงอยู่ แต่ให้เมาแบบนี้ หล่อนก็ไม่เอาเหมือนกัน แต่ได้กลิ่นเหล้าหล่อนก็จะเมาตามแล้ว แล้วนี่ก็ไม่รู้ว่ากินเข้าไปเยอะแค่ไหนด้วย จะอ้วก ให้หล่อนต้อง เช็ดหรือเปล่า

และสภาพของคนที่นอนอยู่บนเตียงแหกปากร้องเพลงดังลั่น ก็ทำให้หนูหน่อยส่ายหน้า เพราะว่างานนี้มีหวังหล่อนจะได้เก็บ อาหารเย็นของอาไวทย์แน่ๆ แต่ทำไงได้ล่ะก็นี่เป็นโอกาสเดียวที่ หล่อนจะได้ใกล้ชิดกับเขา เพราะถ้าไม่เมาเขาเหรอจะให้หล่อน เข้าใกล้ อย่าว่าแต่เข้ามาในห้องนี้เลย แค่เฉียดใกล้ปีกซ้ายเขาก็ ยังไม่ยอม

“ถ้าไม่มีอะไรจําเป็น ห้ามเข้าไปในโซนซ้ายเด็ดขาด หนู หน่อยควรจะระมัดระวัง

ทำไมล่ะคะ หนูหน่อยเป็นหลานอาไวทย์นะคะ ทำไมหนู หน่อยต้องระมัดระวังด้วย

“คนอื่นจะไม่คิดแบบนั้นน่ะสิ โตแล้ว คิดให้ไกล

ก็เพราะคิดไกล หนูหน่อยเลยมาหาความรู้กับอาไวทย์ก่อน ไงคะ ส่วนคนอื่นจะคิดยังไง หนูหน่อยไม่ได้ยินค่ะ เอาเป็นว่าหนู หน่อยไม่รับทราบ

“งั้นก็เอาเป็นว่า ฉันสั่งห้ามหนูหน่อยข้ามมาฝั่งซ้ายเด็ดขาด

เข้าใจนะ

คราแรกหล่อนคิดว่าเขากลัวคนครหากลัวความใกล้ชิดของ หญิงชายจะทำให้สถานะอาหลานเปลี่ยนไป และหล่อนก็แ หวังว่าเขาจะหวั่นไหวเหมือนที่หล่อนเป็นอยู่ แต่ตลอดอาทิตย์ที่ ผ่านมา หล่อนว่าเขารังเกียจและมีความในใจลึกๆ ที่ไม่อยาก

หนูหน่อยมองผ้าในมือพูดกับตัวเอง “คงเป็นครั้งเดียวที่หนู หน่อยจะได้ใกล้ชิดอาไวทย์ ขอให้หัวใจหนูหน่อยมีความสุขนะ

คะ”

ร่างงามระหงเดินไปทรุดนั่งบนเตียงกว้าง แค่นั่งบนเตียง ของผู้ชายที่หล่อนแอบรักหัวใจของหล่อนก็เต้นโครมคราม หาก ไม่ใช่แค่นั่งล่ะ หากเขาทำอย่างอื่นหล่อนจะทำยังไง

แค่คิดสัปดนหล่อนก็ร้อนวูบวาบไปทั้งร่าง นี่ขนาดว่าอาว สอนหล่อนแล้วเตือนหล่อนแล้วว่าให้รักนวลสงวนตัว แต่หล่อน สงวนไม่ไหวจริงๆ หล่อนอยากใกล้ชิดกับเขา แม้เพียงความคิด ก็ยัง

ผ้าชุบน้ำบิดหมาดถูกเช็ดไปบนใบหน้าหล่อเหลาที่ตรึงใจ หล่อนมาช้านาน แม้เขาจะปัดป้องเพราะความเย็นของผ้าคงจะ รบกวน แต่หล่อนก็จะพยายามเช็ดให้มากที่สุด อยากให้เขา สดชื่นจะได้นอนหลับสบาย และก็อยากอยู่ใกล้เขาเห็นเขาเมา แบบนี้ก็ตลกดี

คนมีฟอร์มเก๊กหน้าใส่หล่อนตลอดกลับร้องเพลงไม่หยุด แถมยังฮัมทำนองเองก็ได้ หรือนี่เป็นเนื้อแท้ของเขา

“ก็เด็กมันยั่วอ่ะ! เด็กมันยั่ว! ผมเลยหลวมตัว… ติดติด ติดตด… เด็กมันยั่วเลยหลวมตัวไปหน่อย เช้าขึ้นเด็กคอยมาทำ เป็นฝูงหนุงหนึ่ง แล้วแม่คุณหนูก็น่าเอ็นดูจริงจริง ถ้าผมหนึ่ง โลกจะทิ้งชายชาญ..เอิ๊ก! จริงมั้ยจ๊ะคุณหลาน ชั่วคุณอาดล

หนูหน่อยขานรับอย่างงุนงง อาไวทย์พูดกับหล่อนเหรอ แต่ เขายังหลับตาอยู่นี่ ค่าของลุงบูรณ์หวนมาให้หล่อนคิด ลุงบอก ว่าอาไวทย์กลุ้มใจที่ไปหลงรักผู้หญิงคนหนึ่งแต่ไม่ยอมบอกว่า เป็นใคร จะเป็นไปได้ไหมว่าน่าจะเป็นหล่อน

ยิ่งคิดหนูหน่อยก็ยิ่งร้อนวูบไปทั้งร่าง ทว่าฝ่ามือที่คว้าหมับ เข้าข้อมือก็ทําให้หล่อนตกใจแทบปล่อยผ้า