คุณอาขารักหนูหน่อย ตอนที่ 4

แม้สิ่งที่คนงานพูดกันจะไม่จริง แต่ที่เขาแอบสูดดมความหอม จากเรือนร่างนั้นทุกครั้งที่มีโอกาส นั่นเขาก็ปฏิเสธความคิดที่น ของตัวเองไม่ได้เลย

“ว่าไง สรุปเองคิดอะไรกับหนูหน่อยหรือเปล่า

สายตารู้ทันของเพื่อนกับพี่ชายเพื่อน ทำให้ไวทย์ทนไม่ไหว

ต้องถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

“เออ… ยอมรับก็ได้ ก็คิดอยู่

“ก็แค่เนี้ย! เป็นไรไปวะ ก็แค่ยอมรับว่าอยากกินหญ้าอ่อน ถ้าเอ็งจะคิดก็ไม่ผิดหรอกว่ะ เอ็กซ์ เซ็กซ์ อิ่มขนาดนั้น เป็นข้า ข้า

“หยุดเลยนะไอ้ปัถย์ เอ็งห้ามคิด

“พี่บูรณ์ดูมันสิ มันห้ามผมคิด แต่มันก็คิดเอง พี่บูรณ์คิดมั้ย

ทั้งไวทย์และปัถย์จ้องหน้าปูรณ์ต้องการคำตอบ “คิดว่ะ”

“พี่ปูรณ์!”

ปัถย์ทุบโต๊ะขกับท่าทางหน้าเฉยของบูรณ์ แต่ไวทย์นั้นโอก

ครวญราวคนชอกช้ำ ก่อนจะเข้าสู่โหมดกลุ้มใจตามเดิม

ดวงตากลัดกลุ้มมองแก้วบรรจุน้ำสีอำพันในมือ เพราะใคร ละ ขนาดว่าปัตย์กับพี่บูรณ์ยังคิดเลย แล้วเขาต้องอยู่ ใกล้หล่อนทุกวันจะทนได้ยังไง

“ากลัวตบะแตกว่า”

“หือ….ขนาดนั้นเชียวเหรอไวทย์

“ครับพี่บูรณ์ ผมควรทำยังไงครับ แกว่าไงวะปัตย์”

น้ำเสียงคือกลุ้มใจเต็มที่ เพราะนี่อาจเรียกว่าเสียฟอร์มก็ได้ จู่ๆ เขาก็มาตกม้าตาย หวั่นไหวกับเด็กในปกครอง

“ง่ายๆ เองก็แค่ส่งหนูหน่อยกลับไป นอกเสียจากว่าเอ็ง อยากเก็บหนูหน่อยไว้ใกล้ตัว ว่าไงล่ะ ถ้าเอ็งทนไม่ได้เองก็ต้อง ทำ เพราะรู้ใช่มั้ยว่าถ้าพลาดไปนั่นคือเข้าแผนพวิวเลย

แผนอะไรวะ”

ไวทย์มองเพื่อนกับพี่ชายของเพื่อนสลับกัน สองคนสบ สายตากันเหมือนรู้อะไรบางอย่างที่เขาไม่รู้ และบูรณ์ก็เป็นคน

เฉลย

“ก็แผนให้นายตบะแตกปล้ำยายหนูหน่อยน่ะสิ”

“เฮ้ยพี่! ไม่จริงหรอก ผมเป็นน้องแท้ๆ ของพี่วิวนะ พี่วิวจะทำ แบบนั้นทำไม จู่ๆ ก็ส่งลูกสามีมาเป็นเหยื่อผม ยังไงผมก็ไม่เชื่อ พี่ วิวไม่ทำอะไรแบบนั้นแน่

ไวทย์ครุ่นคิด นึกถึงใบหน้าที่แสนจะอ่อนโยนของพี่สาวทุก ครั้งที่เจอกัน วิเวียนจะพูดถึงลูกติดของสามีอยู่เสมอ เด็กหญิงที่ ตอนนั้นวัยเพียง ๑๐ ปี แต่ก็มีเค้าว่าจะสวยขึ้นตอนโต วิเวียนดูแลหนูหน่อยทุกอย่างทั้งเสื้อผ้าหน้าผม โรงเรียน ประจำ โรงเรียนกวดวิชา ทุกสิ่งที่เด็ก ในช่วงวัยนั้นจะต้องมี เวียนก็ดูแลไม่ขัดคล่อง ไม่อย่างนั้นหนูหน่อยคงจะไม่รักดีจนถึง ขนาดสอบเข้าเรียนต่อคณะสัตวแพทยศาสตร์ได้หรอก แล้วเจ้า ตัวก็แสนจะร่าเริงสุดๆ จึงเป็นไปไม่ได้ที่วิเวียนจะมีปมกับหนู หน่อยจนอยากให้เขาทำลาย เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดที่วิเวียนจะส่ง หนูหน่อยมาเพื่อให้เขาตบะแตก ให้เขาทนไม่ไหวจนต้องครอบ ครองเรือนร่างสวยงามนั้น เพราะนั่นเท่ากับฆ่าหนูหน่อยทั้งเป็น

และอีกสิ่งที่ยืนยันว่าไม่มีทางที่วิเวียนจะทำเช่นนั้นก็คือ พี่ โน้ตพ่อของหนูหน่อยเองก็สนับสนุนที่จะให้หนูหน่อยมาอยู่กับ เขา ซ้ำยังคอยสอบถามเขาตลอดว่าหนูหน่อยทำอะไรให้เขาไม่ พอใจบ้างหรือเปล่า เชื่อฟังคำสั่งเขาดีไหม หรือหนูหน่อยสร้าง ความสาบากใจอะไรให้เขาบ้าง

ทั้งหมดนั้นเขาจับใจความได้ว่าเป็นการเกรงใจ ไม่มีการเส แสร้งแกล้งทําเด็ดขาด ดังนั้นไอ้เรื่องที่ว่าวิเวียนจะส่งหนูหน่อย มาเพื่อบำเรอกามเขาจึงเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน เพราะพี่โน้ต คงไม่มีทางไว้ใจแน่

“เป็นไปไม่ได้หรอกครับพี่ พี่วิวรักหนูหน่อยมากเกินกว่าจะ ทำลายได้ และพี่โน้ตก็ทั้งรักทั้งไว้ใจให้พี่วิวดูแลลูกสาวยังกับ อะไรดี ไม่มีทางที่พี่วิวจะคิดร้ายกับหนูหน่อยหรอก”

แค่เขาพูดเสียงหัวเราะสอดประสานของสองคนพี่น้องก็ดัง ขึ้น ยังมองหน้ากันไปมาและหัวเราะร่วนขึ้นอีก “ข่าอะไรวะปัตย์ พี่บูรณ์ข่าอะไรผมเนี่ย

ไวทยตาขวาง ยิ่งกลุ้มใจ ตันมาเจอสองหนอฟาร์มปศุสัตว์ หยอกเย้าเข้าอีก ไม่รู้ไงว่าเขากลุ่ม

“โอเค” พอๆ ปัถย์ อย่าไปล้อไวทย์มันมาก ดูหน้ามันสิ นี่ถ้า มันตะบันหน้าเอง พี่ไม่ช่วยนะโว้ย!

ได้ไง พี่อะต้องโดนพร้อมกับผม

พูดแล้วปัตย์ก็ขาอีกจนบูรณ์ต้องห้าม ก่อนจะเฉลยคำตอบที่ ทำให้ไวทย์ร้องเสียงหลง

“ทั้งคู่อยากได้เองเป็นเขย”

“เฮ้ย! เป็นไปไม่ได้หรอกพี่”

“เป็นไปได้และก็เป็นไปแล้ว ทั้งพี่สาวและพี่เขยเอ็ง ตั้งใจจับ

เอ็งทําลูกเขยวะ”

“ผมไม่เชื่อพี่หรอก นี่มันเรื่องบ้าไปแล้ว พี่วิวผมยังพอเข้าใจ แต่พี่โน้ต… ผมไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด จะมีพ่อที่ไหน ส่งลูกสาว

มาเข้า…

“ปากหมา”

ปัถ ตอบโดยเร็วยิ่งทําให้ไวทย์หน้ามุ่ย “เออว่ะ ข้ามันปาก หมา แต่ถึงเป็นหมากหมาป่านะโว้ย! แล้วพ่อที่ไหนวะจะส่ง ลูกสาวมาให้ข้าเคี้ยว

“มีสิวะ ก็หมาอย่างเอ็งมันธรรมดาซะที่ไหน ทายาทโรงแรม ห้าดาวประจำจังหวัดเชียวนะโว้ย! ไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตก็เหมือ นกันเงียบ สัตวแพทย์หนุ่มรูปหล่อผู้กินอุดมการณ์แทนอาหาร คนดีศรีชาวบ้าน คนดีของหมูหมากาไก่วัวควายแพะแกะม้า ยกเว้นขัดใจแม่เท่านั้น”

“ไอ้บ้า! ข้าไม่เชื่อเองหรอก พี่โน้ตเขาก็รวยมากนะโว้ย! ไหน จะธุรกิจนำเข้า ไหนจะเฟรนไชส์ร้านอาหารอีกเป็นร้อยสาขา แค่ ธุรกิจพวกนิยายหนูหน่อยก็เหมือนให้แมลงวันมาตอมอยู่แล้ว และหนูหน่อยก็ไม่ได้ขี้ริ้ว